Νικολό Κερούλλι ή Τσερούλης
 |
Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό. Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα. |
Ο Νικολό Κερούλλι ή Τσερούλης (Cerulli Nikolo,1784-1831), γεννήθηκε στις 17 Μαΐου 1784 στην Κέρκυρα. Ο πατέρας του Αντώνιος ήταν λοχαγός, ενώ ο παππούς του ήταν ναύαρχος του στόλου της Βενετίας. Στις 15 Ιουλίου 1812 παντρεύτηκε τη Βεατρίκη Ελένη Γασπαρίνα Σάκι με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Κωνσταντίνο, ενώ χώρισαν το 1821. Στις 27 Δεκεμβρίου 1822 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά, την Ελένη Μαρκέτου με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Η Οικογένεια Κερούλλι είναι γραμμένη στο βιβλίο ευγενών (Libro d'oro) της Κέρκυρας από τις 3 Μαρτίου 1791. Τον 16ο αιώνα οι Κερούλλι κατετάγησαν στο στρατό της Βενετίας και υπηρέτησαν στη Μονεμβασιά, απ´ όπου το 1541 η οικογένεια βρέθηκε στην Κρήτη, έπειτα στη Βενετία και τέλος στην Κέρκυρα, όπου και απέκτησε μεγάλη περιουσία.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Νικολό Κερούλλι, σπούδασε στο Παρίσι μαθηματικά στην Ακαδημία με καθηγητή το μεγάλο σοφό Elie de Beaumont. Αναγνωρίζοντας τη βοήθεια του και την κηδεμονία του ο Νικολό, όταν τελείωσε τις σπουδές του, πρόσθεσε το όνομα του στο δικό του και ονομαζόταν τουλάχιστον στη Γαλλία και στην Ιταλία Cerulli de Beaumont ή απλά Beaumont. Η οικογένειά του έχει στην κατοχή της γράμματά του, υπογεγραμμένα με αυτό το όνομα. Κατετάγη στο γαλλικό ναυτικό το 1805 και βρισκόταν στο στόλο που συνόδευε το Ναπολέοντα Α στην Αίγυπτο. Στη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ τραυματίστηκε από ένα χτύπημα με τσεκούρι στο κεφάλι και από μια λόγχη στα πλευρά. Στην ίδια ναυμαχία σκοτώθηκε ο αδερφός του Λορέντζο. Αιχμαλωτίστηκε από τους Άγγλους και παρέμεινε στη φυλακή στην Αγγλία από το 1805 μέχρι το 1811. Επέστρεψε στη Γαλλία, κατετάγη και πάλι και πήρε μέρος σε πολλές μάχες στην Ιταλία. Το 1814 τραυματίστηκε πάλι στον πόλεμο της Αμερικής και παραιτήθηκε με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Στη συνέχεια απέκτησε πτυχίο πλοιάρχου ανοικτής θάλασσας από το ναυτικό της Βενετίας. Κυβέρνησε πολλά πλοία και έκανε εμπόριο στην Αδριατική και τη Μεσόγειο. Το 1818 στη Βενετία προκάλεσε σε μονομαχία έναν αυστριακό αξιωματικό που είχε προσβάλλει τη μνήμη των στρατιωτών του Ναπολέοντα και τον σκότωσε. Για να αποφύγει τη δικαιοσύνη επέστρεψε στην Κέρκυρα. «Τοποθετήθηκε διοικητής του λιμένος του Αργοστολίου αλλά και καθηγητής μαθηματικών και ναυσιπλοΐας στις σχολές Lancastreennes του Αργοστολίου και του Ληξουρίου.Το 1825 του ανατέθηκε από την Ιονική Κυβέρνηση η κατασκευή ενός υδραγωγείου στη Ζάκυνθο και συγχρόνως να μελετήσει τη διέλευση ενός κομήτη. Πραγματοποίησε σπουδαίες παρατηρήσεις παρά την έλλειψη των κατάλληλων οργάνων. Πολλά ντοκουμέντα μαρτυρούν το ζήλο του και τις εξαιρετικές συμβουλές του μέχρι το 1821 που ξεκίνησε η επανάσταση.»"[1]
Ο Κερούλλι κατά την Επανάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κερούλλι παρά την ηλικία του και τα τραύματα του, έσπευσε στο Μεσολόγγι με το όνομα Νικόλα ντε Μπομόν, όπου ακόμα μια φορά τραυματίστηκε στη μάχη. Είχε κάνει μία προσθήκη στην οχύρωση του φρουρίου του Μεσολογγίου, ένα σπουδαίο παρατηρητήριο. Εργάστηκε επίσης την οχύρωση της Ναυπάκτου και της Πάτρας.
