Πίνακας Κωσύ
Στα μαθηματικά, ένας πίνακας Κωσύ[1][2], που πήρε το όνομά του από τον Ωγκυστέν-Λουί Κωσύ, είναι ένας m×n πίνακας με στοιχεία aij της μορφής
όπου και είναι στοιχεία ενός σώματος , και και είναι ερριπτικές ακολουθίες (περιέχουν διακριτά στοιχεία).
Ο πίνακας Χίλμπερτ είναι μια ειδική περίπτωση του πίνακα Κωσύ, όπου
Κάθε Υποπίνακας ενός πίνακα Κωσύ είναι ο ίδιος ένας πίνακας Κωσύ.
Ορίζουσα Κωσύ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο ορίζουσα ενός πίνακα Κωσύ είναι σαφώς ένα ρητό κλάσμα στις παραμέτρους και . Αν οι ακολουθίες δεν ήταν ερριπτικές, η ορίζουσα θα μηδενιζόταν και θα έτεινε στο άπειρο αν κάποιο έτεινε στο . Ένα υποσύνολο των μηδενικών και των πόλων της είναι επομένως γνωστό. Γεγονός είναι ότι δεν υπάρχουν πλέον μηδενικά και πόλοι[3][4]:
Η ορίζουσα ενός τετραγωνικού πίνακα Κωσύ Α' είναι γνωστή ως ορίζουσα Κωσύ και μπορεί να δοθεί ρητά ως εξής
- (Schechter 1959, eqn 4; Cauchy 1841, p. 154, eqn. 10).
Είναι πάντοτε μη μηδενικός, και επομένως όλοι οι τετραγωνικοί πίνακες Κωσύ είναι αντιστρέψιμοι[5]. Ο αντίστροφος A−1 = B = [bij] δίνεται από τη σχέση
- (Schechter 1959, Theorem 1)
όπου Ai(x) και Bi(x) είναι τα πολυώνυμα Λαγκράνζ για και , αντίστοιχα. Δηλαδή,
με
Γενίκευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ένας πίνακας C ονομάζεται Κωσύ-Λαικ αν είναι της μορφής[6]
Ορίζοντας X=diag(xi), Y=diag(yi), βλέπουμε ότι τόσο οι πίνακες Κωσύ όσο και οι πίνακες τύπου Κωσύ ικανοποιούν την εξίσωση μετατόπισης
(με για το Κωσύ). Συνεπώς, οι πίνακες τύπου Κωσύ έχουν μια κοινή δομή μετατόπισης, η οποία μπορεί να αξιοποιηθεί κατά την εργασία με τον πίνακα. Παραδείγματος χάριν, υπάρχουν γνωστοί αλγόριθμοι στη βιβλιογραφία για
- προσεγγιστικός πολλαπλασιασμός πινάκων-διανυσμάτων του Κωσύ με ops (π.χ. η μέθοδος γρήγορης πολυπολικής μέθοδος),
- (περιστρεφόμενη) παραγοντοποίηση LU[7] με ops (αλγόριθμος GKO), και συνεπώς επίλυση γραμμικών συστημάτων,
- προσεγγιστικοί ή ασταθείς αλγόριθμοι για την επίλυση γραμμικών συστημάτων σε .
Εδώ δηλώνει το μέγεθος του πίνακα (συνήθως έχουμε να κάνουμε με τετραγωνικούς πίνακες, αν και όλοι οι αλγόριθμοι μπορούν εύκολα να γενικευτούν σε ορθογώνιους πίνακες).
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Field Arithmetic
- Πραγματικό προβολικό επίπεδο
- Εσωτερικό γινόμενο
- Αντιερμιτιανός πίνακας
- Πίνακας (μαθηματικά)
- Τριγωνικός πίνακας
- Πραγματικός αριθμός
- Προβολή (γραμμική άλγεβρα)
- Ωγκυστέν-Λουί Κωσύ
- Ντάβιντ Χίλμπερτ
- Διωνυμικός συντελεστής
- High performance algorithms for reduction to condensed (Hessenberg, tridiagonal, bidiagonal) form
- Algorithm overview
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- English - Greek Dictionary of Pure and Applied Mathematics Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
- Αγγλοελληνικό Λεξικό Μαθηματικής Ορολογίας - Πανεπιστήμιο Κύπρου
- Matrix calculator
- Matrix Analysis
- Complex-Valued Matrix Derivatives: With Applications in Signal Processing ...
