Πάτι Μιλς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πάτι Μιλς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση11  Αυγούστου 1988
Καμπέρα
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστραλία[1]
Ύψος183 cm Edit this on Wikidata
Βάρος84 kg Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
ΣπουδέςSaint Mary's College of California[2]
ACT Academy of Sport[3]
Marist College Canberra
UC Senior Secondary College Lake Ginninderra
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαλαθοσφαιριστής[4]
Περίοδος ακμής2009
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςμέλος του Τάγματος της Αυστραλίας (26  Ιανουαρίου 2022)[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Πάτρικ «Πάτι» Σάμι Μιλς (αγγλικά: Patrick "Patty" Sammie Mills) (γενν. 11 Αυγούστου 1988) είναι Αυστραλός επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως πόιντ γκαρντ για τους Ατλάντα Χοκς.

Ο Μιλς γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καμπέρα και είναι Νησιώτης του Στενού Τόρες και Αβορίγινας αυστραλιανής καταγωγής. Το 2007, έγινε ο τρίτος ιθαγενής καλαθοσφαιριστής που έπαιξε για την Εθνική Αυστραλίας. Ο Μιλς επιλέχθηκε από τους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς με την 55η συνολική επιλογή στο NBA Ντραφτ του 2009.

Ο Μιλς έπαιξε για τους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς για δύο σεζόν. Το 2011, κατά τη διάρκεια του lockout στο NBA, έπαιξε για την αυστραλιανή Μέλμπουρν Τάιγκερς και την κινέζικη Σιντσιάνγκ Φλάινγκ Τάιγκερς. Επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Μάρτιο του 2012 και υπέγραψε με τους Σαν Αντόνιο Σπερς. Έγινε ένας ισχυρός συνεισφέρων από τον πάγκο και βοήθησε τους Σπερς να κερδίσουν τον τίτλο του ΝΒΑ το 2014. Το 2021 οδήγησε την Εθνική Αυστραλίας στο πρώτο της μετάλλιο σε διεθνή διοργάνωση, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020.[6] Ο Μιλς είναι γνωστός για τα σουτ τριών πόντων και τις ηγετικές του ικανότητες.

Κολεγιακή σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Επαγγελματική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς (2009–2011)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 25 Ιουνίου 2009, ο Μιλς επιλέχθηκε με την 55η συνολική επιλογή από τους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς, και έγινε ο πρώτος παίκτης του κολεγίου Σεντ Μαίρις από το 1983 που έγινε ντραφτ και ήταν η υψηλότερη επιλογή από το 1961.[7]

Στις 9 Ιουλίου 2009, ο Μιλς υπέστη κάταγμα στο πέμπτο μετατάρσιο στο δεξί του πόδι κατά τη διάρκεια της προπόνησης και στη συνέχεια αποκλείστηκε από το NBA Σάμερ Λιγκ.[8] Στις 16 Οκτωβρίου 2009, υπέγραψε συμβόλαιο με τους Τρέιλ Μπλέιζερς.[9] Μετά την ολοκλήρωση της αποκατάστασης, ο Μιλς στάλθηκε στους Άινταχο Σταμπίντ της NBA Development League στις 29 Δεκεμβρίου 2009.[10]

Στις 4 Ιανουαρίου 2010, ο Μιλς κλήθηκε στους Τρέιλ Μπλέιζερς.[11] Έκανε το ντεμπούτο του στο ΝΒΑ εκείνο το βράδυ.[12] Στάλθηκε εκ νέου στους Σταμπίντ στις 13 Ιανουαρίου, πριν ανακληθεί ξανά στις 23 Ιανουαρίου.[13] Εμφανίστηκε σε 10 παιχνίδια με τους Τρέιλ Μπλέιζερς κατά τη διάρκεια της ρούκι σεζόν του, έχοντας κατά μέσο όρο 2,6 πόντους σε 3,8 λεπτά. Σκόραρε 11 πόντους (ρεκόρ σεζόν) στην τελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου του Πόρτλαντ στις 14 Απριλίου εναντίον των Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς.[14] Εμφανίστηκε επίσης σε τρία παιχνίδια πλέι οφ για τους Τρέιλ Μπλέιζερς.[15]