Ο Κερούλλι στην Πάτρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όταν ο Κόμης Καποδίστριας ονομάστηκε Κυβερνήτης έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την ανοικοδόμηση της Πάτρας και για το έργο αυτό κάλεσε τον αρχιτέκτονα, ζωγράφο και πολεοδόμο, Σταμάτη Βούλγαρη. Όμως η εφαρμογή του σχεδίου προκάλεσε μεγάλες δυσχέρειες στη διοίκηση «η οποία βρέθηκε προ ανυπέρβλητων προβλημάτων»[2]. Έτσι ο προσωρινός διοικητής Α. Αξιώτης σε έγγραφό του στις 8 Αυγούστου 1829 προς τον Καποδίστρια, γράφει «ότι για την εφαρμογή του Σχεδίου χρειάζεται κάποιος που να γνωρίζει το αντικείμενο και προτείνει τον Κερούλλι»[2] ο οποίος ανέλαβε τη σχεδίαση, εφαρμογή και ανέγερση των δημοσίων κτιρίων της Πάτρας το 1829, όπως του «Διοικητηρίου στη γωνία Μαιζώνος και Αγίου Νικολάου και του υδραγωγείου σε εκτέλεση του σχεδίου του Βούλγαρη» αλλά και την αγορά της πόλης, το Μαρκάτο και ζήτησε «την επιμήκυνσιν των αυλάκων των νέων οδών δια το τρέξιμον των πιπτόντων υδάτων της βροχής προς τον αιγιαλόν»[3]. Κατά τον Α. Αξιώτη ο Κερούλλι «υπόσχεται να εκτελέση κατά τους κανόνας της τέχνης το σχέδιον της πόλεως ταύτης, καθώς εσχεδιάσθη παρά του κυρίου Βουλγάρεως»[2] και προτείνει «να δωθεί ένας κατάλληλος μισθός του κυρίου Κερούλλη και προσωρινώς να επιφορτισθή της εκτελέσεως αυτού του σχεδίου».[2]
Μαζί του διαφώνησε ο Ράικο θεωρώντας λαθεμένες τις απόψεις του στην εφαρμογή και στις τροποποιήσεις του σχεδίου Βούλγαρη και ζήτησε από τον Καποδίστρια να στείλει έμπειρο αρχιτέκτονα για να δώσει λύσεις. Ο κυβερνήτης έστειλε το Σάμπουργκ και ο Κερούλλι τοποθετήθηκε υπό τις διαταγές του. Όταν έφυγε ο Σάμπουργκ ανέλαβε την υλοποίηση του σχεδίου. Κατηγορήθηκε από το διοικητή Μελά, μαζί με το Γεώργιο Καλαμογδάρτη, για άνομες πράξεις και κυρίως για καταχρήσεις. Παρά το γεγονός αυτό, έμεινε στην Πάτρα ως μηχανικός μέχρι το τέλος της ζωής του το Δεκέμβριο του 1831. Σύμφωνα με το εικονιζόμενο έγγραφο που φυλάσσεται στα αρχεία των Γ.Α.Κ. Αχαΐας, ο Κερούλλι υπέγραφε με ελληνικούς χαρακτήρες, ως Ν. Κηρούλη.
