Νεκοτσέα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°33′44″S 58°44′43″W / 38.56222°S 58.74528°W / -38.56222; -58.74528

Νεκοτσέα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Νεκοτσέα
38°33′44″S 58°44′43″W
ΧώραΑργεντινή
Διοικητική υπαγωγήΝεκοτσέα
Ίδρυση12  Οκτωβρίου 1881
Υψόμετρο16 μέτρα
Ταχ. κωδ.B7630
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Νεκοτσέα (ισπανικά: Necochea‎‎) είναι λιμάνι και παραθαλάσσια πόλη στα νοτιοδυτικά της επαρχίας Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Η πόλη βρίσκεται στην ακτή του Ατλαντικού, κατά μήκος των εκβολών του ποταμού Κεκέν Γκράντε, 528 χλμ. από το Μπουένος Άιρες και 120 χλμ. νοτιοδυτικά της Μαρ ντελ Πλάτα. Η πόλη έχει 84.784 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2010[1] και είναι η έδρα της κυβέρνησης του παρτίδο (κομητεία) της Νεκοτσέα.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η περιοχή γύρω από τη Νεκοτσέα καταγράφηκε για πρώτη φορά από τους Ιησουίτες κληρικούς Χοσέ Καρντιέλ και Τόμας Φόκνερ, οι οποίοι έφτασαν στις εκβολές του ποταμού Κεκέν Γκράντε το 1748. Η Νεκοτσέα ιδρύθηκε ως προκεχωρημένο αμυντικό φυλάκιο κατά των επιδρομών των Μαλόν στις 12 Οκτωβρίου 1881 από τον διοικητή της Εθνικής Φρουράς Άνχελ Μούργα. Ο νέος οικισμός ονομάστηκε προς τιμήν του στρατηγού Μαριάνο Νεκοτσέα, στρατιωτικού διοικητή κατά τη διάρκεια του πολέμου της ανεξαρτησίας της Αργεντινής. Ιδρύθηκε σε ένα παραθαλάσσιο αγροτεμάχιο που ανήκε στον Εουστόκιο Ντίας Βέλες, τον νεότερο, ο πατέρας του οποίου, ο στρατηγός Εουστόκιο Ντίας Βέλες, είχε επίσης διαδραματίσει σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια του αγώνα.[2][3] Το 1894 άνοιξε σταθμός του Μεγάλου Νότιου Σιδηροδρόμου του Μπουένος Άιρες και η οικογένεια Ντίας Βέλες δημιούργησε το θέρετρο Βίγια Ντίας Βέλες το 1902. Οι γειτονικές κοινότητες ενσωματώθηκαν στην πόλη Νεκοτσέα το 1911.[4]

Γέφυρα Ιπόλιτο Ιριγόσιεν

Μια κρεμαστή γέφυρα κατέστησε τη Νεκοτσέα προσβάσιμη στους αυτοκινητιστές- η νέα γέφυρα εγκαινιάστηκε το 1929, πήρε το όνομά της από τον πρόεδρο Ιπόλιτο Ιριγόσιεν και ήταν η μία από τις δύο πανομοιότυπες κρεμαστές γέφυρες στην Αργεντινή (η άλλη ήταν στη Σάντα Φε). Από το 1913 έως το 1940 λειτούργησε τραμ στην πόλη. Τα εγκαίνια του λιμανιού Κεκέν το 1922 κατέστησαν την περιοχή κορυφαίο σιδηροδρομικό σταθμό για τη γεωργία της Αργεντινής. Το λιμάνι διακίνησε ένα εκατομμύριο τόνους εμπορευμάτων μέχρι το 1954 και ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε πάνω από 3 εκατομμύρια τόνους μέχρι το 1991.[4]

Βίγια Ντίας Βέλες

Η Νεκοτσέα έγινε ένας σημαντικός προορισμός εσωτερικού τουρισμού στην Αργεντινή κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, και ο αριθμός των καταγεγραμμένων ξενοδοχειακών δωματίων ξεπέρασε τα 50.000 μέχρι το 2011.[5] Οι δημοτικές παραλίες της φτάνουν τα 72 χιλιόμετρα, με βάθος που φτάνει τα 200 μέτρα. Το πάρκο Μιγκέλ Λίγιο, έκτασης 640 εκταρίων (1.600 στρεμμάτων), που ιδρύθηκε το 1979, είναι το μοναδικό δημόσιο θαλάσσιο δασικό φυσικό καταφύγιο στην Αργεντινή.[6] Το πάρκο είναι επίσης γνωστό για τη λίμνη των κύκνων, τον τουριστικό σιδηρόδρομο και το Περιφερειακό Ιστορικό Μουσείο που στεγάζεται από το 1981 στο ισπανικό αποικιακό αναγεννησιακό σπίτι που ανήκε αρχικά στο κτήμα Ντίας Βέλες.[7]

Άλλα αξιοθέατα και ορόσημα της περιοχής είναι τα σπήλαια στην ακτή (μεταξύ των οποίων η Cueva del Tigre, που πήρε το όνομά της από έναν γκάουτσο του 19ου αιώνα, ο οποίος φημολογείται ότι απέφευγε τις αρχές για χρόνια κρυμμένος στο σπήλαιο που αργότερα πήρε το όνομά του), η ενορία της Παναγίας της Λούρδης (εγκαινιάστηκε το 1957), το γκολφ κλαμπ Necochea (ιδρύθηκε το 1955), η προβλήτα των ψαράδων (1970), οι καταρράκτες του ποταμού Κεκέν Γκράντε, και το λιμάνι Κεκέν, το οποίο διαθέτει δύο κυματοθραύστες (1908), έναν φάρο (1921) και ένα καταφύγιο θαλάσσιων λιονταριών της Νότιας Αμερικής.[7] Το καζίνο εγκαινιάστηκε αρχικά το 1929 και αργότερα στεγάστηκε σε μια μοντερνιστική δομή που άνοιξε το 1973. Ανοικοδομήθηκε μετά από πυρκαγιά του 2001, η οποία όμως κάηκε ξανά το 2020 και δεν υπάρχει πλέον.

