Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μουσείο Ζακμάρ-Αντρέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 48°52′31.55″N 2°18′37.84″E / 48.8754306°N 2.3105111°E / 48.8754306; 2.3105111

Μουσείο Ζακμάρ-Αντρέ
Χάρτης
Είδοςμουσείο τέχνης[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες48°52′32″N 2°18′38″E
Διοικητική υπαγωγή8ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
ΤοποθεσίαΜέγαρο Ζακμάρ-Αντρέ
ΧώραΓαλλία[1]
Έναρξη κατασκευής1913
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Το Μουσείο Ζακμάρ-Αντρέ (γαλλικά: Musée Jacquemart-André) είναι ιδιωτικό μουσείο που βρίσκεται στη λεωφόρο Ωσμάν στο 8ο διαμέρισμα του Παρισιού. Το μουσείο δημιουργήθηκε στην ιδιωτική κατοικία του ζεύγους Εντουάρ Αντρέ (1833-1894) και Νελί Ζακμάρ (1841-1912) και εκθέτει τα έργα τέχνης που συγκέντρωσαν κατά τη διάρκεια της ζωής τους.[2]

Ο Εντουάρ Αντρέ

Ο Εντουάρ Αντρέ, γόνος οικογένειας τραπεζιτών, αφιέρωσε τη μεγάλη του περιουσία στην αγορά έργων τέχνης. [3]Στη συνέχεια τα εξέθεσε στο νέο μέγαρό του που χτίστηκε το 1869 από τον αρχιτέκτονα Ανρί Παράν και ολοκληρώθηκε το 1875.[4]

Παντρεύτηκε μία γνωστή ζωγράφο της εποχής, τη Νελί Ζακμάρ, η οποία είχε ζωγραφίσει το πορτρέτο του 10 χρόνια νωρίτερα. Κάθε χρόνο, το ζευγάρι ταξίδευε στην Ιταλία, συγκεντρώνοντας μία από τις καλύτερες συλλογές ιταλικής τέχνης στη Γαλλία. [5]

Όταν πέθανε ο Εντουάρ Αντρέ, η σύζυγός του ολοκλήρωσε τη διακόσμηση του Ιταλικού Μουσείου και ταξίδεψε στην Ανατολή για να προσθέσει περισσότερα συλλεκτικά έργα. Πιστή στο σχέδιο που είχαν συμφωνήσει με τον σύζυγό της, κληροδότησε το αρχοντικό και τις συλλογές τους στο Ινστιτούτο της Γαλλίας για χρήση του ως μουσείο, το οποίο άνοιξε στο κοινό το 1913.

Είσοδος του μουσείου
Σαλόνι ζωγραφικής

Το μουσείο χωρίζεται σε πέντε βασικά μέρη:

  • Τα επίσημα διαμερίσματα. Σχεδιάστηκαν από το ζεύγος Αντρέ για τις πιο επίσημες δεξιώσεις τους. Απεικονίζουν την προτίμησή τους στη γαλλική σχολή ζωγραφικής και τη διακοσμητική τέχνη του 18ου αιώνα.
  • Τα ανεπίσημα διαμερίσματα. Εδώ οι Αντρέ υποδέχονταν συνεργάτες για τις επιχειρηματικές τους σχέσεις. Είναι μια σειρά από μικρότερα, πιο ανεπίσημα σαλόνια και είναι διακοσμημένα με εκλεπτυσμένο ύφος που μαρτυρούν το ταλέντο τους ως συλλέκτες.
  • Ο χειμερινός κήπος. Ο χειμερινός κήπος είναι αξιοσημείωτος και μαρτυρεί την καλλιτεχνική ικανότητα του αρχιτέκτονα Ανρί Παράν, ο οποίος θέλησε να ξεπεράσει τον Σαρλ Γκαρνιέ, τον αρχιτέκτονα της Όπερας Γκαρνιέ.
  • Το ιταλικό μουσείο. Η Γκαλερί γλυπτών στεγάζει συλλογές ιταλικής γλυπτικής του 15ου και 16ου αιώνα, με αριστουργήματα των Ντονατέλλο, Λούκα ντελλα Ρόμπια και άλλων. Η Φλωρεντιανή Πινακοθήκη περιλαμβάνει έργα με θρησκευτικά θέματα - σκηνές χορωδίας, reredos και ταφικά μνημεία - καθώς και μια συλλογή πινάκων της Σχολής της Φλωρεντίας, με έργα των Μποττιτσέλι, Μποτιτσίνι, Περουτζίνο και το διάσημο έργο του Πάολο Ουτσέλλο ο Άγιος Γεώργιος και ο Δράκων. Η βενετσιάνικη γκαλερί μαρτυρεί την αγάπη των Αντρέ για τους Ενετούς καλλιτέχνες του 15ου αιώνα. Κυριαρχείται από μια ξυλόγλυπτη οροφή και περιλαμβάνει έργα ζωγραφικής των Αντρέα Μαντένια, Τζιοβάνι Μπελλίνι, Βιττόρε Καρπάτσο αναπαράγοντας το τυπικό σκηνικό ενός βενετσιάνικου μεγάρου (παλάτσο).
  • Τα Ιδιωτικά Διαμερίσματα. Στο ισόγειο του αρχοντικού βρίσκονται τα ιδιωτικά διαμερίσματα των Αντρέ, που δίνουν στο μουσείο την αίσθηση οικογενειακού σπιτιού.

Το μουσείο παρουσιάζει έργα διάσημων ζωγράφων, μεταξύ των οποίων έργα των Ελιζαμπέτ Βιζέ Λε Μπρεν, Τζοβάνι Μπελλίνι, Μποτιτσίνι, Λούκα Σινιορέλλι, Τζοβάννι Μπαττίστα Τσίμα, Πιέτρο Περουτζίνο, Νέρι ντι Βίτσι, Βιτόριο Κριβέλλι, Λούκα ντελλα Ρόμπια, Πάολο Ουτσέλλο, Καναλέττο, Κουέντιν Μασσάις, Ρέμπραντ, Άντονι βαν Ντάικ, Φρανς Χαλς, Τζανμπαττίστα Τιέπολο, Ζακ-Λουί Νταβίντ, Τόμας Λώρενς, Τζόσουα Ρέινολντς, Τόμας Γκαίνσμπορω, Τζιαν Λορέντσο Μπερνίνι, Σάντρο Μποττιτσέλλι, Αντρέα Μαντένια, Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ, Ζαν Σιμεόν Σαρντέν.

Κατάλογος έργων του μουσείου Ζακμάρ-Αντρέ.

Σήμερα, εκτός από τη μόνιμη συλλογή, το μουσείο διαθέτει δύο πολύ δημοφιλείς προσωρινές εκθέσεις κάθε χρόνο. Η πρώην τραπεζαρία του μεγάρου έχει μετατραπεί σε τσαγιερία, μία από τις πιο όμορφες της πρωτεύουσας της Γαλλίας. [6]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]