Μετάβαση στο περιεχόμενο

Περικλής Σφυρίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Περικλής Σφυρίδης (γεν. Θεσσαλονίκη 5 Οκτωβρίου 1933[1]) είναι σύγχρονος Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, δοκιμιογράφος, κριτικός, ανθολόγος. Πεζά του κείμενα έχουν δημοσιευτεί σε αρκετές γλώσσες.

Περικλής Σφυρίδης
Ο συγγραφέας
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Περικλής Σφυρίδης (Ελληνικά)
Γέννηση5  Οκτωβρίου 1933
Θεσσαλονίκη
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[2]
ΣπουδέςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Ιδιότητασυγγραφέας και ιατρός

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Περικλής Σφυρίδης γεννήθηκε το 1933 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Απόφοιτος του Αμερικανικού Κολεγίου «Ανατόλια» της τάξης του 1952. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ως μαθητής της Στρατιωτικής Ιατρικής Σχολής) και εργάστηκε ως καρδιολόγος μέχρι το 1994. Διετέλεσε πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης από το 1975 ως το 1981.

Στα γράμματα εμφανίστηκε τα 1974 και συνεργάστηκε στενά με το λογοτεχνικό περιοδικό Διαγώνιος. Από το 1985 έως το 1990 επιμελήθηκε την ετήσια έκδοση με ανέκδοτα κείμενα πεζογράφων της Θεσσαλονίκης Παραφυάδα. Από το 1987 έως το 1996 ήταν σύμβουλος έκδοσης (υπεύθυνος ύλης) του περιοδικού Το Τραμ. Το 1996 διοργάνωσε το συνέδριο Παραμυθία Θεσσαλονίκης για την πεζογραφία της πόλης από το 1912 έως το 1995 και επιμελήθηκε τα πρακτικά του. Το 2001 συνδιοργάνωσε μαζί με τον τομέα Μεσαιωνικών και Νέων Ελληνικών Σπουδών του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ.[νεκρός σύνδεσμος] και τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης το συνέδριο Η ποίηση στη Θεσσαλονίκη τον εικοστό αιώνα και επιμελήθηκε τα πρακτικά του.[3] Το 2005 διοργάνωσε το συνέδριο Φυτώρια λογοτεχνίας στη Θεσσαλονίκη. Τα λογοτεχνικά περιοδικά της πόλης στον 20ό αιώνα και επιμελήθηκε τα πρακτικά του.[4] Το 2008 διοργάνωσε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο των «Δημητρίων» πάντα, το τέταρτο συνέδριο Η κριτική και οι κριτικοί της Θεσσαλονίκης στον 20ό αιώνα και επιμελήθηκε τα πρακτικά του (μαζί με τη Σωτηρία Σταυρακοπούλου).[5]

Στο διήγημά του Το μυστικό βασίζεται η ταινία του Τάσου Ψαρρά «Η άλλη όψη»[1], το σενάριο της οποίας έγραψε ο ίδιος μαζί με τον σκηνοθέτη. Άλλα δύο διηγήματά του έχουν γίνει τηλεταινίες. Επίσης, έγραψε τα κείμενα της σειράς ντοκιμαντέρ «Λογοτεχνία και κοινωνική πραγματικότητα στη Θεσσαλονίκη» του Τάσου Ψαρρά που προβλήθηκε το 1997 από την ΕΤ-3 και του ίδιου σκηνοθέτη «Λογοτεχνικοί περίπατοι στη βόρεια Ελλάδα» (πρόκειται για τα τηλεοπτικά / λογοτεχνικά πορτρέτα των εξής λογοτεχνών: Θανάση Μαρκόπουλου / Βέροια, Βασίλη Καραγιάννη / Κοζάνη, Λάζαρου Παυλίδη / Κιλκίς, Σάκη Τότλη / Έδεσσα, Βασίλη Τσιαμπούση / Δράμα), σειρά που προβλήθηκε το 1995 κατ’ επανάληψη από τα κανάλια της κρατικής τηλεόρασης.

Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές, δέκα τέσσερις συλλογές διηγημάτων, δύο μυθιστορήματα και ένα αυτοσχόλιο πνευματικής πορείας. Κυκλοφόρησε μελέτες για λογοτέχνες, ζωγράφους και τρεις ανθολογίες για τους πεζογράφους της Θεσσαλονίκης, μία εκ των οποίων μεταφράστηκε στα γερμανικά[6] και άλλη στα αγγλικά.[7] Συνεργάστηκε με τα περισσότερα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, στα αγγλικά και στα ολλανδικά, όπως επίσης στην ίδια γλώσσα (ολλανδικά) και δυο βιβλία του: η συλλογή διηγημάτων Από πρώτο χέρι και το μυθιστόρημά του Μεταμόσχευση νεφρού.[8] Για το πεζογραφικό του έργο έχουν δημοσιευθεί περισσότερες από εκατό σοβαρές κριτικές και σε αυτοτελείς τόμους οι μελέτες.[9][10][11][12][13] Τον Νοέμβριο του 2007 τιμήθηκε από τον Δήμο Θεσσαλονίκης για το πεζογραφικό και κριτικό του έργο. Από το 2009 έως το 2010 υπήρξε μέλος της Εφορευτικής Επιτροπής του Βαφοπούλειου Πνευματικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, υπεύθυνος για τις εκδηλώσεις λόγου, όπου δημιούργησε και τη λογοτεχνική σειρά των εκδόσεων του Βαφοπούλειου.

