Μαρία Καρολίνα Σομπιέσκα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάρια Καρολίνα Σομπιέσκα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση25  Νοεμβρίου 1697[1]
Οουάβα
Θάνατος8  Μαΐου 1740[1]
Ζόβκβα
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚάρολος Γοδεφρείδος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν (από 1724)
Φρειδερίκος Μαυρίκιος Καζιμίρ ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν (από 1723)
ΤέκναΜαρία Λουίζα ντε λα Τουρ ντ'Ωβέρν
Γοδεφρείδος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν
ΓονείςΙάκωβος Λουδοβίκος Σομπιέσκι και Χέντβιχ Ελισάβετ του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ
ΑδέλφιαΜαρία Κλημεντίνη Σομπιέσκα
Maria Kasimira Sobieski
ΟικογένειαOίκος Σομπιέσκι
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλέας της Πολωνίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μαρία-Καρολίνα Σομπιέσκα, γαλλ.: Maria Karolina Sobieska, [2] (25 Νοεμβρίου 1697 – 8 Μαΐου 1740) ήταν Πολωνή ευγενής, κόρη τού Ιακώβου-Λουδοβίκου. Γνωστή ως Mαρία-Καρλόττα ή μόνο Καρλόττα, έγινε από τους γάμους της πρώτα πριγκίπισσα τού Τυρέν και αργότερα δούκισσα τού Μπουγιόν. Η Καρολίνα/Καρλόττα ήταν το τελευταίο επιζών μέλος τού Οίκου Σομπιέσκι.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένη από τον Ιάκωβο-Λουδοβίκο Σομπιέσκι και τη σύζυγό του, Χέντβιχ-Ελισάβετ τού Παλατινάτου-Νόιμπουργκ, ήταν η τρίτη κόρη τού ζεύγους. Η μικρότερη αδελφή της Κλημεντίνα, παντρεύτηκε τον Ιακωβίτη διεκδικητή Ιάκωβο-Φραγκίσκο-Εδουάρδο Στιούαρτ.

Στα πατρικά της εξαδέλφια περιλαμβάνονταν (τα παιδιά της θείας της Θηρεσίας-Κουνιγούνδης Σομπιέσκας) ο Κάρολος Ζ΄ βασιλιάς της Γερμανίας και ο Κλήμης-Αύγουστος της Βαυαρίας, αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας. Στα εξαδέλφια από τη μητέρα της περιλαμβανόταν η περίφημη Ελισάβετ Φαρνέζε, ο μελλοντικός Ιωάννης Ε΄ της Πορτογαλίας καθώς και η σύζυγός του Μαρία-Άννα των Αψβούργων-Αυστρίας.

Τα παιδικά της χρόνια τα πέρασε στη Σιλεσία. Της ζήτησαν το χέρι πολλοί αριστοκράτες, συμπεριλαμβανομένου τού Aντωνίου-Φερδινάνδου Γκοντζάγκα, δούκα τού Γκουαστάλα. Εκείνη, όμως, τον απέρριψε, λόγω ψυχικής ασθένειας τού δούκα.

Έχοντας ταξιδέψει στο Nόιμπουργκ, τη γενέτειρα της μητέρας της, ξεκίνησε μία σχέση με τον Mίχαλ Καζιμίες "Ρυμπένκο" Ραντζίβιου, [3] έναν μελλοντικό μεγάλο στρατάρχη (Hetman) τού μεγάλου δουκάτου της Λιθουανίας. Ήθελε να τον παντρευτεί, αλλά ο πατέρας της δεν επέτρεπε στο ζευγάρι να φύγει. Η Καρλόττα έπαθε κατάθλιψη και ήθελε να φύγει από την Αυλή και να ενταχθεί σε ένα μοναστήρι, αλλά ο Κάρολος ΣΤ΄ των Αψβούργων-Αυστρίας, βασιλιάς της Γερμανίας (άλλος πρώτος εξάδελφος), ανέλαβε να της βρει έναν κατάλληλο σύζυγο.

Ο υποψήφιος βρέθηκε στο πρόσωπο τού Φρειδερίκου-Καζιμίρ ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν, γιου του Εμμανουήλ-Θεοδοίου και της Mαρίας-Αρμάνδης ντε Λα Τρεμουάλ. Ήταν ο κληρονόμος τού κυρίαρχου δουκάτου τού Μπουγιόν, το οποίο κυβερνούσαν οι Λα Τουρ ντ'Ωβέρν για περισσότερο από έναν αιώνα. Ως διάδοχος, ονομάστηκε πρίγκιπας τού Τυρέν. Η Καρλόττα παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο-Καζιμίρ με πληρεξούσιο στις 25 Αυγούστου 1723 στο Nόις (σημερινή Γερμανία). Το ζευγάρι συναντήθηκε για πρώτη φορά στο Στρασβούργο στις 20 Σεπτεμβρίου και παντρεύτηκαν επίσημα.

