Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντιμιτρί Παγιέτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντιμιτρί Παγιέτ

Ο Παγιέ αγωνιζόμενος με τη Μαρσέιγ, το 2018.
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΦλοράν Ντιμιτρί Παγιέ
Ημερ. γέννησης29 Μαρτίου 1987 (1987-03-29) (37 ετών)
Τόπος γέννησηςΣαιν-Πιέρ, Ρεουνιόν, Γαλλία
Ύψος1,75 μ.
ΘέσηΕπιθετικός Μέσος/Εξτρέμ
Πληροφορίες συλλόγου
ΟμάδαΟλιμπίκ Μαρσέιγ
Νούμερο φανέλας11
Ομάδες νέων
1995–1998Σαιν-Φιλίπ
1998–1999ΖΣ Σαιν-Πιερουάζ
1999–2003Χάβρη ΑΚ
2003ΑΣ Εξελσιόρ
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2004–2005Εξελσιόρ36(12)
2005–2007ΦΚ Ναντ33(5)
2007–2011ΑΣ Σαιντ-Ετιέν129(19)
2011–2013Λιλ ΟΣΚ71(18)
2013–2015Ολιμπίκ Μαρσέιγ72(15)
2015–2017Γουέστ Χαμ48(11)
2017–2023Ολιμπίκ Μαρσέιγ17(4 ΠΑΕ ΠΑΟΚ 2023-)
Εθνική ομάδα‡
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2007–2008Γαλλία U2111(4)
2010–Γαλλία35(8)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 12 Σεπτεμβρίου 2017.

† Συμμετοχές (Γκολ).

‡ Οι συμμετοχές και τα γκολ στις εθνικές ομάδες έχουν ανανεωθεί έως 25 Μαρτίου 2017.

Ο Ντιμιτρί Παγιέ , γεννημένος στις 29 Μαρτίου 1987 στο Σαιν-Πιέρ (Ρεουνιόν, Γαλλία), είναι διεθνής Γάλλος ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται στη θέση του μέσου για λογαριασμό της Βάσκο Ντε Γκάμα

Καριέρα σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκινήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής της Χάβρης ενώ δεν ήταν παρά μονάχα 12 ετών, όμως υποχρεώθηκε να επιστρέψει στη γενέτειρά του τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2003, έπειτα από αυτή την αποτυχημένη δοκιμή.[1]

Στα ξεκινήματά του, ήταν ένας από τους τέσσερις συνολικά ποδοσφαιριστές των οποίων την πορεία ακολουθούσε το L'Académie du Foot, μια καθημερινή εκπομπή που προβλήθηκε για διάστημα μίας εβδομάδας από τον τηλεοπτικό σταθμό Arte το 2006.[2]

ΦΚ Ναντ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχοντας εντοπιστεί από την ΦΚ Ναντ, ο Ντιμιτρί επέστρεψε στη μητροπολιτική Γαλλία στη διάρκεια της σεζόν 2004-2005. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στον σύλλογο της Βρετάνης από τη δεύτερη ομάδα του. Οι επιδόσεις του, εκεί, ανταμείφθηκαν όταν ο Σερζ Λε Ντιζέ τον κάλεσε για μια αναμέτρηση με την πρώτη ομάδα. Στις 17 Δεκεμβρίου 2005, ο Ντιμιτρί πραγματοποίησε το επαγγελματικό του ντεμπούτο απέναντι στη Ζιροντέν Μπορντό (0-0). Κλήθηκε εκ νέου από τον Σερζ Λε Ντιζέ για μια αναμέτρηση απέναντι στην ΦΚ Μετς, όπου και πέτυχε το πρώτο τέρμα της επαγγελματικής καριέρας του.

Με το πέρας της εκπαίδευσής του στις ακαδημίες της ΦΚ Ναντ, ο Ντιμιτρί υπέγραψε συμβόλαιο σταζιέρη με τα Καναρίνια. Στη διάρκεια της σεζόν 2006-2007, κατέστη βασικό στέλεχος της ΦΚΝΑ, αγωνιζόμενος σε συνολικά 33 αναμετρήσεις και πετυχαίνοντας 5 τέρματα. Υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο στη διάρκεια της ίδιας αυτής σεζόν.

