Μαρία Λουίζα ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρία Λουίζα ντε λα Τουρ ντ'Ωβέρν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση15  Αυγούστου 1725[1] ή 1725[2]
Παρίσι
Θάνατος1781[2]
Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΖυλ Ερκύλ Μεριαντέκ ντε Ροάν-Γκεμενέ
ΣύντροφοςΚάρολος Εδουάρδος Στιούαρτ
ΤέκναΑνρί Λουί Μαρί ντε Ροάν, Πρίγκιπας του Ροάν-Γκεμενέ
ΓονείςΚάρολος Γοδεφρείδος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν και Μάρια Καρολίνα Σομπιέσκα
ΑδέλφιαΓοδεφρείδος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν
ΟικογένειαΟίκος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν
Θυρεός

Η Μαρία-Λουίζα ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν, γαλλ.: Marie Louise Henriette Jeanne de La Tour d'Auvergne, (15 Αυγούστου 1725 – 1793) ήταν Γαλλίδα ευγενής και μέλος τού Οίκου ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν. Έγινε πριγκίπισσα τού Γκυεμενέ από τον γάμο της.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν το πρώτο παιδί, που γεννήθηκε από τον Κάρολο-Γοδεφρείδο ντε Λα τουρ ντ'Ωβέρν και τη σύζυγό του Mαρία-Καρολίνα Σομπιέσκα, εγγονή τού Ιωάννη Γ΄ Σομπιέσκι της Πολωνίας και μεγαλύτερη αδελφή της Κλημεντίνας Σομπιέσκι, συζύγου τού Ιακώβου-Φραγκίσκου-Εδουάρδου Στιούαρτ. Είχε έναν μικρότερο αδελφό, τον Γοδεφρείδο[-Κάρολο-Ερρίκο], που διαδέχθηκε τον πατέρα τους ως δούκας τού Μπουγιόν.

Ως δισεγγονή τού Ιωάννη Γ΄ της Πολωνίας, ήταν μία εξαιρετικά πλούσια κληρονόμος. Εξαιτίας τού τελευταίου, ο Λουδοβίκος ΙΕ΄ της Γαλλίας έδειξε μεγάλο προσωπικό ενδιαφέρον για τις προοπτικές γάμου της.

Η μαντμουαζέλ ντ'Ωβέρν ήταν μία προτεινόμενη νύφη για τον Ονορέ Γ΄ πρίγκιπα τού Μονακό. [3] Αυτός ήταν γιος της αείμνηστης Λουίζας-Ιππολύτης, πριγκίπισσας τού Μονακό, και τού συζύγου της Ιακώβου Γκογιόν ντε Ματινιόν. Παρόλο που τα σχέδια γάμου ανακοινώθηκαν στην Αυλή στις 26 Ιανουαρίου 1741, [3] στο τέλος ο γάμος δεν υλοποιήθηκε ποτέ. [3]

Τελικά, παντρεύτηκε τον Ιούλιο-Ηρακλή Μεριαντέκ ντε Ροάν, δούκα τού Μονμπαζόν, πρίγκιπα τού Γκυεμενέ.

Το ζευγάρι παντρεύτηκε στο Παρίσι στις 19 Φεβρουαρίου 1743, όταν εκείνη δεν ήταν ακόμη δεκαεπτά ετών. Εκείνος ήταν γιος τού Ηρακλή Μεριαντέκ ντε Ροάν, δούκα του Moνμπαζόν, πρίγκιπα τού Γκυεμενέ (1688–1757) και της Λουίζας-Γαβιέλας-Ιουλίας ντε Ροάν (1704–1741). Δύο χρόνια αργότερα, γεννήθηκε ένας γιος, ο Ερρίκος-Λουδοβίκος.

Μέσω της μητέρας της, η Μαρία-Λουίζα είχε συγγενείς μία Αγία Ρωμαία Αυτοκράτειρα της Γερμανίας και μία εκλέκτορα της Σαξονίας ως εξαδέλφια. Η θεία της, Άννα-Μαρία-Λουίζα ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν είχε ήδη παντρευτεί με τον Οίκο ντε Ροάν, του οποίου τα μέλη κατατάχθηκαν ως ξένοι πρίγκιπες στην Αυλή των Βερσαλλιών. Ως εκ τούτου, αυτό τους έδωσε την προσφώνηση της Αυτού Υψηλότητας και το δικαίωμα να υπερέχουν σε ορισμένα άλλα μέλη της Αυλής.

Τον Νοέμβριο του 1746, η Μαρία-Λουίζα προσβλήθηκε από ευλογιά, η οποία, εκείνη την εποχή, ήταν συχνά μία θανατηφόρα ασθένεια.

Κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής της, η οικογένειά της έλαβε ένα σημείωμα συμπαράστασης από τον πρώτο της εξάδελφο, Κάρολο-Εδουάρδο Στιούαρτ, γνωστό και ως «νεαρό διεκδικητή» της Αγγλίας & Σκωτίας. Έχοντας αναρρώσει, τον Αύγουστο του 1747, το ζευγάρι γνωρίστηκε και η Μαρία-Λουίζα ερωτεύτηκε με πάθος αυτόν τον πρώτο εξάδελφο, ο οποίος της ανταπέδωσε τα συναισθήματά της και ξεκίνησαν μία σχέση.

