Ντικ Πάουελ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντικ Πάουελ
Γέννηση14 Νοεμβρίου 1904 (1904-11-14)
Θάνατος2 Ιανουαρίου 1963 (58 ετών)
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΦόρεστ Λόουν Μεμόριαλ Παρκ[1]
ΚατοικίαMountain View[1]
Berryville[1]
Λιτλ Ροκ[1]
Εθνικότητα Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Αρκάνσας στο Λιτλ Ροκ[1]
Ιδιότηταηθοποιός, τραγουδιστής, σκηνοθέτης κινηματογράφου, παραγωγός ταινιών, μουσικός της τζαζ, ηθοποιός τηλεόρασης, επιχειρηματίας, ηθοποιός ταινιών και τηλεοπτικός παραγωγός[2]
ΣύζυγοςΤζόαν Μπλόντελ (1936–1944)[3], June Allyson (1945–1963)[3] και Mildred Maund (από 1925)[3]
ΤέκναΡίτσαρντ Πάουελ[4] και Ellen Powell[4]
Όργαναφωνή και πιάνο
Είδος τέχνηςbig band
Βραβεύσειςαστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[5], Arkansas Entertainers Hall of Fame (1996)[1] και Trustees Award (1963)[6]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Ντικ Πάουελ (αγγλικά: Richard Ewing Powell) (14 Νοεμβρίου 1904 - 2 Ιανουαρίου 1963) ήταν Αμερικανός ηθοποιός, παραγωγός, σκηνοθέτης και τραγουδιστής.[7] [8] Στις ταινίες στις οποίες συμμετείχε κυμαίνονταν από τα κωμικά μιούζικαλ της δεκαετίας του 1930 έως τα φιλμ νουάρ της δεκαετίας του 1940. Οι δύο του σύζυγοί του, ηθοποιοί Τζόαν Μπλόντελ (1936-1944) και Τζουν Άλισον (1945-1963), εμφανίζονταν περιοδικά στις ταινίες μαζί του.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντκ Πάουελ γεννήθηκε στο Μάουντεν Βιού στις 14 Νοεμβρίου 1904, και ήταν ο δεύτερος από τους τρεις γιους της Σάλι Τόμσον και του Έγουιν Πάουελ. Ο πατέρας του ήταν πωλητής μηχανημάτων που μερικές φορές πιστώνεται με την εισαγωγή του βενζινοκινητήρα στο βόρειο Αρκάνσας. Η μητέρα του Πάουελ ενθάρρυνε το ενδιαφέρον των τριών γιων της για την μουσική.[9]

Η πιο σημαντική πρώιμη μουσική επιρροή του ήταν από τον Τζορτζ Ντικ Κέις, έναν έμπορο του Μάουντεν Βιού από τον οποίο ο Πάουελ αργότερα πήρε και υοθέτησε το «Ντικ» ως το όνομα του. Ο Κέις οποίος έπαιζε πιάνο, ανήκε σε ένα από τα λίγα μαγαζιά της πόλης. Αν και ο Κέις μπορούσε να παίζει μόνο απλές μελωδίες, ωστόσο κατάφερε να διδάξει στον Πάουελ τα βασικά στοιχεία της μουσικής.[9]

Σε ηλικία πέντε ετών, το 1909, ο Πάουελ έκανε το επίσημο ντεμπούτο του στο τραγούδι, ερμηνεύοντας το «Κέισι Τζόουνς» για ένα τοπικό κοινό. Το 1912, η ​​οικογένεια μετακόμισε στο Μπέριβιλ, όπου ο οκτάχρονος Πάουελ έμαθε να παίζει πιάνο. Η οικογένεια έπειτα μετακόμισε στο Λιτλ Ροκ το 1914, όπου ο Πάουελ άρχισε να ασχολείται πιο επαγγελματικά με την μουσική. Τραγουδούσε επίσης σε παραγωγές του γυμνασίου και έμαθε να παίζει διάφορα όργανα όπως το κορνέτο, το κλαρινέτο και το σαξόφωνο. Παρακολούθησε το Κολλέγιο Λιτλ Ροκ (τώρα είναι το Πανεπιστήμιο του Αρκάνσας στο Λιτλ Ροκ), όπου και οργάνωσε ένα χορευτικό συγκρότημα που ονομάζοταν «Πίτερ Παν», αλλά κατάφερε να πληρώσει τα δίδακτρα του κολεγίου ως υπάλληλος παντοπωλείων και εργαζόμενος σε μια τηλεφωνική εταιρεία. Μετά την αποφοίτησή του, παντρεύτηκε την μακροχρόνια αγαπημένη του, Μίλντρεντ Μάουντ, η οποία αποδοκίμασε έντονα τις επιχειρηματικές φιλοδοξίες του συζύγου της, μια κατάσταση που τους οδήγησε τελικά στο διαζύγιο το 1927.[9]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μουσική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1925, ο Πάουελ περιόδευσε με τους «Royal Peacocks», ένα χορευτικό συγκρότημα που εδρεύει στο Λούισβιλ του Κεντάκι, που έπαιξε σε όλες τις μεσοδυτικές πολιτείες. Όταν διαλύθηκε αυτόν το συγκρότημα, ο Πάουελ εργάστηκε ως μουσικός μπάντζο και τραγουδιστής για την Ορχήστρα Τσάρλι Ντέιβις στην Ινδιανάπολη της Ιντιάνα. Οι πρώτες του εμπορικές ηχογραφήσεις έγιναν με αυτό το συγκρότημα για την εταιρεία Gennett.[9]

