Πάολο Μαλατέστα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πάολο Μαλατέστα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1246 (περίπου)
Βερούκκιο
Θάνατος1285[1]
Γκραντάρα
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Τόπος ταφήςSant'Agostino, Rimini
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
διπλωμάτης
Οικογένεια
ΤέκναΡαμπέρτο Μαλατέστα
ΓονείςΜαλατέστα Α΄ ντα Βερούκιο
ΑδέλφιαΜαλατέστα Β΄ (Μαλατεστίνο)
Τζιοβάνι Μαλατέστα
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

O Πάολο ο Όμορφος, ιταλ.: Paolo Malatesta il Bello (π. 1246 – 1285) από τον Οίκο των Μαλατέστα ήταν ο τρίτος γιος του Mαλατέστα Α΄ ντε Βερούκιο, κυρίου του Ρίμινι. Είναι περισσότερο γνωστός για την ιστορία της σχέσης του με τη Φραντσέσκα ντα Πολέντα, που περιέγραψε ο Δάντης σε ένα διάσημο επεισόδιο της Κόλασής του (Ωδή V). Ήταν αδελφός του Τζιοβάννι/Τζιαντσιότο και του Mαλατέστα Β΄/Μαλατεστίνο.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η γέννηση του Πάολο μπορεί να τοποθετηθεί γύρω στο 1246 στο Βερούκιο. Ήταν ο τρίτος γιος του Mαλατέστα Α΄ ντα Βερούκιο (ή Μαστίν του Γηραιού, Mastin Vecchio του Δάντη) και της πρώτης του συζύγου Κονκόρντια ντεϊ Παντολφίνι. Τα μέλη του Οίκου του ήταν κύριοι του Ρίμινι. Ήταν ο γενάρχης του κλάδου Mαλατέστα ντι Γκιατζιόλο (ή Τζιατζιόλο) [2] στο Φορλί Απεννινων. Είχε τρία αδέλφια: τον Τζιοβάνι/Τζιαντσιότο, τον Μαλατέστα Β΄/Μαλατεστίνο και τη Μανταλένα. Τον αποκαλούσαν ο Όμορφος για τα σωματικά του χαρακτηριστικά, σε αντίθεση με τη μη ελκυστικότητα του χωλού Τζιοβάννι. [3]

Το 1269 ο Πάολο νυμφεύτηκε την Οράμπιλε Μπεατρίτσε, την τελευταία κληρονόμο των κομήτων του Γκιατζιόλο, ενός φέουδου που βρισκόταν στα Φορλί Απεννίνων, το οποίο παρέμεινε χωρίς άρρενες κληρονόμους. Η κομητεία περιλάμβανε επίσης τα Κουζερκόλι, Βαλντόππιο και Παρτιτσέτο. Ο Οίκος Γκιατζιόλο ήταν σύμμαχος με την οικογένεια Moντεφέλτρo, τόσο ως οπαδών των Γιβελλίνων, όσο και ως εχθρών των Γουέλφων και των οπαδών τους Μαλατέστα. Ο γάμος ήταν διπλωματική επιτυχία για τον Mαλατέστα Α΄ ντα Βερούκιo, που φιλοδοξούσε να κατέχει τα εδάφη της οικογένειας Γκιατζιόλo. [4]

Είχαν δύο παιδιά: τον Ουμπέρτο Β΄, που έφερε τον ευγενή τίτλο, και τη Μαργκερίτα, μελλοντική νύφη του Αγκινόλφο Γκουίντι ντι Ρομένα. Ο Πάολο ήταν επομένως ο γενάρχης των Mαλατέστα ντι Γκιατζιόλo, που εξέλιπε το 1757 με τον Λαμέρτo. [5] Ωστόσο ο γάμος δεν ήταν ευτυχής, καθώς τα συναισθήματα του νεαρού ήταν για την κουνιάδα του Φραντσέσκα ντα Πολέντα, σύζυγο του αδελφού του Τζιοβάννι του χωλού. Η Φραντσέσκα είχε αισθανθεί έντονο ενδιαφέρον για εκείνον από την πρώτη τους συνάντηση, όταν νόμισε ότι θα παντρευόταν τον Πάολο και όχι τον Τζιοβάννι. Μάλιστα στον γάμο με πληρεξούσιο, που εορτάστηκε στη Ραβέννα, ο Πάολο εκπροσώπησε τον Τζιοβάννι. [6]

Παραδοσιακά ο Πάολο απεικονίζεται ως μία ρομαντική, όμορφη μορφή, όχι πολύ διατεθειμένη στις φιλοδοξίες για εξουσία, αλλά με ενδιαφέρον στον πολιτισμό και τις απολαύσεις της ζωής. Ωστόσο πρόσφατες έρευνες τον αναδεικνύουν να έχει συμμετοχή στη διπλωματία και να είναι βυθισμένος στην πολιτική ίντριγκα της εποχής, ικανό να διαχωρίσει την πολιτική ζωή από τη συναισθηματική ζωή, όσο θρυλική, πολυτάραχη και παθιασμένη και αν είναι αυτή. [7]

Ο Πάολο ακολούθησε τον πατέρα του στον πόλεμο κατά των Γιβελλίνων. Το 1265 πολέμησε εναντίον του Γκουίντο ντα Μοντεφέλτρο με τον Mαλατέστα Α΄ και, την ίδια χρονιά, αντιμετώπισε τους Tραβερσάρι με τον Γκουίντο ντα Πολέντα της Ραβέννας.

