Τζίνα Μπαχάουερ
| Τζίνα Μπαχάουερ | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 21 Μαΐου 1913[1][2][3] Αθήνα |
| Θάνατος | 22 Αυγούστου 1976[1][2][3] Αθήνα |
| Κατοικία | Αττική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Μουσική Σχολή του Παρισιού «Αλφρέντ Κορτό» και Ωδείο Αθηνών |
| Ιδιότητα | πιανίστας και συνθέτης |
| Σύζυγος | Άλεκ Σέρμαν[4] |
| Όργανα | πιάνο |
Η Τζίνα Μπαχάουερ (21 Μαΐου 1913, Αθήνα – 22 Αυγούστου 1976, Αθήνα) ήταν Ελληνίδα πιανίστα διεθνούς φήμης.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στις 21 Μαΐου του 1913 στην Αθήνα από πατέρα Αυστριακό και μητέρα Ιταλίδα. Το πρώτο της ρεσιτάλτο έδωσε σε ηλικία 8 ετών[5]. Οι πρώτες της μουσικές σπουδές έγιναν στην Αθήνα όπου και έλαβε τις πρώτες της τιμητικές διακρίσεις.
Το 1929 και σε ηλικία 19 ετών αναχώρησε για το Παρίσι για την ολοκλήρωση των σπουδών της. Το πρώτο της κοντσέρτο με ορχήστρα έγινε το 1932 σε ηλικία 20 ετών. Ολοκληρώνοντας εκεί έναν κύκλο σπουδών, ταξίδεψε στο Λονδίνο ως μαθητευόμενη του Σεργκέι Ραχμάνινοφ. Από το 1935 και εξής η Μπαχάουερ τράβηξε τον δικό της δρόμο στη μουσική.
Από το 1930 ήταν μόνιμη κάτοικος Αιγύπτου με τον πρώτο της σύζυγο, επιχειρηματία Ιωάννη Χριστοδούλου. Μετά τον αιφνίδιο θάνατό του το 1950, δεύτερος σύζυγος της έγινε ο βρεττανός διευθυντής ορχήστρας Άλεκ Σέρμαν. Παιδιά δεν απέκτησε.
Έδωσε εκατοντάδες κοντσέρτα – ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται και 630 για τα συμμαχικά στρατεύματα στη Μέση Ανατολή κατά τη διαρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου[5].
Στις 22 Αυγούστου 1976 ενώ αναμενόταν στο Ηρώδειο, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών, με την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Ουάσιγκτον, βρέθηκε νεκρή στο δωμάτιό της, από τον άντρα της Σέρμαν, από καρδιακή ανακοπή[6] στο σπίτι της στο Χαλάνδρι, το οποίο ακόμα επισκέπτονται αρκετοί θαυμαστές της απ' όλο τον κόσμο.
Για να τιμήσει την προσφορά της, το ελληνικό κράτος εξέδωσε γραμματόσημο το 1981, στα πλαίσια της σειράς Φεστιβάλ Αθηνών. Το 1976 καθιερώθηκε ο Διεθνής Διαγωνισμός Πιάνου Τζίνα Μπαχάουερ στο Σολτ Λέικ Σίτυ των ΗΠΑ, προς τιμήν της[7].
Ηχογραφήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σόλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Gina Bachauer Plays Beethoven & Bach Capitol EMI G-7177.
Ορχηστρικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Concertos, J.S.Bach, με την Ilona Kabos.
Διάφορα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- The First HMV Recordings, 1949-1951.
- Bach-Busoni: Toccata, Adagio & Fugue in C major, HMV.
- Concerto in D minor, HMV.
Σημειώσεις-παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb138910242. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6pk0dv2. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά, Αγγλικά) FemBio database. 1624. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2008.
- ↑ 5,0 5,1 Hellenic Resources Network
- ↑ «Μελωδικός φόρος τιμής στην Τζίνα Μπαχάουερ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2012.
- ↑ Gina Bachauer
|