Ο υποβιβασμός της ΦΚ Ναντ στη Λιγκ 2 τον οδήγησε στο να πάρει μεταγραφή για την ΑΣ Σαιντ-Ετιέν στη διάρκεια του καλοκαιριού του 2007. Στη μεταγραφή περιλαμβανόταν ένα συμβόλαιο διάρκειας τεσσάρων ετών, ενώ το ύψος της ανήλθε στα 4 εκατομμύρια ευρώ.[3]

ΑΣ Σαιντ-Ετιέν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για την πρώτη του σεζόν στα "πράσινα", η Σαιντ-Ετιέν, παρά τις υψηλές βλέψεις που υπήρχαν στην αρχή της σεζόν και μια έντονη κινητικότητα στη διάρκεια της θερινής μεταγραφικής περιόδου, πραγματοποίησε ένα απογοητευτικό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, το οποίο την οδήγησε στο να βρίσκεται, τον μήνα Φεβρουάριο, μεταξύ των ομάδων που κινδύνευαν με υποβιβασμό. Όμως, οι Πράσινοι κατάφεραν να αντιστρέψουν την εις βάρος τους κατάσταση τερματίζοντας στην 5η θέση του πρωταθλήματος, κάτι που συνεπάγετο και με την έξοδό τους στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της επόμενης σεζόν[4].

Στη διάρκεια της περιοδείας των Πρασίνων στη Ρεουνιόν, στα τέλη Μαΐου του 2008, ο Παγιέ ήταν αρχηγός της ομάδας και πέτυχε ένα τέρμα στη διάρκεια φιλικής αναμέτρησης απέναντι στην τοπική ομάδα επίλεκτων της Ρεουνιόν[5].

Πέτυχε το πρώτο του τέρμα με τη νέα του ομάδα σε επίσημη αναμέτρηση, για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ απέναντι στη Χάποελ Τελ-Αβίβ τον Σεπτέμβριο του 2008, καθώς και το πρώτο του τέρμα για το πρωτάθλημα σε αναμέτρηση απέναντι στην Μπορντό, στη διάρκεια του ίδιου μήνα. Στη συνέχεια, ανανέωσε το συμβόλαιό του με την ΑΣ Σαιντ-Ετιέν έως το 2013.

Στη διάρκεια της 37ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Λιγκ 1 απέναντι στην Τουλούζ, στις 8 Μαΐου 2010, μια διαμάχη με τον συμπαίκτη και αρχηγό του στην ομάδα Μπλαιζ Ματουιντί έλαβε χώρα στον αγωνιστικό χώρο. Ο Παγιέ, μη αποδεχόμενος τις κατηγορίες και παρατηρήσεις του αρχηγού του και του Γιοάν Μπεναλουάν, χτύπησε με το κεφάλι τον Ματουιντί και επιχείρησε, στη συνέχεια, να τον χτυπήσει εκ νέου προτού τους χωρήσουν οι συμπαίκτες τους, καθώς και ο διαιτητής της συνάντησης Μπρουνό Κουέ.[6]. Αργότερα, δέχτηκε την τιμωρία του από τον πρόεδρο του συλλόγου Ρολάν Ρομεγιέρ[7] Έκτοτε, οι σχέσεις μεταξύ των δύο παικτών επανήλθαν στα κανονικά τους επίπεδα, με τον Παγιέ να δηλώνει ότι αυτό το επεισόδιο «δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί» και ότι «έχτισαν εκ νέου τη σχέση τους», ενώ Ματουιντί, από την πλευρά του, χρέωσε το γεγονός αυτό σε μια «έλληψη ωριμότητας».[8]

Το Σάββατο 28 Αυγούστου 2010, στη διάρκεια της αναμέτρησης για την 4η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Λιγκ 1, ο Παγιέ πέτυχε χατ-τρικ απέναντι στην ΡΚ Λανς στο Στάδιο Ζοφρουά Γκισάρ.[9]

