Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπέρτα (κόρη του Καρλομάγνου)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπέρθα, κόρη του Καρλομάγνου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Berthe (Γαλλικά)
Θάνατος9ος αιώνας
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύντροφοςAngilbert
ΤέκναNithard
Hardouin de Ponthieu
ΓονείςΚαρλομάγνος[1] και Χίλντεγκαρντ του Φίντσγκαου[1]
ΑδέλφιαΛουδοβίκος ο Ευσεβής[2]
Κάρολος ο νεώτερος[2]
Πεπίνος της Ιταλίας[2]
Πεπίνος ο Κυφός[2]
Δρόγων[2]
Χιού, γιός του Καρλομάγνου[2]
Λοθάριος[2]
Θεοδώριχος[2]
Ροτρούδη[2]
Θεοδράδα[2]
Γκισέλα, κόρη του Καρλομάγνου[2]
Αλπαΐς[2]
Αδελαΐδα[2]
Χιλδεγάρδη[2]
Χροταΐδα[2]
Χιλτρούδη[2]
Ροθίλδη[2]
Αδαλτρούδη[3]
ΟικογένειαΔυναστεία των Καρολιδών[1]

Η Μπέρτα (περί το 780 - μετά τις 11 Μαρτίου 824) μέλος της Δυναστείας των Καρολιδών ήταν το έβδομο παιδί και η τρίτη κόρη του αυτοκράτορα Καρλομάγνου με την τρίτη σύζυγο του Χίλντεγκαρντ του Φίντσγκαου. Η Μπέρτα μαζί με όλα τα αδέλφια της μεγάλωσαν και εκπαιδεύτηκαν στην αυτοκρατορική αυλή του πατέρα τους. Ο Όφα της Μερκίας ζήτησε από τον Καρλομάγνο να παντρευτεί ο γιος του Έγκφριθ της Μερκίας την Μπέρτα, η προσφορά εξόργισε τον Καρλομάγνο, διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με την Μερκία και τους απέκλεισε από όλα τα λιμάνια της αυτοκρατορίας (790). Η Μπέρτα όπως και οι υπόλοιπες αδελφές της παρέμειναν ανύπαντρες, οι φήμες λένε ότι ο Καρλομάγνος δεν ήθελε να παντρέψει τις κόρες του επειδή φοβόταν τις πολιτικές αντιπαλότητες των συζύγων τους.[4]

Η Μπέρτα είχε μακρόχρονες σχέσεις με έναν αυλικό τον Άνγκιλμπερτ, μαζί του έκανε τρία παιδιά. Την περίοδο 794-795 ο Άνγκιλμπερτ παρουσίασε σαν αυλικός ένα ποίημα με το οποίο υμνούσε την Μπέρτα για την ομορφιά και τα χαρίσματα της, η Μπέρτα είχε ποιητικές αρετές και αυτό δημιούργησε ανησυχίες στον Άνγκιλμπερτ για την κριτική της.[5] Ο ένας από τους γιους της ήταν ο ιστορικός Νίταρντ ηγούμενος του Σαιντ-Ρίκιερ, η κόρη της επίσης Μπέρτα παντρεύτηκε τον Χέλγκαρντ Β΄ κόμη του Ποντιέ. Μετά τις ερωτικές του σχέσεις με την Μπέρτα ο Άνγκιλμπερτ αποσύρθηκε σε μοναστήρι, σύμφωνα με την βιογραφία του γιου του Νίταρντ έγινε ηγούμενος του Σαιντ-Ρίκιερ.[6] Ο Άνγκιλμπερτ παρέμεινε ένας από τους σημαντικότερους σύμβουλους του Καρλομάγνου, τα παιδιά του εκπαιδεύτηκαν στην αυλή του, ο Νίταρντ έγινε σημαντικός στρατιωτικός, πολιτικός και σύμβουλος του Καρόλου του Φαλακρού.[7] Όταν πέθανε ο Καρλομάγνος ο γιος και διάδοχος του Λουδοβίκος ο Ευσεβής έστειλε όλες τις αδελφές του σε μοναστήρια που είχαν πάρει κληρονομιά από τον πατέρα τους.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 205-6. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 200-210. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  3. Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  4. Becher, Matthias. Charlemagne, Yale University Press, 2005
  5. Garver, Valerie Louise (2009). Women and Aristocratic Culture in the Carolingian World. Cornell University Press. σ. 42
  6. Starr, Brian Daniel (2009). Ascent of the Saints. Brian Daniel Starr. σ. 175
  7. Chalmers, Alexander (1815). The General biographical dictionary: containing an historical and critical account of the lives and writings of the most eminent persons in every nation: Vol. 23 (University of Wisconsin - Madison ed.). J. Nichols. σ. 199
  • Becher, Matthias. Charlemagne, Yale University Press.
  • Garver, Valerie Louise (2009). Women and Aristocratic Culture in the Carolingian World. Cornell University Press.
  • Starr, Brian Daniel (2009). Ascent of the Saints. Brian Daniel Starr.
  • Chalmers, Alexander (1815). The General biographical dictionary: containing an historical and critical account of the lives and writings of the most eminent persons in every nation.