Τζόσεφ Χούτον Τέιλορ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Τζόσεφ Χούτον Τέιλορ | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 29 Μαρτίου 1941[1][2][3] Φιλαδέλφεια[4][5] |
| Υπηκοότητα | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Σπουδές | Κολέγιο Χάβερφορντ, Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης στο Άμχερστ και Moorestown Friends School |
| Βραβεύσεις | Βραβείο ΜακΆρθουρ (1981), Βραβείο Αστροφυσικής Ντάνι Χάινεμαν (1980), Tomalla Foundation (1987), μετάλλιο Άλμπερτ Αϊνστάιν (1991), Βραβείο Νόμπελ Φυσικής (1993), Karl Schwarzschild Medal (1997), Harvard Centennial Medal, μετάλλιο Χένρυ Ντρέιπερ (1985), βραβείο φυσικής Βολφ (1992), John J. Carty Award for the Advancement of Science (1991), συνεργάτης της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσικής, Magellanic Premium (1990), μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών, Karl G. Jansky Lectureship (1989), Richtmyer Memorial Lecture Award (1995) και Μετάλλιο Τζον Σκοτ |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ερευνητικός τομέας | φυσική |
| Ιδιότητα | αστρονόμος, αστροφυσικός, φυσικός, διδάσκων πανεπιστημίου και Nobel Prize winner |
| δεδομένα () | |
Ο Τζόσεφ Χούτον Τέιλορ (Joseph Hooton Taylor, γεννημένος 29 Μαρτίου 1941) είναι Αμερικανός αστροφυσικός βραβευμένος το 1993 με το νόμπελ φυσικής, από κοινού με τον Ράσελ Άλαν Χαλς για την ανακάλυψη του δυαδικού πάλσαρ PSR B1913+16. Πιο συγκεκριμένα βραβεύτηκε για «την ανακάλυψη ενός νέου τύπου πάλσαρ, μια ανακάλυψη η οποία έχει ανοίξει το δρόμο για νέες δυνατότητες στη μελέτη της βαρύτητας».
Ο Τέιλορ φοίτησε στο κολλέγιο Χέιβερφορντ και μετά πραγματοποίησε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ το 1968. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης στο Άμχερστ από το 1969 μέχρι το 1981 και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον. Το 1974, ο Ράσελ Άλαν Χαλς και ο Τέιλορ ανακάλυψαν το δυαδικό πάλσαρ PSR B1913+16, το οποίο αποτελείται από ένα πάλσαρ και ένα σκοτεινό συνοδό αστέρα. Οι Χαλς, Τέιλορ και άλλοι συνεργάτες χρησιμοποίησαν αυτό το πρώτο δυαδικό πάλσαρ για ελέγχους μεγάλης ακρίβειας στη γενική σχετικότητα, δείχνοντας την ύπαρξη της βαρυτικής ακτινοβολίας, όπως αποκαλείται η ενέργεια που μεταφέρουν τα βαρυτικά κύματα. Το 1979, οι ερευνητές ανακοίνωσαν την ύπαρξη μικρών μεταβολών την τροχιά του πάλσαρ όπως αυτές προβλέπονταν από τη γενική σχετικότητα, αποδεικνύοντας ότι το σύστημα εκπέμπει βαρυτικά κύματα. αυτή ήταν και η πρώτη πειραματική απόδειξη της ύπαρξης των κυμάτων.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1025174550. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2015.
- ↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. taylor-joseph-hooton. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000020889. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1025174550. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2024.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |