Μετάβαση στο περιεχόμενο

Προκόπιος Ανθέμιος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Προκόπιος Ανθέμιος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση5ος αιώνας
Θάνατος6ος αιώνας[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Περίοδος ακμής469 - 515
Οικογένεια
ΓονείςΑνθέμιος και Μαρκία Ευφημία
ΑδέλφιαΜαρκιανός
Ρώμυλος
Αλυπία
Ανθεμίολος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός

Ο Φλάβιος Προκόπιος Ανθέμιος (άκμασε 469-515) ήταν πολιτικός του Ανατολικού τμήματος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το 515 έγινε ύπατος.

Ήταν γιος του Ανθεμίου αυτοκράτορα της Δύσης (β. 467-472) και της Μαρκίας Ευφημίας, κόρης του Μαρκιανού Αυτοκράτορα της Ανατολής. Αδέλφια του ήταν ο Μαρκιανός, ο Ανθεμίολος, ο Ρωμύλος και η Αλυπία, σύζυγος του Ρικίμερ magister militum της Δύσης.

Ζούσε στην Κωνσταντινούπολη, στην Αυλή του Λέοντα Α΄ του Θράκα. Ο πατέρας του είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς να ανακτήσει τη Ρωμαϊκή κυριαρχία πέρα από την Ιταλία και τη Γαλατία. Τότε ο αδελφός του Προκοπίου, ο Ανθεμίολος οδήγησε μία επίθεση εναντίον των Βισηγότθων (το 471), αλλά σκοτώθηκε. Η αδελφή τους Αλυπία παντρεύτηκε έναν βάρβαρο. Το 474 ο Λέων Α΄ απεβίωσε αφήνοντας δύο κόρες. Η μεγαλύτερη Αριάδνη είχε γεννηθεί, πριν ο πατέρας της γίνει βασιλιάς και είχε παντρευτεί τον Ζήνωνα στρατηγό από την Ισαυρία της Συρίας. Η νεότερη Λεοντία η πορφυρογέννητη είχε παντρευτεί τον Μαρκιανό, αδελφό του Προκοπίου.

Το 474 ο Ζήνων έγινε Αυτοκράτορας της Ανατολής, αλλά ο λαός της Κωνσταντινούπολης απεχθανόταν τους Ισαύρους, που τους θεωρούσε βαρβάρους. Αυτό το αίσθημα εκμεταλλεύτηκε ο Μαρκιανός και με τη βοήθεια των αδελφών του Προκοπίου και Ρωμύλου συγκέντρωσε στρατό από πολίτες και ξένους στην οικία του Καισάριου, νότια της Αγοράς του Θεοδοσίου και από εκεί βάδισαν ταυτόχρονα εναντίον του Παλατίου και της οικίας του Ίλλου στρατηγού από την Ισαυρία, υποστηρικτή του Ζήνωνα. Ο Αυτοκράτορας σχεδόν έπεσε στα χέρια των εξεγερθέντων, που κατά τη διάρκεια την ημέρας επικράτησαν του Ισαυρικού στρατού, τον οποίο χτυπούσαν οι πολίτες από τις στέγες των οικών τους. Όμως κατά τη νύκτα ο Ίλλος επέτυχε να βάλει στην Κωνσταντινούπολη μία μονάδα Ισαύρων στρατιωτών, που στάθμευαν στη Χακηδόνα· ακόμη δωροδόκησε τους στρατιώτες του Μαρκιανού, που φρουρούσαν τον Ζήνωνα, οι οποίοι τον άφησαν να διαφύγει. Το επόμενο πρωί οι τρεις αδελφοί, αντιλήφθηκαν το απέλπιδο της κατάστασης και ότι οι ενισχύσεις του Θεοδώριχου Στράβωνα δεν είχα φθάσει ακόμη· έτσι ζήτησαν καταφύγιο στο ναό των Αγ. Αποστόλων, συνελήφθησαν όμως από τους στρατιώτες του Ίλλου.

Εστάλησαν στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Εκεί με τη βοήθεια μερικών μοναχών προσπάθησαν να αποδράσουν. Ο Μαρκιανός απέτυχε, ενώ ο Προκόπιος Ανθέμιος και ο Ρωμύλος διέφυγαν στη Θράκη, όπου συνάντησαν τον Θεοδώριχο Στράβωνα.[2][3] Αυτός αρνήθηκε να τους παραδώσει στον Ζήνωνα· μετέβησαν στη Ρώμη.[4][2] Το 491 απεβίωσε ο Ζήνων και ο επόμενος Αυτοκράτορας Αναστάσιος Α΄ ο Δίκορος νυμφεύτηκε την Αριάδνη. Τότε επέστρεψε ο Προκόπιος και η Αυγούστα ζήτησε να διοριστεί έπαρχος του πραιτωρίου (praetorian prefect). Όμως ο Αναστάσιος Α΄ έκρινε, ότι η θέσει θέλει πιο πολλές γνώσεις από ό,τι έχει ο ανιψιός της. Το 515 ο Προκόπιος έγινε ύπατος (consul).

Ίσως ο Προκόπιος ταυτίζεται με τον Ανθέμιο, μάλλον πατρίκιο, σύζυγο της Εραΐδος, του οποίου ο γιος ονόματι Ζήνων μνηστεύτηκε μία ανιψιά του Ζήνωνα.

  • Jones, Arnold Hugh Martin, John Robert Martindale, John Morris, "Procopius Anthemius 9", Prosopography of the Later Roman Empire, Volume 2, Cambridge University Press, 1980, ISBN 0-521-20159-4, p. 99.
  • Mathisen, Ralph W., "Anthemius (12 April 467 - 11 July 472 A.D.)", De Imperatoribus Romanis
  1. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2018.
  2. 2,0 2,1 Theodorus Lector, Epitome 420.
  3. John of Antioch, fragment 211.3.
  4. Malchus, fragment 19.