Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τζάστιν Γκάτλιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζάστιν Γκάτλιν
2012
Προσωπικές Πληροφορίες
Γέννηση10 Φεβρουαρίου 1982 (1982-02-10) (42 ετών)
Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Έτη δραστηριοποίησης2002–2021
Ύψος1,85 μέτρα
Άθλημα
Χώρα ΗΠΑ
ΆθλημαΣτίβος
Αγώνισμα100 μ., 200 μ.
Μετάλλια
Διοργάνωση 1ο 2ο 3ο
Ολυμπιακοί Αγώνες 1 2 2
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 4 6 0
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2 0 0
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκυταλοδρομιών 2 1 0
Σύνολο 9 9 2
Ολυμπιακοί Αγώνες
Χρυσό 2004 Αθήνα 100 μέτρα
Χάλκινο 2004 Αθήνα 200 μέτρα
Αργυρό 2004 Αθήνα Σκυταλοδρομία 4×100 μέτρων
Χάλκινο 2012 Λονδίνο 100 μέτρα
Αργυρό 2016 Ρίο 100 μέτρα

Ο Τζάστιν Γκάτλιν (Justin Gatlin, γεννήθηκε 10 Φεβρουαρίου 1982) είναι Αμερικανός αθλητής του στίβου, χρυσός Ολυμπιονίκης στα 100 μέτρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής (2005 στα 100 και 200 μέτρα και 2017 στα 100 μέτρα) του στίβου. Το ατομικό του ρεκόρ είναι 9,74 δευτερόλεπτα, επίδοση που τον κατατάσσει ως 5ο γρηγορότερο αθλητή όλων των εποχών.[1] Την περίοδο 2007–10 εξέτισε ποινή τετραετούς αποκλεισμού, καθώς βρέθηκε θετικός σε απαγορευμένη ουσία.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1982 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης και φοίτησε στο Γυμνάσιο Γούντχαμ στην Πενσάκολα της Φλόριντας.

Το φθινόπωρο του 2003 έφτασε στο Πανεπιστήμιο του Τενεσί καθώς ήταν καλός εμποδιστής στα 110 μέτρα εμπόδια. Στη διάρκεια της φοίτησης στη σχολή έγινε αθλητής του στίβου με παραίνεση των προπονητών του.[2] Ο Γκάτλιν κέρδισε 6 συνεχείς τίτλους του κολεγιακού πρωταθλήματος (NCAA). Το 2001 του επιβλήθηκε διετής αποκλεισμός από διεθνείς αγώνες, καθώς βρέθηκε θετικός για αμφεταμίνες. Ο αθλητής άσκησε έφεση εξαιτίας ιατρικής συνταγής που του είχε χορηγηθεί, καθώς όταν ήταν παιδί είχε διαγνωστεί με σύνδρομο υπερκινητικότητας και η ποινή του μειώθηκε.[3]

Πορεία προς τις νίκες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το φθινόπωρο του 2002 έγινε επαγγελματίας και λιγότερο από δύο χρόνια αργότερα εκπλήσσοντας (ήταν δεύτερος στους προκριματικους των ΗΠΑ[4]), κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα (με χρόνο 9,85 δευτερόλεπτα) στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα το 2004 κερδίζοντας οριακά τον Πορτογάλο Φράνσις Ομπικβέλου (που με 9,86 σημείωσε ρεκόρ Ευρώπης) και τον κάτοχο του τίτλου, Μορίς Γκριν.[5] Κέρδισε επίσης χάλκινο μετάλλιο για τις ΗΠΑ στον αγώνα των 200 μέτρων. Με την αμερικανική ομάδα κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στη σκυταλοδρομία των 4 x 100 μ. Η επίδοση του Γκάτλιν στον τελικό των 100 μέτρων ήταν η δεύτερη ταχύτερη στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων και επίσης τα 19,86 δευτερόλεπτα που έτρεξε ο ίδιος στα 200 μέτρα ήταν ο ταχύτερος χρόνος που έτρεξε αθλητής στην ηλικία κάτω των 20 ετών.

Στις 7 Αυγούστου 2005 ο Γκάτλιν έτρεξε τα 100 μέτρα σε 9,88 δευτερόλεπτα και πρώτευσε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου του Ελσίνκι. Ξεκινώντας ως φαβορί και με τον κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ, Ασάφα Πάουελ, να απουσιάζει εξαιτίας τραυματισμού, ο Γκάτλιν κέρδισε τους συναθλητές του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στα 100 μ. και κατέκτησε το διπλό (παγκόσμιο - ολυμπιακό) τίτλο.[6]

Ο Γκάτλιν αναδείχθηκε νικητής στα 200 μέτρα στο Ελσίνκι με χρόνο 20,04 δευτερόλεπτα και έγινε το δεύτερο πρόσωπο στην ιστορία του στίβου που κέρδισε και τις δύο αποστάσεις στους δρόμους ταχύτητας σε ένα μόνο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, με πρώτο τον Μορίς Γκριν στη διάρκεια του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 1999. Στο αγώνισμα των 200 μέτρων οι Αμερικανοί αθλητές κατέκτησαν τις τέσσερις πρώτες θέσεις, κάτι που έγινε για πρώτη φορά σε οποιαδήποτε χώρα στην ιστορία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.[7]

