Μετάβαση στο περιεχόμενο

Που Γι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Που Γι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
ᡦᡠ ᡳ (Μαντσού), 溥儀 (Παραδοσιακά Κινεζικά) και 爱新觉罗·溥仪 (Απλοποιημένα Κινεζικά)[1]
Γέννηση7  Φεβρουαρίου 1906[2][3][4]
ανάκτορο του Πρίγκιπα Τσουν
Θάνατος17  Οκτωβρίου 1967[2][5][6]
Peking Union Medical College Hospital
Αιτία θανάτουκαρκίνος των νεφρών
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςτάφος του Που Γι
ΕθνικότηταΜαντσού[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΔυναστεία Τσινγκ[7]
Δημοκρατία της Κίνας (1912–49)
Μαντσουκούο
Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
ΘρησκείαΒουδισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΚινεζικά[8][9]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακηπουρός (1959–1963)
αρχειονόμος
αριστοκράτης
συγγραφέας[10]
αυτοβιογράφος
ΕργοδότηςΒοτανικός Κήπος του Πεκίνου (1959–1963)
Εθνική Βιβλιοθήκη της Κίνας (1963–1967)
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Κίνας
Οικογένεια
Σύζυγοςαυτοκράτειρα Γουάνρονγκ
Ταν Γιουλίνκ
Ουενσιό
Λι Γιουκίν
Λι Σουξιάν
ΓονείςΖάιφενγκ[11] και Γιουλάν
ΑδέλφιαΓιουνχουάν
Τζιν Γιουνγίν
Πουτζιέ
Τζιν Γιουζί
Yunhe
ΟικογένειαAisin Gioro
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςαρχιστράτηγος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμακινέζοι αυτοκράτορες (1  Ιουλίου 1917 – 12  Ιουλίου 1917)
κινέζοι αυτοκράτορες (1908–1912, Δυναστεία Τσινγκ)
αυτοκράτορας του Μαντσουκούο (1934–1945)
μέλος της Εθνικής Επιτροπής της Πολιτικής Συμβουλευτικής Διάσκεψης του Κινεζικού Λαού
Βραβεύσειςτάγμα του Άνθους της Ορχιδέας
Τάγμα του του Επιφανούς Δράκου
Τάγμα των των Ευοίωνων Σύννεφων
Τάγμα του Ανατέλλοντος Ηλίου
Τάγμα του Ευαγγελισμού
Τάγμα των Αγίων Μαυρικίου και Λαζάρου
κολάρο του Ανώτατου Τάγματος του Χρυσάνθεμου
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Που Γι (κινεζικά: 溥儀, 7 Φεβρουαρίου 1906 - 17 Οκτωβρίου 1967) ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας της Κίνας ως ο δωδέκατος και τελευταίος αυτοκράτορας της δυναστείας Τσινγκ, της τελευταίας αυτοκρατορικής δυναστείας της Κίνας. Σε ηλικία δύο ετών, έγινε ο αυτοκράτορας Σουάν-Τονγκ στην Κίνα και ο Χεβτ Γιος (Khevt Yos) Χαν στη Μογγολία από το 1908 μέχρι την αναγκαστική παραίτησή του στις 12 Φεβρουαρίου 1912, μετά την επανάσταση του 1911, αν και θα παρέμενε στο Απαγορευμένο Παλάτι και θα συνέχιζε έναν πλούσιο τρόπο ζωής.

Αποκαταστάθηκε για λίγο στο θρόνο ως αυτοκράτορας από τον πιστό στρατηγό Τζανγκ Σουν από την 1η Ιουλίου έως τις 12 Ιουλίου 1917. Παντρεύτηκε για πρώτη φορά την αυτοκράτειρα Γουάν Ρονγκ το 1922 σε έναν γάμο από συνοικέσιο. Το 1924, εκδιώχθηκε από το παλάτι και βρήκε καταφύγιο στην Τιαντζίν, όπου άρχισε να κατατρέχει τόσο στους πολέμαρχους που αγωνίζονται για την ηγεμονία της Κίνας, όσο και τους Ιάπωνες που από καιρό επιθυμούσαν τον έλεγχο της Κίνας. Το 1932, μετά την ιαπωνική εισβολή στη Μαντζουρία, το κράτος-μαριονέτα του Μαντσούκουο ιδρύθηκε από την Ιαπωνία και επελέγη να γίνει «αυτοκράτορας» του νέου κράτους χρησιμοποιώντας το εποχιακό όνομα του Ντατόνγκ (Datong/Ta-tung).