Ορισμένες από τις πιο δημοφιλείς τακτικές εκδηλώσεις στη Νεκοτσέα είναι το Εθνικό Φεστιβάλ Παιδικών Θεαμάτων (Fiesta Nacional de Espectáculos para Niños), που διοργανώνεται από το 1962 στο πάρκο Μιγκέλ Λίγιο κάθε ημέρα των Θεοφανίων (6 Ιανουαρίου)[8] και το Φεστιβάλ Πολιτισμών (Fiesta de las Colectividades), που γιορτάζει τη συμβολή των πολυάριθμων μεταναστευτικών κοινοτήτων και των απογόνων τους τόσο στη Νεκοτσέα όσο και στην Αργεντινή. Το φεστιβάλ, που πραγματοποιείται στα τέλη Ιανουαρίου, περιλαμβάνει περίπτερα που αντιπροσωπεύουν τους πολιτισμούς των μεταναστών που είναι συνήθεις σε μεγάλο μέρος της Αργεντινής (Ιταλοί, Ισπανοί, Δανοί, κάτοικοι της Μέσης Ανατολής και Γερμανοί, μεταξύ άλλων), καθώς και Χιλιανοί τα τελευταία χρόνια.[9]

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την κλιματική ταξινόμηση Κέππεν, η Νεκοτσέα έχει πολύ θερμό ωκεάνιο κλίμα με θερμά έως καυτά καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες, με τις βροχοπτώσεις να κατανέμονται κατά τη διάρκεια του έτους. Οι κάπως δροσερές καλοκαιρινές νύχτες και η διασπορά των βροχοπτώσεων την εμποδίζουν να ενταχθεί στις διάφορες υποτροπικές περιοχές. Οι μέσοι όροι του Ιανουαρίου είναι περίπου 21 °C και οι χειμερινοί μήνες είναι περίπου 8 °C, με την τελευταία να είναι μια πιο χαρακτηριστική ωκεάνια τιμή.

Κλιματικά δεδομένα Νεκοτσέα
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Μέση Μέγιστη °C (°F) 27.6 26.5 24.6 21.0 16.6 13.2 13.1 14.6 17.5 19.3 22.4 26.4 20,2
Μέση Μηνιαία °C (°F) 20.9 20.0 18.1 14.7 11.1 8.4 8.2 8.8 11.2 13.3 15.9 19.6 14,2
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 13.7 13.1 11.8 9.0 6.2 4.0 3.6 3.4 4.8 7.2 8.8 12.4 8,2
Υετός mm (ίντσες) 85 71 101 83 51 72 57 39 47 75 47 102 830
υγρασίας 67 73 76 78 83 85 86 81 78 79 72 68 77
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων 9 9 11 10 10 12 12 9 7 12 9 12 122
Μέσες ημέρες χιονόπτωσης 0 0 0 0 0 0.7 0.1 0.1 0 0 0 0 0,9
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 238.7 223.2 198.4 168.0 117.8 96.0 108.5 164.3 165.0 198.4 231.0 213.9 2.123,2
Μέσες ημερήσιες ώρες ηλιοφάνειας 7.7 7.9 6.4 5.6 3.8 3.2 3.5 5.3 5.5 6.4 7.7 6.9 5,83
Πηγή #1: Servicio Meteorológico Nacional,[10] UNLP (δεδομένα χιονόπτωσης)[11]
Πηγή #2: (ηλιοφάνεια 1971–1980)[12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Necochea (Necochea, Buenos Aires, Argentina) - Population Statistics, Charts, Map, Location, Weather and Web Information». citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. 
  2. «Historia de Necochea: Historia de la ciudad y la zona». Welcome Argentina (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. 
  3. «Historia de Necochea y detalles de su fundación y de la Villa Días Velez». PortalNecochea (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. 
  4. 4,0 4,1 «Historia del Transporte en Necochea». busarg.com.ar. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. 
  5. «Gran presencia de turistas en Necochea». Agencia Nova. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. 
  6. «Parque Miguel Lillo». Argentina Turismo. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. 
  7. 7,0 7,1 «Necochea». Argentina viajera. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. 
  8. «Festival Infantil». Secretaría de Turismo de Necochea (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. 
  9. «Feria de las Colectividades: Food, Frivolity, and Funny Hats». seashellsandsunflowers.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2020. 
  10. «Datos Estadísticos (Período 1981–1990)» (στα Ισπανικά). Servicio Meteorológico Nacional. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. 
  11. «Datos bioclimáticos de 173 localidades argentinas». Atlas Bioclimáticos (στα Ισπανικά). Universidad Nacional de La Plata. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. 
  12. Long, María· Hurtado, Rafael· Barberis, Juan· Bombelli, Enrique. «Actualización del Programa de Cálculo de Variables Agrometeorológicas Para Docencia e Investigación» (PDF) (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022.