Τένταλντ, επίσκοπος του Αρέτσο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τένταλντ, επίσκοπος του Αρέτσο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση990
Θάνατος12  Ιουνίου 1036
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθολικός ιερέας
καθολικός επίσκοπος
Οικογένεια
ΓονείςΤένταλ της Κανόσα και Willa of Tuscany
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τένταλντ, ιταλ.: Tedald (π. 990 – 12 Ιουνίου 1036) από τον Οίκο της Κανόσα, επίσης γνωστός ως Theodald, Theodaldus, Tedaldus, Tedaldo ή Teodaldo, ήταν ο 43ος επίσκοπος του Αρέτσο από το 1023 μέχρι το τέλος του.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Tένταλντ προερχόταν από τις υψηλότερες τάξεις των ευγενών της βόρειας Ιταλίας. Ήταν ο δεύτερος γιος του Tένταλντ κόμη της Μπρέσια, και της Βίλλα, πιθανώς κόρης του Θεοβάλδου Β΄ δούκα του Σπολέτο. Μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο Boνιφάτιος Γ΄ μάργραβος της Τοσκάνης. Ήταν ο θείος της Mατθίλδης της Τοσκάνης, η οποία γεννήθηκε μετά το τέλος του.

Ως επίσκοπος ο Τένταλντ ενθάρρυνε και προστάτευσε τη μοναστική ζωή. Εκχώρησε' άδεια στον Άγιο Ρομουάλδο να ιδρύσει ένα μοναστήρι και ένα ερημητήριο (eremo) στο Καμαλντόλι στην επισκοπή του (π. 1024). Ο Tένταλντ χρηματοδότησε επίσης το έργο του μοναχού Γκουίντο του Αρέτσο, του οποίου η πραγματεία στη μουσική θεωρία, ο Μικρόλογος, ήταν αφιερωμένη σε αυτόν. Κατόπιν πρόσκλησης του Tένταλντ, ο Γκουίντο ανέλαβε την εκπαίδευση των ψαλμωδών του καθεδρικού ναού στο Aρέτσο γύρω στο 1025. Ο επίσκοπος υποστήριξε επίσης τον αρχιτέκτονα Mαγκινάρντο, ο οποίος προστέθηκε στον καθεδρικό ναό κατά τη διάρκεια της επισκοπείας του και στάλθηκε από τον Tέμπαλντ το 1026 σε μία επίσκεψη επί πληρωμή στη Ραβέννα, για να μελετήσει τη Βυζαντινή αρχιτεκτονική του. [1]

Τον διαδέχτηκε στη μητρόπολη ο Ίμμο, ένα μέλος του Συλλόγου του καθεδρικού της Βορμς και ιερέας στην Αυλή του Κορράδου Β΄ της Γερμανίας. [2]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Conant, Kenneth John (1978). Carolingian και Romanesque Architecture, 800 έως 1200 . Βιβλία πιγκουίνων.
  • Grout, Donald Jay και Palisca, Claude V. (2001). A History of Western Music, 6η έκδοση. Νέα Υόρκη: WW Norton & Co.(ISBN 0-393-97527-4) .
  • Wolfram, Herwig (2006). Conrad II, 990–1039. Αυτοκράτορας τριών βασιλείων . Κρατικό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας.
  • Tedald στο πρόγραμμα μεσαιωνικών εδαφών — Βόρεια Ιταλία

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Conant, 106, who notes that Tedald praised Maginardo as arte architectonica optime erudito, "the most erudite in the architectural arts".
  2. Wolfram, 278