Σαλόζε Ουντότζι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαλόζε Τσιγκόζιε Ουντότζι
Mitko Georgiev
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαMitko Atanasov Georgiev
Ημερ. γέννησης16 Ιουλίου 1986 (1986-07-16) (37 ετών)
Τόπος γέννησηςΛάγος, Νιγηρία
Ύψος1,72 μ.
ΘέσηΜεσοεπιθετικός
Ομάδες νέων
2003–2004Τζούλιους Μπέργκερ ΦΚ
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2004–2006ΟFC Vihren Sandanski67(18)
2007–2009ΤΣΣΚΑ Σόφιας55(6)
2009–2011Αστέρας Τρίπολης49(5)
2011Άστρα Πλοέστι8(0)
2012Μπρασόβ6(0)
2012–2013Πλατανιάς17(4)
2013 Ατρόμητος Αθηνών16(2)
2013Άρης Θεσσαλονίκης13(5)
2014–2015Ντιναμό Μίνσκ46(17)
2016Qingdao Jonoon F.C.25(6)
2017Λίλεστρεμ25(3)
2018Πλατανιάς10(2)
2018–2021 Ένωσις Νέων Παραλιμνίου77(8)
2021–2022Αχυρώνας Λιοπετρίου1(0)
2022Welling United F.C.0(0)
2022–2023ΟFC Vihren Sandanski18(3)
Εθνική ομάδα‡
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2007 Εθνική Βουλγαρίας Κ-211(2)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 17 Μαρτίου 2024.

† Συμμετοχές (Γκολ).

‡ Οι συμμετοχές και τα γκολ στις εθνικές ομάδες έχουν ανανεωθεί έως 17 Μαρτίου 2024.

Ο Σαλόζε Ουντότζι Τσιγκόζιε (αγγλικά: Shaloze Udoji Chigozie, γεννημένος στις 16 Ιουλίου 1986 στο Λάγος της Νιγηρίας), επίσης γνωστός με το βουλγαρικό του όνομα Μίτκο Γκεοργκίεφ' (βουλγαρικά: Митко Георгиев‎‎), [1] είναι Νιγηριανός με βουλγαρικό διαβατήριο (πολιτογραφήθηκε ως Mitko Georgiev), [2] επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως μέσος και ως επιθετικός.

Σταδιοδρομία σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2002, ο Ουντότζι ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Μπριτζ Μπόις ΦΚ (που τότε ονομάζονταν Τζούλιους Μπέργκερ) του Λάγος. Μέσα σε μια διετία έφτιαξε πολύ καλό όνομα στους ποδοσφαιρικούς κύκλους της χώρας του και στις αρχές του 2004, πήρε μεταγραφή για την βουλγαρική ΟΦΚ Βίχρεν τουΣαντάνσκι. Γρήγορα καθιερώθηκε στην ομάδα και βοήθησε τον Βίχρεν να κερδίσει την άνοδο στον Α' Εθνική. Συνολικά, έπαιξε σε 67 παιχνίδια και σημείωσε 18 γκολ. [3] Εκείνη την εποχή, υπήρχε έντονο ενδιαφέρον για αυτόν από την αγγλική Μπλάκμπερν Ρόβερς. [4]

Στα τέλη του 2006 απέκτησε τη βουλγαρική υπηκοότητα και το όνομα Mitko Atanasov Georgiev και αμέσως μετά πήρε μεταγραφή (αξίας περίπου 200.000 ευρώ)[5]) για την ΤΣΣΚΑ Σόφιας.

Μέχρι το τέλος της σεζόν 2006-07, σκόραρε 2 γκολ σε 16 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις. Την περίοδο 2007-08 αναδείχθηκε πρωταθλητής Βουλγαρίας ενώ παράλληλα κατέκτησε και το Σούπερ Καπ Βουλγαρίας. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις με αντίπαλο την Ομόνοια Λευκωσίας.[6] Ωστόσο, τη σεζόν 2008-09, περιέπεσε σε δυσμένεια από τον προπονητή της ομάδας, Ντίμιταρ Πένεφ, και ζήτησε να μείνει ελεύθερος, [7] κάτι που έγινε στο τέλος της σεζόν.

Το καλοκαίρι του 2009, μετακόμισε στον Αστέρας Τρίπολης. [8] Μετά από 52 συνολικά αγώνες με την ομάδα, το καλοκαίρι του 2011 μετακόμισε για ένα εξάμηνο στη ρουμανική Άστρα Πλοέστι [9] και το Γενάρη του 2012 μια άλλη ρουμανική ομάδα, την Μπρασόβ.

Το 2012 επέστρεψε στο ελληνικό πρωτάθλημα αγωνιζόμενος αρχικά στον Πλατανιά (17 συμμετοχές και 4 τέρματα) και έπειτα στον Ατρόμητο Αθηνών. Στις 22 Ιουλίου 2013, ο Ουντότζι υπέγραψε συμβόλαιο δύο ετών με τον Άρη Θεσσαλονίκης. [10] Σε μια άκρως προβληματική χρονιά για τους Θεσσαλονικείς, ο Ουντότζι «έλαμψε» με την απόδοσή του και στα 13 ματς που πρόλαβε αγωνίστηκε σημείωσε 5 τέρματα αποτελώντας τον πρώτο σκόρερ αλλά και μια αληθινή όαση στην επιθετική ανομβρία της ομάδας. Λόγω των συσσωρευμένων οικονομικών προβλημάτων του Άρη, ο παίκτης κατέθεσε προσφυγή και έθεσε τον εαυτό του εκτός ομάδας.[11]

