Πρόκρις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πρόκρις
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚέφαλος[1][2]
ΣύντροφοςΕρεχθέας
Πτελεός
ΤέκναΆγλαυρος
Αρκείσιος
ΓονείςΕρεχθέας[1] και Πραξιθέα
ΑδέλφιαΚρέουσα
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Πρόκρις είναι κυρίως γνωστή η σύζυγος του Κεφάλου.

Ο μύθος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Πρόκρις ήταν ένα από τα πολλά παιδιά της Πραξιθέας και του βασιλιά των Αθηνών Ερεχθέως. Αδέλφια της ήταν ο Κέκροπας ο νεότερος, ο Άλκωνας, ο Ορνέας, ο Θέσπιος, ο Ευπάλαμος, ο Πάνδωρος, ο Μητίωνας, η Μερόπη, η Κρέουσα, η Ωρείθυια, η Πρωτογένεια, η Πανδώρα και η Χθονία. Μετά από οκτάχρονη απουσία, ο Κέφαλος επέστρεψε στην πατρίδα του, εμφανίσθηκε στη σύζυγό του Πρόκριδα ως ξένος και την έπεισε με πλούσια δώρα να τον παντρευτεί! Στη συνέχεια της απεκάλυψε την πραγματική του ταυτότητα και, μετά από μικροεπεισόδια, οι δύο σύζυγοι συμφιλιώθηκαν. Η Πρόκρις ωστόσο απίστησε κάποτε προς τον Κέφαλο και κατέφυγε στην Κρήτη, στον βασιλιά Μίνωα. Αφού πήρε πλούσια δώρα από τον Μίνωα, επέστρεψε στην Αττική. Η Πρόκρις, βλέποντας τον άνδρα της να φεύγει πολύ συχνά στο κυνήγι, τον υποψιάστηκε και τον ακολούθησε κρυφά μια μέρα. Κάποιος δούλος της είχε πει πως στις κυνηγετικές του εξορμήσεις φωνάζει τη λέξη «Νεφέλη». Πραγματικά, ο Κέφαλος επικαλέσθηκε τη νεφέλη αλλά εννοούσε το σύννεφο ή τον δροσερό άνεμο που θα τον ανακούφιζε από τη ζέστη. Σε μια στιγμή, ο Κέφαλος αντιλήφθηκε κίνηση στο φύλλωμα ενός θάμνου. Νομίζοντας ότι πίσω του κρυβόταν θήραμα, έριξε το ακόντιό του, αλλά εκεί κρυβόταν η Πρόκρις, οπότε τη σκότωσε χωρίς να το θέλει, και μάλιστα όντας πιστός σύζυγος (Οβιδίου «Μεταμορφώσεις», VII 672 κ.ε.). Η Πρόκρις αναφέρεται επίσης στην Οδύσσεια (λ 321), καθώς ο Οδυσσέας τη βλέπει στον Κάτω Κόσμο.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Με το όνομα Πρόκρις αναφέρεται και μία από τις κόρες του Θεσπίου, τις Θεσπιάδες, η οποία απέκτησε δύο παιδιά με τον Ηρακλή: τον Αντιλέοντα και τον Ιππέα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
  • Κρουσίου: «Λεξικόν Ομηρικόν», διασκευή από την 6η γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σ. 766