Μανώλης Ανδριωτάκης

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 23/10/2016.
Το θέμα του παρόντος λήμματος μπορεί να μην ικανοποιεί τα κριτήρια της εγκυκλοπαιδικότητας σύμφωνα με τις οδηγίες της Βικιπαίδειας.
Αν θέλετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα έτσι ώστε να είναι κατανοητό ότι ανταποκρίνεται στα κριτήρια. Σε διαφορετική περίπτωση, είναι πιθανόν να γίνει ανακατεύθυνση, να συγχωνευθεί ή να διαγραφεί βάσει των κριτηρίων περί μη εγκυκλοπαιδικότητας.
Μανώλης Ανδριωτάκης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Μανώλης Ανδριωτάκης (Ελληνικά)
Γέννηση1974
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
δημοσιογράφος
δεδομένα

Ο Μανώλης Ανδριωτάκης (γεν. Αθήνα, 1974) είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης και δημοσιογράφος. Έχει συνεργαστεί με πλήθος μέσων ενημέρωσης, παραδοσιακών και νέων, έχει δημοσιεύσει 8 βιβλία κι έχει σκηνοθετήσει 5 ταινίες ντοκιμαντέρ. Έχει εργαστεί σε πλήθος εκδοτικών οίκων και βιβλιοπωλείων. Από τις 11 Νοεμβρίου 2011 ως το 2019, διατηρούσε τη διαδικτυακή εκπομπή βιβλίου GarageBOOKS. Έχει εμφανιστεί ως performer σε παράσταση χοροθεάτρου στο Φεστιβάλ Αθηνών, το 2008[1]. Από το 2019 συνεργάζεται με την εφημερίδα Καθημερινή[2]. Ασχολείται ενεργά με την οδική ασφάλεια.

Βιογραφικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μανώλης Ανδριωτάκης γεννήθηκε στις 10 Απριλίου 1974 στην Αθήνα. Έκανε σπουδές σκηνοθεσίας κινηματογράφου στις Σχολές Χατζίκου και Σταυράκου, απ' το 1994 ως το 1997. Από το 2004 ως το 2005 παρακολούθησε πανεπιστημιακά μαθήματα γλώσσας στο Paris III, Sorbonne.

Δημοσιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 2001 ως το 2005 εργάστηκε ως συντάκτης στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία. Το 2004 δημιούργησε το προσωπικό του μπλογκ, έγραψε το πρώτο βιβλίο για τα ιστολόγια και ερεύνησε το ομώνυμο ντοκιμαντέρ. Συμμετείχε ως ομιλητής για τα μπλογκ και τη νέα δημοσιογραφία σε συνέδρια, εκπομπές[3] και δημόσιες συζητήσεις[4][5].

Το 2007-2008 συνεργάστηκε με την εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος γράφοντας βιβλιοκριτικές. Από το 2006 ως το 2009 αρθρογράφισε στο περιοδικό Highlights για πολιτικά, μιντιακά, Διαδικτυακά και καλλιτεχνικά θέματα.

Στις 11 Νοεμβρίου 2011 ξεκίνησε τη διαδικτυακή εκπομπή βιβλίου GarageBOOKS[6], παρουσιάζοντας βιβλία από ένα γκαράζ. Οι τελευταίες εκπομπές παρουσιάστηκαν το 2019.

Απ' το 2013 ως το 2015 παρείχε συμβουλευτικές υπηρεσίες, εκπαίδευση στα νέα μέσα και στρατηγική αξιοποίηση του διαδικτύου στη ΝΕΡΙΤ Α.Ε..

Από το 2016 συνεργάζεται με το περιοδικό Κ της εφημερίδας Η Καθημερινή, και απ' το 2019 με το ένθετο «Τέχνες και Γράμματα», της κυριακάτικης Καθημερινής.

Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Homo Automaton, Η τεχνητή νοημοσύνη και εμείς, GarageBOOKS, 2020[7].
  • Το δεξί χέρι, Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2019[8].
  • Πρόσεξέ με, Το διαδίκτυο σήμερα, Από τη βιομηχανία της προσοχής στη βιοτεχνία του ενδιαφέροντος, Εκδόσεις Ιωλκός, 2016[9].
  • Η μεγάλη εικόνα, Εκδόσεις Διόπτρα, 2014[10].
  • Ήμουν ασπρόμαυρο, GarageBOOKS, 2012[11].
  • 33, ποιητικό graphic novel με κείμενα και σχέδια, Εκδόσεις Οξύ, 2009[12].
  • Blog. Ειδήσεις απ' το δικό σου δωμάτιο, μελέτη για τα Διαδικτυακά ιστολόγια, Εκδόσεις Νεφέλη, 2007[13].
  • Η πέμπτη εξουσία, μια κριτικής για τη σχέση των Μέσω με τη διαφήμιση, Εκδόσεις Νεφέλη, 2005[14].
  • Σχέδια πόλης, Τέχνη διαμαρτυρία και διαφήμιση στους δημόσιους χώρους των μητροπόλεων, μελέτη για την Αθηναϊκή σκηνή της τέχνης του δρόμου με φωτογραφίες του συγγραφέα, Εκδόσεις Νεφέλη, 2005[15].
  • Θεσσαλονίκη 1896, ιστορικό βιβλίο για την χρονιά των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα, Εκδόσεις Ζήτρος, 2004[16].
  • Πολιτισμικός ακτιβισμός, συλλογή άρθρων και μια συνέντευξη με τη συγγραφέα Naomi Klein, Εκδόσεις Futura, 2003[17].

Μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ζωή: Οδηγίες χρήσης, Julian Baggini & Antonia Maccaro, Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2021[18]
  • Νέα σκοτεινή εποχή, Η τεχνολογία και το τέλος του μέλλοντος, James Bridle, Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2020[19].
  • Τί θα έκανε η Google; Jeff Jarvis, Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2011[20].
  • Νίτσε και μεταμοντερνισμός, Dave Robinson, Εκδόσεις Futura, 2002[21].

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • #FollowMe, εξερευνώντας το Twitter, 2012, Σκηνοθεσία, έρευνα και μοντάζ, 2012, προβλήθηκε στο 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης[22].
  • Προσοχή: Φονικές διαφημίσεις, 2010, Σκηνοθεσία και έρευνα, προβλήθηκε στο 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης[23].
  • Blog, ένας νέος δημόσιος χώρος, 2008, Συνσκηνοθεσία με τη Μέντη Μέγα και έρευνα του, προβλήθηκε στη δημόσια τηλεόραση της ΕΤ1.
  • Spray, 2007, Συνσκηνοθεσία με τη Μέντη Μέγα, προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Ecofilms της Ρόδου.
  • Δουλεύοντας με τον Τζιμ, 2005, Συνσκηνοθεσία με τη Μέντη Μέγα, προβλήθηκε στο φεστιβάλ AZA της Θεσσαλονίκης.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Ελληνικός χορός: ντουέτα και σόλο | Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2016». Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. 
  2. ↑ «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022. 
  3. ↑ metablogging (2007-06-01), Συνέντευξη Ανδριωτάκη στη ΝΕΤ για την Αμαλία, https://www.youtube.com/watch?v=wj6X2PWGz_I&feature=youtu.be, ανακτήθηκε στις 2016-10-24 
  4. ↑ «Το ΒΗΜΑ Ιδεών - Βlogs και συμμετοχικά διαδικτυακά Μέσα». www.vimaideon.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. 
  5. ↑ «Καταιγίδα από... blogs, Του Κωστα Ονισενκο | Kathimerini». http://www.kathimerini.gr/299586/article/epikairothta/ellada/kataigida-apo-blogs. Ανακτήθηκε στις 2016-10-24. 
  6. ↑ «Manolis Andriotakis | GarageBOOKS». http://www.garagebooks.gr. Ανακτήθηκε στις 2016-10-24. 
  7. ↑ «Homo Automaton – GARAGE BOOKS». Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022. 
  8. ↑ «Το δεξί χέρι». metaixmio.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022. 
  9. ↑ «ΙΩΛΚΟΣ Εκδόσεις - Βιβλία - eBooks - Πρόσεξέ με! - Ανδριωτάκης, Μανώλης - Νέες κυκλοφορίες». www.iolcos.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  10. ↑ «Βιβλίο, Η μεγάλη εικόνα, Μανώλης Ανδριωτάκης - Dioptra.gr». www.dioptra.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. 
  11. ↑ Ανδριωτάκης, Μανώλης (13 Δεκεμβρίου 2012). Ήμουν Ασπρόμαυρο. GarageBOOKS. ISBN 9781291234459. 
  12. ↑ «.:BiblioNet : 33 / Ανδριωτάκης, Μανώλης». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. 
  13. ↑ «.:BiblioNet : Blog / Ανδριωτάκης, Μανώλης». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. 
  14. ↑ «.:BiblioNet : Η πέμπτη εξουσία / Ανδριωτάκης, Μανώλης». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. 
  15. ↑ «.:BiblioNet : Σχέδια πόλης / Ανδριωτάκης, Μανώλης». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. 
  16. ↑ «.:BiblioNet : Θεσσαλονίκη 1896 / Μέγας, Γιάννης». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. 
  17. ↑ «.:BiblioNet : Πολιτισμικός ακτιβισμός / Ανδριωτάκης, Μανώλης». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. 
  18. ↑ «Ζωή: Οδηγίες χρήσης από τους μεγάλους φιλοσόφους για να τα βγάλεις πέρα». metaixmio.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022. 
  19. ↑ «Νέα σκοτεινή εποχή: Η τεχνολογία και το τέλος του μέλλοντος». metaixmio.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022. 
  20. ↑ «Metaixmio. Τι θα έκανε η Google;». metaixmio.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. 
  21. ↑ «.:BiblioNet : Νίτσε και μεταμοντερνισμός / Robinson, Dave». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. 
  22. ↑ «TDF15 - Τμήματα Προγράμματος». Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  23. ↑ «TDF12 - Τμήματα Προγράμματος». Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μανώλης_Ανδριωτάκης&oldid=10465004"