Μιχαήλο Λάλιτς
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Μιχαήλο Λάλιτς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Михаило Лалић (Σερβικά) |
| Γέννηση | 7 Οκτωβρίου 1914[1][2][3] Trepča, Andrijevica |
| Θάνατος | 30 Δεκεμβρίου 1992[2][3][4] Βελιγράδι[5] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο του Μαυροβουνίου Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Σερβικά[6] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου Panto Mališić Gymnasium, Berane |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας δημοσιογράφος πεζογράφος[4] |
| Περίοδος ακμής | 1948 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Τάγμα των Ηρώων της Σοσιαλιστικής Εργασίας Βραβείο ΝΙΝ (1973)[7] d:Q121359105 (1963) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μιχαήλο Λάλιτς (προφέρεται [mixǎilɔ lâlitɕ]; 7 Οκτωβρίου 1914, Τρέπτσα, Αντριέβιτσα, Βασίλειο του Μαυροβουνίου – 30 Δεκεμβρίου 1992, Βελιγράδι, Σερβία & Μαυροβούνιο) ήταν ένας εξέχων συγγραφέας της σερβικής λογοτεχνίας.
Γενικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο χωριό Τρέπτσα (στο δήμο Αντριέβιτσα στο βόρειο-ανατολικό Μαυροβούνιο το 1914. Τα πιο σημαντικά μυθιστορήματά του είναι τα: "Svadba", "Zlo proljeće", "Raskid", "Hajka", "Ratna sreća", και το αριστούργημά του, "Lelejska gora".
Κέρδισε το Βραβείο ΝΙΝ (το βραβείο του περιοδικού NIN για το μυθιστόρημα της χρονιάς) για το "Ratna sreća" το 1973, και ήταν ο πρώτος αποδέκτης της "Njegos βραβείο" για το "Lelejska gora". Στα μυθιστορήματά απεικονίζονται σημαντικά γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας του Μαυροβουνίου, παγκόσμιοι Πόλεμοι, ιδίως, και οι μάχες μεταξύ των ανταρτών και των τσέτνικ.
Έζησε στο Χέρτσεγκ Νόβι και στο Βελιγράδι, και ήταν μέλος της Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών του Μαυροβουνίου και της σερβικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, της οποίας ήταν ο αντιπρόεδρος. Ήταν επίσης μέλος της SKOJ και του Κομμουνιστικού Κόμματος. Πέθανε στο Βελιγράδι το 1992.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Διηγήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Izvidnica (Περιπολία) (1948)
- Prvi snijeg (Το Πρώτο Χιόνι) (1951)
- Na mjesečini (Υπό το Σεληνόφως) (1956)
- Posljednje brdo (Ο Τελευταίος Λόφος) (1967)
Μυθιστορήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Svadba (Ο Γάμος) (1950)
- Zlo proljeće (Η Κακή Άνοιξη) (1953)
- Raskid (Ο χωρισμός) (1955)
- Lelejska gora (Το Βουνό των δακρύων) (1957,1962)
- Hajka (Η Επιδίωξη) (1960)
- Pramen ήμερο (Η Κλειδαριά του Σκότους) (1970)
- Ratna sreća (Η Τύχη του Πολέμου) (1973)
- Zatočnici (Οι Δικηγόροι) (1976)
- Dokle gora zazeleni (Μέχρι το Βουνό γίνεται Πράσινο) (1982)
- Gledajući dolje na drumove (Κοιτάζοντας κάτω στους Δρόμους) (1983)
- Odlučan čovjek (Ο Αποφασισμένος) (1990)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12423031j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 3,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. lalic-mihailo. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /145554. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12423031j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «НИН online». Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2017.
Εξωτερικές σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |