Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πρωτοπρεσβύτερος Παναγιώτης Καποδίστριας

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παναγιώτης Καποδίστριας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Παναγιώτης Καποδίστριας (Ελληνικά)
Γέννηση16  Νοεμβρίου 1961
Βανάτο Ζακύνθου
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΘεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών
Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πατρών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
δοκιμιογράφος
ποιητής
θεολόγος
συγγραφέας
ιστορικός
δεδομένα

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Παναγιώτης Καποδίστριας είναι θεολόγος, ποιητής, δοκιμιογράφος και ιερέας.

Σταθμοί του βίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1961 στο Βανάτο της Ζακύνθου. Μετά τα εγκύκλια γράμματα, σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι Πτυχιούχος του Τμήματος Λογιστικής του Α.Τ.Ε.Ι. Πατρών και είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδικεύσεως στήν Ορθόδοξη Θεολογία της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Στις 27 Μαρτίου 1983 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Ζακύνθου Παντελεήμονα και στις 5 Απριλίου 1987 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Το ίδιο έτος ορίστηκε Εφημέριος του χωριού του και το 1994 έλαβε το οφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου, ενώ από το 1996 έχει διοριστεί Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Ζακύνθου. Από το 1983 ως το 1999 διετέλεσε Υπεύθυνος Λογιστηρίου της Ι. Μονής Στροφάδων και Αγίου Διονυσίου Ζακύνθου. Στις 29 Νοεμβρίου 2010, ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος τού απένειμε το οφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου για την μακροχρόνια συμβολή του στη Θεολογία του Περιβάλλοντος, την υποστήριξή του στις σχετικές πρωτοβουλίες του Οικουμενικού Θρόνου και για την όλη συγγραφική και διαδικτυακή εργασία του.[1] Από το 1992 διδάσκει στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ενώ κατά την περίοδο 1989-1994 παρουσίαζε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές.[2] Κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2004-2010 δίδαξε στο Α.Τ.Ε.Ι. Ιονίων Νήσων (Τμήμα Οικολογίας και Περιβάλλοντος Ζακύνθου) το μάθημα «Θρησκεία και Περιβάλλον» ως εργαστηριακός συνεργάτης, καθώς και ως Συνεργάτης του Τμήματος Περιβάλλοντος του Ιόνιου Πανεπιστημίου. Η Ιερά Μητρόπολη Καμερούν τον προσκάλεσε να διδάξει στο Θεολογικό Σεμινάριο στο Γιαουντέ.[3]. Διακονεί και την Ιερά Μητρόπολη Ζάμπιας ως Υπεύθυνος του Γραφείου Διαδικτύου.

Έχει εκδώσει αρκετές ποιητικές συλλογές, ιστορικές και φιλολογικές μελέτες, καθώς και δοκίμια, ενώ η ποίησή του έχει κατά καιρούς μεταφρασθεί δε διάφορες γλώσσες (αραβικά, γερμανικά, ιταλικά, βουλγαρικά, αγγλικά). Για την λογοτεχνική δράση του και για την προσφορά του στα γράμματα έχει τιμηθεί πολλές φορές. Το 1998 εκλέχτηκε Αντεπιστέλλον Μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός και το 2000 έγινε μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Το 1993 τιμήθηκε με το βραβείο ποίησης Χαϊκού της Ιαπωνικής Πρεσβείας. Το 2004 τιμήθηκε με το βραβείο Σωτηρίου Ματράγκα για την ποιητική συλλογή του «Της αγάπης μέγας χορηγός» από την Ακαδημία Αθηνών. Είναι επίσης μέλος διαφόρων άλλων επιτροπών και σωματείων.

Έχει συμπεριληφθεί στο έργο "Voci dall'agorà. Fotostoria della letteratura greca del Novecento" του Maurizio De Rosa (εκδ. Efficie, 2005) και στο "Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Πρόσωπα – έργα – ρεύματα – όροι" (1η έκδ. Πατάκης, 2007).

Αρθρογραφεί σε πολλά περιοδικά κι εφημερίδες, έντυπα και διαδικτυακά, ενώ διαχειρίζεται καθ' ημέραν από το 2007, εν είδει ηλεκτρονικού περιοδικού, τους ιστότοπους: Στον ίσκιο του Ήσκιου, Νυχθημερόν, Παραθέματα Λόγου, Natura Zante.

Ζει μόνιμα στη Ζάκυνθο, είναι νυμφευμένος από το 1982 με την Φωτεινή Παπαντώνη και έχει τρία παιδιά: την Δέσποινα, τον Νικόλαο και τον Ιωάννη Πορφύριο.

Εργογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποιητικές συλλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Δήθεν υαλογραφία, εκδ. Περίπλους (1987)
  • Φωτοειδή νερά, εκδ. Υλήεσσα (1992)
  • Όταν ο Σπηλαιοκτήτης έρθει, εκδ. Αίολος (1995)
  • Ενύπνιο μετά τρούλλου, εκδ. Μπάστας (1999)
  • Έσχατος φίλος, εκδ. ιδίοις αναλώμασι (2001)
  • Ερείπια Ονείρων (2003) [ανάτυπο από το περιοδικό Επτανησιακά Φύλλα]
  • Της αγάπης μέγας χορηγός, εκδ. Επτανησιακά Φύλλα (2003)
  • Mater Dolorosa, εκδ. δίγαμμα (2005)
  • Ο αρχαίος Αγροφύλαξ, εκδ. Γαβριηλίδης (2007)
  • ΚΑΜΕΝΕΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ / Ποιήματα 1979-2009, εκδ. επί-γνωση Αντ. Σταμούλη (Θεσσαλονίκη, 2010)
  • Ανακαλυπτήρια, εκδ. Αληθώς Κέντρο Λόγου (2014)
  • Λευκότερος καίγεσαι, εκδ. Αληθώς Κέντρο Λόγου (2019)

Δοκίμια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Λογομαχία για την ποίηση (1991)
  • Οφειλόμενα στο νυκτερινό μαθητή του Ομήρου Ανδρέα Κάλβο (1992)
  • Η αναστήλωση του απωλεσμένου πολιτεύματος (τύποι στιγμών στον Ελύτη) (1992)
  • Ο μαντατοφόρος της Ανάστασης (Δύο κείμενα και ένα ποίημα για τον Ρίτσο) (1993)
  • Το πρόσωπο των πραγμάτων (Προσβάσεις στον Οδυσσέα του Τζόυς) (1994)
  • Το Χαϊκού: Άσκηση γλυπτικής του λόγου (1996)
  • Σχεδιάσματα εγκωμίων για τον Οδυσσέα Ελύτη (Αθήνα, 1997)
  • Ο ενικός Σολωμός (1999)
  • Συνομιλίες (για την ποίηση και πάλι) (2000)
  • Ποιητικές αντοχές της Ζακύνθου, εκδόσεις Δήμου Ζακυνθίων (Ζάκυνθος, 2002)
  • Ο δαμαστής των λέξεων (Λόγος τιμής κι ένα ποίημα για τον Τάκη Βαρβιτσιώτη) (2004)
  • Παραμονεύοντας την Κοντέσα Βαλέραινα· Θεολογική κατόπτευση του Μυστικού (2005)
  • Οι πολίτες του κόσμου Κάλβος, Σολωμός, Ρίτσος, Ελύτης (Νεότερες προσβάσεις στο έργο τους) (2005)
  • Ο ζακυνθινός λαϊκός στιχοπλόκος Παναγιώτης Νικ. Καποδίστριας ή Σοχάδας (1882-1936). Συνοπτικός βίος και τα διασωθέντα ποιήματα (2019)

Θεολογικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Στο μέγα καύμα χλωρός (Μια οικολογική προσέγγιση στην Αποκάλυψη από θεολογική άποψη) (1991)
  • Ανά-γνωση λόγου ανθηρού (Μελέτη και απάνθισμα ιερατικής ποίησης) (1998)
  • Ζακύνθου Εορτοδρόμιον, εκδ. Μητροπόλεως Ζακύνθου (1998)
  • Το ανθρώπινο σώμα. Σήμα ή ναός; (2003)
  • Κεφάλαια Θεολογίας του Περιβάλλοντος, εκδόσεις Μητροπόλεως Ζακύνθου (Ζάκυνθος, 2006)
  • Διαχέοντας τον θεολογικό περί Οικολογίας Λόγο στο Πλήρωμα της Εκκλησίας (2010)
  • Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, εκφραστής του ορθόδοξου θεολογικού λόγου για το φυσικό περιβάλλον (Αληθώς Κέντρο Λόγου, 2014)
  • Ερμηνευτική της Θεολογίας και διαχρονικότητα της εκκλησιαστικής Παράδοσης. Δυναμική διάνοιξη προς τα Έσχατα (2019)

Ιστοριοδιφικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Η αρχαϊκή λειτουργία του Ιακώβου και ο Λάτας (εκατό χρόνια από την α΄ έκδοση της στη Ζάκυνθο 1886-1986) (1987)
  • Το περί των Ζακυνθίων Αγίων υμνογραφικό έργο του Μοναχού Γεράσιμου Μικραγιαννανίτου
  • Σύμμικτα για τον Αρχιεπίσκοπο Διονύσιο Λάτα (1999)
  • Ο Μητροπολίτης Ζακύνθου Διονύσιος Δελάζαρης (1833-38) και ο Κώδικας της Αρχιερατείας του (2000)
  • Ανέκδοτα υπομνήματα για τούς Μητροπολίτες Ζακύνθου Διονύσιο Δελάζαρη και Νικόλαο Κοκκίνη, [Πρακτικά ΣΤ΄ Πανιονίου Συνεδρίου] (Θεσσαλονίκη, 2001)
  • Νεότερα για τούς Αδελφούς Κωνσταντίνο και Γαβριήλ Στρατούλη στη Ζάκυνθο, [Πρακτικά του Α΄ Διεθνούς Συνεδρίου Κυθηραϊκών Μελετών] (2003)
  • Σημειώματα Εκκλησιαστικής Ιστορίας από το Μπανάτο Ζακύνθου, (2003)
  • Η υμνογραφία των σεισμών του 1953 και πτυχές της εκκλησιαστικής αντιμετώπισής τους (2003)
  • Ζακυνθινοί Επίσκοποι στον Κόσμο, εκδόσεις Μητροπόλεως Ζακύνθου, (Ζάκυνθος, 2004)
  • Η Μάνδρα των Κρημνών δια χειρός. Ιστορήσεις της Μονής τού Αγίου Γεωργίου (2005)
  • Ψηφίδες εκκλησιαστικής ζωής στην αγγλοκρατούμενη Ζάκυνθο (Πρακτικά Συνεδρίου τής Βουλής των Ελλήνων και της Ακαδημίας Αθηνών για την Ένωση τής Επτανήσου) (Αθήνα, 2005)
  • Σολωμικές νύξεις από ανέκδοτες επιστολές του Μαρίνου Σιγούρου (2007)
  • Το «Μεγάλο Ιερό Τάγμα» της Ζακύνθου. Τέσσερις αιώνες μνημοσύνης Γασπάρου Καστελιού (2007)
  • Ανέκδοτη αλληλογραφία Hubert Pernot και Λεωνίδα Χ. Ζώη (2008)
  • Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος Β΄ Συνετός. Μισός αιώνας εκκλησιαστικής διακονίας (2009)
  • Ο Μητροπολίτης Ζακύνθου Νικόλαος Κοκκίνης "Ως αληθής ποιμήν και ου μισθωτός" (2009)
  • Ένσταση Νικογεωργίου Κοκκίνη για την εκλογή Διονυσίου Δελάζαρη ως Μητροπολίτη Ζακύνθου (2009)
  • Τα Επτάνησα ως Πανορθόδοξοι Προσκυνηματικοί Προορισμοί. Ζάκυνθος, Ιστορία - Παραδόσεις (2010)
  • Ανέκδοτες επιστολές του Νίκου Γρυπάρη και του Pierre de Broche προς τον Ντίνο Κονόμο (2018)

Λαογραφικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Τραγούδια του Τζάντε (2002)
  • Λαογραφικά ερανίσματα Ι: Παροιμίες – Κατάρες - Γαμήλια Δίστιχα Ζακύνθου, εκδ. Νεανική Συντροφιά Μπανάτου (2005)
  • Λαογραφικά ερανίσματα ΙΙ: Δύο Μπανατιώτες αφηγητές Ζακυνθινού λαογραφικού υλικού (2007)

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Φως Φαναρίου : ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ Ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ». fanarion.blogspot.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016. 
  2. ↑ «Εργο-βιογραφία π. Π. Καποδίστρια». genesis.ee.auth.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016. 
  3. ↑ http://www.nyxthimeron.com/2008/08/blog-post_26.html.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πρωτοπρεσβύτερος_Παναγιώτης_Καποδίστριας&oldid=10285860"