Οικογένεια Κερούλλι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κερούλλι στις 15 Ιουλίου 1812 παντρεύτηκε τη Βεατρίκη Ελένη Γασπαρίνα Σάκι με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Κωνσταντίνο, ενώ χώρισαν το 1821. Όταν ο Κερούλλι βρισκόταν στην Κεφαλλονιά και μετά την πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου από τους Τούρκους, παντρεύτηκε στις 27 Δεκεμβρίου 1822 για δεύτερη φορά, την Ελένη Μαρκέτου με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Ο γιος του από τον πρώτο γάμο ο Κωνσταντίνος κατετάγη στον Αυστριακό στρατό. Ο άλλος γιος του Σπυρίδων γεννήθηκε 12 Δεκεμβρίου 1829 μέσα στο πολεμικό πλοίο «Φοίνιξ», το οποίο ο κυβερνήτης Καποδίστριας είχε θέσει στη διάθεσή του, για τη μεταφορά της οικογένειας του από την Κεφαλλονιά στο Μεσολόγγι. Ο Σπυρίδων πέθανε 18 Δεκεμβρίου 1897. Ήταν αξιωματικός του ελληνικού στρατού. Η κόρη του, Καρλότα γεννήθηκε το 1823 και έζησε με τη μητέρα της και τα τρία αδέλφια της στην Πάτρα, όπου ήταν δασκάλα, τουλάχιστον μέχρι το 1848. Η άλλη κόρη του, Κατερίνα έζησε στην Αθήνα. Ο μικρότερος γιος του Νικόλαος Τσερούλης γεννήθηκε το 1832 στην Πάτρα μετά το θάνατο του πατέρα του. Παντρεύτηκε την Κατερίνα Νιανιάρα από το Μεσολόγγι και απέκτησαν έξι παιδιά. Αξιωματικός κι αυτός του ελληνικού στρατού πέθανε στην Πάτρα 27 Ιουλίου 1890. Αρκετοί από τους απογόνους του Κερούλλι υπήρξαν αξιωματικοί του Ελληνικού στρατού, ένας δε από αυτούς ο Νικολός, έφτασε στο αξίωμα του στρατηγού. Ο δισέγγονος του, Χαράλαμπος Τσερούλης(Caralambo Cerulli), ως συνταγματάρχης πολέμησε στη στρατιά κατοχής Μικρασίας, στη μεραρχία αρχιπελάγους. Το 1926 έγινε υπουργός στρατιωτικών στην κυβέρνηση του δικτάτορα Πάγκαλου και συνελήφθη από τον αρχηγό των επαναστατών Κονδύλη." [4]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Τζανάκος, Νίκος (2010). Ιωάννης Καποδίστριας / Ο ιδρυτής της Νέας Πάτρας. Πάτρα: Το Δόντι. σελ. 285. ISBN 978-960-98857-8-2.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Παπαδάτου -Γιαννοπούλου, Χαρά (2018). Πατρώ (Δεύτερη βελτιωμένη έκδοση). Πάτρα: Οργανισμός Λιμένος Πατρών. σελ. 104. ISBN 978-618-83545-1-7.
- ↑ Τριανταφύλλου, Κώστας (1995). Ιστορικό Λεξικό των Πατρών. Α (Τρίτη Συμπληρωμένη έκδοση). Πάτρα: Πέτρος Κούλης. σελ. 1014.
- ↑ Τζανάκος, Νίκος (2010). Ιωάννης Καποδίστριας / Ο ιδρυτής της Νέας Πάτρας. Πάτρα: Το Δόντι. σελ. 286. ISBN 978-960-98857-8-2.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τζανάκος, Νίκος (2010). Ιωάννης Καποδίστριας/ Ο ιδρυτής της Νέας Πάτρας. Πάτρα: Το Δόντι ISBN 978-960-98857-8-2
- Τριανταφύλλου, Κώστας (1995). Ιστορικό Λεξικό των Πατρών. Α (Τρίτη συμπληρωμένη έκδοση). Πάτρα: Πέτρος Κούλης
- Παπαδάτου- Γιαννοπούλου Χαρά (2018). Πατρώ (Δεύτερη βελτιωμένη έκδοση). Πάτρα: Οργανισμός Λιμένος Πατρών ISBN 978-618-83545-1-7