Τη σεζόν 2010–11, ο Μιλς έπαιξε σε 64 αγώνες για τους Τρέιλ Μπλέιζερς, έχοντας κατά μέσο όρο 5,5 πόντους και 1,7 ασίστ, σε 12,2 λεπτά. Σκόραρε διψήφιο αριθμό 10 φορές και σημείωσε 23 πόντους (ρεκόρ καριέρας) στην τελευταία αγωνιστική της περιόδου του Πόρτλαντ στις 13 Απριλίου εναντίον των Γκόλντεν Στέιτ.[14] Εμφανίστηκε επίσης σε δύο παιχνίδια πλέι οφ για τους Τρέιλ Μπλέιζερς.[16]

Μέλμπουρν Τάιγκερς (2011)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μιλς κατά τη διάρκεια της θητείας του στους Μέλμπουρν Τάιγκερς

Λόγω του lockout του NBA το 2011, ο Μιλς επέστρεψε στην Αυστραλία. Στις 29 Αυγούστου 2011, υπέγραψε με τους Μέλμπουρν Τάιγκερς, απορρίπτοντας σύμφωνα με πληροφορίες προσοδοφόρες προσφορές από διάφορες ευρωπαϊκές ομάδες.[17] Στην έναρξη της σεζόν των Τάιγκερς στις 7 Οκτωβρίου 2011, ο Μιλς σημείωσε 28 πόντους σε μια νίκη 82–76 επί των Σίντνεϊ Κινγκς.[18] Σε 9 αγώνες για τους Τάιγκερς, είχε κατά μέσο όρο 18,6 πόντους, 2,3 ριμπάουντ και 5,0 ασίστ ανά αγώνα.[19]

Σιντσιάνγκ Φλάινγκ Τάιγκερς (2011–2012)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μιλς αποχώρησε από τους Τάιγκερς στις 20 Νοεμβρίου, αφού έλαβε μια προσφορά περίπου 1 εκατομμυρίου δολαρίων από την κινεζική Σιντσιάνγκ Φλάινγκ Τάιγκερς.[20]

Στις 4 Ιανουαρίου 2012, ο Μιλς αποδεσμεύθηκε από την Σιντσιάνγκ αφού έμεινε εκτός για 10 ημέρες λόγω τραυματισμού στο μηρό. Με το lockout του ΝΒΑ να λήγει στις 8 Δεκεμβρίου 2011, ο Μιλς ήθελε να επιστρέψει στους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς, αλλά η Κινεζική Ένωση Καλαθοσφαίρισης δεν μπορούσε να εγγυηθεί ότι θα λάβει άδεια από τη FIBA μέχρι τον Μάρτιο.[21] Αργότερα εμφανίστηκαν αναφορές ότι ο Μιλς αποδεσμεύθηκε από τη Σιντσιάνγκ επειδή υποτίθεται ότι προσποιήθηκε τον τραυματισμό του μηρού. Ο Μιλς αρνήθηκε τον ισχυρισμό ότι ο τραυματισμός του στο μηρό ήταν ψεύτικος.[22] Σε 12 αγώνες για τη Σιντσιάνγκ, είχε μέσο όρο 26,5 πόντους ανά αγώνα.[23]

Σαν Αντόνιο Σπερς (2012–2021)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 27 Μαρτίου 2012, ο Μιλς υπέγραψε με τους Σαν Αντόνιο Σπερς.[24] Στις 26 Απριλίου 2012, κατέγραψε ρεκόρ καριέρας με 34 πόντους και 12 ασίστ για το πρώτο του νταμπλ νταμπλ στο ΝΒΑ, σε μια νίκη με 107-101 επί των Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς.[25] Ο Μιλς σημείωσε τους περισσότερους πόντους σε έναν αγώναι από έναν Αυστραλό στο NBA, ξεπερνώντας τους 32 πόντους του Άντριου Μπόγκουτ τον Ιανουάριο του 2010.[26][27]

