Δημοκρατικό Κόμμα Πολιτών (Τσεχία)
Δημοκρατικό Κόμμα Πολιτών Občanská demokratická strana | |
|---|---|
 | |
| Πρόεδρος | Πετρ Φιάλα |
| Ίδρυση | 21 Απριλίου 1991 |
| Έδρα | Doudlebská 1699/5, Πράγα, Τσεχία |
| Ιδεολογία | Φιλελεύθερος συντηρητισμός Μετριοπαθής συντηρητισμός Οικονομικός φιλελευθερισμός Μέτριος φιλοευρωπαϊσμός Εσωκομματικές πτέρυγες: Συντηρητισμός Εθνικός συντηρητισμός Ήπιος ευρωσκεπτικισμός Κοινωνικός συντηρητισμός Νεοσυντηρητισμός Φιλελευθερισμός |
| Πολιτικό φάσμα | Δεξιά Κεντροδεξιά Εσωκομματικές πτέρυγες: Πολυσυλλεκτισμός |
| Εθνική προσχώρηση | Σπόλου |
| Ευρωπαϊκή προσχώρηση | Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές |
| Ομάδα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές |
| Διεθνής προσχώρηση | Διεθνής Δημοκρατική Ένωση |
| Χρώματα | Μπλε |
| Κοινοβούλιο των Αντιπροσώπων | 27 / 200
|
| Γερουσία | 19 / 81
|
| Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο | 3 / 21
|
| Περιφερειακά Συμβούλια | 106 / 685
|
| Σημαία κόμματος | |
 | |
| Ιστότοπος | |
| ods.cz | |
| Πολιτικό σύστημα Τσεχίας Πολιτικά κόμματα Εκλογές | |
Το Δημοκρατικό Κόμμα Πολιτών (τσεχ. Občanská demokratická strana) είναι πολιτικό κόμμα στην Τσεχία[1] που κινείται στην δεξιά και την κεντροδεξιά του πολιτικού φάσματος. Ιδρύθηκε το 1991 και πρόεδρος του κόμματος είναι ο σημερινός πρωθυπουργός της Τσεχίας Πετρ Φιάλα.
Κατέχει 53 έδρες στην Βουλή των Αντιπροσώπων της Τσεχικής Δημοκρατίας, καθιστώντας το ως το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα του μετά το Τσεχικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Το κόμμα βρίσκεται στην κυβέρνηση της χώρας μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα του συνασπισμού Σπόλου (Λαϊκοί, ΤΟΠ 09) και το κόμμα Δήμαρχοι και Ανεξάρτητοι.
Το κόμμα είναι φιλελεύθερο συντηρητικό ή και συντηρητικό και υποστηρίζει τον οικονομικό φιλελευθερισμό. Συμμετέχει στους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές, ενώ διεθνώς, ανήκει στη Διεθνή Δημοκρατική Ένωση.
Το κόμμα ιδρύθηκε το 1991 από τον Βάτσλαβ Κλάους από την παράταξη του Πολιτικού Φόρουμ που τασσόταν υπέρ της ελεύθερης αγοράς. Το κόμμα κέρδισε τις εκλογές του 1992 και παρέμεινε στην κυβέρνηση για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της Τσεχίας μετά την ανεξαρτησία της. Ο πρώην αρχηγός του Μίρεκ Τοπολάνεκ διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας από το 2006 μέχρι το 2009, ενώ ο τωρινός αρχηγός του Πετρ Νέτσας τον διαδέχτηκε το 2010. Στις εκλογές του 2010, το κόμμα απώλεσε 28 έδρες αλλά παρέμεινε το μεγαλύτερο κόμμα της κεντροδεξιάς και το δεύτερο μεγαλύτερο της χώρας, με τον Νέτσας να γίνεται πρωθυπουργός της χώρας.
Ιδεολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κόμμα τοποθετείται στην κεντροδεξιά ή την δεξιά του πολιτικού φάσματος, ενώ περιγράφεται και ως πολυσυλλεκτικό[2]. Θεωρείται συντηρητικό[3], φιλελεύθερο συντηρητικό[4], οικονομικά φιλελεύθερο[5]. Υπάρχουν επίσης πολλαπλές ιδεολογικές φράξιες στο κόμμα, συμπεριλαμβανομένης της εθνικά συντηρητικής πτέρυγας,[6] της εθνικά φιλελεύθερης πτέρυγας,[7] της πτέρυγας που κινείται πιο προοδευτικά,[8] της νεοσυντηρητικής πτέρυγας[9] και της χριστιανικής κοινωνικά συντηρητικής πτέρυγας.[10]
Το τρέχον εκλογικό πρόγραμμα του ODS έχει τέσσερις πυλώνες, τους οποίους κατονομάζει ως: «Ειλικρινής εργασία αντί για παροχές κοινωνικής ασφάλισης», «ελεύθερη επιχειρηματικότητα και χαμηλοί φόροι», «περισσότερη ελευθερία αντί για συνεχείς ελέγχους» και «μια χώρα με αυτοπεποίθηση και δική της άποψη». Το ODS στοχεύει επίσης στην επίτευξη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και επενδύσεων σε υποδομές, ασφάλεια και εκπαίδευση. Το πρόγραμμα του ODS περιλαμβάνει επίσης τη θέσπιση του λεγόμενου «φρένου χρέους». Το ODS απορρίπτει την παραβίαση της ιδιωτικής ζωής μέσω περιττών κανονισμών και ελέγχων.[11]
Ενώ παλαιότερα περιγραφόταν ως ευρωσκεπτικιστικό ή ηπίως ευρωσκεπτικιστικό[12], πλέον αυτοχαρακτηρίζεται και ως φιλοευρωπαϊκό, ως μέρος της συμμαχίας Σπόλου[13] και στην εξωτερική πολιτική υποστηρίζει έναν προσανατολισμό προς το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.[11] Παρόλο που το ODS ήταν στην εξουσία όταν επικυρώθηκε η Συνθήκη της Λισαβόνας στην Τσεχική Δημοκρατία, υποστήριξε την διατήρηση της τσεχικής κυριαρχίας και ακεραιότητας έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ζητώντας μια θεμελιώδη μεταρρύθμιση της ΕΕ, ενώ αντιτίθεται σθεναρά σε οποιαδήποτε ομοσπονδιοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.[14] Μετά το δημοψήφισμα για την ΕΕ στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο οδήγησε στο Brexit, ο ηγέτης του ODS, Πέτρ Φιάλα, δήλωσε ότι η Τσεχία «θα πρέπει να επανεξετάσει τις προτεραιότητες και τη στρατηγική της στην Ευρωπαϊκή Ένωση» και, εάν οι Συνθήκες της ΕΕ ανοίξουν ξανά, να διαπραγματευτεί νέους όρους για τη χώρα, όπως η εξαίρεση από τους κανόνες ασύλου, καθώς και από την υποχρέωση υιοθέτησης του ευρώ.[15] Πριν από τις ευρωεκλογές του 2019, ο Πετρ Φιάλα υποστήριξε ότι η διάλυση της Ένωσης και η αποχώρηση δεν ήταν καλή επιλογή και ότι το ODS αποτελούσε μια ισορροπία μεταξύ δύο «άκρων», των αντιευρωπαϊκών ριζοσπαστών και των φανατικών της ολοκλήρωσης.[16] Ωστόσο, από τον σχηματισμό του συνασπισμού Σπόλου, το ODS έχει αποστασιοποιηθεί από προηγούμενες δηλώσεις και τώρα παρουσιάζεται ως φιλοευρωπαϊκό αντίβαρο σε δυνάμεις όπως το κίνημα ANO.