- Integral Matrices
- An Introduction to Computational Physics
- Elements of Hilbert Spaces and Operator Theory
- Matrix Computations
- A Hilbert Space Problem Book
- Iterated Function Systems, Moments, and Transformations of Infinite Matrices
Δημοσιεύσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μαυρογιάννης, Ν. Σ. (Μαΐου 2016). «Μία εισαγωγή στους μιγαδικούς αριθμούς». Εκθέτης Φύλλα Μαθηματικής Παιδείας (16): 1-8. http://ekthetis.gr/Ekthetis016.pdf.
- Bronshtein, I. N.· Semendyayev, K. A. (29 Ιουνίου 2013). Handbook of Mathematics. Springer Science & Business Media. ISBN 978-3-662-21982-9.
- Gray, Lawrence F.; Flanigan, Francis J.; Kazdan, Jerry L.; Frank, David H.; Fristedt, Bert (1990), Calculus two: linear and nonlinear functions, Berlin: Springer-Verlag, σελ. 375, ISBN 0-387-97388-5, https://archive.org/details/calculustwolinea00flan/page/375
- Sylvester, J. (1884). «Sur l'equations en matrices ». :C. R. Acad. Sci. Paris 99 (2): 67–71, 115–116.
- Harris, Frank E. (2014), Mathematics for Physical Science and Engineering, Elsevier, ISBN 9780128010495
- Cauchy, Augustin-Louis (1841). Exercices d'analyse et de physique mathématique. Vol. 2 (στα Γαλλικά). Bachelier.
- A. Gerasoulis (1988). «A fast algorithm for the multiplication of generalized Hilbert matrices with vectors». Mathematics of Computation 50 (181): 179–188. doi:. https://www.ams.org/journals/mcom/1988-50-181/S0025-5718-1988-0917825-9/S0025-5718-1988-0917825-9.pdf.
- I. Gohberg; T. Kailath; V. Olshevsky (1995). «Fast Gaussian elimination with partial pivoting for matrices with displacement structure». Mathematics of Computation 64 (212): 1557–1576. doi: . Bibcode: 1995MaCom..64.1557G. https://www.ams.org/journals/mcom/1995-64-212/S0025-5718-1995-1312096-X/S0025-5718-1995-1312096-X.pdf.
- P. G. Martinsson; M. Tygert; V. Rokhlin (2005). «An algorithm for the inversion of general Toeplitz matrices». Computers & Mathematics with Applications 50 (5–6): 741–752. doi:. http://amath.colorado.edu/faculty/martinss/Pubs/2004_toeplitz.pdf.
- S. Schechter (1959). «On the inversion of certain matrices». Mathematical Tables and Other Aids to Computation 13 (66): 73–77. doi:. https://www.ams.org/journals/mcom/1959-13-066/S0025-5718-1959-0105798-2/S0025-5718-1959-0105798-2.pdf.
- TiIo Finck, Georg Heinig, and Karla Rost: "An Inversion Formula and Fast Algorithms for Cauchy-Vandermonde Matrices", Linear Algebra and its Applications, vol.183 (1993), pp.179-191.
- Dario Fasino: "Orthogonal Cauchy-like matrices", Numerical Algorithms, vol.92 (2023), pp.619-637. url=https://doi.org/10.1007/s11075-022-01391-y .
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Cauchy matrix». planetmath.org. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2024.
- ↑ «Cauchy matrix - Encyclopedia of Mathematics». encyclopediaofmath.org. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2024.
- ↑ «Cauchy Determinant Formula - University of Utah».
- ↑ «On the Triangular Decomposition of Cauchy Matrices» (PDF).
- ↑ Heinig, Georg (1995). Bojanczyk, Adam, επιμ. «Inversion of Generalized Cauchy Matrices and other Classes of Structured Matrices» (στα αγγλικά). Linear Algebra for Signal Processing (New York, NY: Springer): 63–81. doi: . ISBN 978-1-4612-4228-4. https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-1-4612-4228-4_5.
- ↑ «Cauchy's matrix, the Vandermonde matrix and polynomial interpretation - Trinity College Dublin» (PDF).
- ↑ Weisstein, Eric W. «LU Decomposition». mathworld.wolfram.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2024.
- Jean van Heijenoort, 1967. From Frege to Gödel: A Source Book in Mathematical Logic, 1879–1931. Harvard Univ. Press.
- Hilbert, David· Cohn-Vossen, Stephan (1999). Geometry and Imagination. American Mathematical Society. ISBN 0-8218-1998-4. - an accessible set of lectures originally for the citizens of Göttingen.
- David Hilbert (2004). Michael Hallett and Ulrich Majer, επιμ. David Hilbert's Lectures on the foundations of Mathematics and Physics, 1891–1933. Springer-Verlag Berlin Heidelberg. ISBN 3-540-64373-7.