Τομονόμπου Ιμαμίτσι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τομονόμπου Ιμαμίτσι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
今道 友信 (Ιαπωνικά)
Γέννηση19  Νοεμβρίου 1922
Τόκυο
Θάνατος13  Οκτωβρίου 2012
Χώρα πολιτογράφησηςΙαπωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙαπωνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[1]
Ιαπωνικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Τόκιο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφιλόσοφος
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Τόκιο
Πανεπιστήμιο του Παλέρμο
Πανεπιστήμιο Κιούσου
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςMedal with Purple Ribbon (1986)

Ο Τομονόμπου Ιμαμίτσι (ιαπωνικά: 今道 友信, Ιμαμίτσι Τομονόμπου) (19 Νοεμβρίου 1922 – 13 Οκτωβρίου 2012) ήταν Ιάπωνας φιλόσοφος, ο οποίος μελέτησε την κινεζική φιλοσοφία.[2]

Βιογραφία και έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ιμαμίτσι δίδαξε στην Ευρώπη (στο Παρίσι και τη Γερμανία) καθώς και στην Ιαπωνία (έχοντας επίσης αναγορευτεί ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Παλέρμο). Ξεκινώντας το 1979, ήταν πρόεδρος του Centre International pour l'Étude Comparée de Philosophie et d'Esthétique και μετά το 1997 του Διεθνούς Ινστιτούτου Φιλοσοφίας. Το 1976, ο Ιμαμίτσι ίδρυσε το φιλοσοφικό περιοδικό Aesthetics.

Ο Ιμαμίτσι έχει μεταφράσει την Ποιητική του Αριστοτέλη στα ιαπωνικά (το 1972) και έχει γράψει πολλά βιβλία στα ιαπωνικά.[3] Ο Ιμαμίτσι ήταν υποστηρικτής της επικοινωνίας μεταξύ των πολιτισμών. Χαρακτηρίζει τη δυτική φιλοσοφία ως μια προσπάθεια να επιτευχθεί μια οπτική του Θεού (das in-dem-Gott-sein, δηλαδή "το να υπάρχεις μέσα στην ύπαρξη του Θεού") και την ανατολική φιλοσοφία ως μια προσπάθεια να υπάρχεις στον κόσμο (das in-der-Welt- sein ). Ο Ιμαμίτσι βλέπει και στις δύο θέσεις δύο ημιτελείς και συμπληρωματικές ως προς τον ουμανισμό τους και παρατηρεί ότι από τη δημοσίευση του Βιβλίου του τσαγιού, ορισμένοι δυτικοί φιλόσοφοι έχουν υιοθετήσει μια πιο ανατολική στάση ενώ κάποιοι ανατολικοί φιλόσοφοι έχουν προσπαθήσει να φτάσουν στο Απόλυτο ή το Αιώνιο.

Το φιλοσοφικό έργο του Τομονόμπου Ιμαμίτσι διέπεται από τον προβληματισμό της περίπλοκης έννοιας της ηθικής ανεκτικότητας. Ο προβληματισμός αυτός, αποδομεί την έννοια της ανεκτικότητας ως αρετής αυτή καθεαυτή στο πλαίσιο των σύγχρονων κοινωνιών, προχωρώντας σε μια ανάλυση της προόδου της ανθρώπινης σκέψης και ικανότητας, όπως αυτή έχει σημειωθεί κάτω από την επίδραση του μοντερνισμού.[4] Σύμφωνα με τον Ιμαμίτσι, η ουδετερότητα της σκέψης δεν ταυτίζεται με την ηθική ανεκτικότητα. Η αντικειμενική μετάβαση από τη μετριοπαθή υπομονή, τόσο με τη χριστιανική σημασία όσο και ως γενικότερη ηθική αξία, σε μια κατάσταση που επιτρέπει διαφορετικές δραστηριότητες είναι μια τροποποίηση της αρετής, η οποία έχει επέλθει κάτω από το πρίσμα και την επιρροή της τεχνολογικά προηγμένης κοινωνίας των ανθρώπων στη σύγχρονη εποχή.

Ο Τομονόμπου Ιμαμίτσι ήταν πατέρας του κιθαρίστα και τραγουδοποιού Τομοτάκα Ιμαμίτσι, του πιανίστα Νομπούκο Καουαγκούτσι, της βιολόγου Γιούκικο Ιμαμίτσι και του ψυχολόγου Τομοάκι Ιμαμίτσι.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • In Search of Wisdom. One Philosopher's Journey, Tokyo, International House of Japan, 2004
  • «Restrospectiva et Prospectiva Eco-ethics» στο Acta Institutionis Philosophiae et Aestheticae, 2004, 22:1-10 (άρθρο γραμμένο στα αγγλικά, λατινικά, γερμανικά, γαλλικά, κινέζικα, κ.λπ.)
  • Betrachtungen über das Eine, Institute of Aesthetics of Tokyo, 1968
  • Aspects of Beautiful and Art, 1968
  • Self-Development of the Identity, 1970
  • The Localization and the Orientation of Interpretation, 1972
  • Essay on Beauty, 1973
  • Studia Comparata de Esthetica, 1976
  • Aristotle, 1980
  • Aesthetics in the Orient, 1980
  • Philosophy in the East and in the West, 1981
  • Contemporary Philosophy, 1984
  • The History of the Western Philosophy, 1986
  • Eco-Ethica, 1990
  • Le texte comme distance de la Divinité, in Archivio di filosofia anno LX, 1992, 1-3
  • Introduzione alla Filosofia Naturale, 1993.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb16192260x. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. (στα ιαπωνικά)Mainichi Shimbun. 16 October 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 January 2013. https://archive.today/20130112022432/http://mainichi.jp/select/news/20121017k0000m060019000c.html. Ανακτήθηκε στις 17 October 2012. 
  3. «Caffè Europa - Attualita'». www.caffeeuropa.it. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2021. 
  4. Milenovic, Milan. «Tomonobu Imamichi» (PDF). philosophy olympiad. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]