Το Μάρτιο του 2014 μετακόμισε στη λευκορωσική Ντιναμό Μίνσκ [12].κι έγινε ο τέταρτος πιο καλοπληρωμένος παίκτης του πρωταθλήματος. Ως μέλος του συλλόγου του Μινσκ, καθιερώθηκε αμέσως στην βασική ομάδα, άρχισε να παίζει στη θέση του δεξιού ή κεντρικού επιθετικού χαφ. Ως αποτέλεσμα, έγινε ένας από τους ηγέτες της ομάδας, σημειώνοντας 7 γκολ και 5 ασίστ. Τον Νοέμβριο του 2014 επέκτεινε το συμβόλαιό του με την Ντιναμό[13]. Στο πρώτο μισό της σεζόν του 2015, εμφανιζόταν συχνά στο γήπεδο, μόνο ως αλλαγή, αλλά αργότερα ανέκτησε τη θέση του στην αρχική ενδεκάδα. Έκανε ένα υπέροχο ντεμαράζ στη σεζόν, σκοράροντας 8 γκολ στα τελευταία έξι ματς πρωταθλήματος, και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της ομάδας στο πρωτάθλημα του 2015.

Μετά από 69 αγώνες και 22 γκολ, τον Ιανουάριο του 2016 αποχώρησε από τη Ντιναμό με κοινή συμφωνία [14] και μετακόμισε στην κινεζική Qingdao Jonoon F.C. (ομάδα Β' Εθνικής) και το 2017 προσγειώθηκε στη νορβηγική Λίλεστρεμ. Με τους Νορβηγούς κατέκτησε το Κύπελλο Νορβηγίας του 2017. Στις από τις αρχές του 2018 αποδεσμεύθηκε από τη Λίλεστρεμ και επέστρεψε στην ομάδα του Πλατανιά, για να συνεχίσει από τον Ιούλιο του 2018 στην κυπριακή Ένωσις Νέων Παραλιμνίου και από τις 21 Αυγούστου 2021 στον Αχυρώνα Λιοπετρίου Κύπρου.

Την 1η Ιουλίου 2022 ξεκίνησε να παίζει στην αγγλική ερασιτεχνική Γουέλινγκ Γιουνάιτεντ αλλά στις 30 Οκτωβρίου του 2022, επέστρεψε στο Σαντάνσκι για να φορέσει ξανά (μετά από 14 χρόνια) τη φανέλα της Βίχρεν. [15]

Στις 25 Αυγούστου 2023, ο παίκτης με νιγηριανές ρίζες και βουλγαρικό διαβατήριο, ήρθε σε ανοιχτή σύγκρουση με τον προπονητή της ομάδας, Νατζί Σενσόι, κατά τη διάρκειας μιας προπόνησης. Ως αποτέλεσμα αυτής της σφοδρής αντιπαράθεσης ο σύλλογος ανακοίνωσε ότι τη λύση της συνεργασίας με τον παίκτη. [16]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ουντότζι έκανε οικογένεια στη Βουλγαρία, η γυναίκα του είναι Βουλγάρα και έχουν δύο παιδιά, τη Victoria και τον Tyrus.[17]

Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μη έχοντας την ευκαιρία να αγωνιστεί στην εθνική ομάδα της Νιγηρίας, το 2006 αποδέχτηκε την πρόταση να πάρει βουλγαρική υπηκοότητα και να παίξει για την εθνική ομάδα αυτής της χώρας. Αφού έλαβε τη βουλγαρική υπηκοότητα, στις 21 Αυγούστου 2007 ο Ουντότζι πραγματοποίησε το εντυπωσιακό ντεμπούτο του με την Εθνική Βουλγαρίας Κ21 στη φιλική αναμέτρηση κόντρα στην Εθνική ΕλλάδαςΚ21. Η Βουλγαρική ομάδα νίκησε με 1-4 κι ο Ουντότζι σκόραρε δύο γκολ. [18] Εντούτοις στη συνέχεια διαπιστώθηκε ότι για γραφειοκρατικούς λόγους δεν μπορούσε να είναι επιλέξιμος με την βουλγαρική ομάδα και θα μπορούσε εφεξής να εκπροσωπεί μόνο τη Νιγηρία. [19]

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΤΣΣΚΑ Σόφιας

Λίλεστρεμ

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Култовият Митко Удоджи се завърна в родния футбол, излиза срещу Левски
  2. ↑ «Statistica turului Campionatului Ligii I (partea 1)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2024. 
  3. ↑ Удоджи се върна във Вихрен Сандански!
  4. ↑ ЦСКА ме спря за Блекбърн с шантаж! Мафия...
  5. ↑ Вихрен съди ЦСКА заради Удоджи
  6. ↑ Ουντότζι Σαλόζε: Καριέρα
  7. ↑ Удоджи си търси отбор в Гърция
  8. ↑ Ο Αστέρας παρουσίασε τις μεταγραφές του
  9. ↑ Udoji Chigozie match log
  10. ↑ Chigozie Udoji Signs Two - Year Deal With Aris, Bags Hat - Trick On Debut
  11. ↑ Προσφυγές από Ουντότζι και Ίμπε
  12. ↑ Футбол. Минское "Динамо" подписало контракт с Шикозе Удоджи
  13. ↑ «Чигозе Удожи продлил контракт с минским "Динамо"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2024. 
  14. ↑ Чигозе Удожи покинул минское "Динамо"
  15. ↑ Ο εμβληματικός Mitko Udoji επιστρέφει στο Βίχρεν
  16. ↑ Έδιωξαν τον Mitko Udoji από το Vihren
  17. ↑ Митко Удоджи от "Вихрен": Коко Динев ми е баща!
  18. ↑ Ελλάδα Κ21-Βουλγαρία Κ21 1-4
  19. ↑ CHIGOZIE UDOJI

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σαλόζε_Ουντότζι&oldid=10530463"