Μετανάστευση από την Πολωνία μετά την ένταξη στην ΕΕ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετανάστευση, σε χιλιάδες, από την Πολωνία το 2004-2012 μετά την ένταξη της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με Κεντρική Στατιστική Υπηρεσία της Πολωνίας, 2013.[1]

Από την πτώση του σοσιαλισμού το 1989, η φύση της μετανάστευσης από και προς την Πολωνία βρίσκεται σε εξέλιξη. Μετά την ένταξη της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικότερα την ένταξη στην Περιοχή Σένγκεν, σημαντικός αριθμός Πολωνών, που εκτιμάται σε περισσότερα από δύο εκατομμύρια, έχουν μεταναστεύσει, κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας. Η πλειονότητα αυτών, σύμφωνα με την Κεντρική Στατιστική Υπηρεσία της Πολωνίας, έφυγαν για αναζήτηση καλύτερων ευκαιριών εργασίας στο εξωτερικό, διατηρώντας παράλληλα το καθεστώς μόνιμου κατοίκου στην Πολωνία.[2]

Μετά την ένταξη της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Πολωνοί απέκτησαν το δικαίωμα εργασίας σε ορισμένες χώρες της ΕΕ, ενώ ορισμένα από τα μέλη εφάρμοσαν μεταβατικές περιόδους. Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιρλανδία, η Σουηδία και η Μάλτα επέτρεψαν στους Πολωνούς να εργάζονται ελεύθερα χωρίς περιορισμούς από την αρχή. Μέχρι το 2007, σχεδόν 2,3 εκατομμύρια Πολωνοί ζούσαν στο εξωτερικό, κυρίως στη Δυτική Ευρώπη. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο κύμα οικονομικής μετανάστευσης των Πολωνών στο εξωτερικό από την μετανάστευση των Πολωνών στις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, το οποίο εκτιμάται ότι έφερε περίπου 1,5 εκατομμύρια[3][4] έως και 3,5 εκατομμύρια Πολωνούς στις Ηνωμένες Πολιτείες.[5]

Αριθμός Πολωνών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μετανάστευση των Πολωνών, σχετικά μέτρια την πρώτη δεκαετία μετά την πτώση του κομμουνισμού το 1989,[6] αυξήθηκε σημαντικά στα τέλη της δεκαετίας του 1990, με το μερίδιο των μεταναστών στο συνολικό πολωνικό πληθυσμό να αυξάνεται από 0,5% (~ 100.000) το 1998 σε 2,3% (~ 600.000) το 2008.[7] Το ποσοστό των νέων που φοιτούν σε πανεπιστήμια έχει επίσης αυξηθεί δραματικά από το 1989 με αποτέλεσμα «υπερχείλιση μυαλών» από τη στιγμή που η Πολωνία προσχώρησε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004. Ο αριθμός των νέων ενηλίκων που μιλούν αγγλικά διπλασιάστηκε σε μία μόνο δεκαετία μεταξύ 1996 και 2008.[8]

Από το άνοιγμα της αγοράς εργασίας μετά την ένταξη της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004,[9] η Πολωνία γνώρισε μαζική μετανάστευση άνω των 2 εκατομμυρίων στο εξωτερικό.[5] Από το 2011, 52 ανά 1.000 Πολωνούς πολίτες έχουν ζήσει εκτός της χώρας. όπου εκτιμάται σε 2,2 εκατομμύρια από την Πολωνική Κεντρική Στατιστική Υπηρεσία (ΚΣΥ) και 2,6-2,7 εκατομμύρια από τους δημοσιογράφους.[10] Τα στατιστικά στοιχεία της ΚΣΥ εκτιμούν ότι ο αριθμός των μακροχρόνιων Πολωνών μεταναστών στο εξωτερικό έχει αυξηθεί από 0,7 εκατομμύρια το 2002 σε έναν μέγιστο αριθμό σχεδόν 2,3 εκατομμυρίων το 2007 και έκτοτε μειώθηκε σε 2 εκατομμύρια έως το 2010-2011.[11] Παρέμεινε σχετικά σταθερό σε αυτό το επίπεδο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, μετά την αβεβαιότητα της παγκόσμιας ύφεσης του 2007-2008.[12] Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2015, το 12% του πολωνικού εργατικού πληθυσμού μετανάστευσε στο Ηνωμένο Βασίλειο για να εργαστεί εκεί.[13]

