Σουμερία (προ-κατακλυσμιαία περίοδος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι πόλεις αυτές είναι (από τον Νότο προς τον Βορά) :

Νοτιοδυτική Σουμερία (πλησίον του ποταμού Ευφράτη) Νοτιοανατολική Σουμερία (πλησίον του ποταμού Τίγρητα (αρχαίος ρους)) Κεντρική Σουμερία Βόρεια Σουμερία Μεταγενέστερη Ακκαδία
Ερύθεια (Eridu) (στην αρχαία παραλία της Ερυθράς θάλασσας (μγν. Περσικός κόλπος)) Νίνεια (Nina) Ώμμεια (Umma) (στις όχθες του αρχαίου ρου του ποταμού Τίγρητα) Κίσεια (Kish) (πλησίον (στα ΒΑ) της μγν. Βαβυλώνας) Σίππυρος (Sippur) (πλησίον του ποταμού Ευφράτη)
Ώρεια (Ορόη, Ur) (στις εκβολές του ποταμού) Λαγάσεια (Lagash) Συροπάγεια (Suruppak) (στο μέσο της απόστασης μεταξύ Ωρύγειας και Νιππύρου, στις όχθες του αρχαίου ρου του Ευφράτη) Αξάγεια (Akshak) (πλησίον ποταμού Τίγρητα - ίσως η μεταγενέστερη Κτησιφών)
Λάρισα (Larsa) (λίγο βορειότερα) Γίρσεια (Girsu) Λαράγεια (Lagash) (στην αριστερή όχθη του αρχαίου ρου του ποταμού Τίγρητα)
Ωρύγεια (Ορχόη, Uruk) Πατίβηρις (Bad-tibira) (σε περίπου ίση απόσταση από τους δύο ποταμούς) Νίππυρος (Nippur) (χρησιμοποιούμενη ήδη ως λατρευτικό κέντρο (ανάλογο με τους Δελφούς της μγν. Ελλάδας)

Χρονολογική σειρά ίδρυσης των Σουμεριακών πόλεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τις παρατηρήσεις σχετικά με την ταχύτητα πρόσχωσης των ποταμών της Κάτω Μεσοποταμίας, Ευφράτη και Τίγρη, καθώς και των γειτονικών τους Χοάσπη και Ευλαίου, θα αντιληφθεί ότι η αρχαία παραλία βρισκόταν πολύ πιο βόρεια από τη σημερινή.

Έτσι φαίνεται πολύ πιθανό, ότι κοντά στην παραλία βρίσκονταν κατά την 5η ή 4η χιλιετία οι πόλεις

  • Uruk (Ουρούκ - Ωρύγεια) (στις εκβολές του ποταμού Ευφράτη)
  • Girsu (Γκίρσου - Γίρσεια) (στις εκβολές του ποταμού Τίγρη)
  • Bad-tibira (Μπαντ Τιμπίρα - Πατίβηρις) (στην παραλία μεταξύ των δυο ποταμών)

και

  • Eridu (Εριντού - Ερύθεια) (στο δυτικό άκρο της μεσοποτάμιας περιοχής) - που πιθανόν έδωσε και το όνομά της στην παρακείμενη θάλασσα. Αντιδιαμετρικά, στο ανατολικό άκρο της βρισκόταν οι εκβολές του Χοάσπιδος (ο Χόασπις την εποχή αυτή ήταν ανεξάρτητος ποταμός και όχι παραπόταμος)

Περνώντας οι χιλιετίες και εξαιτίας του φαινομένου της πρόσχωσης του κόλπου ιδρύθηκαν οι επόμενες πόλεις στα νέα λιμάνια. Αυτές ήταν οι

  • Larsa (Λάρσα - Λάρισα) και Ur (Ουρ -Ώρεια) στον ποταμό Ευφράτη
  • Lagash (Λαγκάς - Λαγάσεια) και Nina (Νίνα - Νίνεια) στον ποταμό Τίγρη ενώ παράλληλα ο Χόασπις έπαυσε να είναι ανεξάρτητος και μετατράπηκε σε παραπόταμο του ποταμού Τίγρητα.

Τέλος πρέπει να αναφερθεί πως είναι σχεδόν βέβαιο ότι όλες αυτές οι πόλεις είναι Προ-Σουμεριακές δηλ. όταν οι Σουμέριοι κατέβηκαν από τα Βόρεια (προφανώς από την Άνω Μεσοποταμία, την οποία οι ίδιοι αποκαλούσαν μετά Συβαρτία (Subar-tu) (compr. Subar < Sumer)) και κατέκτησαν την Κάτω Μεσοποταμία (περί το 3200?) οι πόλεις αυτές υπήρχαν ήδη).