Στις 18 Σεπτεμβρίου 2010, στη διάρκεια της αναμέτρησης απέναντι στη Μονπελιέ ΣΚ, στα πλαίσια της 6ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος, πέτυχε δύο τέρματα βοηθώντας την ΑΣ Σαιντ-Ετιέν να αναρριχηθεί στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά μετά το 1982.[10] Επίσης, με την ίδια ευκαιρία, σταθεροποίησε τη θέση του στην κορυφή της κατάταξης των σκόρερ του πρωταθλήματος.

Το Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010, στη διάρκεια της 100ής αναμέτρησης μεταξύ Ολιμπίκ Λυών και ΑΣ Σαιντ-Ετιέν στο Σταντ ντε Ζερλάν, πρωταγωνίστησε πετυχαίνοντας το νικητήριο τέρμα με απευθείας εκτέλεση φάουλ στο "παράθυρο" της αντίπαλης εστίας (0-1) στο 75ο λεπτό της συνάντησης. Βοήθησε, έτσι, την Σαιντ-Ετιέν να νικήσει την ΟΛ για πρώτη φορά μετά το 1994 και να παραμείνει επικεφαλής του πρωταθλήματος.[11]

Αυτό το τέρμα ήταν και το έβδομό του σε ισάριθμο αριθμό αγώνων στη διάρκεια της σεζόν 2010-2011.[12] Αυτό το δυναμικό ξεκίνημα στη σεζόν τον οδήγησε στο να κάνει τα πρώτα του βήματα εντός της Εθνικής Γαλλίας.[13] Ωστόσο, λίγο καιρό αργότερα, ο παίκτης εισήλθε σε μία δύσκολη περίοδο, η οποία ξεκίνησε με ένα άστοχο πέναλτι απέναντι στην ΣΜ Καέν, λίγα, μόλις, λεπτά πριν από το τέλος της αναμέτρησης. Δεν πέτυχε, ξανά, άλλο τέρμα για το υπόλοιπο του πρώτου μισού της σεζόν.

Στις 29 Ιανουαρίου 2011, στη διάρκεια της αναμέτρησης για τη Λιγκ 1 απέναντι στην Τουλούζ στο Chaudron, ο Ντιμιτρί Παγιέ, αν και κανονικά στη διάθεση του προπονητή, ωστόσο δεν βρισκόταν στην αποστολή που είχε δηλωθεί στο φύλλο αγώνα. Πράγματι, είχε δηλώσει, τρεις μέρες νωρίτερα, ότι δεν επιθυμούσε, πλέον, να αγωνίζεται με την ΑΣ Σαιντ-Ετιέν, ενώ, επίσης, δήλωσε ότι επιθυμούσε να πάρει μεταγραφή για την ΠΣΖ. Στις 31 Ιανουαρίου 2011, η υπόθεση αυτή έλαβε τέλος : οι διοικούντες των Πρασίνων απέρριψαν πρόταση της τάξεως των 10 εκατομμυρίων € εκ μέρους της Τσέλσι ΦΚ[14] και 8 εκατομμυρίων € από την Παρί Σεν Ζερμέν εκ μέρους του Ρομπέν Λεπρού, και διατήρησαν τον παίκτη στον σύλλογο για το υπόλοιπο της σεζόν.[15]

Μετά από αυτή την αποτυχημένη μεταγραφή, ο Παγιέ γνώρισε μια σημαντική κενή περίοδο, στη διάρκεια της οποίας, μάλιστα, έχασε τη θέση του βασικού από τον Αλεχάντρο Αλόνσο, νεοαποκτηθέντα στη διάρκεια της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου. Δεν ήταν παρά μόνο πέντε μήνες μετά το τελευταία του τέρμα, απέναντι στην ΟΖΚ Νις, που ο Παγιέ πέτυχε το ένατο τέρμα του για τη σεζόν, με ένα σουτ από απόσταση 25 μέτρων, απέναντι στη Σταντ Μπρεστουά. Κατάφερε, τελικώς, να επανέλθει στα κανονικά επίπεδα απόδοσής του σε αναμέτρηση απέναντι στην Νανσί, πετυχαίνοντας δύο τέρματα, ενώ οι Stéphanois βρίσκονταν πίσω στο σκορ (1-0).[16] Τελείωσε τη σεζόν έχοντας πετύχει 13 τέρματα, για την τελευταία σεζόν του με τα χρώματα της Σαιντ-Ετιέν.

