Οδός Εθνικής Αμύνης (Θεσσαλονίκη)
Συντεταγμένες: 40°37′48.97200″N 22°57′9.39600″E / 40.6302700000°N 22.9526100000°E
| Οδός Εθνικής Αμύνης | |
|---|---|
| Οδός Εθνικής Αμύνης και Bulevar Hamidiye | |
 | |
| Είδος | δρόμος |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 40°37′49″N 22°57′9″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Θεσσαλονίκης |
| Τοποθεσία | Θεσσαλονίκη |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Έναρξη κατασκευής | 1889 |
| δεδομένα (π) | |
Η Οδός Εθνικής Αμύνης είναι δημόσιος δρόμος στη Θεσσαλονίκη της Ελλάδας.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο συγκεκριμένος οδικός άξονας, γνωστός ως Λεωφόρος Χαμιντιέ (τουρκικά: Hamidiye Bulvarı) σχεδιάστηκε το 1899, περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας η πόλη βρισκόταν υπό οθωμανική κυριαρχία, στο πλαίσιο ευρύτερου σχεδίου αστικής ανάπλασης. Για τον συγκεκριμένο σκοπό, ο κυβερνήτης της πόλης, Μεχμέντ Σαμπρί Πασάς, προχώρησε στην κατεδάφιση των τειχών τα οποία περίκλειαν τη μεσαιωνική πόλη, καθώς και στην απαλλοτρίωση τμήματος του μεγάλου εβραϊκού νεκροταφείου της Θεσσαλονίκης[1]. Η οδός η οποία σχεδιάστηκε είχε πλάτος 18 μέτρων[2]. Συνέδεε τον Λευκό Πύργο, επί του θαλασσίου μετώπου, με μία νεόχτιστη πλατεία στο ύψος της πύλης της Καλαμαριάς (τουρκικά: Kelemeriya). Στα πρότυπα αντίστοιχων λεωφόρων ευρωπαϊκών πόλεων της ίδιας περιόδου, η συγκεκριμένη λεωφόρος ήταν πλαισιωμένη από μία διπλή σειρά δέντρων. Διώροφες πολυκατοικίες ανεγέρθηκαν κατά μήκος του συγκεκριμένου οδικού άξονα, γνωστές ως σουλτανλίκια (τουρκικά: sultanlik), οι οποίες στη συνέχεια καθιερώθηκαν ως πρότυπο εντός του θεσσαλονικιώτικου αστικού ιστού[2].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Αγγλικά) Naar, Devin E. (2016). Jewish Salonica: between the Ottoman Empire and modern Greece. Stanford University Press. σελ. 244-245. ISBN 978-0-8047-9887-7.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Bugatti, Emiliano (2013). «Urban identities and catastrophe: Izmir and Salonica at the end of the Ottoman Empire». Geographical Review 103 (4): 498–516. ISSN 0016-7428. https://www.jstor.org/stable/43916022. Ανακτήθηκε στις 2022-04-12.
