Σουνιφρέδος Α΄ της Βαρκελώνης
| Σουνιφρέδος Α΄ της Βαρκελώνης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 805 ή 810 Χιρόνα |
| Θάνατος | 849 ή 848 Χιρόνα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ερμεσένδα (από 840) |
| Τέκνα | Βιλφρέδος ο Δασύτριχος Μιρό ο Πρεσβύτερος Ραδούλφ της Μπεσαλού Sunifred de Barcelone Quíxol Sesenanda Riculf |
| Γονείς | Bello of Carcassonne[1] και Borrell, Count of Ausona |
| Αδέλφια | Oliba I of Carcassonne Ailo |
| Οικογένεια | Οίκος της Βαρκελώνης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κόμης της Βαρκελώνης (844–848) Count of Girona (844–848) count of Osona (844–848) Κόμης του Ουρζέλ (838–848) count of Cerdagne (834–848) |
O Σουνιφρέδος Α΄ της Βαρκελώνης, ισπανικά: Sunifredo I (πέθανε το 848) μέλος του Οίκου των Μπελλονιδών ήταν Κόμης της Βαρκελώνης, κόμης της Ζιρόνα, Οζόνας, Ναρμπόν, Άγδε, Βεθιέρς, Λοδέβε, Μελγουέιλ, Κονφλάν και του Νίμς (834 - 848), ήταν επίσης Κόμης της Σερδάνια και Κόμης του Ουρζέλ (834 - 848).
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σουνιφρέδος Α΄ της Βαρκελώνης ήταν γιος ή γαμπρός Μπελλό του Καρκασσόν.[2][3]
Το 834 ονομάστηκε κόμης της Σερδάνια και τού Ουρζέλ από τον Λουδοβίκο Α΄ τον ευσεβή των Φράγκων. Ως τότε οι περιοχές ανήκαν στον Αθνάρ Γαλίνδεθ Α΄, σε συμμαχία με την μουσουλμανική δυναστεία των Μπανού Κασί. Ο Σουνιφρέδος κατέκτησε τη Σερδάνια το 835 και το Ουρζέλ το 838.
Το 840 απεβίωσε ο Λουδοβίκος Α΄ και ακολούθησαν τρία έτη δυναστικών ερίδων, ως τη Συνθήκη τού Βερντέν το 843. Σε αυτές ο Σουνιφρέδος Α΄ και ο κουνιάδος του Σουνυέρ Α΄ των Μπελλονιδών κόμης των Εμπουριών, συμμάχησαν με τον γιο του αποβιώσαντος βασιλιά των Φράγκων, τον Κάρολο Β΄ τον φαλακρό, ενώ ο Βερνάρδος κόμης της Βαρκελώνης, Ζιρόνας, Ναρμπόν, Άγδε, Βεθιέρς, Μελγουέιλ, Νίμς, Σεπτιμανίας, Τουλούζης πήρε το μέρος του Πεπίνου Β΄ της Ακουιτανίας, ανιψιού του Καρόλου Β΄.
Το 841 οι Μαυριτανοί εισέβαλαν στη Βαρκελώνη και βάδισαν -δια μέσου της Σερδάνια- εναντίον της Ναρμπόν. Ο Σουνιφρέδος Α΄ τους σταμάτησε αμέσως και ο Κάρολος Β΄ το εκτίμησε αυτό. Το 844 ο Κάρολος Β΄ ζήτησε την Τουλούζη από τον Πεπίνο Β΄, αιχμαλώτισε τον Βερνάρδο και τον εκτέλεσε. Ως ανταμοιβή για την πίστη του Σουνιφρέδου Α΄, ο Κάρολος Β΄ έδωσε τις κομητείες της Βαρκελώνης, Ζιρόνας και της Γοτθίας. Όταν απεβίωσε ο Βέρα Β΄ κόμης του Κονφλάν, ο Σουνιφρέδος Α΄ παρέλαβε την κομητεία του.
Το 844 ο Γουλιέλμος, γιος τού Βερνάρδου, εξεγέρθηκε εναντίον τού Καρόλου Β΄· το 848 ο Πεπίνος Β΄ τον ονόμασε κόμη της Τουλούζης και των Εμπουριών. Ο Γουλιέλμος κινήθηκε γρήγορα για να εξαλείψει τον Σουνιφρέδο Α΄ και τον Σουνυέρ Α΄, οι οποίοι δύο απεβίωσαν το 848, έτσι μερικές κομητείες τους περιήλθαν στον Γουλιέλμο. Ο Σουνιφρέδος Α΄ μάλλον απεβίωσε από φυσικά αίτια.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε την Ερμεσένδε και είχε τέκνα:
- Βιλφρέδος Α΄ ο δασύτριχος απεβ. 987, κόμης της Βαρκελώνης, Ζιρόνας, Οζόνας, Ουρζέλ, Σερδάνια, Μπεζαλού.
- Ραδούλφ απεβ. 920, κόμης της Μπεζαλού.
- Μιρό Α΄ απεβ. 896, κόμης του Κονφλάν & της Ρουσσιγιόν.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia.
- ↑ As suggested by R. d'Abadal, Els primers comtes catalans (1958)
- ↑ See A. Lewis, The Development of Southern French and Catalan Society, 718-1050 (1965)
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- A. Lewis, The Development of Southern French and Catalan Society, 718-1050 (1965), Ch. 6, note 9
- R. d'Abadal, Els primers comtes catalans (1958)