Στις 13 Ιουλίου 2012, ο Μιλς υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τους Σπερς.[28] Στο προτελευταίο παιχνίδι των Σπερς στην κανονική περίοδο στις 15 Απριλίου 2013, ο Μιλς σημείωσε 23 πόντους στην ήττα με 116-106 από το Γκόλντεν Στέιτ.[29] Οι Σπερς έφτασαν στους τελικούς του NBA του 2013, όπου έχασαν σε επτά αγώνες από τους Μαϊάμι Χιτ. Ο Μιλς έχασε τα τέσσερα τελευταία παιχνίδια των τελικών του NBA λόγω αφαίρεσης αποστήματος στο δεξί του πόδι.[14]

Στις 24 Ιουνίου 2013, ο Μιλς άσκησε την επιλογή παίκτη του για να επιστρέψει στους Σπερς για τη σεζόν 2013–14.[30] Κατά τη διάρκεια της offseason, ο Μιλς έχασε βάρος και έχασε το σωματικό λίπος του.[31] Ο Μιλς συμμετείχε σε 81 αγώνες, συμπεριλαμβανομένων δύο ως βασικός, με μέσο όρο 10,2 πόντους, 2,1 ριμπάουντ και 1,8 ασίστ σε 18,9 λεπτά (ρεκόρ καριέρας). Κατέγραψε 1.527 λεπτά τη σεζόν 2013–14, ύστερα από τα 1.737 λεπτά στις τέσσερις προηγούμενες σεζόν του συνδυαστικά.[14] Ο Μιλς βοήθησε τους Σπερς να επιστρέψουν στους τελικούς του ΝΒΑ το 2014, όπου αντιμετώπισαν ξανά τους Μαϊάμι Χιτ. Στο 5ο παιχνίδι των τελικών του ΝΒΑ, ο Μιλς σημείωσε 14 από τους 17 πόντους του στο τρίτο δεκάλεπτο, στην νίκη των Σπερς με 104–87.[32][33]

Στις 11 Ιουλίου 2014, ο Μιλς υπέγραψε νέο τριετές συμβόλαιο αξίας 12 εκατομμυρίων δολαρίων.[34] Έχασε τους πρώτους 31 αγώνες της σεζόν 2014-15 λόγω τραυματισμού στον ώμο.[35][36]

Στις 4 Αυγούστου 2017, ο Μιλς υπέγραψε νέο τετραετές συμβόλαιο με τους Σπερς αξίας 50 εκατομμυρίων δολαρίων.[37][38] Στις 4 Δεκεμβρίου 2017, σε μια νίκη με 96–93 επί των Ντιτρόιτ Πίστονς, ο Μιλς έγινε ο τρίτος παίκτης των Σπερς που σημείωσε 500 τρίποντα ως αναπληρωματικός, μετά τους Μανού Τζινόμπιλι και Ματ Μπόνερ.[39] Στις 18 Δεκεμβρίου 2017, στη νίκη με 109–91 επί των Λος Άντζελες Κλίπερς, ο Μιλς έγινε ένας από τους τρεις μόνο παίκτες των Σπερς στην ιστορία της ομάδας που σημείωσε 3.000 πόντους καριέρας ως αναπληρωματικός, μετά τους Τζινόμπιλι και Μάλικ Ρόουζ.[40] Στις 25 Φεβρουαρίου 2018 εναντίον των Κλίβελαντ Καβαλίερς, ο Μιλς ανέβηκε στην τέταρτη θέση του καταλόγου των Σπερς με τα τρίποντα όλων των εποχών.[41]

Τον Μάρτιο του 2019, ο Μιλς έγινε ο μοναδικός παίκτης των Σπερς που σημείωσε περισσότερα από 120 τρίποντα σε πέντε διαφορετικές σεζόν.[42]