Στους κύκλους της Λουίζας η μοιχεία ήταν αποδεκτή, εφόσον γινόταν διακριτικά. Ωστόσο, καθώς ούτε η Μαρία-Λουίζα ούτε ο σύζυγός της ήταν άπιστοι στο παρελθόν, η πεθερά της την παρακολουθούσε πολύ αυστηρά, καθώς ο σύζυγός της ήταν στον γαλλικό στρατό στις Κάτω Χώρες και οι υπηρέτες της είχαν διαταχθεί από την πεθερά της να φυλάνε την αρετή της. Στη συνέχεια, η Mαρία-Λουίζα και ο Κάρολος κατέφυγαν σε μυστικές βόλτες με άμαξα τα μεσάνυχτα. Ωστόσο, η πεθερά της είχε ειδοποιήσει την αστυνομία τού Παρισιού, η οποία ανέφερε τι συνέβη.

Μετά από λίγο, η Μαρία-Λουίζα βρέθηκε έγκυος και κατέφυγε να κοιμηθεί με τον σύζυγό της, που επέστρεψε, για να τον κάνει να πιστέψει ότι ήταν ο πατέρας, αλλά αυτό εξόργισε τον ζηλιάρη Κάρολο-Εδουάρδο να δημιουργήσει μία σκηνή.

Ωστόσο, ο σύζυγος της Μαρίας-Λουίζας δεν έκανε τίποτε και τα κουτσομπολιά άρχισαν να διαδίδονται. Τον Ιανουάριο του 1748, αντιμέτωπη με τον πατέρα της καθώς και την πεθερά της, η Μαρία-Λουίζα αναγκάστηκε να γράψει στον Κάρολο τερματίζοντας τη σχέση τους. Παρ 'όλα αυτά, ο Κάρολος είχε ακόμη την άδεια να επισκεφθεί αυτήν και την οικογένειά της, για να διαψεύσει τα κουτσομπολιά για την υπόθεση τους.

Σε απόγνωση, η Mαρία-Λουίζα έγραψε περισσότερα γράμματα στον Κάρολο, απειλώντας ότι θα αυτοκτονήσει, αν δεν ερχόταν να τη δει. Το έκανε περίπου τρεις μήνες αργότερα, πάλι σε μία μεταμεσονύκτια αποστολή, αλλά μόνο για να της πει ότι είχε μία νέα ερωμένη, την Κλεμεντίνα Γουόλκινσο . Η Κλεμεντίνα αργότερα γέννησε τη Καρλόττα Στιούαρτ, δούκισσα του Όλμπανυ, το μοναδικό από τα παιδιά τού Καρόλου που επέζησε της βρεφικής ηλικίας.

Στις 28 Ιουλίου 1748, η Mαρία-Λουίζα γέννησε έναν γιο, ο οποίος βαφτίστηκε Κάρολος-Γοδεφρείδος-Σοφί-Ιούλιος-Μαρί ντε Ροάν. Ήταν η πεθερά της που έγραψε στον πατέρα τού Καρόλου-Γοδεφρείδου, «τον πρεσβύτερο διεκδικητή», στη Ρώμη για να πει τα νέα, αλλά όχι ότι αυτό το παιδί ήταν το εγγόνι του. Παρά το γεγονός ότι έγινε δεκτό ως μέλος της οικογένειας Ροάν, αρκετά γενεαλογικά βιβλία σημειώνουν το γεγονός ότι οι Ροάν δεν αναφέρουν ξανά αυτό το παιδί. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, ο Κάρολος-Γοδεφρείδος απεβίωσε σε ηλικία περίπου πέντε μηνών, τον Δεκέμβριο του 1748  ή 18 Ιανουαρίου 1749. [4]

Η Λουίζα έζησε τουλάχιστον άλλα τριάντα τρία χρόνια και προφανώς δεν ήταν ποτέ ξανά άπιστη. Όπως όλα δείχνουν, ήταν καλή σύζυγος και μητέρα για τον πρωτότοκο γιο της Ερρίκο, αλλά δεν έκανε ποτέ άλλο παιδί μετά το τέλος τού δεύτερου γιου της. Έκανε περιστασιακές εμφανίσεις στην Αυλή, στη συνέχεια στη ζωή της έγινε θρησκευόμενη και αφιέρωσε μεγάλο μέρος του χρόνου της σε φιλανθρωπίες.

Όταν απεβίωσε, τάφηκε και αυτή στη μονή ντε Φεγιάν (couvent des Feuillants) μαζί με το δεύτερο παιδί της. Ωστόσο, υπάρχει αβεβαιότητα ως προς το πότε ακριβώς απεβίωσε: είτε φυσικά τον Σεπτέμβριο τού 1781, είτε στη γκιλοτίνα το 1793. Το τελευταίο είναι ευρέως αποδεκτό.

Είναι μέσω της Mαρίας-Λουίζας, που οι σημερινοί πρίγκιπες τού Γκυεμενέ είναι υποψήφιοι τού δουκάτου τού Μπουγιόν.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μυθιστόρημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Louise είναι ένας χαρακτήρας στο μυθιστόρημα της Diana Gabaldon του 1992 Dragonfly in Amber, και υποδύεται η Claire Sermonne στη 2η σεζόν της τηλεοπτικής μεταφοράς, Outlander . [5]

Παραπομπές και σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00010720.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: «BnF catalogue général». (Γαλλικά) general catalog of BnF. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Παρίσι. 12046091v. Ανακτήθηκε στις 6  Αυγούστου 2023.
  3. 3,0 3,1 3,2 d'Albert Luynes, Charles Philippe (1860). Mémoires du duc de Luynes sur la cour de Louis XV (1735-1758) By Charles Philippe d'Albert de Luynes. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2010. 
  4. Charles Godefroi Sophie Jules Marie de ROHAN in: gw.geneanet.org [retrieved 9 July 2015]
  5. Bastién, Angelica Jade (16 Απριλίου 2016). «Outlander Season 2, Episode 2: The Wounds We Carry». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2016.