Ρωμαϊκός Τύμβος (Σιλίστρα)
Συντεταγμένες: 44°6′36.428″N 27°16′15.211″E / 44.11011889°N 27.27089194°E
| Ρωμαϊκός Τύμβος (Σιλίστρα) | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | τάφος |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 44°6′36″N 27°16′15″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος της Σιλίστρα |
| Χώρα | Βουλγαρία |
| Προστασία | ενδεικτικός κατάλογος Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς (από 1984) |
| δεδομένα (π) | |
Ο Ρωμαϊκός Τύμβος της Σιλίστρα (βουλγαρικά: Римска гробница в Силистра) είναι αρχαίος ρωμαϊκός τύμβος στην πόλη Σιλίστρα, στη βορειοανατολική Βουλγαρία. Ο τύμβος χρονολογείται στα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. και είναι το καλύτερα διατηρημένο αρχιτεκτονικό μνημείο της αρχαίας ρωμαϊκής πόλης Ντουροστόρουμ (Durostorum). Ο τύμβος θεωρείται «ένα από τα πιο ερευνημένα και πιο πολυσυζητημένα μνημεία της ύστερης αρχαίας τέχνης στη Βουλγαρία» και στα Βαλκάνια,[1] σε μεγάλο βαθμό λόγω στην ποιότητα και την έκταση των εσωτερικών τοιχογραφιών του.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αν και η επιρροή του Χριστιανισμού είχε φτάσει στη Σιλίστρα εκείνη την εποχή, ο Ρωμαϊκός Τύμβος είναι ξεκάθαρα ένα παράδειγμα παγανιστικής τέχνης που παραγγέλθηκε από έναν ειδωλολάτρη ιδιοκτήτη. Έτσι, θεωρείται πιθανό ότι προηγείται του διωγμού του Ρωμαϊκού παγανισμού από τον Θεοδόσιο Α΄. Η κατασκευή του επίσης πιθανότατα προηγήθηκε της γοτθικής εισβολής στο Ντουροστόρουμ του 376–378, η οποία προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στην πόλη. Η εισβολή μπορεί να έκανε την οικογένεια του κυρίου που απεικονίζεται στον τάφο να εγκαταλείψει την πόλη, εξηγώντας την έλλειψη ενταφιασμένων στον τύμβο.[2] Σε κάθε περίπτωση, ο τύμβος πρέπει να αποδίδεται στυλιστικά στον 4ο αιώνα και συγκεκριμένα στη βασιλεία του Θεοδοσίου Α΄.[3]
Ο Ρωμαϊκός Τύμβος ανακαλύφθηκε συμπτωματικά το 1942 στα νότια προάστια της Σιλίστρα, μιας μεγάλης πόλης στη Νότια Δοβρουτσά, στις όχθες του Κάτω Δούναβη. Η Σιλίστρα είχε μόλις πρόσφατα μεταφερθεί από τη Ρουμανία πίσω στη Βουλγαρία ως μέρος της Συνθήκης της Κραϊόβα του 1940. Από το 1984, ο Ρωμαϊκός Τύμβος της Σιλίστρα περιλαμβάνεται στον Ενδεικτικό Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.[4]
Αρχιτεκτονική και τοιχογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πέτρινος τάφος διαθέτει έναν ενιαίο ταφικό θάλαμο και έχει διαστάσεις 3,3 επί 2,6 μέτρα. Έχει δυτικό-ανατολικό προσανατολισμό, με την είσοδο στον ανατολικό τοίχο και ημικυλινδρικό πλίνθινο θόλο.[5] Βρίσκεται ανάμεσα στα ερείπια νεκρόπολης της Ύστερης Αρχαιότητας, που περιλάμβανε και άλλες παρόμοιες κατασκευές.[3]
Κεραμικές πλάκες, ορθογώνιου σχήματος και ζωγραφισμένες με την τεχνική νωπογραφία-secco, καλύπτουν ολόκληρο το δάπεδό του. Σε αντίθεση με τους περισσότερους άλλους γνωστούς ρωμαϊκούς τύμβους της περιόδου στα Βαλκάνια, ολόκληρο το εσωτερικό καλύπτεται από πολύχρωμες τοιχογραφίες. Στο βόρειο, νότιο και ανατολικό τείχος υπάρχει μια πομπή υπηρετών,[5] ενώ οι τοιχογραφίες του δυτικού τοίχου, ακριβώς απέναντι από τις εισόδους, απεικονίζουν τον κύριο και τη γυναίκα του.[6]
Μια ζωφόρος που εκτείνεται κατά μήκος των τοίχων του τάφου περιέχει 11 πλάκες με πορτρέτα ανδρών και γυναικών σκλάβων που φέρνουν διάφορα δώρα και ενδύματα στους κυρίους.[3][4] Η πομπή τρέχει από κάθε πλευρά της κεντρικής πλάκας που απεικονίζει τους δασκάλους, παρέχοντας μια συμμετρική σύνθεση. Η διακόσμηση του τάφου περιλαμβάνει επίσης σκηνές κυνηγιού, κηροπήγια, φυτά και ζώα, όπως παγώνια και περιστερίδες.[3] Συνολικά, το αξιοσημείωτο επίπεδο διατήρησης της διακόσμησης και η ποιότητα των τοιχογραφιών καθιστούν τον τάφο «μοναδικό παράδειγμα τέχνης και ζωής» στις εξωτερικές περιοχές της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κατά τον ταραγμένο 4ο αιώνα.[4]
Ο Ρωμαϊκός Τύμβος της Σιλίστρα βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Σεντμί Σεπτεμβρί (7 Σεπτεμβρίου) και Μπόικα Βοϊβόντα στην πόλη. Από το 2016, ο επισκέπτης μπορεί να ξεναγηθεί μόνο μετά από προηγούμενη κράτηση στο Περιφερειακό Ιστορικό Μουσείο της Σιλίστρα.[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ατανάσοφ, σελ. 447.
- ↑ Ατανάσοφ, σελ. 451.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Henning, Joachim (2007). Post-Roman Towns, Trade and Settlement in Europe and Byzantium: Byzantium, Pliska, and the Balkans. Walter de Gruyter. σελίδες 84–85. ISBN 978-3110183573.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «The late ancient tomb of Silistra». UNESCO. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ 5,0 5,1 Ατανάσοφ, σελ. 448.
- ↑ Ατανάσοφ, σελ. 449.
- ↑ «Римска гробница» (στα Βουλγαρικά). Регионален исторически музей. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2016.