Στις 19 Ιανουαρίου 2020, ο Μιλς σημείωσε το 1.000ο τρίποντο του στο ΝΒΑ. Έγινε ο πρώτος Αυστραλός παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που έφτασε σε αυτό το ορόσημο.[43]

Στις 29 Δεκεμβρίου 2020, έγινε ο 10ος παίκτης στην ιστορία των Σπερς που έπαιξε σε 600 παιχνίδια με την ομάδα. Μέχρι το Δεκέμβριο του 2020, ο Μιλς ήταν ο μακροβιότερος παίκτης των Σπερς και είναι ο μόνος παίκτης που παρέμεινε στο ρόστερ που ήταν μέλος της ομάδας των Σπερς που κέρδισε το πρωτάθλημα NBA το 2014.[44] Επίσης, μέχρι το Δεκέμβριο του 2020, μόνο δύο παίκτες του ΝΒΑ - ο Γιουντόνις Χάσλεμ των Μαϊάμι Χιτ και ο Στέφεν Κάρι των Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς - ήταν με τις αντίστοιχες ομάδες τους περισσότερη διάρκεια από ότι ο Μιλς στους Σπερς.[45]

Στις 18 Ιανουαρίου 2021, ο Μιλς σημείωσε ρεκόρ στο ΝΒΑ για τα περισσότερα σουτ 3 πόντων που έγιναν για μία ομάδα ως αναπληρωματικός.[46] Στις 14 Μαρτίου, ο Μιλς ξεπέρασε το ρεκόρ του Άντριου Μπόγκουτ για τους περισσότερους αγώνες NBA που έπαιξε ένας Αυστραλός, παίζοντας τον 706ο αγώνα του.

Μπρούκλιν Νετς (2021–2023)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μιλς στο Διαγωνισμό Τριπόντων κατά τη διάρκεια του 2022 NBA All-Star Weekend

Στις 10 Αυγούστου 2021, ο Μιλς υπέγραψε με τους Μπρούκλιν Νετς.[47] Στις 19 Οκτωβρίου, ο Μιλς έκανε το ντεμπούτο του, σημειώνοντας 21 πόντους σε μια ήττα με 127-104 από τους Μιλγουόκι Μπακς. Στο ντεμπούτο του, ο Μιλς ισοφάρισε το ρεκόρ του για τα περισσότερα τρίποντα που έγιναν σε ένα ντεμπούτο με μια νέα ομάδα.[48][49] Στις 22 Οκτωβρίου, ο Μιλς έγινε ο πρώτος παίκτης που έκανε τέλειο 10-στα-10 από τη γραμμή των τριών πόντων στα δύο πρώτα παιχνίδια της σεζόν.[50] Στις 14 Νοεμβρίου, σημείωσε 29 πόντους, με 9 τρίποντα (ρεκόρ καριέρας), σε μια νίκη 120–96 επί των Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ.[51]

Στις 22 Νοεμβρίου, ο Μιλς σημείωσε 17 πόντους εναντίον των Καβαλίερς για να ξεπεράσει το ρεκόρ του NBA του Άντριου Μπόγκουτ με τους περισσότερους πόντους που σημείωσε ένας Αυστραλός.[52] Στις 14 Δεκεμβρίου, σε μια νίκη με 131–129 στην παράταση επί των Τορόντο Ράπτορς, ο Μιλς έπαιξε 43 λεπτά (ρεκόρ καριέρας) και είχε 30 πόντους, συμπεριλαμβανομένου και του τριπόντου που έστειλε τον αγώνα στην παράταση.[53] Στο χριστουγεννιάτικο παιχνίδι του ΝΒΑ, ο Μιλς ισοφάρισε το ρεκόρ καριέρας του με 34 πόντους, σε μια νίκη 122-115 επί των Λος Άντζελες Λέικερς. Τα 8 τρίποντα που σημείωσε έσπασαν το ρεκόρ των περισσότερων τριών πόντων την ημέρα των Χριστουγέννων.[54]

