Ξύλωμα

Τυπική δομή ξυλώματος του δικοτυλήδονου είδους, Ρίκινος. Φαίνονται μεγάλης διαμέτρου αγγεία (μέλη αγγείων), και ενδιάμεσα, διάφορα κύτταρα ινών.

Ξύλωμα (στα αγγλικά: xylem), ονομάζεται ο ένας από τους δύο τύπους ιστών που μεταφέρει νερό και θρεπτικά συστατικά στα φυτά (μονοκοτυλήδονα και δικοτυλήδονα). Ο έτερος ιστός είναι ο εσωτερικός φλοιός (αγγλ. phloem). Η ετυμολογία της λέξης «ξύλωμα» είναι ελληνική και σημαίνει ξύλο. Ο όρος αυτός καθιερώθηκε από τον φημισμένο Ελβετό βοτανολόγο Καρλ Νέγκελι το 1858.

Η βασική λειτουργία του ξυλώματος είναι η ακόλουθη: το ριζικό σύστημα (ρίζες) των φυτών, που συλλέγει νερό από το έδαφος και μαζί και ανόργανα άλατα από ασβέστιο, φωσφόρο, κάλιο, νάτριο, μαγγάνιο) (και άλλων ιχνοστοιχείων), που είναι απολύτως απαραίτητα για τη λειτουργία των φυτών. Το ξύλωμα είναι υπεύθυνο για την μεταφορά αυτών από τις ρίζες στους βλαστούς και στη συνέχεια στα φύλλα.

Οι βασικοί ιστοί του ξυλώματος στα ανώτερα φυτά είναι οι τραχεΐδες (tracheids) και τα μέλη αγγείων (vessel elements). Οι τραχεΐδες απαντώνται μόνον στα γυμνόσπερμα είδη και είναι ινώδεις, με εξαιρετικά μεγάλο μήκος (περίπου 4-7 mm), φέρουν οξύληκτα άκρα και είναι πολύ στενά στη διάμετρο. Τα μέλη αγγείων, ως το βασικό σύστημα ξυλώματος στα αγγειόσπερμα είδη (πλατύφυλλα είδη) είναι πλατιά κύτταρα, σαν σωλήνες, με πολύ μικρό μήκος (0,2-1,5 mm) και φέρουν «συνδέσεις» δηλ. μπαίνει το ένα μέλος αγγείου μέσα στο άλλο και σχηματίζουν τα «αγγεία».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Xylem στο Wikimedia Commons