Το 1934, ανακηρύχθηκε ως ο αυτοκράτορας Κάνγκντεαυτοκράτορας Κανγκ-Τε ) του Μαντσούκουο και «κυβέρνησε» μέχρι το τέλος του Δευτέρου Σινοϊαπωνικού Πολέμου το 1945. Αυτό το τρίτο διάστημα ως αυτοκράτορας λειτουργούσε ως μαριονέτα της Ιαπωνίας· υπέγραψε τα περισσότερα διατάγματα που του έδωσαν οι Ιάπωνες, συμπεριλαμβανομένου ενός που καθιστά τη δουλεία νόμιμη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ήταν σε μεγάλο βαθμό εγκλωβισμένος στο παλάτι του Φόρου του Αλατιού, όπου διέταζε τακτικά τον ξυλοδαρμό των υπαλλήλων του. Ο εθισμός της πρώτης συζύγου του στο όπιο την κυρίευσε κατά τη διάρκεια αυτών των ετών και ήταν γενικά απόμακροι. Πήρε πολλές παλλακίδες, καθώς και άνδρες εραστές. Με την πτώση της Ιαπωνίας, και επομένως και του Μαντσούκουο, το 1945, ο Που Γι εγκατέλειψε την πρωτεύουσα και τελικά απήχθη από την ΕΣΣΔ· απελάθηκε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας μετά την ίδρυσή της το 1949. Μετά τη σύλληψή του δεν είδε ποτέ ξανά την πρώτη του γυναίκα· πέθανε από πείνα σε κινεζική φυλακή το 1946.

Ο Που Γι ήταν κατηγορούμενος στις δίκες του Τόκιο και φυλακίστηκε ως εγκληματίας πολέμου για 10 χρόνια. Ξέφυγε από την εκτέλεση επειδή ο Μάο Τσετούνγκ συνειδητοποίησε ότι ο Που Γι ήταν πιο πολύτιμος ως αναμορφωμένος κοινός πολίτης, παρά ως ένας δολοφονημένος αυτοκράτορας. Μετά την «επανεκπαίδευσή» του στη φυλακή, έγραψε τα απομνημονεύματά του (με τη βοήθεια ενός άγνωστου συγγραφέα) και έγινε αξιωματούχο μέλος της Πολιτικής Συμβουλευτικής Διάσκεψης του Κινεζικού Λαού και του Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου. Ο χρόνος του στη φυλακή τον άλλαξε πολύ, καθώς έγινε πολύ πιο ευγενικός και εξέφρασε βαθιά λύπη για τις πράξεις του ως αυτοκράτορας. Το 1962 παντρεύτηκε μια κοινή γυναίκα, τη Λι Σου Σιαν, για την οποία είχε μια βαθιά αγάπη. Πέθανε το 1967 και τελικά θάφτηκε κοντά στους τάφους της Δυτικής Δυναστείας Τσινγκ, σε ένα εμπορικό νεκροταφείο.

Ονόματα και Tίτλοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Που Γι χρησιμοποίησε επίσης το αγγλικό όνομα «Χένρι» ("Henry"), το οποίο επέλεξε από μια λίστα αγγλικών βασιλιάδων που του έδωσε ο καθηγητής αγγλικών του, ο Σκωτσέζος Reginald Johnston, όταν ο Που Γι ζήτησε ένα αγγλικό όνομα. [12] [13]

  1. 1,0 1,1 www.thepaper.cn/newsDetail_forward_2476424. Ανακτήθηκε στις 7  Ιουλίου 2024.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6h42gsq. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 8698818. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. pu-yi. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0053442.
  6. (Γαλλικά) Babelio. 159181.
  7. 7,0 7,1 (Αγγλικά, Κινεζικά) China Biographical Database.
  8. «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 02733709X. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2020.
  9. CONOR.SI. 82026339.
  10. Ανακτήθηκε στις 17  Ιουνίου 2019.
  11. 11,0 11,1 Immanuel C.Y. Hsü: «The Rise of Modern China» (Αγγλικά) Oxford University Press. Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. 2000. σελ. 416. ISBN-13 978-0-19-512504-7. ISBN-10 0-19-512504-5.
  12. Pu Yi. 1988, p. 113
  13. Blakeney, Ben Bruce (19 July 1945). «Henry Pu Yi». Life Magazine: 78–86.