Στις 10 Ιουλίου 2022, ο Μιλς υπέγραψε εκ νέου με τους Νετς για διετές συμβόλαιο αξίας 14,5 εκατομμυρίων δολαρίων.[55][56]

Ατλάντα Χοκς (2023–σήμερα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 6 Ιουλίου 2023, ο Μιλς ανταλλάχθηκε στους Χιούστον Ρόκετς.[57] Στις 8 Ιουλίου, οι Ρόκετς τον έστειλαν στους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ ως μέρος μιας ανταλλαγής πέντε ομάδων.[58] Στις 12 Ιουλίου, ανταλλάχθηκε για τρίτη φορά, στους Ατλάντα Χοκς, για αντάλλαγμα τους Τάιτι Ουάσιγκτον, Ούσμαν Γκαρούμπα, Ρούντι Γκέι και μια επιλογή 2ο γύρου στο NBA Ντραφτ 2026.[59]

Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2007, ο Μιλς έκανε το ντεμπούτο του στην Εθνική Αυστραλίας στο Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης Ωκεανίας.[60] Ο Μιλς έγινε ο τρίτος ιθαγενής καλαθοσφαιριστής που έπαιξε για την Αυστραλία, μετά τους Μάικλ Αχ Ματ (1964) και Ντάνι Μόρσεου (1980–84). [61] Την επόμενη χρονιά, έπαιξε για την Αυστραλία στο FIBA Diamond Ball και εκπροσώπησε τη χώρα του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο, όπου είχε μέσο όρο 14,2 πόντους ανά αγώνα.[60] Ακολούθως, ο Μιλς έπαιξε για την Αυστραλία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2010 και στο Πρωτάθλημα Ωκεανίας του 2011, πριν εκπροσωπήσει ξανά τη χώρα του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο.[60] Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, ο Μιλς είχε τον υψηλότερο μέσο όρο σκοραρίσματος με 21,2 πόντους ανά παιχνίδι, μπροστά από τον Κέβιν Ντουράντ από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο οποίος είχε κατά μέσο όρο 19,5 πόντους ανά αγώνα.[62]

Το 2013, ο Μιλς έπαιξε για την Αυστραλία στο Πρωτάθλημα Ωκεανίας του 2013. Δύο χρόνια αργότερα, έπαιξε στο Πρωτάθλημα Ωκεανίας του 2015. Το 2016, βοήθησε την Αυστραλία να τερματίσει 4η στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016.[60]

Ο Μιλς έγινε ο πρώτος ιθαγενής Αυστραλός που ήταν σημαιοφόρος, όταν έφερε την αυστραλιανή σημαία μαζί με την κολυμβήτρια Κέιτ Κάμπελ στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020.[63][64] Ως αρχηγός, ο Μιλς βοήθησε την Αυστραλία να πάρει το πρώτο της Ολυμπιακό μετάλλιο στην καλαθοσφαίριση ανδρών, σημειώνοντας 42 πόντους εναντίον της Σλοβενίας στον αγώνα για το χάλκινο μετάλλιο.[65]

