Μοναστήρι του Κίντσβισι
Συντεταγμένες: 41°57′38″N 43°50′14″E / 41.96056°N 43.83722°E
| Μοναστήρι του Κίντσβισι | |
|---|---|
| ყინწვისის მონასტერი | |
 Η μεγάλη εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο Μοναστήρι του Κίντσβισι | |
 | |
| Είδος | μοναστήρι |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°57′38″N 43°50′14″E |
| Θρήσκευμα | Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Καρέλι |
| Χώρα | Γεωργία |
| Έναρξη κατασκευής | 13ος αιώνας |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
._003.jpg)
._001.jpg)
Το Μοναστήρι του Κίντσβισι ( γεωργιανά: ყინწვისი) είναι ένα Γεωργιανό Ορθόδοξο μοναστήρι που βρίσκεται στην δασωμένη πλαγιά ενός ψηλού βουνού της κοιλάδας του ποταμού Τζάμα, στο μχάρε Σίντα Κάρτλι στην ανατολική Γεωργία, σε απόσταση 3 χλμ. από το ομώνυμο χωριό και 10 χλμ. από την πόλη Καρέλι.[1][2][3][4][5]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μοναστική ζωή στο Κιντσβίσι άρχισε κατά τον 10ο αιώνα, διακόπηκε κατά τον 19ο αιώνα και συνεχίστηκε το 1995.[1]
Ένα σημαντικό ορόσημο στην ιστορία του Μοναστηριού ήταν η περίοδος που βασίλευσε η Ταμάρ (1184-1212) και ήταν η Γεωργιανή χρυσή εποχή για τον πολιτισμό.[1]
Η εκκλησία της Παναγίας είναι η παλαιότερη του μοναστηριού, χτίστηκε τον 12ο αιώνα και τώρα είναι ερειπωμένη.[1]
Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου χτίστηκε τον 13ο αιώνα. Τον ίδιο αιώνα τοιχογραφήθηκε το εσωτερικό των 2 εκκλησιών.[1]
Το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Γεώργιου χτίστηκε τον 14ο αιώνα. Τον 15ο αιώνα χτίστηκε ένα καμπαναριό στην είσοδο του μοναστηριού.[1]
Το μοναστηριακό συγκρότημα είναι αναγνωρισμένο ως Αμετακίνητο Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
.jpg)
.JPG)
Αρχιτεκτονική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το συγκρότημα κτιρίων του μοναστηριού περιλαμβάνει 3 εκκλησίες, ένα καμπαναριό και το οχυρωματικό τείχος.
Εκκλησία του Αγίου Νικολάου: είναι θολωτή, διαστάσεων 19,7 x 14 μ., φτάνει σε ύψος τα 24,3 μ. και είναι χτισμένη με τούβλα στις αρχές του 13ου αιώνα. Έχει 3 εισόδους, στα δυτικά, νότια και βόρεια. Ο θόλος στηρίζεται στις γωνίες της Αγίας Τράπεζας και σε 2 κολόνες στα δυτικά. Στο κυλινδρικό τύμπανο του θόλου υπάρχουν 12 παράθυρα.[2] Ο νάρθηκας βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της εκκλησίας, περιλαμβάνει 3 δωμάτια και είναι πλήρως τοιχογραφημένος.[2]
Οι τοιχογραφίες της είναι του 13ου αιώνα και αποτελούν εξαιρετικά παραδείγματα της μεσαιωνικής τέχνης,[2] όπως τα επιμελήθηκε ο βεζίρης της Ταμάρ, ο Αντόν Γκλοβιστανίτζης. Η εκκλησία είναι πλήρως τοιχογραφημένη, και οι εικόνες συνοδεύονται από επιγραφές στα Γεωργιανά ασομταβρούλι και μερικές στα Ελληνικά. Στα χαμηλότερα επίπεδα απεικονίζονται ιστορικές μορφές, όπως ο Γεώργιος Γ', η βασίλισσα Ταμάρ, ο Γεώργιος Δ'. Ο βεζίρης Αντόν απεικονίζεται να κρατά μία μινιατούρα της εκκλησίας. Στο δυτικό τοίχο απεικονίζονται σκηνές από την ζωή του Αγίου Νικολάου. [1] Στον θόλο απεικονίζονται: ένας διακοσμημένος σταυρός, η Παναγία, ο Χριστός, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, 9 Αρχάγγελοι. Ο Αβραάμ και οι προφήτες: Ηλίας, Ζαχαρίας, Ιερεμίας, Μαλαχίας, Ιεζεκιήλ, Ησαΐας. Στην επόμενη σειρά απεικονίζονται οι άγιοι, και μετά είναι οι Ευαγγελιστές και άγγελοι.[1] Στις τοιχογραφίες περιλαμβάνονται: η Παναγία Οδηγήτρια, αρκετοί άγιοι και ιερείς και σκηνές από την ζωή του Χριστού. [1]
Εκκλησία της Παναγίας: έχει διαστάσεις 11,2 x 7,8 μ. και βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. Χρονολογείται του 12ου-13ου αιώνα και τοιχογραφήθηκε τον 13ο αιώνα. Η πέτρινη εκκλησία είναι ερειπωμένη τώρα, αλλά ορισμένα μέρη της και μερικές από τις τοιχογραφίες έχουν διασωθεί.[2]
Εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου: έχει διαστάσεις 5,1 x 4,5 μ., είναι πέτρινο και χτίστηκε τον 14ο αιώνα κοντά στον δυτικό τοίχο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. Η είσοδος είναι στα νότια, Έχει ένα μικρό παράθυρο στα ανατολικά, ένα μικρό στα νότια, και ένα μεγάλο παράθυρο δυτικά. Πάνω από το παράθυρο της ανατολικής πρόσοψης υπάρχει ένας διακοσμητικός ανάγλυφος σταυρός.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 «† orthodoxy.ge † ეკლესიები და მონასტრები - ყინწვისის მონასტერი». www.orthodoxy.ge. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «ყინწვისი». www.dzeglebi.ge. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2019.
- ↑ Rosen, Roger. (2004). Georgia : a sovereign country of the Caucasus ([3rd ed.] έκδοση). [Hong Kong]: Odyssey. ISBN 9622177484. 56522268.
- ↑ Amiranashvili, Shalva. History of Georgian Art. Khelovneba: Tbilisi, Georgia: 1961.
- ↑ Abashidze, Irakli. Ed. Georgian Encyclopedia. Vol. IX. Tbilisi, Georgia: 1985.