.jpg)
Οι ιδέες του κόμματος είναι πολύ κοντά σε εκείνες του Βρετανικού Συντηρητικού Κόμματος, του Σουηδικού Μετριοπαθούς Κόμματος και άλλων φιλελεύθερων-συντηρητικών κομμάτων στην Ευρώπη. Το πρόγραμμα του κόμματος αναφέρει «χαμηλούς φόρους, δημόσια οικονομικά και μέλλον χωρίς χρέη, υποστήριξη για οικογένειες με παιδιά, προσβάσιμο κοινωνικό σύστημα, μείωση της γραφειοκρατίας, καλύτερες συνθήκες για τις επιχειρήσεις, ένα ασφαλές κράτος με διατλαντικούς δεσμούς. Χωρίς κόλπα και λαϊκισμό».
Το ODS αντιτίθεται στις υποχρεωτικές ποσοστώσεις μετανάστευσης της ΕΕ, υποστηρίζοντας ότι όλα τα μεμονωμένα έθνη θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν τις δικές τους πολιτικές μετανάστευσης. Το κόμμα λέει ότι ο εξαναγκασμός των εθνών να δέχονται μετανάστες χωρίς επαρκή έλεγχο ή ομαλή επεξεργασία και ένταξη αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια, την κοινωνική συνοχή και τον εγγενή ευρωπαϊκό πολιτισμό.[17] Πολλοί εξέχοντες πολιτικοί του κόμματος έχουν δηλώσει την αντίθεσή τους στην «πολιτική ορθότητα» και έχουν ζητήσει αυστηρότερα μέτρα για την καταπολέμηση του ριζοσπαστικού Ισλάμ, το οποίο παρομοιάζουν με τον ναζισμό.[17][18]
Το ODS υποστηρίζει επίσης το δικαίωμα των πολιτών να κατέχουν και να φέρουν πυροβόλα όπλα,[19] Ωστόσο, το ODS εξακολουθεί να υποστηρίζει τα μέτρα ελέγχου των όπλων (συμπεριλαμβανομένων των ελέγχων ιστορικού, των αδειών και της καταχώρισης).[20]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Parties and elections in the Czech Republic». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2013.
- ↑
- Mašek, Jaroslav (3 Απριλίου 2025). «ODS jako „catch all party", která chce oslovit konzervativce i liberály, a komu bude fandit ve fotbale Andrej Babiš». Hospodářské noviny (HN.cz) (στα Τσεχικά). Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2025.
- ↑ Nordsieck, Wolfram (2017). «Czechia». Parties and Elections in Europe.
- «Civic Democratic Party, (Občanská demokratická strana, ODS)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2017.
- «POLITICAL SYSTEM». Embassy of the Czech Republic in Warsaw.
- «ParlGov · parties, elections, cabinets». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2017.
- «Former Czech PM Topolanek announces presidential candidacy». The Associated Press (Prague). 5 November 2017. https://apnews.com/94076c33e23649a4aef828b9984e3f75. Ανακτήθηκε στις 21 April 2020.
- ↑ «The Tories' new EU allies». BBC News. 22 June 2009. http://news.bbc.co.uk/1/hi/4665818.stm. Ανακτήθηκε στις 14 August 2011.
- Richter, Jan (13 April 2010). «Number 3 for Jesus: Czech parties get numbers to run with in May's elections». Radio Prague. http://www.radio.cz/en/article/126885.
- Traynor, Ian (19 May 2009). «European election: Brussels braces for big protest vote». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2009/may/19/european-elections.
- Rudolf Andorka (1999). A Society Transformed: Hungary in Time-space Perspective. Central European University Press. σελ. 163. ISBN 978-963-9116-49-8.
- Krisztina Arató· Petr Kaniok (2009). Euroscepticism and European Integration. CPI/PSRC. σελ. 191. ISBN 978-953-7022-20-4.
- Vít Hloušek· Lubomír Kopecek (2013). Origin, Ideology and Transformation of Political Parties: East-Central and Western Europe Compared. Ashgate Publishing, Ltd. σελ. 177. ISBN 978-1-4094-9977-0.