Λιλ ΟΣΚ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Παγιέ μεταγράφηκε στην, τότε, κάτοχο του τίτλου της πρωταθλήτριας Γαλλίας, Λιλ ΟΣΚ, στις 28 Ιουνίου 2011, στη διάρκεια της θερινής μεταγραφικής περιόδου, έπειτα από μια μεταγραφή ύψους 8 εκατομμυρίων ευρώ, η οποία συνοδευόταν από ένα μπόνους της τάξεως των 2 εκατομμυρίων ευρώ, για τις τέσσερις επόμενες σεζόν.[17] Το ποσό αυτό τον κατέστησε ως την τρίτη ακριβότερη μεταγραφή της θερινής μεταγραφικής περιόδου στο γαλλικό πρωτάθλημα, πίσω από τους Παριζιάνους Χαβιέρ Παστόρε και Κεβίν Γκαμεϊρό.[18] Αποκτήθηκε με στόχο να καλύψει το κενό του Ζερβινιό, ο οποίος είχε αποχωρήσει με προορισμό την Άρσεναλ.

Πραγματοποίησε την πρώτη του επίσημη συμμετοχή με τα χρώματα της ΛΟΣΚ στις 22 Ιουλίου 2011, στη διάρκεια του Σούπερ Καπ Γαλλίας απέναντι στην Ολιμπίκ Μαρσέιγ, δευτεραθλήτριας Γαλλίας της προηγούμενης σεζόν, πίσω από τη Λιλ, αναμέτρηση στην οποία η ομάδα του ηττήθηκε με σκορ 5-4, έπειτα από μια συναρπαστική ως προς την εξέλιξή της τα τελευταία λεπτά αναμέτρηση. Η εμφάνισή του αυτή χρεώθηκε ως "αρκετά καλή".[19]

Ενώ είχε κληθεί από τον Λοράν Μπλαν στην Εθνική Γαλλίας ενόψει της φιλικής αναμέτρησης απέναντι στην Χιλή, τραυματίστηκε απέναντι στην ΑΣ Νανσί-Λωρραίνη, σε αναμέτρηση για την 4η αγωνιστική του πρωταθλήματος και δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί αυτή την κλήση του,[20] αν και κατάφερε, ωστόσο, να τεθεί στη διάθεση του προπονητή του για την αναμέτρηση απέναντι στη Μονπελιέ ΣΚ για την 2η αγωνιστική της Λιγκ 1.[21]

Στη συνέχεια, τραυματίστηκε εκ νέου και υποχρεώθηκε να υποβληθεί σε επέμβαση στο γόνατο στις 15 Σεπτεμβρίου 2011, κάτι που τον οδήγησε στο να παραμείνει εκτός αγωνιστικής δράσης για τις επόμενες τέσσερις εβδομάδες.[22]

Στις 15 Οκτωβρίου 2011, πέτυχε το πρώτο του τέρμα με τα χρώματα της Λιλ απέναντι στην ΑΖ Οσέρ (νίκη 1-3) στα πλαίσια της 10ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος.[23] Πέτυχε το δεύτερό του τέρμα με τους dogues απέναντι στη Σταντ Μπρεστουά, στις 26 Νοεμβρίου 2011.[24]

Τα δύσκολα ξεκινήματά του στον γαλλικό βορρά τον έφεραν αντιμέτωπο με τον ανταγωνισμό του πρώην χαφ της Τσέλσι ΦΚ Τζο Κόουλ, με αποτέλεσμα να έχει χρόνο συμμετοχής μόλις 53 λεπτά για τις πέντε πρώτες αναμετρήσεις στα πλαίσια του Τσάμπιονς Λιγκ.[25]