Στις 12 Μαΐου 2006 ο Γκάτλιν, στη διάρκεια της συνάντησης Super Tour στην Ντόχα του Κατάρ και ισοφάρισε την παγκόσμια επίδοση στα 100 μέτρα (των 9,77 δευτερολέπτων), που είχε πετύχει το 2005 ο Ασάφα Πάουελ. Ωστόσο, η IAAF αποκάλυψε στις 16 Μαΐου ότι ο χρόνος του ήταν 9,766 δευτερόλεπτα, ο οποίος στη συνέχεια στρογγυλοποιήθηκε σε 9,77, σε συμφωνία με τους κανονισμούς.[8] Λίγο αργότερα, οι δύο αθλητές έκαναν κοινή εμφάνιση στο κλασικό του Πριφοντέν, στο Όρεγκον και οι δυο τους αγωνίστηκαν σε ξεχωριστές σειρές. Ο Γκάτλιν κέρδισε τον αγώνα με χρόνο 9,88 δευτερόλεπτα έναντι 9,93 για τον Πάουελ.

Τιμωρία χρήσης αναβολικών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 29 Ιουλίου του 2006 γνωστοποιήθηκε στον Τζάστιν Γκάτλιν από την USADA (υπεύθυνη αντιντόπινγκ υπηρεσία των ΗΠΑ) ότι είχε βρεθεί θετικός τον Απρίλιο στη διάρκεια ελέγχου την ίδια χρονιά. Ο ίδιος διακήρυξε την αθωότητά του.[9] Πιστεύεται ότι η ουσία στην οποία ο αθλητής βρέθηκε θετικός είναι η τεστοστερόνη ή κάποια παρόμοια".[10] Τον Ιούλιο βρέθηκε θετικό και το δεύτερο δείγμα.

Προπονητής του Γκάτλιν ήταν ο Τρέβορ Γκράχαμ. Οκτώ αθλητές που προπόνησε ο ίδιος έχουν βρεθεί θετικοί ή έχουν αποκλειστεί από αγώνες εξαιτίας χορήγησης αναβολικών ουσιών.[11] Έπειτα από το θετικό δείγμα του Γκάτλιν σε έλεγχο αναβολικών, ο προπονητής του έδωσε συνέντευξη στην οποία δεν ήταν παρών ο Γκάτλιν και κατηγόρησε το μασέρ του αθλητή ότι του είχε χορηγήσει αλοιφή με τεστοστερόνη χωρίς να το γνωρίζει ο ίδιος. Ο μασέρ αρνήθηκε τις καταγγελίες. [12][13] Στις 22 Αυγούστου 2006 ο Γκάτλιν συμφώνησε να του επιβληθεί η ποινή του αποκλεισμού για 8 χρόνια από τους στίβους, αποφεύγοντας ισόβιο αποκλεισμό, και σε αντάλλαγμα δέχθηκε να συνεργαστεί με τις υπηρεσίες για τη δίωξη του αναβολισμού.[14] Ο Γκάτλιν τιμωρήθηκε με τετράχρονο αποκλεισμό στις 31 Δεκεμβρίου 2007. Το ρεκόρ των 100 μέτρων (ισοφάριση) ακυρώθηκε.[4]

Επιστροφή μετά το 2010

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 3 Αυγούστου 2010 ο Γκάτλιν επέστρεψε στην δράση και κέρδισε τα 100 μέτρα στο Rakvere της Φινλανδίας, σημειώνοντας χρόνο 10,24 δευτερόλεπτα. Στις 5 Αυγούστου 2012 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, ήταν τρίτος στον τελικό των 100 μέτρων με χρόνο 9,79 δευτερολέπτων.[15]

2016

Στις 6 Ιουνίου 2013, ο Γκάτλιν νίκησε τον κάτοχο του παγκόσμιου ρεκόρ Γιουσέιν Μπολτ με ένα εκατοστό του δευτερολέπτου στο συνάντηση Golden Gala στη Ρώμη της Ιταλίας. Στις 11 Αυγούστου 2013, κέρδισε αργυρό μετάλλιο πίσω από τον Μπολτ στα 100 μέτρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της χρονιάς με χρόνο 9,85.[16] Ο Μπολτ κέρδισε τον αγώνα με χρόνο 9,77. Ο Γκάτλιν κέρδισε επίσης ένα άλλο αργυρό μετάλλιο στη σκυταλοδρομία 4 × 100 μέτρων, με χρόνο 37,66 δευτερόλεπτα, πίσω από την ομάδα της Τζαμάικας που κέρδισε σε 37,36 δευτερόλεπτα.[17]