- ↑ Paul G. Lewis (2000). Political Parties in Post-Communist Eastern Europe. Routledge. σελ. 164. ISBN 978-0-415-20182-7. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2013.
- ↑
- John Nagle· Alison Mahr (1999). Democracy and Democratization: Post-Communist Europe in Comparative Perspective. SAGE Publications. σελ. 188. ISBN 978-0-7619-5679-2.
- «Má liberalismus v České republice šanci?». Jiří Pehe. 9 Ιουλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2017.
- «Peakovci a liberální střed». Jiří Pehe. 2 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2017.
- «POLITIKA: Volby, Klaus, Paroubek a tak». Lidovky.cz. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ «Liberalismus a zdravý rozum». Centrum pro studium demokracie a kultury. 10 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2017.
- ↑ «Rozpolcené strany. Sňatky homosexuálů mají příznivce v pěti klubech, stačit to nemusí». Aktuálně.cz. 8 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2023.
- ↑ Žába, Jakub (9 Οκτωβρίου 2015). «Zdi a bubliny Tomáše Pojara». Deník Referendum (στα Τσεχικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2017.
- ↑ «Marek Benda z ODS: Registrované partnerství bych zrušil» (στα Τσεχικά). 5 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2017.
- 1 2 «4 pilíře – Program – ODS». Občanská demokratická strana (στα Τσεχικά). Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2025.
- ↑
- Geoffrey Pridham (2008). «European Party Co-operation and Post-Communist Politics: Euroscepticism in Transnational Perspective». Στο: Aleks Szczerbiak· Paul Taggart, επιμ. Opposing Europe?: The Comparative Party Politics of Euroscepticism: Volume 2: Comparative and Theoretical Perspectives. OUP Oxford. σελ. 89. ISBN 978-0-19-925835-2.
- Hanley, Sean (2002). «Party Institutionalisation and Centre-Right Euroscepticism in East Central Europe: the Case of the Civic Democratic Party in the Czech Republic» (PDF). 29th ECPR Joint Sessions of Workshops. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Ιουνίου 2011.
- ↑ «Do Evropy jdeme SPOLU, se silným týmem kompetentních kandidátů! Koalice představila silný tým osobností s vizí pro bezpečnou a antibyrokratickou Evropu – ODS». Občanská demokratická strana (στα Τσεχικά). Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2025.
- ↑ «O nás – ODS». Občanská demokratická strana. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2023.
- ↑ «Komentář předsedy ODS Petra Fialy a europoslanců za ODS k výsledkům britského referenda». Občanská demokratická strana (στα Τσεχικά). Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016.
- ↑ ODS - Občanská demokratická strana (2019-04-11), Volby do Evropského parlamentu budou velmi důležité., https://www.youtube.com/watch?v=-aqLdF6Xp8M, ανακτήθηκε στις 2025-09-24
- 1 2 Strapáčová, Michaela; Hloušek, Vít (2018). «Anti-Islamism without Moslems: Cognitive Frames of Czech Antimigrant Politics». Journal of Nationalism, Memory & Language Politics 12: 1–30. doi:. https://content.sciendo.com/view/journals/jnmlp/12/1/article-p1.xml?language=en.
- ↑
- «Dělá problém Klausovi i Topolánkovi. Politická korektnost». Parlamentní listy.
- «Jirsa (ODS): Politická korektnost je jedním z hlavních důvodů neřešitelnosti současné evropské krize». Parlamentní listy. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2017.
- «Exministr Vondra ostře: Politická korektnost nás dusí. Pelikán je hipster!». Parlamentní listy. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ «Silný program pro silné Česko – ODS».
- ↑ «Czech Republic enshrines self-defence in Constitution». Visegrád Post. 23 Ιουλίου 2021.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Επίσημη ιστοσελίδα Αρχειοθετήθηκε 2010-12-29 στο Wayback Machine.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |