Στέφανος Βλάντισλαβ Α΄
| Στέφανος Βλάντισλαβ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Стефан Владислав Немањић (Σερβικά) |
| Γέννηση | 1198 (περίπου)[1] Όμπλαστ Ράσκα |
| Θάνατος | 1 Νοεμβρίου 1267 ή 1269[2] |
| Τόπος ταφής | Μοναστήρι της Μιλέσεβα (43°23′24″ s. š., 19°39′41″ v. d.) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μεγάλο Πριγκιπάτο της Ράσκας[3] |
| Θρησκεία | Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μπελοσλάβα της Σερβίας |
| Γονείς | Στέφανος ο Πρωτόστεπτος[4] και Ευδοκία Αγγελίνα[4] |
| Αδέλφια | Κομνηνή Νεμάνια Στέφανος Ράντοσλαβ Άγιος Σάββας Β΄ της Σερβίας Στέφανος Ούρος Α΄ |
| Οικογένεια | Οίκος των Νεμάνια |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Στέφανος Βλάντισλαβ (σερβικά: Стефан Владислав, 1198 - 1 Νοεμβρίου 1267) ήταν βασιλιάς της Σερβίας από το 1234 μέχρι το 1243, είχε και τον τίτλο του Ζουπάνου της Ζαχλουμίας[5]. Διαδέχθηκε τον αδελφό του βασιλιά Στέφανο Ράντοσλαβ το 1234, επίσης ίδρυσε τη μονή Μιλέσεβα.
Ο Βλάντισλαβ γεννήθηκε γύρω στο 1198, ως μεσαίος γιος του βασιλιά Στέφανου του Πρωτόστεπτου και της βασίλισσας Ευδοκίας. Είχε αδέλφια τον Ράντοσλαβ, τον Πρέντισλαβ, τον ετεροθαλή αδελφό Στέφαν Ούρο, και δύο αδελφές, την Κομνηνή και άλλη μία αγνώστου ονόματος.
Ανέβηκε στον θρόνο το 1233 όταν το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς μερικοί άρχονες του βασιλείου επαναστάτησαν κι έδιωξαν τον αδελφό του και βασιλιά Ράντοσλαβ[6]. Κατά κάποια εκδοχή πιστεύεται ότι πίσω από τους αριστοκράτες ήταν ο Βλάντισλαβ και ενα καλά οργανωμένο σχέδιο για να εκδιώξει τον αδελφό του από τον θρόνο υπέρ του[7]. Με επέμβαση του αδελφού τους κι αρχιεπίσκοπου Σάββα αποπέμφθηκε η διαμάχη ανάμεσα στους αδελφούς και ο Βλάντισλαβ στέφθηκε βασιλιάς[7]. Ο Βλάντισλαβ παντρεύτηκε την Μπελοσλάβα κόρη του Ιβάν Ασέν Β΄[6]. Το 1237 υπέγραψε εμπορική συνθήκη με την Ραγκούσα[8].
Κατά την βασιλεία του στην Ευρωπαϊκή ήπειρο εισέβαλαν οι Μογγόλοι του Τζένγκις Χαν όπου κατέκτησαν πολλά εδάφη κι έφτασαν στα σύνορα του Βλάντισλαβ. Οι Μογγόλοι λεηλάτησαν τη Σερβία κι επέστρεψαν να αναδείξουν νέο Χάνο λόγω θανάτου του<[9].
Την άνοιξη του 1243, υπήρξε μια εξέγερση που ανάγκασε τον Βλάντισλαβ να παραιτηθεί υπέρ του αδελφού του Στέφαν Ούρος Α΄[5]. Ο Ούρος συνέλαβε και φυλάκισε τον Βλάντισλαβ, αργότερα τον ελευθέρωσε και του παραχώρησε την Ζέτα να διοικεί υποτελής του.
Από τον Βλάντισλαβ υπάρχει αναφορά και περιγραφή της σημαίας του στην οποία βασίστηκε και η σημαία της σημερινής Σερβίας.
Με το γάμο του με τη Μπελοσλάβα των Ασέν, κόρη του Ιβάν Ασέν Β΄ της Βουλγαρίας, είχε τα ακόλουθα παιδιά[9]:
- Στέφανος, έγινε μοναχός και πέθανε πριν από 1281 στην μονή Εσφιγμένου.
- Ντέζα, ζουπάνος, που αναφέρεται σε πηγές που χρονολογούνται μεταξύ 1281 και 1285.
- μια κόρη αγνώστου ονόματος, παντρεύτηκε τον Τζιούρα Κάσιτς, κνεζ του Ομίς.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 www
.geni .com /people /Stefan-Vladislav-Nemanjić /6000000007280021266. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2018. - ↑ genealogy
.euweb .cz /balkan /balkan5 .html. - ↑ en
.wikipedia .org /wiki /Vladislav. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2018. - ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 5,0 5,1 Fine 1994, σελ. 137.
- ↑ 6,0 6,1 Fine 1994, σελ. 136.
- ↑ 7,0 7,1 Fajfrić 2000, κεφ. 18.
- ↑ "The influence of Byzantine ideology on early Serbian law", The Journal of Legal History (Taylor & Francis)
- ↑ 9,0 9,1 Fajfrić 2000, κεφ. 19.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Fajfrić, Željko (2000), Sveta loza Stefana Nemanje, Belgrade: Tehnologije, izdavastvo, agencija Janus, http://www.rastko.rs/istorija/loza_nemanjica/index.html
- Fine, John Van Antwerp (1994) [1987]. The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest (στα Αγγλικά). Ανν Άρμπορ, Μίσιγκαν: University of Michigan Press. ISBN 0-472-08260-4.
- Maguire, Henry (2004). Byzantine court culture from 829 to 1204. Dumbarton Oaks. ISBN 978-0-88402-308-1.
- Srpska akademija nauka i umetnosti (1959). Glasnik, Volume 11 (στα Serbian). Srpska akademija nauka i umetnosti.
- Matica srpska (1975). Proceedings in history, Issues 11–12. Novi Sad: Odeljenje za društvene nauke, Matica srpska.
- Matica srpska (1911). Летопис Матице српске, Volumes 273–284. Novi Sad, Serbia: У Српској народној задружној штампарији.
- Prilozi za književnost, jezik, istoriju i folklor, Volumes 24–25. Državna Štamparija. 1958.
- Momčilo Vuković-Birčanin (1981). Dinastija Nemanjića, žene vladara, zadužbine i crkva (1168–1371). Vuković-Birčanin.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Stefan Vladislav στο Wikimedia Commons
|