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σαν Αντόνιο Σπερς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυστραλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.olympics.com.au/olympians/patty-mills/.
  2. ↑ College Basketball at Sports-Reference.com. Ανακτήθηκε στις 28  Ιουλίου 2020.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  4. ↑ RealGM. 1632. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  5. ↑ (Αγγλικά) Australian Honours Search Facility. honours.pmc.gov.au/honours/awards/2010545.
  6. ↑ «After finishing fourth four times, the Boomers finally get on the Olympic podium». Abc.net.au. 7 Αυγούστου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2021. 
  7. ↑ «PATRICK MILLS SELECTED BY THE PORTLAND TRAIL BLAZERS WITH THE 55TH PICK». smcgaels.com. 26 Ιουνίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  8. ↑ «Blazers draft pick Mills breaks foot». ESPN.com. 11 Ιουλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  9. ↑ «Trail Blazers Sign Patrick Mills». NBA.com. 16 Οκτωβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2009. 
  10. ↑ «Portland waives Tolliver, sends Mills to Idaho». NBA.com. 29 Δεκεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  11. ↑ «PATRICK MILLS RECALLED BY TRAIL BLAZERS; JOINS NBA TEAM IMMEDIATELY». smcgaels.com. 4 Ιανουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  12. ↑ «Gordon, Kaman lead Clippers past depleted Blazers». NBA.com. 4 Ιανουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  13. ↑ «09-10 Transactions». NBA.com. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 «Patty Mills stats, details, videos, and news». NBA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  15. ↑ «Patty Mills 2009-10 Game Log». Basketball-Reference.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  16. ↑ «Patty Mills 2010-11 Game Log». Basketball-Reference.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  17. ↑ «Tigers sign NBA star Boomer Patty Mills». SMH.com.au. 29 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  18. ↑ «Mills leads Tigers past Kings». ABC.net.au. 7 Οκτωβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  19. ↑ «Player statistics for Patrick Mills». SportsTG.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2016. 
  20. ↑ Bernard, Grantley (20 Νοεμβρίου 2011). «Melbourne Tigers release Patty Mills after massive offer from Chinese club Xinjiang Flying Tigers». HeraldSun.com.au. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  21. ↑ «Xinjiang Flying Tigers release Patty Mills». Sportando.com. 4 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  22. ↑ «Patty Mills released as club claims 'fake injury'». Stuff. 4 Ιανουαρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2021. 
  23. ↑ «Report: Patty Mills Cut From Chinese Team Xinjiang After Allegedly Faking Injury». 4 Ιανουαρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2021. 
  24. ↑ «Spurs Sign Patrick Mills». NBA.com. 27 Μαρτίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016. 
  25. ↑ «Notebook: Spurs 107, Warriors 101». NBA.com. 26 Απριλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016. 
  26. ↑ «Aussie Patty Mills shines again in NBA». SMH.com.au. 27 Απριλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2012. 
  27. ↑ «Mavs nip Bucks by 1 after 50-point blowout of Knicks». ESPN.com. 26 Ιανουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  28. ↑ «Spurs Re-Sign Patrick Mills». NBA.com. 13 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2013. 
  29. ↑ «Curry leads Warriors past Spurs, 116-106». NBA.com. 15 Απριλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  30. ↑ «Patty Mills Exercises Player Option». NBA.com. 24 Ιουνίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016. 
  31. ↑ McCarney, Dan (12 Οκτωβρίου 2013). «Patty Mills, before and after». MySanAntonio.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2017. 
  32. ↑ «Notebook: Spurs 104, Heat 87». NBA.com. 15 Ιουνίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  33. ↑ «Patty Mills Sparks the Spurs in the 3rd Quarter». YouTube.com. 15 Ιουνίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  34. ↑ Golliver, Ben. «Reports: Spurs agree to re-sign Patty Mills to three-year contract». Sports Illustrated. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2021. 
  35. ↑ Dutton, Chris (2 Ιουλίου 2014). «NBA championship winner Patty Mills out for seven months with shoulder injury». SMH.com.au. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  36. ↑ «Patty Mills 2014-15 Game Log». Basketball-Reference.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  37. ↑ «SPURS RE-SIGN PATTY MILLS». NBA.com. 4 Αυγούστου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2017. 
