Ξύλωμα

Ξύλωμα (στα αγγλικά: xylem), ονομάζεται ο ένας από τους δύο τύπους ιστών που μεταφέρει νερό και θρεπτικά συστατικά στα φυτά (μονοκοτυλήδονα και δικοτυλήδονα). Ο έτερος ιστός είναι ο φλοιός (phloem). Η ετυμολογία της λέξης «ξύλωμα» είναι ελληνική και σημαίνει ξύλο ή ύλη. Ο όρος αυτός καθιερώθηκε από τον φημισμένο Ελβετό βοτανολόγο Καρλ Νέγκελι το 1858.

Η βασική του λειτουργία είναι η ακόλουθη: το ριζικό σύστημα των φυτών συλλέγει νερό από το έδαφος και μαζί και ανόργανες ουσίες (κυρίως φωσφόρο, κάλιο, νάτριο, μαγγάνιο), που είναι απολύτως απαραίτητες για τη λειτουργία των φυτών. Το ξύλωμα είναι υπεύθυνο για την μεταφορά αυτών από τις ρίζες στους βλαστούς και στη συνέχεια στα φύλλα.

Τα βασικά συστήματα ξυλώματος στα φυτά είναι οι τραχεΐδες (tracheids) και τα μέλη αγγείων (vessel elements). Οι τραχεΐδες απαντώνται μόνον στα γυμνόσπερμα είδη και είναι ινώδεις, με εξαιρετικά μεγάλο μήκος (περίπου 4-7 mm), φέρουν οξύληκτα άκρα και είναι πολύ στενά στη διάμετρο. Τα μέλη αγγείων, ως το βασικό σύστημα ξυλώματος στα αγγειόσπερμα είδη είναι πλατιά κύτταρα, σαν σωλήνες, με πολύ μικρό μήκος (0,2-1,5 mm) και φέρουν «συνδέσεις» δηλ. μπαίνει το ένα μέλος μέσα στο άλλο και σχηματίζουν τα «αγγεία».