Μεγάλη Κολομβία
| Μεγάλη Κολομβία | |||
|---|---|---|---|
| 1819–1831 | |||
| |||
.svg) | |||
| Χώρα | Μεγάλη Κολομβία | ||
| Πρωτεύουσα | Μπογκοτά | ||
| Γλώσσες | Ισπανικά | ||
| Πολίτευμα | πολιτεία, ομοσπονδιακή δημοκρατία και προεδρική δημοκρατία | ||
| Έκταση | 2.172.609 km² (1822) και 2.519.954 km² (1825) | ||
| Πληθυσμός | 2.469.000 (1825) | ||
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 4°39′0″N 74°3′0″W | ||
| δεδομένα () | |||
.svg)
Μεγάλη Κολομβία (Ισπ. Gran Colombia ισπανική προφορά: ˈɡɾaŋ koˈlombja (
ακούστε)) (1819 - 1831) ονομάζεται από τους ιστορικούς το κράτος της Κολομβίας που περιελάμβανε μέρος του βόρειου τμήματος της Νότιας Αμερικής και μέρος της νότιας Κεντρικής Αμερικής.
Το κράτος περιλάμβανε τα εδάφη της σημερινής Κολομβίας, του Ισημερινού, του Παναμά και της Βενεζουέλας, καθώς και τμήματα του βόρειου Περού και της βορειοδυτικής Βραζιλίας. Ο όρος χρησιμοποιείται ιστοριογραφικά για να την διακρίνει από την σημερινή Δημοκρατία της Κολομβίας,[1] που ήταν επίσης το επίσημο όνομα του πρώην κράτους.
Την εποχή της δημιουργίας της, η Μεγάλη Κολομβία ήταν το κράτος με το μεγαλύτερο κύρος στην Λατινική Αμερική. Ο Τζον Άνταμς, τότε υπουργός Εξωτερικών και μετέπειτα πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, έλεγε ότι είναι ένα από τα πιο ισχυρά κράτη στον κόσμο.[2] Αυτό το κύρος, μαζί με την ισχυρή προσωπικότητα του Σιμόν Μπολίβαρ, οδήγησε σε κινήματα ανεξαρτησίας στην Κούβα, τη Δομινικανή Δημοκρατία και το Πουέρτο Ρίκο, τα οποία επιθυμούσαν να σχηματίσουν ένα συνδεδεμένο κράτος με τη δημοκρατία.[3]
Όμως, η διεθνής αναγνώριση της νομιμότητας του κράτους της Μεγάλης Κολομβίας συνάντησε την ευρωπαϊκή αντίθεση στην ανεξαρτησία των κρατών της Αμερικής. Η Αυστρία, η Γαλλία και η Ρωσία αναγνώριζαν την ανεξαρτησία κρατών στην Αμερική μόνο εάν αυτά δέχονταν μονάρχες από τις ευρωπαϊκές δυναστείες. Επιπλέον, η Κολομβία και οι διεθνείς δυνάμεις διαφωνούσαν για την έκταση του εδάφους της Κολομβίας και των ορίων της.[4]
Η Μεγάλη Κολομβία ανακηρύχθηκε ως κράτος στον «Θεμελιώδη Νόμο» (Σύνταγμα) της Δημοκρατίας της Κολομβίας, που εκδόθηκε κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου της Ανγκοστούρα (1819), αλλά δεν τέθηκε σε ισχύ έως ότου το Κογκρέσο της Κούκουτα (1821) εξέδωσε το γνωστό ως «Σύνταγμα της Κούκουτα».
Η ύπαρξή του κράτους της Μεγάλης Κολομβίας σημαδεύτηκε από την διαμάχη μεταξύ εκείνων που υποστήριζαν μια κεντρική κυβέρνηση με ισχυρή εξουσία και εκείνων που υποστήριζαν μια αποκεντρωμένη, ομοσπονδιακή μορφή διακυβέρνησης. Ταυτόχρονα, προέκυψε ένας άλλος πολιτικός διαχωρισμός μεταξύ εκείνων που υποστήριξαν το Σύνταγμα της Κούκουτα και δύο ομάδων που προσπάθησαν να το καταργήσουν, είτε υπέρ της διάσπασης της χώρας σε μικρότερες δημοκρατίες, είτε με διατήρηση της ένωσης, αλλά με τη δημιουργία μιας ακόμη ισχυρότερης κεντρικής εξουσίας. Η παράταξη που ευνοούσε τον συνταγματικό κανόνα συσπειρώθηκε γύρω από τον Αντιπρόεδρο Φρανσίσκο ντε Πάουλα Σανταντέρ, ενώ εκείνοι που υποστήριζαν τη δημιουργία μιας ισχυρότερης κεντρικής εξουσίας είχαν επικεφαλής τον Πρόεδρο Σιμόν Μπολίβαρ. Οι δύο παρατάξεις ήταν σύμμαχοι στον πόλεμο κατά της ισπανικής κυριαρχίας, αλλά μέχρι το 1825 οι διαφορές τους είχαν γίνει δημόσιες και αποτελούσαν σημαντικό μέρος της πολιτικής αστάθειας έκτοτε.
Διάλυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μεγάλη Κολομβία διαλύθηκε το 1831 λόγω των πολιτικών διαφορών μεταξύ των υποστηρικτών του φεντεραλισμού και του συγκεντρωτισμού, καθώς και των περιφερειακών εντάσεων μεταξύ των λαών που αποτελούσαν τη δημοκρατία. Διασπάστηκε στα διάδοχα κράτη της Κολομβίας, του Ισημερινού και της Βενεζουέλας. Ο Παναμάς αποσπάστηκε από την Κολομβία το 1903. Καθώς το έδαφος της Μεγάλης Κολομβίας αντιστοιχούσε λίγο πολύ στην αρχική δικαιοδοσία της πρώην Αντιβασιλείας της Νέας Γρανάδας, διεκδικούσε επίσης την ακτή της Νικαράγουας στην Καραϊβική, την ακτή Μοσκίτο.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Los nombres de Colombia». Alta Consejería Presidencial para el Bicentenario de la Independencia de Colombia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2016.
- ↑ Kaplan 2014, σελίδες 401–402.
- ↑ Germán A. de la Reza (2014). «El intento de integración de Santo Domingo a la Gran Colombia (1821-1822)». Secuencia (Revista Secuencia) (93): 65–82. http://www.scielo.org.mx/scielo.php?pid=S0186-03482015000300004&script=sci_arttext. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2016.
- ↑ Germán A. de la Reza (2014). «El intento de integración de Santo Domingo a la Gran Colombia (1821-1822)». Secuencia (Revista Secuencia) (93): 65–82. http://www.scielo.org.mx/scielo.php?pid=S0186-03482015000300004&script=sci_arttext. Ανακτήθηκε στις March 1, 2016.
|