Σαρλ Μπενουά Αζ
| Σαρλ Μπενουά Αζ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Charles Benoît Hase (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 11 Μαΐου 1780[1][2] Μπατ Σούλτσα |
| Θάνατος | 21 Μαρτίου 1864[1][2] Παρίσι |
| Τόπος ταφής | Cimetière de Montmartre - Division 23 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Σαξονία-Βαϊμάρη-Άισεναχ Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[2] Γερμανικά Ελληνικά Τουρκικά Αραβικά |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Ιένας Πανεπιστήμιο του Χέλμστεντ[3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κλασικός φιλόλογος καθηγητής πανεπιστημίου κλασικιστής ελληνιστής αρχαιολόγος[4] βιβλιοθηκονόμος[5] |
| Εργοδότης | École nationale des langues orientales vivantes (1816–1864) Φιλοσοφική Σχολή των Παρισίων (1852–1864) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | d:Q114496054 (1847–1864) |
| Βραβεύσεις | Τάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (11 Δεκεμβρίου 1849) |
Ο Σαρλ Μπενουά Αζ ή Καρλ Μπένεντικτ Χάζε (γαλλ. Charles Benoît Hase, γερμ. Carl Benedict Hase, 11 Μαΐου 1780 – 21 Μαρτίου 1864) ήταν Γάλλος ελληνιστής γερμανικής καταγωγής.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Χάζε γεννήθηκε στην κωμόπολη Μπαντ Σούλτσα κοντά στο Νάουμπουργκ. Σπούδασε στα πανεπιστήμια της Ιένας και του Χέλμστετ. Κατόπιν, το 1801 ταξίδεψε πεζός μέχρι το Παρίσι, όπου του ανατέθηκε από τον ντε Σουαζέλ-Γκουφιέ (comte de Choiseul-Gouffier), πρώην πρέσβυ στην Κωνσταντινούπολη, να επιμεληθεί τα έργα του Ιωάννου Λαυρεντίου του Λυδού από ένα χειρόγραφο που είχε δοθεί στον ντε Σουαζέλ-Γκουφιέ από τον Πρίγκιπα της Μολδοβλαχίας Αλέξανδρο Μουρούζη.[6]
Ο Χάζε (αποκαλούμενος πλέον «Αζ» στη Γαλλία) επικεντρώθηκε έτσι στη βυζαντινή ιστορία και γραμματεία, θέματα στα οποία έγινε η πλέον αναγνωρισμένη αυθεντία της εποχής του. Το 1805 διορίσθηκε στο τμήμα χειρογράφων της Βασιλικής Βιβλιοθήκης και το 1816 έγινε καθηγητής της Παλαιογραφίας και της Νέας Ελληνικής στην École Royale. Το 1812 επιλέχθηκε να εποπτεύσει την εκπαίδευση του Λουδοβίκου Ναπολέοντα (του μετέπειτα Προέδρου και Αυτοκράτορα Ναπολέοντος Γ΄) και του αδελφού του.[6] Τέλος, το 1852 έγινε καθηγητής της Συγκριτικής Γραμματικής στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων (Σορβόννη).
Ο Αζ απεβίωσε στο Παρίσι σε ηλικία 84 ετών.[6]
Το έργο του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα σημαντικότερα επιτεύγματα του Αζ είναι οι εκδόσεις του Λέοντος του Διακόνου, του De velitatione bellica και άλλων Βυζαντινών έργων (1819), καθώς και του De ostentis (1823) του Ιωάννου του Λυδού, ένα αριστούργημα αποκαταστάσεως κειμένου, οι δυσκολίες της μελέτης του οποίου ήταν μεγαλύτερες εξαιτίας του γεγονότος ότι το χειρόγραφο είχε επί μακρόν αποθηκευθεί μέσα σε ένα κρασοβάρελο σε ένα μοναστήρι. Επίσης επιμελήθηκε μέρος των Ελλήνων εκ των συγγραφέων της συλλογής των ιστοριών των Σταυροφοριών και συνεισέφερε πολλές προσθήκες (από τους εκκλησιαστικούς Πατέρες, από ιατρικούς και τεχνικούς συγγραφείς, από σχολιαστές και άλλες πηγές) στη νέα έκδοση του Θησαυρού της ελληνικής γλώσσης του Ερρίκου Στεφάνου.[6]
Είναι πιθανό ότι ο Αζ πλαστογράφησε ένα έργο γνωστό ως «Σπαράγματα του Τοπάρχη Γοτθικού» και το πλασάρισε ως πραγματικό σε έναν από τους υποστηρικτές του, τον Νικολάι Ρουμιάντσεφ, προκαλώντας μια περίοδο συγχύσεως μεταξύ των βυζαντινολόγων σχετικώς με την προέλευση του έργου.[7]
Αρκετές ειδικότερες πληροφορίες για τον Αζ παραθέτουν ο Joseph-Daniel Guigniaut στο Notice historique sur la vie et les travaux de Carl Benedict Hase (Παρίσι 1867) και η συλλογή αυτοβιογραφικών επιστολών Briefe von der Wanderung und aus Paris, που επιμελήθηκε ο O. Heine (1894)[6].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 126121609. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2019.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Chisholm 1911.
- ↑ Ihor Ševčenko: «The Date and Author of the So-Called Fragments of Toparcha Gothicus», Dumbarton Oaks Papers, τόμ. 25 (1971), σσ. 115-188
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το λήμμα «Αζ, Κάρολος Βενέδικτος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 2 (1968), σελ. 278
- Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Hase, Carl Benedict» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 13 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 50