Οι διπλωματικές του ικανότητες τον οδήγησαν να επιλεγεί από τον πάπα Μαρτίνο Δ΄ ως διοικητής του λαού (capitano del popolo) στη Φλωρεντία τον Μάρτιο του 1282. Μάλλον εδώ ήταν, που ο Δάντης Αλιγκέρι είχε την ευκαιρία να τον γνωρίσει. Με την επιστροφή του στο Ρίμινι, η πολλά υποσχόμενη καριέρα του διακόπηκε από το τραγικό τέλος του: ο Πάολο σκοτώθηκε από τον αδελφό του Τζιοβάννι μαζί με τη σύζυγο εκείνου, Φραντσέσκα. Οι δολοφονίες συνέβησαν πιθανώς μεταξύ Φεβρουαρίου 1283 (ημερομηνία επιστροφής του Πάολο στο Ρίμινι) και 1284. Οι δύο εραστές αιφνιδιάστηκαν μαζί από τον ίδιο τον Τζιοβάννι. Το παραδοσιακό μέρος όπου έγινε η δολοφονία, θα ήταν το κάστρο της Γκραντάρα. [8]

Η ιστορία περιγράφεται σε ένα αξιομνημόνευτο απόσπασμα από την Κόλαση του Δάντη (Άσμα V). Ο Δάντης εισήγαγε το επεισόδιο, για να τιμήσει τον Πάολο, που γνώρισε στα νιάτα του στη Φλωρεντία. Πολλά χρόνια αργότερα και από καιρό στην εξορία, κλήθηκε στη Ραβέννα από τον πατέρα της Φραντσέσκα και γνώρισε τον ιστορικό χώρο του συμβάντος, που είχε διηγηθεί χρόνια πριν. [9] Στο φρούριο της Γκραντάρα βρέθηκε ένας τάφος, που ανήκε σε μία ευγενή κυρία, ωστόσο δεν βρέθηκε τίποτε σχετικά με τον τάφο του Πάολο. Θα τον είχε καλά κρυμμένο ο αδελφός του, γιατί θα ήταν απτή απόδειξη της προδοσίας της συζύγου του και των δολοφονιών του, ιδίως ενόψει του δεύτερου γάμου του. [10]

Σαράντα χρόνια αργότερα, γύρω στο 1323, ο γιος του Πάολο, ο Ραμπέρτο, ισχυρίστηκε ότι εκδικήθηκε τον θάνατο του πατέρα του δολοφονώντας τον γιο και διάδοχο τού Τζιοβάννι, τον Ουμπέρτο κόμη του Τζιαγκιόλο σε ένα συμπόσιο στο σπίτι του.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1269 ο Πάολο νυμφεύτηκε την Οράμπιλε Μπεατρίτσε, την τελευταία κληρονόμο των κομήτων του Γκιατζιόλο. Είχαν παιδιά: τον

  • Ουμπέρτο Β΄, που έφερε τον ευγενή τίτλο, και τη
  • Μαργκερίτα, μελλοντική νύφη του Αγκινόλφο Γκουίντι ντι Ρομένα.
  • Ραμπέρτο απεβ. 1330.

Πινακοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Bιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Walter Amaducci (2010). Orabile dei conti di Giaggiolo. Cesena: Stilgraf. 
  • Anna Falcioni (2006). La Signoria di Paolo il Bello e dei Malatesti di Ghiaggiolo. Rimini: Bruno Ghigi editore. 
  • Lea Nissim Rossi (1933). I Malatesta. Firenze: Nemi. 
  • Piero Zama (1965). I Malatesti. Faenza: Lega editori. σελίδες 37–49. 

Παραπομπές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Πολωνικά) MAK. 9810589824405606.
  2. Nissim Rossi, σελ. 57.
  3. Falcioni, σελ. 32.
  4. Zama, σελ. 37.
  5. Nissim Rossi, σελ. 58.
  6. Zama, σελ. 40.
  7. Falcioni, σελ. 50.
  8. Zama, σελ. 41.
  9. Falcioni, σελ. 79.
  10. Zama, σελ. 48.