Μετά από ένα χρόνο με την «Ορχήστρα Τσάρλι Ντέιβις», ο Πάουελ αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του ως τραγουδιστής. Λίγους μήνες αργότερα, επέστρεψε στη μπάντα του Ντέιβις, η οποία τώρα έπαιζε σε μεγάλους κινηματογράφους. Αυτή τη φορά, εκτός από τα άλλα καθήκοντά του, κλήθηκε να ενεργήσει ως αρχηγός των παραστάσεων στις ημέρες που μια ταινία συνοδεύονταν από μια παράσταση για να προσφέρει κάποια κωμική ανακούφιση στο διάλειμμα. Του άρεσε η δουλειά, η οποία τελικά οδήγησε στην είσοδό του σε κινηματογραφικές ταινίες. Λόγω της επιτυχημένης δουλειάς του στην Ινδιανάπολη, του προσφέρθηκε εργασία με το θέατρο Enright στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας. Λίγους μήνες αργότερα, έγινε μέλος στο διάσημο θέατρο Στάνλεϊ, μέρος της αλυσίδας Warner Brothers,[9] που ήταν επίσης στο Πίτσμπουργκ.

Κινηματογράφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως αποτέλεσμα αυτής της σύνδεσης, ο Πάουελ έλαβε προσφορές για να εμφανιστεί σε κινηματογραφικές ταινίες. Αν και δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να γίνει ηθοποιός, ο Πάουελ αποφάσισε να το κάνει. Πέρασε από οντισιόν για την ταινία με τίτλο «Crooner», και παρόλο που δεν πήρε το ρόλο, εντυπωσίασε αρκετά, ώστε το στούντιο αποφάσισε να του κάνει συμβόλαιο. Ωστόσο ο Πάουελ δεν έγινε ευρέως γνωστός παρά μόνο όταν έκανε την πέμπτη ταινία του, 42ος Δρόμος το 1933.

Παρά τη μεγάλη επιτυχία σε μουσικούς ρόλους, στα τέλη της δεκαετίας του 1930, ο Πάουελ ήταν πρόθυμος να δοκιμάσει και σε άλλους ρόλους και μετακόμισε από την Warner Bros. στην Paramount Pictures και έπειτα στην RKO Pictures σε μια προσπάθεια να αλλάξει την εικόνα του. Στην RKO, πέτυχε το στόχο του υποδυόμενος τον σκληρό ντετέκτιβ Φίλιπ Μάρλοου στο «Είναι δολοφονία, αγάπη μου» (1945). Στη συνέχεια, συνέχισε κυρίως να σκηνοθετεί ταινίες, όπως η «Μονομαχία στον Ατλαντικό» (1957), το οποίο βραβεύτηκε με Όσκαρ Καλύτερων Ειδικών Εφέ. και «Οι Κυνηγοί» (1958). Η τελευταία συμμετοχή του Πάουελ στον κινηματογράφο ήταν ως αφηγητής του ντοκιμαντέρ «Cargo and Capital» (1961).