Παρά μία δύσκολη εκκίνηση για τη σεζόν 2012-2013 για τη ΛΟΣΚ, ο Παγιέ αναδείχτηκε ως ένας καθοριστικής σημασίας παίκτης για την ομάδα. Στα μισά της σεζόν, είχε συμμετοχή σε περισσότερα από τα μισά τέρματα των Lillois. Με το πέρας της 26ης αγωνιστικής της Λιγκ 1, είχε πετύχει 12 τέρματα, ανάμεσά τους το πρώτο της επαγγελματικής του καριέρας με κεφαλιά, απέναντι στη Ρεν στις 15 Φεβρουαρίου, καθώς και άλλα δύο απέναντι στην ΑΚ Αζαξιό, την αμέσως επόμενη εβδομάδα, ενώ είχε μοιράσει συνολικά 10 ασίστ.

Ολιμπίκ Μαρσέιγ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Παγιέ υπέγραψε, επισήμως, συμβόλαιο συνεργασίας με την Ολιμπίκ Μαρσέιγ στις 3 Ιουλίου 2013[26] για χρονική διάρκεια 4 ετών. Το ύψος της μεταγραφής ανήλθε στα 10 εκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων το 1,2 υπό τη μορφή μπόνους.

Στη διάρκεια της πρώτης του σεζόν με τα χρώματα της νέας του ομάδας, πέτυχε δύο τέρματα απέναντι στην Γκανγκάμπ στα πλαίσια της πρώτης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Λιγκ 1 για τη σεζόν 2013-2014 στις 11 Αυγούστου 2013.

Στη συνέχεια, επιβεβαίωσε την πολύ καλή φόρμα που διένυε, σκοράροντας, εκ νέου, για την 2η αγωνιστική, στο Σταντ Βελοντρόμ απέναντι στην Εβιάν-Τονόν-Γκαγιάρ.

Εθνική Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνική Γαλλίας U-21

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντιμιτρί Παγιέ συμμετείχε στην πρώτη του επίσημη αναμέτρηση με την ηλικιακή κατηγορία Κ-21 της Γαλλίας, την 1η Ιουνίου 2007 απέναντι στη Ρουμανία (1-1) στα πλαίσια των προκριματικών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος U-21 του 2009, όπου και αγωνίστηκε ως βασικός.[27] Συμμετείχε, επίσης, στις αναμετρήσεις απέναντι στην Ουαλία (1-0),[28] τη Μάλτα (2-0),[29] τη Βοσνία (4-0),[30] και τον επαναληπτικό αγώνα απέναντι στην Ουαλία (2-4).[31] Συμπλήρωσε, έτσι, σύνολο 5 συμμετοχών για τα προκριματικά, έχοντας πετύχει και ένα τέρμα απέναντι στην Ουαλία στις 20 Νοεμβρίου 2007.

Σημειώνεται ότι ο Ντιμιτρί Παγιέ συμμετείχε και στη φιλική αναμέτρηση απέναντι στην Ιταλία (1-2) στις 21 Αυγούστου 2007, αγωνιζόμενος ως βασικός.[32]

Μετρά, συνολικά, 12 συμμετοχές και 4 τέρματα με τους « Bleuets ».[33]