  38. ↑ Wojnarowski, Adrian (1 Ιουλίου 2017). «Patty Mills to re-sign with Spurs on 4-year, $50 million deal». ESPN.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2017. 
  39. ↑ «Aldridge's double-double rallies Spurs past Pistons 96-93». ESPN.com. 4 Δεκεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2017. 
  40. ↑ «Aldridge leads Spurs past Clippers in Leonard's home debut». ESPN.com. 18 Δεκεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2017. 
  41. ↑ McKern, James (26 Φεβρουαρίου 2018). «Patty Mills was subjected to sickening remarks from an NBA fan». News.com.au. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2018. 
  42. ↑ «Aldridge, DeRozan help Spurs rally past Bucks, 121-114». ESPN.com. 10 Μαρτίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2019. 
  43. ↑ «Sharing cultures, traditions and education; Patty Mills cherishes first-ever Indigenous Night in San Antonio». Sportingnews.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2021. 
  44. ↑ «Patty Mills becomes 10th player in San Antonio Spurs history to play 600 games for the franchise». Sportingnews.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2021. 
  45. ↑ «Longest-Tenured Players By NBA Team». Hoops Rumors. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2021. 
  46. ↑ «Patty Mills passes Manu Ginobili for most 3-pointers made off the bench with one team in NBA history». Sportingnews.com. [νεκρός σύνδεσμος]
  47. ↑ «Brooklyn Nets Sign Patty Mills». NBA.com. 10 Αυγούστου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2021. 
  48. ↑ «Bucks begin title defense with 127-104 victory over Nets». ESPN.com. Associated Press. 19 Οκτωβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2021. 
  49. ↑ Young, Chris (Οκτωβρίου 2021). «'Perfect': NBA fans stunned by thrilling Patty Mills debut». Yahoo Sports. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2021. 
  50. ↑ «'Ridiculous': Patty Mills breaks NBA three-point shooting streak». Fox Sports. 23 Οκτωβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021. 
  51. ↑ «Nets' Patty Mills reacts to making career-high nine three-pointers in win over Thunder». www.yahoo.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2021. 
  52. ↑ «NBA & ABA Players Born in Australia». Basketball-Reference.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2021. 
  53. ↑ Rose, Aaron. «Raptors Can't Stop Patty Mills & Kevin Durant in Game That Probably Shouldn't Have Even Been Played». Sports Illustrated Toronto Raptors News, Analysis and More (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2021. 
  54. ↑ «Patty Mills Putting Up Career-High Numbers for Brooklyn Nets». Brooklyn Nets. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2021. 
  55. ↑ «Brooklyn Nets Re-sign Patty Mills». NBA.com. 10 Ιουλίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2022. 
  56. ↑ «Free agents Patty Mills, Nic Claxton returning to Brooklyn Nets». ESPN.com. 30 Ιουνίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2022. 
  57. ↑ «Brooklyn Nets Complete Trade with Houston Rockets». NBA.com. 6 Ιουλίου 2023. 
  58. ↑ «Thunder Acquires Patty Mills and Three Second-Round Draft Picks». OKCThunder.com. 8 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2023. 
  59. ↑ «Atlanta Hawks Acquire Guard Patty Mills». NBA.com. 12 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2023. 
  60. ↑ 60,0 60,1 60,2 60,3 «Patty Mills FIBA archive profile». FIBA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  61. ↑ Reed, Ron (4 Αυγούστου 2007). «New kid on Boomers' block». Basketball.net.au. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2007. 
  62. ↑ «Australia's Patty Mills tops Olympic basketball point-scoring averages». HeraldSun.com. 13 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  63. ↑ «Patty Mills, Cate Campbell named Australia's Tokyo Olympics flag-bearers» (στα en-AU). ABC News. 2021-07-07. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 July 2021. https://archive.today/20210709142507/https://www.abc.net.au/news/2021-07-07/patty-mills-cate-campbell-australias-tokyo-olympics-flag-bearers/100274230. Ανακτήθηκε στις 2021-07-07. 
  64. ↑ «Australian Olympic Team Flagbearers Announced». Αυστραλιανή Ολυμπιακή Επιτροπή. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2021. 
  65. ↑ «Patty Mills leads Boomers to first men's basketball medal in bronze showdown with Slovenia at Tokyo Olympics» (στα en-AU). ABC News. 2021-08-07. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 August 2021. https://web.archive.org/web/20210808135533/https://www.abc.net.au/news/2021-08-07/tokyo-olympics-patty-mills-leads-boomers-to-bronze-medal/100359056. Ανακτήθηκε στις 2021-08-08. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πάτι_Μιλς&oldid=10201412"