Ράδιο Βελιγράδι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Ράδιο Βελιγράδι (σερβικά: Радио Београд‎‎, Radio Beograd) είναι ένας κρατικός ραδιοφωνικός σταθμός που λειτουργεί στο Βελιγράδι της Σερβίας. Διαθέτει τέσσερα διαφορετικά προγράμματα (Ράδιο Βελιγράδι 1, Ράδιο Βελιγράδι 2, Ράδιο Βελιγράδι 3 και Ράδιο Βελιγράδι 202), καθώς και ένα πολύτιμο αρχείο από πολλές εκατοντάδες χιλιάδες δίσκους, μαγνητικές κασέτες και σιντί. Το Ράδιο Βελιγράδι αποτελεί μέρος της Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης της Σερβίας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο προκάτοχος του Ράδιο Βελιγράδι, Radio Beograd-Rakovica, ξεκίνησε το πρόγραμμά του το 1924 και ήταν μέρος ενός κρατικού ασύρματου τηλεγραφικού σταθμού. Το Radio Beograd, ξεκίνησε τη λειτουργία του τον Μάρτιο του 1929. Το πρόγραμμα του σταθμού αποτελούνταν από μουσική, ειδήσεις, θεατρικές εκπομπές κ.λπ.

Το Ράδιο Βελιγράδι σταμάτησε να εκπέμπει στις 6 Απριλίου 1941, όταν βομβαρδίστηκε κατά τη διάρκεια της γερμανικής αεροπορικής επιδρομής στο Βελιγράδι, (Επιχείρηση Τιμωρία). Μετά την κατάληψη του Βελιγραδίου, το Ράδιο Βελιγράδι έγινε ο ραδιοφωνικός σταθμός των γερμανικών δυνάμεων και πήρε το όνομα Soldatensender Belgrad (Στρατιωτικό Ράδιο Βελιγράδι) εκπέποντας από την ίδια συχνότητα. Το πρόγραμμά του μπορούσε να ληφθεί σε όλη την Ευρώπη και τη Μεσόγειο. Όταν ζητήθηκε από έναν υπολοχαγό που εργαζόταν στον σταθμό και θα έφευγε με άδεια για τη Βιέννη να φέρει πίσω κάποιους δίσκους για μετάδοση, ανάμεσα στους δίσκους που αγόρασε από ένα κατάστημα μεταχειρισμένων ήταν το ελάχιστα γνωστό τραγούδι Lili Marleen που τραγουδούσε η Λάλε Άντερσεν, το οποίο μέχρι τότε είχε πουλήσει μόνο περίπου 700 αντίτυπα. Ο Καρλ-Χάινζ Ράιντγκεν, ο Γερμανός αξιωματικός που ήταν υπεύθυνος του σταθμού, άρχισε να μεταδίδει το τραγούδι στον αέρα. Λόγω της περιορισμένης συλλογής δίσκων του σταθμού εκείνη την εποχή, το τραγούδι παιζόταν συχνά. [1]

Αφού η ναζιστική κυβέρνηση διέταξε να σταματήσει να μεταδίδει το τραγούδι, το Ράδιο Βελιγράδι έλαβε πολλές επιστολές από στρατιώτες των Δυνάμτων του Άξονα σε όλη την Ευρώπη που τους ζητούσαν να παίξουν ξανά το Lili Marleen. Σε απάντηση, το Ράδιο Βελιγράδι επανένταξε το τραγούδι στο πρόγραμμα του. Από τότε, ο σταθμός έπαιζε την ηχογράφηση της Άντερσεν κάθε βράδυ στις 21:55 και η δημοτικότητά του τραγουδιού συνέχιζε να αυξάνεται. Στρατιώτες που στάθμευαν γύρω από τη Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένων και των γερμανικών στρατευμάτων της Αφρικής και της βρετανικής όγδοης στρατιάς, συντονίζονταν τακτικά για να ακούσουν το τραγούδι. Ακόμη και ο Έρβιν Ρόμελ, ο διοικητής του Αφρικανικού Σώματος, θαύμασε το τραγούδι. Έτσι, ζήτησε από το Ράδιο Βελιγράδι να ενσωματώσει το τραγούδι στις καθημερινές του εκπομπές, κάτι που έγινε. [2]

Μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Παρτιζάνους του Γιόσιπ Μπροζ Τίτο το 1944, ένα νέο Ράδιο Βελιγράδι, αυτή τη φορά υπό τον κομμουνιστικό έλεγχο, συνέχισε τη λειτουργία του και σταδιακά έγινε το μέσο εκπομπής με τη μεγαλύτερη επιρροή στη Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας.

Σήμερα, το Ράδιο Βελιγράδι έχει μετατραπεί σε δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Leibovitz, Liel· Miller, Matthew (2009). Lili Marlene : the soldiers' song of World War II (1st έκδοση). New York: W.W. Norton & Co. σελ. 201. ISBN 9780393065848. 
  2. «Ένα τραγούδι και η ιστορία του». MusicHeaven. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]