Σύμφωνα με έρευνα του 2013, περίπου το 14% των ενηλίκων Πολωνών εργάστηκαν στο εξωτερικό από το 2004 (περίπου το ένα τέταρτο για πάνω από ένα χρόνο). Το 69% έχει ένα μέλος της οικογένειας ενός στενού φίλου που ζει στο εξωτερικό και περίπου το 24% είναι ανοιχτό στη μετανάστευση.[14] Η πλειονότητα των Πολωνών μεταναστών ή όσων σκέφτονται να φύγουν είναι νέοι σύμφωνα με έρευνα του 2014 και περίπου το 90% των Πολωνών κάτω των 34 ετών έχουν εξετάσει κάποια μορφή μετανάστευσης.[10] Κατά την τελευταία δεκαετία, υπήρξε μια ορατή τάση ότι οι μετανάστες είναι όλο και πιο πιθανό να είναι νέοι και καλά μορφωμένοι.[7]

Σύμφωνα με δημοσκόπηση από το 2007, για περίπου 29% των Πολωνών μεταναστών η δουλειά τους στο εξωτερικό είναι η πρώτη δουλειά που είχαν στη ζωή τους.[15]

Η καθηγήτρια Κριστίνα Ιγκλίτσκα υπολόγισε ότι έως και μισό εκατομμύριο Πολωνοί μετανάστευσαν το 2013.[16] Από το 2011, περίπου το 80% των Πολωνών μεταναστών εγκαθίστανται στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.[11] Από το 2013, η μεγαλύτερη ομάδα της σύγχρονης πολωνικής διασποράς βρίσκεται στο Ηνωμένο Βασίλειο (550.000),[17] ακολουθούμενη από αυτή στη Γερμανία (425.608) και στη Γαλλία (350.000 το 2012). Σημαντική παρουσία Πολωνών μπορεί επίσης να βρεθεί στη Δημοκρατία της Ιρλανδία (115.000 το 2013), στην Ιταλία (94.000 το 2011) και στην Ολλανδία (103.000 το 2013).[5][18] Το 2011, οι μεγαλύτερες ομάδες πρόσφατων Πολωνών μεταναστών εκτός ΕΕ ήταν αυτές στις Ηνωμένες Πολιτείες (243.000) και στον Καναδά (52.000). Ο αριθμός των Πολωνών στη Νορβηγία, η οποία δεν είναι μέλος της ΕΕ, αυξήθηκε σημαντικά πρόσφατα (από 43.000 το 2011 σε 71.000 από το 2013).

Διαφορετικές περιοχές της Πολωνίας έχουν σημαντικά διαφορετικά πρότυπα μετανάστευσης. Από το 2011, τα βοεβοδάτα της Πολωνίας με τον υψηλότερο αριθμό μεταναστών ήταν το Βοεβοδάτο Οπόλε (10,6%), το Βοεβοδάτο Ποντλάσκιε (9,1%), το Βοεβοδάτο Κάτω Καρπαθίων (8,4%) και το Βοεβοδάτο Βαρμίας-Μαζουρίας (7,5%), σε αντίθεση με πολύ μικρότερο ποσοστό μετανάστευσης από το Βοεβοδάτο Μασοβίας (2,8%), το Βοεβοδάτο Λοτζ (2,9%) και το Βοεβοδάτο Μείζονος Πολωνίας (3,1%).[7][11] Συνολικά, η μετανάστευση είναι υψηλότερη στην φτωχότερη, ανατολική περιοχή της Πολωνίας.[19]

Λόγοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρωταρχικοί λόγοι για τη μετανάστευση είναι σχεδόν πάντα οικονομικής φύσης.[2] Έχει επηρεάσει δυσανάλογα τους νέους Πολωνούς, στα 20 και 30 έτη τους.[11][10][18] Οι λόγοι για τη μετανάστευση περιλαμβάνουν τους υψηλότερους μισθούς που προσφέρονται στο εξωτερικό[5] και τη δύσκολη κατάσταση των νέων στην πολωνική αγορά εργασίας,[6] που σχετίζονται με την αύξηση των επιπέδων ανεργίας κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης του 2008.[20][21] Λόγω της μεγάλης αύξησης του αριθμού των Πολωνών που φοιτούν σε πανεπιστήμια μετά την πτώση του κομμουνισμού, η προσφορά εκπαιδευμένων εργαζομένων υπερέβη την εγχώρια ζήτηση και ως αποτέλεσμα πολλοί νέοι Πολωνοί μετανάστευσαν στα δυτικά. Σύμφωνα με έρευνα που διενεργήθηκε το 2011, το 33% των ερωτηθέντων επεσήμαναν τους υψηλότερους μισθούς ως κίνητρο για τη μετανάστευση και το 31% την ανεργία, με το 3% να δηλώνει την επαγγελματική ανάπτυξη και το 16% να δηλώνει οικογενειακούς λόγους.[22]

Συνέπειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με την επίδραση των μακροπρόθεσμων μεταναστευτικών μοτίβων στα δημογραφικά στοιχεία της Πολωνίας, όπως ο πληθυσμός περιοχών που δεν προσελκύουν νέους.[11]

Οι θετικές συνέπειες της μετανάστευσης περιλαμβάνουν κέρδη σε δεξιότητες και εξοικείωση με τον παγκόσμιο πολιτισμό.[11][10] Οι εκτιμήσεις δείχνουν επίσης ότι η μετανάστευση αύξησε τους μισθούς για εκείνους τους εργαζόμενους που έμειναν πίσω, συνεισφέροντας περίπου το 11% της συνολικής αύξησης των μισθών μεταξύ 1998 και 2007.[23] Η μετανάστευση σχετίζεται επίσης με τη μείωση της ανεργίας στην Πολωνία και τα εμβάσματα περίπου 41 δισεκατομμυρίων ευρώ στην πολωνική οικονομία.[12]