Ποίηση
  • Περιστάσεις, Θεσσαλονίκη 1974
  • Αντιπαροχή, Θεσσαλονίκη 1978
  • Τα ερωτικά, Θεσσαλονίκη, Ιανός, 2013
Πεζογραφία
  • Η αφίσα, Θεσσαλονίκη, Εγνατία, 1977
  • Χωρίς αντίκρισμα,Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1980
  • Το τίμημα, Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1982
  • Κούφια λόγια, Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1984. Δεύτερη έκδοση: Αθήνα, Καστανιώτης, 1990
  • Τίμημα χωρίς αντίκρισμα, Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1986. Τρίτη έκδοση: Αθήνα, Καστανιώτης, 1993
  • Μισθός ανθυπιάτρου, Αθήνα, Υάκινθος, 1987. Δεύτερη έκδοση: Παιανία, Μπιλιέτο, 1995
  • Από πρώτο χέρι, Αθήνα, Καστανιώτης, 1989. Δεύτερη έκδοση: 1990
  • Χαράμι,Αθήνα, Καστανιώτης, 1992
  • Ψυχή μπλε και κόκκινη, Αθήνα, Καστανιώτης, 1996. Δεύτερη έκδοση: 1996
  • Οι γάτες του χειμώνα και άλλα διηγήματα, Αθήνα, Καστανιώτης, 1996
  • Σε πρώτο πρόσωπο. Αυτοσχόλιο πνευματικής πορείας, Παιανία, Μπιλιέτο, 1999
  • Μεταμόσχευση νεφρού, Αθήνα, Καστανιώτης, 2000
  • Η ψυχή του μπάρμπα Αντρέα αναβλύζει, Παιανία, Μπιλιέτο, 2001
  • Εσωτερική υπόθεση, Αθήνα, Καστανιώτης, 2002
  • Διηγήματα 1997-2002, Αθήνα, Καστανιώτης, 2005
  • Στη μνήμη του Αλμπέρτου Ναρ και του άλλου Αλμπέρτου, Παιανία, Μπιλιέτο, 2006
  • Το πάρτι και άλλα διηγήματα, Αθήνα, 2001
  • Ο Αδαμάκος, Παιανία, Μπιλιέτο, 2012
  • Τα Ερωτικά διηγήματα, Θεσσαλονίκη, Ιανός, 2013
  • Ψυχή μπλε και κόκκινη, Αθήνα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2013
  • Ζωοφιλικά. Μια μαρτυρία και δώδεκα διηγήματα, Αθήνα, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2014
  • Παραφυάδες ΙΙΙ. Αθήνα, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2015
  • Τα κοινωνικά. Αθήνα. Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2016
  • Καρκίνος. Αθήνα, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2018
  • Η ιστορία μιας καρατόμησης. Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις Κυριακίδη ΙΚΕ, 2018
Μελέτες
  • Οι καλλιτέχνες της Διαγωνίου, Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1985
  • Δώδεκα ζωγράφοι της Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 1986 και 1998
  • Πεζογράφοι της Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη, Τραμάκια, 1992
  • Χριστιανόπουλος-Καβάφης: Αποκλίσεις σε βίους παράλληλους, Θεσσαλονίκη, Τραμάκια,1993
  • Παραφυάδες. Κείμενα λογοτεχνίας και βιβλιοκρισίες 1979- 1998, Αθήνα, Καστανιώτης, 1998
  • Εν Θεσσαλονίκη: 13 σύγχρονοι πεζογράφοι, Θεσσαλονίκη, Ιανός 2001
  • Εν Θεσσαλονίκη: Καλλιτέχνες και Εκθέσεις, Θεσσαλονίκη, Ιανός, 2002
  • Παραφυάδες ΙΙ, Αθήνα, Καστανιώτης, 2008
  • Παραφυάδες ΙΙΙ. Κείμενα λογοτεχνίας και βιβλιοκρισίες 2009-2013, Αθήνα, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2015
Ανθολογίες
  • Saloniki erzählt: Prosaschriftsteller der Nachkriegszeit in Thessaloniki, Κολωνία 1989
  • Ένδον Πόλη, Θεσσαλονίκη 1989
  • Επτά διηγηματογράφοι της Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 1993
  • Εχεδώρου διηγήσεις, Θεσσαλονίκη 1996
  • Echedorus Tales, Θεσσαλονίκη 1997
  • Εν Θεσσαλονίκη. 13 σύγχρονοι πεζογράφοι, Θεσσαλονίκη, Ιανός, 2001
  • Εν Θεσσαλονίκη. Καλλιτέχνες και Εκθέσεις, Θεσσαλονίκη, Ιανός, 2002
  • Διηγήματα 1977-2002, Αθήνα 2005
  1. Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, Περικλής Σφυρίδης
  2. LIBRIS. 2  Οκτωβρίου 2012. 97mpl8nt1838slp. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  3. Σφυρίδης, Περικλής (επιμ.) (2003). Η ποίηση της Θεσσαλονίκης στον 20ό αιώνα. Θεσσαλονίκη: Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης. ISBN 9608756804. 
  4. Σφυρίδης, Περικλής (επιμ.) (2006). Φυτώρια λογοτεχνίας στη Θεσσαλονίκη. Τα λογοτεχνικά περιοδικά της πόλης στον 20ό αιώνα. Θεσσαλονίκη: Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης. ISBN 960-87568-2-0. 
  5. Σφυρίδης, Περικλής· Σταυρακοπούλου, Σωτηρία (επιμ.) (2009). Η κριτική και οι κριτικοί της Θεσσαλονίκης στον 20ό αιώνα. Θεσσαλονίκη. 
  6. Sfyridis, Periklis· Eideneier, Niki (Hrsg.) (1989). Saloniki Erzahlt. Koln: Romiosini. ISBN 3-923 728-38-7. 
  7. Sfyridis, Periklis (1997). Echedorus Tales. Thessaloniki: Community of Kalohori. 
  8. Sfyridis, Periklis (2012). Een orgaan uit India. Niederlande. ISBN 978-90-8954-452-0. 
  9. Ζήρας, Αλέξης (2000). Η πεζογραφία του Περικλή Σφυρίδη. Αυτοβιογραφικός λόγος και μυθοπλασία. Αθήνα: Μπιλιέτο. 
  10. Μουλλάς, Παναγιώτης (2001). "Περικλής Σφυρίδης. Μια παρουσίαση" , στον τόμο Εν Θεσσαλονίκη,13 σύγχρονοι πεζογράφοι. Θεσσαλονίκη: Ιανός. 
  11. Γκρης, Ηλίας (2004). Ο Περικλής Σφυρίδης χωρίς περιστροφές, Εισαγωγικός λόγος και συνομιλία. Θεσσαλονίκη: Ιανός. 
  12. Γούτας, Παναγιώτης (2010). Αποκούμπι στην κουβέντα με τον Περικλή Σφυρίδη. Αθήνα: Μπιλιέτο. 
  13. Σταυρακοπούλου, Σωτηρία (2011). Περικλής Σφυρίδης. Ο πεζογράφος και η κριτική για το έργο του. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της "ΕΣΤΙΑΣ".