Σοράνα Γκουριάν
| Σοράνα Γκουριάν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 18 Οκτωβρίου 1913 Κομράτ |
| Θάνατος | 10 Ιουνίου 1956 Παρίσι |
| Αιτία θανάτου | καρκίνος |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρουμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρουμανικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος μεταφράστρια |
Η Σοράνα Γκουριάν (ρουμανικά: Sorana Gurian) (γεννημένη ως Sara Gurfinchel, 18 Οκτωβρίου 1913 [2] – 10 Ιουνίου 1956) ήταν Ρουμάνα συγγραφέας, δημοσιογράφος και μεταφράστρια, που έγραψε τόσο στα ρουμανικά όσο και στα γαλλικά.
Η Σοράνα Γκουριάν γεννήθηκε στη Ρωσική Αυτοκρατορία, στο Κομράτ της Βεσσαραβίας, και έχασε και τους δύο γονείς της ενώ ήταν ακόμη μικρή. Μετά από αυτό, εκείνη και τις δύο μικρότερες αδερφές της, τη Λία και την Ισαμπέλα, τις φρόντισε η μητριά τους. [3] Πήγε στο γυμνάσιο στο Μπέντερ, δίνοντας εξετάσεις για το Μπακαλορεά το 1931, και στη συνέχεια σπούδασε στο Τμήμα Γραμμάτων του Πανεπιστημίου Τσερνιβτσί και στο Πανεπιστήμιο Ιασίου χωρίς να αποφοιτήσει.
Έγινε μέλος του λογοτεχνικού κύκλου Sburătorul του Ευγένιου Λοβινέσκου το 1937, αφού επέστρεψε από το Μπερκ της Γαλλίας, όπου είχε πάει για λουτροθεραπεία της εξωπνευμονικής φυματίωσης της. Ενώ βρισκόταν στη Γαλλία, φαίνεται ότι σπούδασε και στη Σορβόννη. [4] Όταν επέστρεψε στη Ρουμανία, άρχισε να δημοσιεύει άρθρα, πρώτα στο περιοδικό «Lumea» στο Ιάσιο, τα οποία ήταν ξεκάθαρα δημοκρατικά, αντιεθνικιστικά, αντιφασιστικά και αντιρεβιζιονιστικά.[3]
Νιώθοντας την επίδραση των αντισημιτικών νόμων, εντάχθηκε στην παράνομη αντιπολίτευση, μέρος της οποίας ήταν και οι κομμουνιστές. Η Γκεστάπο άρχισε να ενδιαφέρεται γι' αυτήν το 1942 και κρύφτηκε για δύο χρόνια σε ένα υπόγειο κτηρίου, επιζώντας με τη βοήθεια του ιερέα της γαλλικής πρεσβείας και του επικεφαλής ενός καθολικού οικοτροφείου θηλέων στο Βουκουρέστι. [5] Υπό την επιρροή του Βλαντιμίρ Γκίκα, είχε μέχρι τότε μεταστραφεί από τον Ιουδαϊσμό στον Καθολικισμό. [6]
Αφού η Ρουμανία άλλαξε πλευρά στις 23 Αυγούστου 1944, χάρη στο γεγονός ότι γνώριζε κομμουνιστές από την εποχή της στην παράνομη αντιπολίτευση, ονομάστηκε διευθύντρια της Universul. [7] Τα πρώτα τρία χρόνια μετά τον πόλεμο, συνεργάστηκε με πολλές αριστερές εκδόσεις, έγραψε προπαγανδιστικά κείμενα και, όπως γνώριζε ρωσικά, εργάστηκε ως διερμηνέας για τη Συμμαχική Επιτροπή.[6] Αλλά μετά από λίγο, οι κομμουνιστικές αρχές την υποψιάστηκαν ότι ήταν γαλλική κατάσκοπος και συνειδητοποιώντας ότι το νέο καθεστώς επέβαλε περιορισμούς τον έναν μετά τον άλλο ξεκινώντας μια βασιλεία του τρόμου, το 1949, κατάφερε να δραπετεύσει από τη Ρουμανία συνάπτοντας έναν «εικονικό γάμο» με έναν Ιταλό πολίτη με τη βοήθεια του Ιταλού πρέσβη. Αφού χώρισε με τον σύζυγό της, πήγε στο Ισραήλ, όπου έμεινε μέχρι το 1950, και στη συνέχεια μετανάστευσε στη Γαλλία, όπου εγκαταστάθηκε στο Παρίσι.
Πέθανε από καρκίνο στο Παρίσι το 1956. [8]
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Zilele nu se întorc niciodată, Βουκουρέστι, 1945
- Întâmplări dintre amurg şi noapte, Βουκουρέστι, 1946
- Les mailles du filet. Mon journal de Roumanie, Παρίσι, 1950
- Les jours ne reviennent jamais, Παρίσι, 1952
- Les amours impitoyables, Παρίσι, 1953
- Recit d'un combat, Παρίσι, 1956
- Ochiurile reţelei. Jurnalul meu din Romania, Βουκουρέστι, 2002
Μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετέφρασε έργα των Αλεξάντρ Γκριμπογέντοφ, Τζον Πρίσλεϊ, Χανς Πράγκερ, Φραντς Λούντβιχ Νέερ κ.α.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2020.
- ↑ 1913 is the year found on her birth certificate, but after arriving in the West, she used to say that she was born in 1917.
- ↑ 3,0 3,1 Durnea, Victor. «ÎNCEPUTURILE SORANEI GURIAN» (στα Romanian). Convorbiri literare. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ Sasu, Aurel (2006). Dictionar biografic al literaturii romana (στα Romanian). Pitesti: Editura 45. σελίδες 702–703.
- ↑ Durnea, Victor (2003). «Misterioasa viaţă a Soranei Gurian» (στα Romanian). Romania literara. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2023.
- ↑ 6,0 6,1 Dimisianu, Gabriel (2002). «Sorana Gurian» (στα Romanian). Romania literara. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2023.
- ↑ Popovici, Iulia (2003). «Jurnalul meu din România» (στα Romanian). Romania libera. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2023.
- ↑ Oisteanu, Andrei (2010). Narcotice in cultura romana. Polirom.
|