Επιστρέφοντες μετανάστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τις καλύτερες οικονομικές συνθήκες και τους πολωνικούς μισθούς στο 70% του μέσου όρου της ΕΕ το 2016, η τάση μετανάστευσης άρχισε να μειώνεται στη δεκαετία του 2010 και απαιτείται περισσότερο εργατικό δυναμικό στη χώρα, οπότε ο Πολωνός Υπουργός Ανάπτυξης Ματέους Μοραβιέτσκι ενθάρρυνε τους Πολωνούς στο εξωτερικό να επιστρέψουν στην Πολωνία.[24]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ The Central Statistical Office (Poland) (Οκτώβριος 2013). Informacja o rozmiarach i kierunkach emigracji z Polski w latach 2004–2012. Βαρσοβία: GŁÓWNY URZĄD STATYSTYCZNY, DEPARTAMENT BADAŃ DEMOGRAFICZNYCH I RYNKU PRACY. http://www.stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/gus/L_Szacunek_emigracji_z_Polski_lata_2004-2012_XI_2012.pdf. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Αν Γουάιτ (2011). Post-communist Poland: social change and migration. Policy Press. σελίδες 27–. ISBN 978-1847428202. 
  3. ↑ Λάουρα Κατς Όλσον (1 Ιανουαρίου 2001). Age Through Ethnic Lenses: Caring for the Elderly in a Multicultural Society. Rowman & Littlefield. σελ. 171. ISBN 978-0-7425-0114-0. 
  4. ↑ Κέβιν Χίλστρομ· Λόρι Κολίερ Χίλστρομ (2005). The Industrial Revolution in America: Iron and steel. ABC-CLIO. σελ. 185. ISBN 978-1-85109-620-6. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «"Sueddeutsche Zeitung": Polska przeżywa największą falę emigracji od 100 lat». 
  6. ↑ 6,0 6,1 Christian Dustmann; Tommaso Frattini; Anna Rosso (2012). «The Effect of Emigration from Poland on Polish Wages». Centre for Research and Analysis of Migration - Department of Economics (University College London): 5. http://www.cream-migration.org/publ_uploads/CDP_29_12.pdf. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Christian Dustmann; Tommaso Frattini; Anna Rosso (2012). «The Effect of Emigration from Poland on Polish Wages». Centre for Research and Analysis of Migration - Department of Economics (University College London): 2. http://www.cream-migration.org/publ_uploads/CDP_29_12.pdf. 
  8. ↑ Γουάιτ 2011, chpt.
  9. ↑ Christian Dustmann; Tommaso Frattini; Anna Rosso (2012). «The Effect of Emigration from Poland on Polish Wages». Centre for Research and Analysis of Migration - Department of Economics (University College London): 6. http://www.cream-migration.org/publ_uploads/CDP_29_12.pdf. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 «Polska mnie rozczarowała». 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 «Współczesne migracje zagraniczne Polaków-w świetle badań bieżących i wyników NSP 2011 III Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Jakość i warunki życia a procesy demograficzne w Europie Środkowej w czasach nowożytnych" Zielona Góra 24-25 października 2012 r» (PDF). 
  12. ↑ 12,0 12,1 «Poland and the EU». The Economist. 
  13. ↑ The EU's Eastward Enlargement : Central and Eastern Europe's Strategies for Development Yoji Koyama σελ. 77
  14. ↑ CBOS BS/166/2013: POAKCESYJNE MIGRACJE ZAROBKOWE . http://www.cbos.pl/SPISKOM.
  15. ↑ Kariery i mobilność społeczno-zawodowa migrantów poakcesyjnych pod redakcja Ewy Jazwinskiej, σελ. 27, Οκτώβριος 2013
  16. ↑ «Half a million leave Poland in 2013». Radio Poland. 2014-02-11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-12-29. https://web.archive.org/web/20141229015311/http://www.thenews.pl/1/9/Artykul/161665,Half-a-million-leave-Poland-in-2013. Ανακτήθηκε στις 2014-12-29. 
  17. ↑ «Europe: where do people live?». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2022. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Informacja o rozmiarach i kierunkach emigracji z Polski w latach 2004–2013, 2014, GUS,
  19. ↑ CBOS BS/166/2013: POAKCESYJNE MIGRACJE ZAROBKOWE . http://www.cbos.pl/SPISKOM.
  20. ↑ «Young, Under-employed, and Poor in Poland». Worldbank.org. 10 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2014. 
  21. ↑ Polish Migration to the UK in the 'New' European Union: After 2004 edited by Dr Kathy Burrell De Monfort University 2012 σελ. 9
  22. ↑ [1] GŁÓWNY URZĄD STATYSTYCZNY DEPARTAMENT BADAŃ DEMOGRAFICZNYCH I RYNKU PRACY Informacja o rozmiarach i kierunkach emigracji z Polski w latach 2004 – 2012
  23. ↑ Christian Dustmann; Tommaso Frattini; Anna Rosso (2012). «The Effect of Emigration from Poland on Polish Wages». Centre for Research and Analysis of Migration - Department of Economics (University College London). http://www.cream-migration.org/publ_uploads/CDP_29_12.pdf. 
  24. ↑ «'Come back to Poland' says deputy prime minister». BBC News. https://www.bbc.com/news/world-europe-35837447. Ανακτήθηκε στις 2016-09-28. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μετανάστευση_από_την_Πολωνία_μετά_την_ένταξη_στην_ΕΕ&oldid=9279678"