Ιστολογία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιστολογία (1950)

Η Ιστολογία είναι επιστημονικός κλάδος της Βιολογίας που αντικείμενό της είναι η έρευνα της εσωτερικής μορφολογίας, και μάλιστα της μικροσκοπικής ανατομικής, των φυτικών και ζωικών ιστών και γενικότερα η μελέτη της λεπτής υφής των ιστολογικών οργάνων των διαφόρων οργανισμών.

Ερευνητές που προετοίμασαν το έδαφος για τη σύγχρονη αυτή επιστήμη της ιστολογικής έρευνας θεωρούνται ο Γαληνός που πρώτος διέκρινε τη διφορετικότητα κατασκευής των ιστών των οργανισμών, και ο Ιταλός Μάρκελος Μαλπίγκι (1628-1694) που είναι και ο πρώτος που εισήγαγε το μικροσκόπιο στη μελέτη κατασκευής των ζωικών οργάνων.

Ιδρυτής της Ιστολογίας θεωρείται ο Γάλλος ανατόμος Φρανσουά Μπισά (1771-1802) που θέσπισε τον όρο "ιστός" χαρακτηρίζοντας με αυτόν τα ομοιόμορφα μέρη του σώματος που όμως μελέτησε με γυμνό οφθαλμό. Από εκείνον άρχισε σιγά σιγά η νέα αυτή επιστήμη να εμπλουτίζεται σε γνώσεις με σειρές ανακαλύψεων και μάλιστα από τον Γάλλο Ρενέ Ντυτροσέ (1776-1847) που επιβεβαίωσε το 1824 τη κυτταρική θεωρία του Άγγλου Χουκ και του Ολλανδού Λεβενχόκ, τον Χούντερ που ανακάλυψε το 1825 τον πυρήνα των αιμοσφαιρίων, τον Άγγλο βοτανολόγο Ρόμπερτ Μπράουν (1773-1858) που περιέγραψε τον πυρήνα του φυτικού κυττάρου, τον Γερμανό Μ. Σλάιντεν (1804-1881) που ολοκλήρωσε το 1838 τη μελέτη του φυτικού ιστού και κυττάρου και τον Γερμανό Σβαν (1810-1882) ο οποίος το 1839 έπραξε το ίδιο για το ζωικό κύτταρο και ιστό.

Από την εποχή του Σβαν μέχρι σήμερα η πρόοδος της ιστολογίας υπήρξε αλματώδης και που συνετέλεσε σ΄ αυτό οι τεχνικές κατακτήσεις που δημιούργησαν τον κλάδο της μικροσκοπικής τεχνικής που επιτρέπει σήμερα την κατασκευή μικροϊστολογικών παρασκευασμάτων, θαυμαστής τελειότητας, με τα οποία καθίστανται γνωστές και οι παραμικρές λεπτομέρειες της λεπτής υφής των ιστών και των οργάνων που συναποτελούν αυτά.