Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως Δαμασκηνός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το άρθρο αφορά Μητροπολίτη του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Για άλλα πρόσωπα με το ίδιο όνομα δείτε: Δαμασκηνός Παπανδρέου
Μητροπολίτης Δαμασκηνός
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση23  Φεβρουαρίου 1936
Κάτω Χρυσοβίτσα Αιτωλοακαρνανίας
Θάνατος5  Νοεμβρίου 2011[1]
Γενεύη
Αιτία θανάτουεγκεφαλικό επεισόδιο
Χώρα πολιτογράφησηςΕλβετία
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα[2]
Γερμανικά[2]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Βόννης
Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταθεολόγος
ορθόδοξος ιερέας[3]
Orthodox theologian[4]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαGreek Orthodox Metropolitan of France (1982–2003)
Greek Orthodox Metropolitan of Switzerland (1982–2003)
επίσκοπος
Βραβεύσειςεπίτιμος διδάκτωρ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Γενεύης
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Βέρνης
επίτιμος διδάκτωρ του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Βελιγραδίου
honorary doctor of the University of Bonn
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σόφιας

Ο Δαμασκηνός (Παπανδρέου) ήταν Μητροπολίτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Ο κατά κόσμον Βασίλειος Παπανδρέου γεννήθηκε στην Κάτω Χρυσοβίτσα του Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας στις 23 Φεβρουαρίου του 1936. Σπούδασε Θεολογία στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε το 1959, και χειροτονήθηκε διάκονος την ίδια χρονιά. Συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές στις Θεολογικές και Φιλοσοφικές Σχολές των Πανεπιστημίων Βόννης και Μάρμπουργκ (1959-1965), με αντικείμενο την Γενική Εκκλησιαστική Ιστορία και την Φιλοσοφία της Θρησκείας. Το 1961 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και το 1966 αναδείχθηκε διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το 1969 διορίστηκε προϊστάμενος του Ορθοδόξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ της Γενεύης, αναλαμβάνοντας και την Γραμματείας της προετοιμασίας της Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Το 1970 εξελέγη Μητροπολίτης Τρανουπόλεως και από το 1974 ήταν Καθηγητής της ρωμαιοκαθολικής Θεολογικής Σχολής της Λουκέρνης και μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Θρησκευτικών Επιστημών.

Στις 2 Οκτωβρίου 1982 εξελέγη πρώτος Μητροπολίτης της νεοσύστατης Ιεράς Μητροπόλεως Ελβετίας. Διετέλεσε Κοσμήτορας του Μεταπτυχιακού Ινστιτούτου Ορθοδόξου Θεολογίας στο Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Συμπρόεδρος των Μικτών Επιτροπών Θεολογικού Διαλόγου της Ορθοδόξου Εκκλησίας με την Παλαιοκαθολική Εκκλησία και με τις Αρχαίες Ανατολικές Εκκλησίες, Πρόεδρος, από χριστιανικής πλευράς, των διμερών Ακαδημαϊκών Συναντήσεων με τον Ιουδαϊσμό και το Ισλάμ και Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Τιμήθηκε με τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα από Ορθόδοξες Θεολογικές Σχολές.

Στις 20 Ιανουαρίου 2003 αποσύρθηκε για λόγους υγείας και εξελέγη Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως. Πέθανε ξαφνικά από εγκεφαλικό επεισόδιο τη νύχτα της 5ης Νοεμβρίου 2011 στη Γενεύη[5].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος
Ίδρυση
Μητροπολίτης Ελβετίας
1982-2003
Διάδοχος
Ιερεμίας
Προκάτοχος
Χηρεία
Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως
2003-2011
Διάδοχος
Αμφιλόχιος Στεργίου