Στάδιο Ντινάμο «Βαλέρι Λομπανόφσκι»

Στάδιο Ντινάμο «Βαλέρι Λομπανόφσκι»
	Стадіон «Динамо» ім. Валерія Лобановського
Είδος	στάδιο ποδοσφαίρου
Διεύθυνση	вул.Грушевського, 3, м. Київ, Україна, 03150
Γεωγραφικές συντεταγμένες	50°27′2″N 30°32′7″E
Διοικητική υπαγωγή	Κίεβο
Τοποθεσία	City Garden
Χώρα	Ουκρανία
Έναρξη κατασκευής	12 Ιουνίου 1933
Ολοκλήρωση	12 Ιουνίου 1933
Ένοικοι	ΦΚ Ντιναμό-2 Κιέβου
Ιδιοκτήτης	ΦΚ Ντιναμό Κιέβου
Διαχειριστής	ΦΚ Ντιναμό-2 Κιέβου
Χωρητικότητα	16.873
Αρχιτέκτονας	Vasyl Oleksandrovych Osmak
Προστασία	cultural heritage site in Ukraine
Ιστότοπος
	Επίσημος ιστότοπος
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Συντεταγμένες: 50°27′1.566″N 30°32′6.641″E / 50.45043500°N 30.53517806°E / 50.45043500; 30.53517806

Το Στάδιο Ντινάμο «Βαλέρι Λομπανόφσκι» (ουκρανικά: Стадіон «Динамо» імені Валерія Лобановського) είναι στάδιο στο Κίεβο της Ουκρανίας, το οποίο έχει τροποποιηθεί για αποκλειστικά ποδοσφαιρική χρήση.

Είναι μία από τις έδρες της ΦΚ Ντιναμό Κιέβου, μαζί με το κύριο και μεγαλύτερο στάδιο της, το Ολυμπιακό Εθνικό Αθλητικό Κέντρο. Το Στάδιο Ντινάμο είναι επίσης ένα σημαντικό εναλλακτικό στάδιο για την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ουκρανίας, στο οποίο παίζει συχνά τους φιλικούς αγώνες της. Το στάδιο έχει χωρητικότητα 16.873 θεατών και χτίστηκε το 1934 ως Στάδιο Ντινάμο «Βσεβολόντ Μπαλίτσκι» από το έργο του Βασίλ Οσμάκ ως το κεντρικό στάδιο της ουκρανικής αθλητικής εταιρείας Ντινάμο, που σχετιζόταν με το ΛΚΕΥ. Χτίστηκε στην περιοχή του πάρκου δίπλα στο κτίριο του ΛΚΕΥ, που σήμερα είναι γνωστό το Κυβερνητικό Κτίριο.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Στάδιο Ντινάμο χτίστηκε το 1934 κατά τη μεταφορά της σοβιετικής πρωτεύουσας από το Χάρκοβο στο Κίεβο. Χτίστηκε κοντά στο πρόσφατα ανεγερθέν κτήριο που αρχικά προοριζόταν ως έδρα του ΛΚΕΥ στο Κίεβο (σημερινό κτίριο της κυβέρνησης της Ουκρανίας).

Το σημερινό όνομα του σταδίου δόθηκε προς τιμήν του πρώην προπονητή της Ντινάμο Κιέβου και της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της ΕΣΣΔ, Βαλέρι Λομπανόφσκι, το 2002, ο οποίος πέθανε στις 13 Μαΐου του ίδιου έτους, σε ηλικία 63 ετών.^[5]

Τον Ιανουάριο του 2014, η πλατεία που γειτνιάζει με την κεντρική πύλη του σταδίου από την οδό Χρουσέβσκοχο έγινε σκηνή της μηνιαίας οδομαχίας μεταξύ επιτιθέμενων ακτιβιστών της επανάστασης του Euromaidan και της αστυνομίας. Σε αρκετές στιγμές, οι συγκρούσεις σημειώθηκαν αμέσως πάνω από την πύλη του γηπέδου, με τουλάχιστον έναν ταραχοποιό να κινηματογραφείται να ρίχνεται κάτω στο πεζοδρόμιο από αστυνομικούς. Η πλατεία, η κιονοστοιχία της εισόδου και ο φράκτης του σταδίου μαύρισαν εντελώς από φωτιές από καύση ελαστικών, καθώς και γύρω κτίρια δρόμων. Μέχρι το 2015, η πλατεία εισόδου είχε αποκατασταθεί πλήρως. Η μόνη υπενθύμιση των γεγονότων της επανάστασης είναι ένα ερασιτεχνικό μνημείο που χτίστηκε στη μέση της οδού Χρουσέβσκοχο, απέναντι από την πύλη του σταδίου. Το 2017, εγκαταστάθηκαν νέες θέσεις,^[6] καθώς το γήπεδο επιλέχθηκε για να φιλοξενήσει τον τελικό του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ Γυναικών 2017–18.

Μνημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1971, κοντά στο στάδιο εγκαταστάθηκε ένα μνημείο των παικτών της Ντινάμο που συμμετείχαν στο παιχνίδι γνωστό στη σοβιετική ιστοριογραφία ως ο Αγώνας του Θανάτου και των παικτών που χάθηκαν στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το γλυπτό αποτελείται από ατσάλι, στο οποίο είναι σκαλισμένες φιγούρες τεσσάρων παικτών με υψηλό ανάγλυφο. Οι αρχιτέκτονες που είναι υπεύθυνοι για το γλυπτό, Β. Μπογκντανόφσκα και Ι. Μασλένκοβ, είναι γνωστοί για το σχεδιασμό σταθμών του Μετρό του Κιέβου. Γλύπτης ήταν ο Ικοροβίι. Το μνημείο βρίσκεται δίπλα στην είσοδο προσωπικού του σταδίου, έτσι πολλοί οπαδοί δεν μπορούν να το δουν.

Στις 11 Μαΐου 2003, πριν από την πρώτη επέτειο του θανάτου του Βαλέρι Λομπανόφσκι, εγκαινιάστηκε ένα μνημείο. Ο διάσημος προπονητής κάθεται στον πάγκο του και παρακολουθεί αγώνα. Το βάθρο είναι μια μεγάλη μπάλα. Το συνολικό βάρος είναι περίπου 5 τόνοι. Το μνημείο δημιουργήθηκε από μια ομάδα 9 ατόμων με επικεφαλής τον αρχιτέκτονα Βασίλ Κλιμένκο και τον γλύπτη Βλαντίμιρ Φιλάτοφ.^[7] Το γλυπτό βρίσκεται ανάμεσα στο στάδιο και την κύρια είσοδο των σταδίων.