Επιτάφιο μνημείο της Καρλόττας στην εκκλησία Σανκτ Καζιμίεζ στη Βαρσοβία, σκαλισμένη από τον Λορέντσο Ματιέλι.

Στη γαλλική αυλή, τα μέλη τού Οίκου ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν κατατάχθηκαν ως ξένοι πρίγκιπες. Αυτό τους έδωσε το δικαίωμα στην προσφώνηση της Υψηλότητας. Ως εκ τούτου, πριν γίνει δούκισσα τού Μπουγιόν, η Καρλόττα προσφωνείτο η Αυτής Υψηλότητα Πριγκίπισσα τού Τυρέν.

Ο Φρειδερίκος-Καζιμίρ απεβίωσε στο Στρασβούργο την 1η Οκτωβρίου 1723 αφήνοντας την Καρλόττα χήρα, παντρεμένη για δεκατέσσερις ημέρες. Επτά μήνες αργότερα, παντρεύτηκε τον μικρότερο αδελφό τού αποβιώσαντος συζύγου της, Κάρολο-Γοδφρείδο, ο οποίος ήταν πλέον πρίγκιπας τού Τυρέν και διάδοχος τού Μπουγιόν. Το νέο ζευγάρι παντρεύτηκε στις 2 Απριλίου 1724 στο Παρίσι. Ο γάμος έφερε δύο παιδιά: μία κόρη ονόματι Mαρία-Λουίζα (ερωμένη τού εξαδέλφου της ΚΑρόλου-Εδουάρδου Στιούαρτ, του Ιακωβίτη διεκδικητή) και έναν γιο ονόματι Γοδεφρείδο, που ήταν ο προτελευταίος δούκας τού Μπουγιόν.

Ο γάμος δεν ήταν ευτυχισμένος. Το ζευγάρι χώρισε και η Καρλόττα μετακόμισε στη Σιλεσία. Μετακομίζοντας ξανά, αυτή τη φορά στο Ζούκιεφ (Żółkiew), πέρασε τα τελευταία της χρόνια προσπαθώντας να προστατεύσει τα κτήματα τού πατέρα της, στα οποία ήταν κληρονόμος από το 1737. Με το τέλος τού πατέρα της, κληρονόμησε το δουκάτο της Ολάβα (Oława), όπου γεννήθηκε. [4]

Πριν από το τέλος της, όρισε τον παλιό της εραστή, Μίχαλ Καζίμιες "Ριμπένκο" Ραντζίβιου, ως κληρονόμο της. Ένα μέρος της βιβλιοθήκης της μεταδόθηκε στη διάσημη βιβλιοθήκη Ζαλούσκι, την οποία διαδέχθηκε η σημερινή Εθνική Βιβλιοθήκη της Πολωνίας.

Τάφηκε στην εκκλησία τού Αγίου Kαζιμίες, στη Βαρσοβία της Πολωνίας. Η καρδιά της Καρλόττας ταριχεύτηκε και τοποθετήθηκε στην ενοριακή εκκλησία του Ζούλκιεφ. Το επιτάφιο μνημείο της σχεδιάστηκε το 1747 από τον πρώην εραστή της. Εμφανίζει μία ρωγμή, που δείχνει την εξαφάνιση τού Οίκου Σομπιέσκι, τού οποίου ήταν το τελευταίο επιζόν μέλος.

Ο σύζυγός της επέζησε αυτής και απεβίωσε το 1771. Ο γιος της έζησε μέχρι το 1792 και η κόρη της εκτελέστηκε στην περίοδο Τρομοκρατίας της Γαλλικής Επανάστασης.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παιδιά με τον δεύτερο σύζυγό της:

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00010736.
  2. Sobieska is the proper spelling of her last name, for she was female
  3. Michasieńko and Charlotta at the Wilanów Palace Museum Retrieved 9 November 2011
  4. d'Albert Luynes, Charles Philippe (1860). Mémoires du duc de Luynes sur la cour de Louis XV (1735-1758) By Charles Philippe d'Albert de Luynes. Firmin Didot frères, fils et cie. σελ. 495. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2010. Marie Charlotte Sobieska. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]