Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πυργούδι Αρκαδίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°5′57.09″N 22°52′11.44″E / 37.0991917°N 22.8698444°E / 37.0991917; 22.8698444

Πυργούδι
Πυργούδι is located in Greece
Πυργούδι
Πυργούδι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΠελοποννήσου
Περιφερειακή ΕνότηταΑρκαδίας
Δημοτική ΕνότηταΛεωνιδίου
Γεωγραφία
Υψόμετρο610 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος1
Έτος απογραφής2011
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας223 00
Τηλ. κωδικός2757

Το Πυργούδι είναι πολύ μικρός ορεινός οικισμός στην Νότια Κυνουρία της Πελοποννήσου και την Περιφερειακή Ενότητα Αρκαδίας[2] ο οποίος βρίσκεται στους ανατολικούς πρόποδες του Πάρνωνα σε υψόμετρο 610 μέτρα[3]. Απέχει 15 χλμ. Ν. από το Λεωνίδιο και περίπου 7 χλμ. (οδηγικά) ΝΔ. από τα Πούλιθρα. Οφείλει το όνομά του στον ερειπωμένο πια πύργο που υπήρχε από την περίοδο της τουρκοκρατίας και είχε πανοραμική θέα προς τα Πούλιθρα, το Μυρτώο Πέλαγος, τις Σπέτσες και την Σπετσοπούλα.[4] Δίπλα στον οικισμό υπάρχει Φωτοβολταϊκός Σταθμός Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας.[5] Ως ξεχωριστός οικισμός αναφέρεται επίσημα με την παλιά του ονομασία Τσούμος από το 1908 στο ΦΕΚ 28Α - 08/02/1908 να προσαρτάται στον τότε δήμο Μαριού. Το 1927 με το ΦΕΚ 179Α - 30/08/1927 μετονομάστηκε σε Πυργούδιον.[6] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης μαζί με τα Πούλιθρα αποτελούν την τοπική κοινότητα Πουλίθρων που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Λεωνιδίου του δήμου Νότιας Κυνουρίας και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 απογράφεται 1 μόνο κάτοικος.[7]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 22, τομ. 29. 
  3. «ΠΥΡΓΟΥΔΙ (Οικισμός) ΛΕΩΝΙΔΙΟΝ - GTP». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2021. 
  4. DigiServices/Twinnet 2013-2015. «EG | Πυργούδι (Χωριό) [ΑΡΚΑΔΙΑ, ΝΟΤΙΑ ΚΥΝΟΥΡΙΑ]». www.exploring-greece.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2021. 
  5. «Σταθμός - Energy Register - Energy Register». www.energyregister.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2021. [νεκρός σύνδεσμος]
  6. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2021. 
  7. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10749 (σελ. 275 του pdf)