Εθνική Γαλλίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντιμιτρί Παγιέ κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική Γαλλίας στις 30 Σεπτεμβρίου 2010 από τον Λοράν Μπλαν για τις αναμετρήσεις απέναντι στη Ρουμανία στις 9 Οκτωβρίου 2010 και το Λουξεμβούργο στις 13 Οκτωβρίου 2010.[13] Μπήκε στον αγωνιστικό χώρο πέντε λεπτά πριν από το τέλος, στη θέση του Καρίμ Μπενζεμά απέναντι στη Ρουμανία, εισχώρησε στην καρδιά της ρουμάνικης άμυνας και στη συνέχεια της φάσης έδωσε μια ασίστ για τον Γιοάν Γκουρκύφ ο οποίος πέτυχε το δεύτερο τέρμα της Γαλλίας, στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης (2 - 0).[34] Ο Μπλαν δήλωσε ότι ο Παγιέ πραγματοποίησε μια «πολύ ικανοποιητική εμφάνιση απέναντι στη Ρουμανία», χωρίς, ωστόσο, να προχωρήσει σε διθυραμβικά σχόλια αναφέροντας ότι η «διεθνής ποδοσφαιρική σκηνή είναι ιδιαιτέρως απαιτητική».[35] Αργότερα, έδωσε εκ νέου μια ασίστ στον Γιοάν Γκουρκύφ έπειτα από μια γρήγορη εκτέλεση φάουλ απέναντι στο Λουξεμβούργο (2 - 0).[36].

Μετά από αυτή την πρώτη εμπειρία στην Εθνική Ανδρών, επέστρεψε στον σύλλογό του με το « αίσθημα ότι η δουλειά είχε γίνει ορθώς » και δηλώνοντας ότι αυτή η εμπειρία θα του «χρησίμευε για το υπόλοιπο της σεζόν»[37] και ότι θα «συνέχιζε να προσπαθεί ώστε να επιστρέψει το συντομότερο δυνατό».[38] Ο Ντιμιτρί Παγιέ έλαβε την τρίτη του κλήση στην Εθνική Γαλλίας στις 17 Νοεμβρίου 2010 ενόψει της αναμέτρησης απέναντι στην Αγγλία στο Γουέμπλεϊ, αναμέτρηση στην οποία και εισήλθε ως αλλαγή στο δεύτερο ημίχρονο. Οι Bleus πήραν τη νίκη, στη συγκεκριμένη αναμέτρηση με τελικό σκορ 2-1.[39]

Στις 4 Αυγούστου 2011, κλήθηκε εκ νέου στους Bleus για τη φιλική αναμέτρηση απέναντι στη Χιλή στις 10 Αυγούστου 2011, κάτι που είχε να συμβεί από την κλήση του για την αναμέτρηση απέναντι στην Αγγλία, έπειτα από τη ραγδαία πτώση στην απόδοσή του που ακολούθησε την αποτυχία των διαπραγματεύσεων για τη μεταγραφή του στην Παρί Σεν Ζερμέν.[40] Όμως, στις 7 Αυγούστου 2011, αναγκάστηκε να ζητήσει την εξαίρεσή του από την αποστολή της Εθνικής Γαλλίας για την αναμέτρηση λόγω ενός τραυματισμού που υπέστη στην κνήμη την προηγούμενη μέρα, σε αναμέτρηση απέναντι στην Νανσί στα πλαίσια της 1ης αγωνιστικής της Λιγκ 1. Κανένας παίκτης δεν κλήθηκε για να πάρει τη θέση του στην αποστολή.[20] Χρειάστηκε να περάσει ένας ολόκληρος χρόνος για να επιστρέψει, εκ νέου, σε αποστολή της Εθνικής Γαλλίας, στις 9 Αυγούστου 2012[41] για την αναμέτρηση των Bleus απέναντι στην Ουρουγουάη. Δεν αγωνίστηκε, τελικώς, στη συγκεκριμένη αναμέτρηση, όπως και σε αυτή της Γαλλίας απέναντι στην Ιταλία, για την οποία και είχε κληθεί στις 8 Νοεμβρίου 2012.

