Νίκο Μπαγκρατιόν

Νίκο Μπαγκρατιόν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1868;
Θάνατος	1933;
Χώρα πολιτογράφησης	Ρωσική Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Nίκο Μπαγκρατιόνι, γεωργιανά: ნიკო ბაგრატიონი ρωσικά: Николай Багратион‎‎ Nικολάι Γκεοργκίεβιτς Μπαγκρατιόν, (1868 – 1933) ήταν Γεωργιανός ευγενής, που πολέμησε ως εθελοντής αξιωματικός στον στρατό των Μπόερ κατά τη διάρκεια τού Β΄ Πολέμου των Μπόερ (πόλεμος των Αγγλο-Μποερ). Ήταν επίσης γνωστός στη Γεωργία ως Nίκο ο Μπόερ (ნიკო ბური Niko Buri).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος τού πρίγκιπα Γεωργίου Νικολάεβιτς Μπαγκρατιόν. Μέλος τού Οίκου τού Mουχράνι, κύριου κλάδου της οικογένειας Μπαγκρατιόνι (πρώην βασιλική δυναστεία της Γεωργίας), γεννήθηκε στο κάστρο Mουχράνι κοντά στην Τιφλίδα (τότε Tιφλίς, Αυτοκρατορική Ρωσία). Εκπροσώπησε τους Γεωργιανούς ευγενείς στη στέψη τού Ρώσου Τσάρου Αλέξανδρου Γ΄ το 1881.

Το 1899 παρακολούθησε τη διεθνή έκθεση τού Παρισιού και επρόκειτο να φύγει για κυνήγι μεγάλων θηραμάτων, όταν άκουσε ότι είχε ξεκινήσει ο πόλεμος των Άγγλο-Μπόερ. Έγραψε αργότερα στα απομνημονεύματά του ότι αν και δεν είχε ακούσει ποτέ για το Tράνσβααλ μέχρι τότε, ο αγώνας του για ανεξαρτησία τού θύμισε τη μητέρα του πατρίδα. Έτσι, ήταν ο πρώτος εθελοντής από τη Ρωσία, που έφθασε στην Πρετόρια, όπου τον υποδέχτηκαν ο πολιτικός των Μπόερ Πάουλ Κρούγκερ και οι στρατηγοί του. Ο πρίγκιπας Μπαγκρατιόνι κέρδισε γρήγορα δημοτικότητα μεταξύ των Μπόερ και προήχθη σε συνταγματάρχη. Αργότερα, πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Βρετανούς και κλήθηκε από τον λόρδο Κίτσενερ για να εξηγήσει τη συμπεριφορά του, μία αξιομνημόνευτη αντιπαράθεση στην οποία κατηγόρησε τον Κίτσενερ για φρικαλεότητες. Διέφυγε την εκτέλεση λόγω της βασιλικής του καταγωγής και εξορίστηκε στην Αγία Ελένη, όπου παρέμεινε πολύ ευδιάθετος και οργανώνοντας αθλητικές και άλλες δραστηριότητες για τους συγκρατούμενούς του.

Σύντομα αφέθηκε ελεύθερος και ο Μπαγκρατιόνι επέστρεψε στη Γαλλία και στη συνέχεια στη Γεωργία, όπου έγραψε ένα απομνημόνευμα, το Με τους Μπόερ (Burebtan), που δημοσιεύτηκε στην Τιφλίδα, 1951), σχετικά με τις εμπειρίες του στη Νότια Αφρική. Μετά τη Σοβιετοποίηση της Γεωργίας το 1921, αντιτάχθηκε ανοιχτά στην κυριαρχία των Μπολσεβίκων και έχασε την περιουσία του, αλλά παραδόξως επέζησε από τις εκκαθαρίσεις της δεκαετίας του 1920, που στόχευαν τους γεωργιανούς ευγενείς. ^[2] Τελείωσε τις ημέρες του στη φτώχεια, πωλώντας τσιγάρα στην αγορά της Τιφλίδας, ντυμένος ακόμη με πριγκιπικά ενδύματα. ^[3]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε, το 1902, την Άννα Μπουτσιασβίλι (1883-1959). Ήταν οι γονείς των:

Κωνσταντίνος (1903, απεβ. βρέφος)
Γεώργιος (1905, απεβ. βρέφος)
Ναταλία (1903, Τιφλίδα, - 1979, Παρίσι), παντρεύτηκε στο Παρίσι, το 1931, τον Ζαν-Εβζέν-Μαρί-Βικτόρ Τουρανγκίν (1885-1977)
Ρουσουντάν (1905, Τιφλίδα, - 1986, Τιφλίδα), παντρεύτηκε τον Iβάνε Τζικβάιτζε (1900-1979)
Αλέξανδρος (1908-1934)
Iρίνα (1916, Τιφλίδα, - 2000, Παρίσι), συμμετείχε στη Γαλλική Αντίσταση κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξένοι εθελοντές Μπόερ

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 (Πολωνικά) MAK. 9810534812105606.
↑ Mikaberidze, Alexander (ed., 2007), Bagrationi, Niko Αρχειοθετήθηκε 2012-02-06 στο Wayback Machine.. Dictionary of Georgian National Biography. Retrieved on 28 April 2007.
↑ Johnson, R.W. (1998), Rogue's Paradise. London Review of Books, Vol. 20 No. 14.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Niko Bagrationi στο Wikimedia Commons

[0b1f2998b6867d422f575ed34f680805637ea305-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 (Πολωνικά) MAK. 9810534812105606.

[2] Mikaberidze, Alexander (ed., 2007), Bagrationi, Niko Αρχειοθετήθηκε 2012-02-06 στο Wayback Machine.. Dictionary of Georgian National Biography. Retrieved on 28 April 2007.

[3] Johnson, R.W. (1998), Rogue's Paradise. London Review of Books, Vol. 20 No. 14.

[1]

[2]

[3]