Αγώνες για την ηγεμονία της Σουμερίας κατά την προ-κατακλυσμιαία εποχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήδη, όπως ήταν αναμενόμενο, οι πρώτες αχτίδες της Ιστορίας αποκαλύπτουν και τον πολεμικό ανταγωνισμό μεταξύ των υπαρχόντων πόλεων για την ηγεμονία της χώρας. (Εκτός από πολιτικός, ο αγώνας αυτός ήταν και οικονομικός καθώς η κυριαρχία στο ήδη κατασκευασθέν, από την προηγούμενη (ή ακόμα και την προ-προηγούμενη) χιλιετηρίδα, αρδευτικό δίκτυο έπαιζε πολύ σημαντικό ρόλο στην επιβίωση του πληθυσμού της κάθε πόλης). Έτσι με την ανάσυρση της προϊστορικής αχλύος ο ηγεμονικός ρόλος εμφανίζεται στις πόλεις της Νότιας Σουμερίας με πρώτη την Ερύθεια (Eridu) και δεύτερη την Πατίγηριδα (Bad-tibira). Στην συνέχεια, η ηγεμονία περνά στην Κεντρική Σουμερία με την Λαράγεια (Larak). Τέταρτη στον ρόλο αυτό εμφανίζεται απροσδόκητα η Σίππαρις (Sippar), μία πόλη που βρισκόταν στα Βόρεια, στην Ακκαδία, έξω από την κυρίως Σουμερία (Πιθανότατα την εποχή αυτή, οι Σουμέριοι συγκατέλεγαν και την Ακκαδία στην Συβαρτία χώρα (διαφαίνεται ετυμολογική σχέση Sippar < Subar), μία ονομασία που πρέπει να χρησιμοποιούσαν αρχικά για όλη την χώρα που εκτεινόταν βόρεια από την Κάτω Μεσοποταμία. Επομένως κατά την ίδρυσή της, και κατά τους προηγούμενους αιώνες, η Σίππαρις (Sippar) πρέπει ήταν μία Σουμεριακή εμπορική αποικία, σε μία αλλοεθνή περιοχή). Τελικά, με βάση πάντοτε τον Σουμεριακό βασιλικό κατάλογο (Sumerian royal list), η ηγεμονία επιστρέφει στην Κεντρική Σουμερία και ειδικότερα στην πόλη Συροππάγεια (Suruppak) που η ηγεμονία της τερματίζεται από τον Κατακλυσμό (πριν το 2900 π.χ.).

Κατακλυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κατακλυσμός είναι αρκετά περίπλοκο θέμα. Φαίνεται όμως ότι γύρω στο 2900 π.χ. μία συγκυρία κλιματικών παραγόντων οδήγησε σε μία πρωτοφανή, για κάθε ιστορική περίοδο, καταστροφή. Πιθανόν μία πολύμηνη περίοδος υπερβολικών βροχοπτώσεων οδήγησε τους μεγάλους ποταμούς της Μεσοποταμίας (Τίγρις και Ευφράτης) να πλημμυρίσουν σε τεράστια έκταση με αποτέλεσμα να καταστρέψουν όλο το εξαιρετικό αρδευτικό δίκτυο που επί σειρά αιώνων οι κάτοικοι της Νότιας Μεσοποταμίας (Σουμέριοι και Προ-Σουμέριοι) είχαν κατασκευάσει και που είχε μετατρέψει την χώρα τους στην Εδέμ (Eden) της Βίβλου. Το γεγονός αυτό πέρασε στις θρησκείες των διαφόρων λαών ως θεϊκό έργο.

Σημείωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η απόδοση των ονομάτων των αρχαίων πόλεων της Σουμερίας στην Ελληνική γλώσσα δεν είναι δόκιμη. Έγινε από τον IonnKorr σύμφωνα με τους γλωσσολογικούς κανόνες που ακολουθούσαν οι αρχαίοι Έλληνες όταν εξελλήνιζαν αλλόγλωσσες ονομασίες. Προφανώς δεν μπορεί να προβλεφθεί επακριβώς πως θα απέδιδαν οι αρχαίοι τις ονομασίες των πόλεων αυτών. Απλά οι παρατιθέμενες ονομασίες αποτελούν μία πιθανή προσέγγιση.