Ο Ντιντιέ Ντεσάν, έχει δηλώσει ότι τον θεωρεί "ικανό να δημιουργήσει καθοριστικής σημασίας φάσεις. Πρέπει η απόδοσή του να έχει μεγαλύτερη διάρκεια. Μπορεί να αγωνίζεται και στα δύο άκρα, είτε αριστερά είτε δεξιά. Από τεχνικής άποψης, έχει πραγματικά πολύ καλές τεχνικές ικανότητες".[42] Ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Γαλλίας τον κάλεσε στις 14 Μαρτίου 2013[43] για τις αναμετρήσεις των Μπλε απέναντι στη Γεωργία και την Ισπανία, χωρίς ωστόσο να του δώσει χρόνο συμμετοχής στη διάρκεια αυτών. Με την ευκαιρία της περιοδείας της Εθνικής Γαλλίας στη Νότια Αμερική (1η-10η Ιουνίου), αγωνίστηκε στην 4η και 5η διεθνή αναμέτρησή του με τα χρώματα της Γαλλίας : αρχικά στις 5 Ιουνίου 2013 σε μια φιλική αναμέτρηση[44] στην Ουρουγουάη κι έπειτα στις 9 Ιουνίου 2013, πάντα σε φιλική αναμέτρηση, απέναντι στη Βραζιλία. Αγωνίστηκε ως βασικός και στις δύο αναμετρήσεις, στις οποίες αγωνίστηκε σε ολόκληρη τη διάρκειά τους. Αγωνίστηκε ως βασικός για την 6η του διεθνή αναμέτρηση απέναντι στο Βέλγιο στις 14 Αυγούστου 2013. Εάν ο Αντρέ-Πιέρ Ζινιάκ είχε κληθεί για την αναμέτρηση απέναντι στην Γεωργία, τότε, ο ρόλος του Ντιμιτρί Παγιέ θα ήταν ακόμη σημαντικότερος, καθώς θα είχε επανασχηματιστεί, εντός της Εθνικής Γαλλίας, η επιθετική τριπλέτα της ΟΜ : Ζινιάκ, Βαλμπουενά και Παγιέ.

Τίτλοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ατομικές Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΦΚ Ναντ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΑΣ Σαιντ-Ετιέν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Dimitri Payet, qui c'est celui-là ?», L'Express, 8 Οκτωβρίου 2010
  2. ↑ «L'académie du foot» Αρχειοθετήθηκε 2010-05-05 στο Wayback Machine., Arte, 29 Ιουνίου 2006
  3. ↑ «Saint-Étienne: Un point sur le mercato» Αρχειοθετήθηκε 2007-09-10 στο Wayback Machine., Brèves de foot Αρχειοθετήθηκε 2011-04-28 στο Wayback Machine., 7 Ιουνίου 2007
  4. ↑ «Les Verts, un destin européen», Le Figaro, 25 Μαΐου 2008
  5. ↑ «Payet-Feindouno : "On en profite au maximum"»[νεκρός σύνδεσμος], Le Quotidien de La Réunion, 21 Μαΐου 2008
  6. ↑ «ASSE: "Il ne manquait plus que ça"»[νεκρός σύνδεσμος], Le Progrès, 10 Μαΐου 2010
  7. ↑ «Payet va être sanctionné» Αρχειοθετήθηκε 2011-07-20 στο Wayback Machine., Football365.fr, 12 mai 2010
  8. ↑ «Payet et Matuidi ont fait la paix», RMC, 6 Οκτωβρίου 2010
  9. ↑ « Payet triple la mise » Αρχειοθετήθηκε 2011-09-07 στο Wayback Machine., L'Équipe, 28 Αυγούστου 2010
  10. ↑ «Saint-Étienne: Strass et Payet», Eurosport, 18 Σεπτεμβρίου 2010
  11. ↑ « Saint-Étienne remporte le derby face à Lyon » Αρχειοθετήθηκε 2010-09-30 στο Wayback Machine., L'Alsace, 25 Σεπτεμβρίου 2010
  12. ↑ «Payet, le géant vert» Αρχειοθετήθηκε 2010-09-29 στο Wayback Machine., Le Figaro, 26 Σεπτεμβρίου 2010
  13. ↑ 13,0 13,1 «Laurent Blanc appelle Payet, Gourcuff et Nasri», Le Monde, 30 Σεπτεμβρίου 2010
  14. ↑ «Chelsea offre 10 M€ pour Dimitri Payet !», Foot Mercato, 30 Ιανουαρίου 2011}}
  15. ↑ «PSG: 8 millions d'euros pour Payet !» Αρχειοθετήθηκε 2011-09-09 στο Wayback Machine., Le 10 Sport, 31 Ιανουαρίου 2011
  16. ↑ «Revoilà Payet» Αρχειοθετήθηκε 2012-07-30 at Archive.is, Football.fr, 19 Απριλίου 2011
  17. ↑ « Payet-Rivière : le vrai prix des transferts » Αρχειοθετήθηκε 2011-09-01 στο Wayback Machine., Le 10 Sport, 20 Ιουλίου 2011
  18. ↑ « Le top 10 des transferts les plus chers de l’été en L1 », Foot Mercato, 2 septembre 2011
  19. ↑ «Lille-OM: Les notes du match», Foot Mercato, 22 juillet 2011
  20. ↑ 20,0 20,1 «Payet forfait pour France-Chili», France Football, 7 Αυγούστου 2011
  21. ↑ «Lille - Montpellier», LFP.fr, 14 Αυγούστου 2011
  22. ↑ «Une blessure qui peut coûter cher» Αρχειοθετήθηκε 2011-09-17 στο Wayback Machine., Le Figaro, 15 Σεπτεμβρίου 2011
  23. ↑ «Auxerre - Lille», LFP.fr, 15 Οκτωβρίου 2011
  24. ↑ «Lille - Brest», LFP.fr, 26 Νοεμβρίου 2011
  25. ↑ « LOSC : Payet-Enyeama, deux recrues estivales abonnées aux seconds rôles… », Foot Mercato, 26 Νοεμβρίου 2011
  26. ↑ «OM - Payet a signé ce mercredi», L'Équipe
  27. ↑ France-Roumanie en espoirs Αρχειοθετήθηκε 2013-06-29 at Archive.is sur uefa.com
  28. ↑ France-Pays de galles en espoirs Αρχειοθετήθηκε 2013-06-29 at Archive.is sur uefa.com
  29. ↑ France-malte en espoirs Αρχειοθετήθηκε 2013-06-29 at Archive.is sur uefa.com
  30. ↑ France-Bosnie en espoirs Αρχειοθετήθηκε 2013-06-29 at Archive.is sur uefa.com
  31. ↑ France-Pays de Galles en espoirs Αρχειοθετήθηκε 2013-06-29 at Archive.is sur uefa.com
  32. ↑ (Αγγλικά) France-Italie en espoirs sur transfermarkt.de
  33. ↑ Payet en espoirs
  34. ↑ «Payet, déroulez jeunesse» Αρχειοθετήθηκε 2010-10-13 στο Wayback Machine., Orange.fr, 10 Οκτωβρίου 2010
  35. ↑ «Blanc satisfait par Payet», RMC, 13 Οκτωβρίου 2010
  36. ↑ «Les Bleus battent le Luxembourg: Hoarau sifflé, Payet ovationné»[νεκρός σύνδεσμος], Zinfos974, 13 Οκτωβρίου 2010
  37. ↑ «Payet: "Le sentiment du travail bien fait"», Goal.com, 13 Οκτωβρίου 2010
  38. ↑ «Payet : "Une bonne semaine"», Topmercato.com, 13 Οκτωβρίου 2010
  39. ↑ «Angleterre-France: les notes du match», Foot Mercato, 17 Νοεμβρίου 2010
  40. ↑ «Paris en force chez les Bleus», So Foot, 4 Αυγούστου 2011
  41. ↑ «Payet: Ne pas être de passage», L'Équipe, 9 Αυγούστου 2012
  42. ↑ «Équipe de France - Deschamps: Payet capable de gestes décisifs», RMC, 8 Νοεμβρίου 2012
  43. ↑ «Football: les 24 Bleus contre la Géorgie et l'Espagne», Yahoo, 14 Μαρτίου 2013
  44. ↑ «Payet: Je me suis fait plaisir», L'Équipe, 6 Ιουνίου 2013
  45. ↑ « Trophées UNFP : Les nommés », LFP.fr, 10

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ντιμιτρί_Παγιέτ&oldid=10777222"