Οικουμενόπολη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μια απεικόνιση του Τράντορ, μιας φανταστικής οικουμενόπολης από τη Γαλαξιακή Αυτοκρατορία του Ισαάκ Ασίμοφ.

Η Οικουμενόπολη (αγγλικά: Ecumenopolis‎‎) είναι όρος που αποτυπώνει μια θεωρητική σύλληψη του φημισμένου Έλληνα πολεοδόμου Κωνσταντίνου Δοξιάδη, η οποία διατυπώθηκε το 1967, στο κείμενό του «Ecumenopolis: Tomorrow's City», το οποίο δημοσιεύθηκε το 1968 στο συλλογικό τόμο Britannica Book of the Year.[1] Πρόκειται για μια υποθετική πόλη στο μέγεθος ολόκληρου του πλανήτη Γη. Η λέξη χρησιμοποιήθηκε από τον Δοξιάδη για να αποτυπώσει την ιδέα ότι οι μελλοντικές αστικές περιοχές και οι μεγαλουπόλεις θα συγχωνευθούν, ώστε τελικά θα υπήρχει μια μοναδική, ενιαία και συνεχής πόλη, ως αποτέλεσμα των σύγχρονων τάσεων αστικοποίησης και της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού. Την εποχή που δημοσιοποιήθηκε η ιδέα του Δοξιάδη για την Οικουμενόπολη, φαινόταν κοντά στην επιστημονική φαντασία, αλλά στις μέρες μας είναι εκπληκτικά επίκαιρη.[2]

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δοξιάδης ξεκινά τη σκέψη του, θεωρώντας την πόλη ως φαινόμενο δυναμικό, που εξελίσσεται μέσα στον χώρο και τον χρόνο, καθώς η οικιστική διόγκωση είναι συνεχής και αναπόφευκτη. Έτσι, η συνολική οργάνωση του χώρου πρέπει να είναι τέτοια, που να επιτρέπει αυτήν την ανάπτυξη, δίχως να προκαλείται διάλυση του αστικού ιστού της πόλης και χωρίς να χάνεται η ανθρώπινη κλίμακα. Επιπλέον, η πόλη οργανώνεται -πάντα σύμφωνα με τον Δοξιάδη- σε βαθμούς (ανθρώπινες κοινότητες διαφορετικών επιπέδων), που αυξάνονται με την παράλληλη αύξηση του πληθυσμού. Ο 1ος βαθμός αφορά μια γειτονιά 100-200 κατοίκων, ο 2ος βαθμός μια γειτονιά 500-600 κατοίκων (όπως ένα μικρό χωριό) κ.ο.κ. Τελική κατάληξη ορίζεται η γειτονιά 10ου βαθμού, που συνιστά την Οικουμενόπολη. Ο 4ος βαθμός κοινότητας αποτελεί κλειστή κυψέλη, με κυκλοφορία οχημάτων μόνο για προσπέλαση, ενώ η διέλευση οργανώνεται περιφερειακά, με αρτηρίες και αποτρέπεται από το εσωτερικό της κυψέλης με θηλιές και αδιέξοδα («κυψέλες εσωτερικής κυκλοφορίας»).[εκκρεμεί παραπομπή]

Προϊστορία της αντίληψης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

H αντίληψη για μια πόλη-οικουμένη, μια πόλη που θα είναι ο κόσμος ολόκληρος, είχε απασχολήσει και στο παρελθόν διάφορους διανοητές και συγγραφείς. Για παράδειγμα, ο Αμερικανός ιεροκήρυκας και «προφήτης» Τόμας Λέικ Χάρις (1823–1906) είχε κάνει σχετική αναφορά-πρόβλεψη σε στίχους του. Αλλά και ο γνωστός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Ισαάκ Ασίμωφ (1920–1992) χρησιμοποίησε την ιδέα μιας πόλης-πλανήτη με τον Τράντορ (Trantor), για τον οποίον πρωτοέγραψε το 1942 και αργότερα στη σειρά Foundation.[εκκρεμεί παραπομπή]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Constantinos A. Doxiadis, «Ecumenopolis: Tomorrow's City», άρθρο στο: Britannica Book of the Year, 1968. Διαθέσιμο στο www.doxiadis.org. Ανακτήθηκε στις 14-11-2017.
  2. Pavle Stamenovic, Dunja Predic & Davor Eres (2015). «Transparency of Scale: Geographical Information Program (Google Earth) and the View from Beyond». Στο: Eva Vaništa Lazarević, Milena Vukmirović, Aleksandra Krstić-Furundžić & Aleksandra Đukić. Keeping Up with Technologies to Improve Places. Νιούκασλ: Cambridge Scholars Publishing. σελ. 44. ISBN 978-1-4438-7739-8. CS1 maint: Uses authors parameter (link) CS1 maint: Uses editors parameter (link)

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]