Ραδιόφωνο &Τηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάουελ έκανε επίσης καριέρα στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση μετά την επιτυχία του στις ταινίες. Ηταν ο οικοδεσπότης του «Ξενοδοχείο Χόλυγουντ» (1934-1938), το πρώτο σημαντικό εθνικό ραδιοφωνικό πρόγραμμα που προβλήθηκε από τις Δυτικές Πολιτείες. Εμφανίστηκε επίσης στην τηλεόραση και στην εκπομπή «Four Star Playhouse» (1952–1956), την οποία παρουσίασε 129 φορές κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών της στον αέρα. Ο Πάουελ σχημάτισε την εταιρεία «Four Star Productions» με συνεταίρους τους Σαρλ Μπουαγιέ, Τζόελ Μακρέι και Ροζάλιντ Ράσελ. όταν ο Μακρέι και η Ράσελ αποχώρησαν, ο Ντέιβιντ Νίβεν προσχώρησε στην εταιρεία. Από το 1961 έως το 1963, ο Πάουελ φιλοξένησε και περιστασιακά πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική εκπομπή «The Dick Powell Show».[9]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τζουν Άλισον και ο Ντικ Πάουελ το 1962

Ο Ντικ Πάουελ παντρεύτηκε συνολικά τρεις φορές. Ο πρώτος του γάμος του ήταν με την Μίλντρεντ Μάουντ, την οποία χώρισε το 1927. Ο δεύτερος γάμος ήταν με την ηθοποιό Τζόαν Μπλόντελ την οποία παντρεύτηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1936, αλλά το ζευγάρι χώρισε το 1944, και ο τρίτος του γάμος και τελευταίος ήταν με την επίσης ηθποποιό Τζουν Άλισον την οποία παντρεύτηκε στις 19 Αυγούστου 1945 και διήρκεσε μέχρι το θάνατο του Πάουελ.

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 2 Ιανουαρίου 1963, ο Πάουελ πέθανε μετά από μακροχρόνια αντιμετώπιση του καρκίνου σε ηλικία 58 ετών. Το σώμα του αποτεφρώθηκε και οι στάχτες του θάφτηκαν στο κοιμητήριο του Forest Lawn Columbarium στο Γκλέντειλ της Καλιφόρνια. Πολλοί σύγχρονοι ερευνητές και ιστορικοί πιστεύουν, ότι πολλοί συντελεστές της ταινίας «Ο Κατακτητής», μεταξύ αυτών ο Τζον Γουέιν και η Σούζαν Χέιγουορντ, στην οποία ο Ντικ Πάουελ ήταν ο σκηνοθέτης, αρρώστησαν κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, τα οποία έγιναν στη Γιούτα σε μια περιοχή όπου είχαν γίνει νωρίτερα πυρηνικές δοκιμές.[10]

Ο ηθοποιός έχει λάβει δύο αστέρια στη Λεωφόρο της δόξας του Χόλυγουντ για τις συνεισφορές του στο κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Ενδεικτική Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Ταινία Πρωτότυπος
τίτλος 		Ρόλος Πηγές
1938 Ο Κάουμποϋ από το Μπρούκλιν Cowboy from Brooklyn Έλι Τζόρνταν [11]
1944 Είναι δολοφονία, αγάπη μου Murder, My Sweet Φίλιπ Μάρλοου
1945 Το τελευταίο καταφύγιο Cornered Λόρενς Τζέραρντ
1947 Όταν τα πάθη προστάζουν Johnny O'Clock Τζόνι O' Κλοκ
1948 Ματωμένο Ρομάντζο Pitfall Τζον Φορμπς
1948 Μέχρι το τέλος της Γης To the Ends of the Earth Μάικ Μπάροους
1951 Ο υπόκοσμος εκδικείται Cry Danger Ρόκι Μαλόι
1952 Η Ωραία και το Κτήνος The Bad and the Beautiful

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 «Encyclopedia of Arkansas» (Αγγλικά) 2  Μαΐου 2006.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 p33446.htm#i334451. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. ↑ 4,0 4,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. ↑ «Dick Powell». (Αγγλικά) Ανακτήθηκε στις 31  Αυγούστου 2023.
  6. ↑ «Trustees Award – The Emmys». (Αγγλικά) Ανακτήθηκε στις 31  Αυγούστου 2023.
  7. ↑ «Film World Mourns Dick Powell; Jack Carson». St. Petersburg Times. AP. 4 Ιανουαρίου 1963. https://news.google.com/newspapers?id=Wo1PAAAAIBAJ&sjid=IlIDAAAAIBAJ&pg=6901,1269933. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2012. 
  8. ↑ «Dick Powell». Turner Classic Movies. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2012. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 «Βιογραφία του Ντικ Πάουελ» (στα Αγγλικά). encyclopediaofarkansas.net. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2020. 
  10. ↑ «Η ταινία του Χόλιγουντ που 46 συντελεστές της πέθαναν από καρκίνο». newsbeast.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2020. 
  11. ↑ «Πλήρη φιλμογραφία του Ντικ Πάουελ» (στα Αγγλικά). Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ντικ_Πάουελ&oldid=10150196"