Τάτσιο Νουβολάρι
| Τάτσιο Νουβολάρι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 16 Νοεμβρίου 1892[1] Castel d'Ario |
| Θάνατος | 11 Αυγούστου 1953 ή 11 Ιουλίου 1953[2] Μάντοβα |
| Αιτία θανάτου | εγκεφαλική αιμορραγία |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Μάντοβα |
| Παρατσούκλι | Il Mantovano Volante και Il campionissimo |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία (1946–1953) Βασίλειο της Ιταλίας (1892–1946) |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ιταλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | οδηγός αγώνων αυτοκινήτου (1921–1950) μοτοσικλετιστής αγώνων (1920–1930) Οδηγός μηχανοκίνητου αθλητισμού |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τάτσιο Νουβολάρι (Tazio Giorgio Nuvolari, 16 Νοεμβρίου 1892 - 11 Αυγούστου 1953) ήταν Ιταλός οδηγός αυτοκινήτων ταχύτητας.
Ξεκίνησε την καριέρα του οδηγώντας μοτοσικλέτες. Τον πρώτο του αγώνα τον κέρδισε στη Βερόνα στις 20 Μαρτίου 1921. Μετά τη νίκη του στον αγώνα «Τάργκα Φλόριο» αφιερώθηκε αποκλειστικά στα αυτοκίνητα. Το 1932 κέρδισε τα Γκραν Πρι του Μονακό, της Γαλλίας και της Ιταλίας.
Ο θρύλος του γιγαντώθηκε μετά από νίκη που κατέκτησε απέναντι στα παντοδύναμα τότε γερμανικά αυτοκίνητα στο γερμανικό γκραν πρι του 1935 στην παλαιά πίστα του Νίρμπουργκρινγκ των 22 χλμ. Τον αγώνα παρακολουθούσαν 300.000 θεατές. O Νουβολάρι πέτυχε τη νίκη του οδηγώντας μια Άλφα Ρομέο P3 που διέθετε κινητήρα με τουλάχιστον 100 ίππους λιγότερους από τα αντίστοιχα γερμανικά Auto Union και Mercedes Benz.
Πέθανε στο κρεβάτι του στις 11 Αυγούστου 1953. Ο Φέρντιναντ Πόρσε τον είχε αποκαλέσει τον «μεγαλύτερο οδηγό του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος». Ο Έντσο Φερράρι είχε αναφέρει πως είναι ο καλύτερος οδηγός που έχει οδηγήσει για την ομάδα του. Σε αυτή την κατηγορία πρόσθεσε λίγα χρόνια αργότερα και τον Ζιλ Βιλνέβ, χαρακτηρίζοντάς τον ως τον "μεταπολεμικό Τάτσιο Νουβολάρι".
Σημαντικές νίκες του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βελγικό Γκραν Πρι: 1933
- Βρετανικό Γκραν Πρι του Ντόνινγκτον
- Γαλλικό Γκραν Πρι: 1932
- Γερμανικό Γκραν Πρι: 1935
- Ουγγρικό Γκραν Πρι: 1936
- Ιταλικό Γκραν Πρι: 1932, 1938
- Γκραν Πρι του Μονακό: 1932
- Γιουγκοσλαβικό Γκραν Πρι: 1939