Στις 15 Μαΐου 2015, βελτίωσε το ρεκόρ του με 9,74 δευτερόλεπτα (άνεμος +0,9 μ/δ) στο Σούπερ Γκραν Πρι του Κατάρ. Ήταν η ένατη καλύτερη απόδοση στην ιστορία και βελτίωσε τη θέση του Γκάτλιν ως ο πέμπτος καλύτερος αθλητής 100 μέτρων όλων των εποχών. Στις 5 Ιουνίου 2015, στο Ντάιαμοντ Λιγκ της Ρώμης νίκησε για δεύτερη φορά στα 100 μέτρα τον Μπολτ με 9,76 δευτερόλεπτα. Στις 23 Αυγούστου 2015, τερμάτισε δεύτερος μετά τον Μπολτ στον τελικό των 100 μέτρων στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2015 στο Πεκίνο με διαφορά ενός εκατοστού του δευτερολέπτου. Ο χρόνος της νίκης ήταν 9,79 δευτερόλεπτα.[18] Στις 27 Αυγούστου 2015, ο Γκάτλιν τερμάτισε δεύτερος πίσω από τον Μπολτ στον τελικό των 200 μέτρων στην ίδια διοργάνωση.[19]

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο του 2016, ο Γκάτλιν κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στον τελικό των 100 μέτρων με χρόνο 9,89 δευτερόλεπτα. Ο Γιουσέιν Μπολτ με 9,76 κέρδισε το χρυσό.[20] Ο Γκάτλιν εξέπληξε πολλούς στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2017, κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο με χρόνο 9,92 δευτερόλεπτα. Ήταν μπροστά από τον Κρίστιαν Κόλμαν, ο οποίος κέρδισε το αργυρό, και τον Μπολτ που ήταν τρίτος.[21] Έδωσε μάθημα ήθους μετά τον αγώνα υποκλινόμενος στον Μπολτ.[22][23][24]

Ο Αμερικανός έτρεξε σε 9,87 δευτερόλεπτα στα 100 μέτρα στο Prefontaine Classic στο Στάνφορντ της Καλιφόρνια το 2019, τερματίζοντας δεύτερος με 9,87. Ο χρόνος του βελτίωσε το 35+ παγκόσμιο ρεκόρ του από τα 9,92.

Ο Γκάτλιν κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στον τελικό των 100 μέτρων στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2019 στη Ντόχα. Ο χρόνος του στα 9,89 ήταν 0,13 δευτερόλεπτα πίσω από τον συμπατριώτη του Κρίστιαν Κόλμαν. Σε ηλικία 37 χρόνων και 230 ημερών, έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία δρομέας ταχύτητας που κέρδισε μετάλλιο στα 100 μέτρα ανδρών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου.[25] Κλείνοντας τη μακρόχρονη καριέρα του, παρέμεινε αμφιλεγόμενη παρουσία του αθλήματος και είχε τη μεγαλύτερη αριθμητικά συλλογή μεταλλίων Ολυμπιακών Αγώνων και Παγκοσμίων Πρωτάθλημάτων στα 100 μέτρα με συνολικά οκτώ.[4]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Senior Outdoor 100 Metres Men». Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2020. 
  2. ↑ «USOC profile: Justin Gatlin». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2007. 
  3. ↑ «The Best Ever World Juniors» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 8 Σεπτεμβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2007. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : Justin GATLIN». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2022. 
  5. ↑ «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : ATHENS 2004 ATHLETICS 100M MEN RESULTS». Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  6. ↑ «100 METRES MEN - WIND: +0.4 07 AUG 2005 21:35». Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  7. ↑ «WORLD ATHLETICS CHAMPIONSHIP - HELSINKI 2005 : 100m final». Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2022. 
  8. ↑ «Gatlin's time corrected to 9.77 – EQUALS 100m World Record». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2007. 
  9. ↑ «Gatlin admits failing drugs test». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2007. 
  10. ↑ «Sprinter Gatlin reveals failed drug test». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2007. 
  11. ↑ «Gatlin turns into the fastest falling hero in the world». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2007. 
  12. ↑ «Gatlin set up: coach». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2007. 
  13. ↑ «Gatlin masseur denies dope claim». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2007. 
  14. ↑ «Gatlin's arbitration hearing on doping ban set for July». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2006. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2007. 
  15. ↑ «Olympics 2012 : 100m men». Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2020. 
  16. ↑ «Report: Men's 100m final – Moscow 2013». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  17. ↑ «JAMAICA SWEEPS 6 SPRINT EVENTS WITH RELAY GOLDS». AP. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2013. 
  18. ↑ «15th IAAF World Championships : 100m men». Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2020. 
  19. ↑ Jalava, Mirko (27 Αυγούστου 2015). «IAAF : Report: men's 200m final – IAAF World Championships, Beijing 2015». Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2016. 
  20. ↑ «Rio Olympics 100m». Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2020. 
  21. ↑ «World Championships 2017: Usain Bolt beaten by Justin Gatlin in 100m final». Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  22. ↑ «Let's remember Usain Bolt, not this other Bolt we saw at worlds». Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  23. ↑ «Αυτή η ήττα του Μπολτ είναι τελικά η μεγαλύτερη νίκη του!». Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2021. 
  24. ↑ «Το τέλος ενός μύθου». Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022. 
  25. ↑ «Report: men's 100m - IAAF World Athletics Championships Doha 2019». Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζάστιν_Γκάτλιν&oldid=10685445"