Ουμάι

Η Ουμάι (επίσης γνωστή ως Ουμάυ) είναι η θεά της γονιμότητας ^[1] στην τουρκική μυθολογία και τον Τεγκρισμό και ως εκ τούτου σχετίζεται με τις γυναίκες, τις μητέρες και τα παιδιά. Η Ουμάι μοιάζει με τις θεές της μητέρας-γης που βρίσκονται σε διάφορες άλλες θρησκείες του κόσμου.

Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα Μογγολικά, το Ουμάι σημαίνει «μήτρα». Η γη θεορούνταν «μητέρα» συμβολικά. Η τουρκική ρίζα umāy αρχικά σήμαινε «πλακούντα, μετά τον τοκετό» και αυτή η λέξη χρησιμοποιήθηκε ως το όνομα για τη θεά, της οποίας η λειτουργία ήταν να φροντίζει γυναίκες και παιδιά, πιθανώς επειδή ο πλακούντας πιστεύεται ότι έχει μαγικές ιδιότητες. ^[2]

Θεά των παιδιών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα εμφανίστηκε στην επιγραφή του Κουλ Τιγκίν του 8ου αιώνα στη φράση Umay teg ögüm katun kutıŋa «υπό την αιγίδα της μητέρας μου που είναι σαν τη θεά Ουμάι».

Η Ουμάι είναι προστάτης γυναικών και παιδιών. Τα παλαιότερα στοιχεία φαίνονται στα μνημεία με τη γραφή Ορκόν. Από αυτά γίνεται κατανοητό ότι η Ουμάι έγινε δεκτή ως μητέρα και οδηγός. Επίσης, θεωρήθηκε ότι οι Χαγάνοι αντιπροσωπεύουν τον Κοκ Τεγκρί. Οι σύζυγοι των Χαγάνων, Κατούν ή Χατούν, θεωρούνταν, επίση, Ουμάι. Με τη βοήθεια της Ουμάι, οι Κατούν έκαναν μωρά και αυτά τα μωρά ήταν η εγγύηση της αυτοκρατορίας. Σύμφωνα με τον Ντιβανού Λουγατ ιτ -Τουρκ, όταν οι γυναίκες λατρεύουν την Ουμάι, γεννούν αρσενικά μωρά. Οι Τουρκάλες γυναίκες δένουν κορδόνια που συνδέονται με μικρές κούνιες για να διεκδικήσουν ένα μωρό από την Ουμάι. Αυτή η πεποίθηση μπορεί να φανεί με τους λαούς Τουνγκούσικ στη Νότια Σιβηρία και τους λαούς Αλτάι. Η Ουμάι απεικονίζεται πάντα μαζί με ένα παιδί. Υπάρχουν μόνο σπάνιες εξαιρέσεις σε αυτό. Πιστεύεται ότι όταν η Ουμάι αφήνει ένα παιδί για μεγάλο χρονικό διάστημα, το παιδί αρρωσταίνει και οι σαμάνοι εμπλέκονται για να καλέσουν την Ουμάι πίσω. Το χαμόγελο ενός κοιμώμενου μωρού δείχνει ότι η Ουμάι είναι κοντά του και το κλάμα σημαίνει ότι η Ουμάι έφυγε.

Κατά την άποψη των λαών της Κιργιζίας, η Ουμάι όχι μόνο προστατεύει τα παιδιά, αλλά και τις τουρκικές κοινότητες σε όλο τον κόσμο. Ταυτόχρονα, η Ουμάι βοηθά τους ανθρώπους να αποκτήσουν περισσότερα τρόφιμα και αγαθά και τους δίνει τύχη.

Καθώς η Ουμάι συνδέεται με τον ήλιο, ονομάζεται Σάρι Κιζ «Κίτρινη Δεσποινίδα» και το κίτρινο είναι το χρώμα και το σύμβολό της. Απεικονίζεται ότι έχει εξήντα χρυσά κορδόνια που μοιάζουν με τις ακτίνες του ήλιου. Πιστεύεται ότι κάποτε ήταν ταυτόσημη με τον Οτ Ενέ των Μογγόλων και των Αλτάι. Οι Ουμάι και Ες χρησιμοποιούνται επίσης ως γυναικεία ονόματα στη Δημοκρατία της Τουρκίας .

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τεγκρισμός

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Cotterell, Arthur· Rachel Storm (1999). The Ultimate Encyclopedia of Mythology. New York: Lorenz Books. σελίδες 466, 481. ISBN 0-7548-0091-1.
↑ Clauson, Gerard (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish. Oxford: Oxford University Press. σελίδες 164–165.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυγιάς χαμ Αλάβ (ο ήλιος είναι επίσης φωτιά) Αρχειοθετήθηκε 2011-12-30 στο Wayback Machine.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λεξικό Τουρκικών Μύθων (Türk Söylence Sözlüğü), Deniz Karakurt (in Turkish) PDF
Özhan Öztürk. Folklor ve Mitoloji Sözlüğü. Άγκυρα, 2009 Phoenix Yayınları. μικρό. 491(ISBN 978-605-5738-26-6) (in Turkish)

[1] Cotterell, Arthur· Rachel Storm (1999). The Ultimate Encyclopedia of Mythology. New York: Lorenz Books. σελίδες 466, 481. ISBN 0-7548-0091-1.

[2] Clauson, Gerard (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish. Oxford: Oxford University Press. σελίδες 164–165.

[1]

[2]