Μαγδαληνή της Γαλλίας
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Μαγδαληνή της Γαλλίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Madeleine de France (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1 Δεκεμβρίου 1443 Τουρ |
| Θάνατος | 23 Ιανουαρίου 1495[1] Παμπλόνα |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός της Παμπλόνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Γαλλίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά Ισπανικά λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γκαστόν της Βιάνα (από 1461)[2][3] |
| Τέκνα | Φραγκίσκος Φοίβος της Ναβάρρας[2] Αικατερίνη της Ναβάρρας[2] |
| Γονείς | Κάρολος Ζ' της Γαλλίας[2] και Μαρία των Ανζού[2] |
| Αδέλφια | Λουδοβίκος ΙΑ΄ της Γαλλίας[2] Κάρολος της Γαλλίας Ραδεγόνδη της Γαλλίας Αικατερίνη της Γαλλίας[2] Γιολάνδη του Βαλουά Ιωάννα της Γαλλίας Καρλόττα του Βαλουά Μαρία του Βαλουά Μαρία της Γαλλίας |
| Συγγενείς | Άννα του Φουά (ανιψιά) |
| Οικογένεια | Οίκος του Βαλουά |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αντιβασιλιάς |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μαγδαληνή, γαλλικά: Madeleine (1 Δεκεμβρίου 1443 - 21 Ιανουαρίου 1495) από τον Οίκο των Βαλουά ήταν πριγκίπισσα της Γαλλίας και με τον γάμο της έγινε πριγκίπισσα της Βιάνα. Έγινε αντιβασίλισσα της Ναβάρας κατά την ανηλικότητα των τέκνων της (1479-94).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν η πέμπτη κόρη του Καρόλου Ζ΄ της Γαλλίας και της Μαρίας των Βαλουά, κόρης του Λουδοβίκου Β΄ δούκα του Ανζού & βασιλιά της Νάπολης.
Γεννήθηκε στο Τουρ και αρχικά είχε μνηστευθεί με τον Λαδίσλαο Ε΄ των Αψβούργων βασιλιά της Ουγγαρίας, αλλά αυτός -ενώ προετοιμαζόταν για τον γάμο- απεβίωσε 17 ετών αιφνίδια. Διαδόθηκε η φήμη ότι τον δηλητηρίασαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι,αλλά τον 20ό αιώνα αποκαλύφθηκε ότι η αιτία του τέλους του ήταν η λευχαιμία.
Τελικά παντρεύτηκε τον διάδοχο της Ναβάρρας, γιο της Ελεονώρας των Τραστάμαρα βασίλισσα της Ναβάρρας. Όμως ο σύζυγός της απεβίωσε το 1470, ο πεθερός της Γκαστόν Δ΄ κόμης του Φουά το 1472 και η πεθερά της το 1479. Έτσι ο γιος της Μαγδαληνής, ο Φραγκίσκος-Φοίβος, κληρονόμησε την κομητεία του Φουά όταν ήταν 5 ετών και μετά το βασίλειο της Ναβάρρας 12 ετών. Τότε η Μαγδαληνή ανέλαβε την αντιβασιλεία, ως το 1483 που ο γιος της απεβίωσε 17 ετών. Τον διαδέχθηκε η κόρη της Αικατερίνη, στην οποία η Μαγδαληνή συνέχισε να είναι αντιβασίλισσα, ως το 1494. Κατά την αντιβασιλεία της πιέστηκε να πολεμήσει τον Ιωάννη των Φουά, υποκόμη του Ναρμπόν, αδελφό του άνδρα της, όταν διεκδίκησε τη Ναβάρα ως ο άρρην κληρονόμος του Φραγκίσκου-Φοίβου. Το 1494 την πήρε όμηρο ο Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας, γαμπρός του Ιωάννη.
Η Μαγδαληνή απεβίωσε το 1495 στην Παμπλόνα και το τέλος της προκάλεσε νέες συγκρούσεις. Το 1498 απεβίωσε ο ανιψιός της Κάρολος Η΄ της Γαλλίας και το 1522 η αδελφή του Άννα της Γαλλίας: οι τρεις τους ήταν οι τελευταίοι απόγονοι του κύριου κλάδου των Βαλουά. Τον Λουδοβίκο ΙΒ΄ της Γαλλίας (βασ. 1498-1515) διαδέχθηκε ο κλάδος των Βαλουά-Ανγκουλέμ και μετά ο Ερρίκος Δ΄, απόγονος της Μαγδαληνής.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε το 1461 τον Γκαστόν των Φουά-Γκραγύ πρίγκιπα της Βιάνα και είχε τέκνα:
- Φραγκίσκος-Φοίβος 1467-1483, βασιλιάς της Ναβάρρας, απεβίωσε 16 ετών.
- Αικατερίνη 1468-1517, βασίλισσα της Ναβάρρας suo jure, παντρεύτηκε τον Ιωάννη κύριο του Αλμπρέ.
- Ερρίκος Β΄ των Αλμπρέ 1503-1555, βασιλιάς της Ναβάρρας.
- Ιωάννα του Αλμπρέ 1528-1572, βασίλισσα της Ναβάρρας, παντρεύτηκε πρώτα τον Γουλιέλμο δούκα των Γύλιχ-Κλέβης-Μπεργκ και μετά τον Αντώνιο των Βουρβόνων δούκα του Βαντόμ.
- Ερρίκος Β΄ των Βουρβόνων 1553-1610, βασιλιάς της Ναβάρρας και, ως Δ΄, της Γαλλίας.
- Ιωάννα του Αλμπρέ 1528-1572, βασίλισσα της Ναβάρρας, παντρεύτηκε πρώτα τον Γουλιέλμο δούκα των Γύλιχ-Κλέβης-Μπεργκ και μετά τον Αντώνιο των Βουρβόνων δούκα του Βαντόμ.
- Ερρίκος Β΄ των Αλμπρέ 1503-1555, βασιλιάς της Ναβάρρας.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Fletcher, Stella (2013). The Longman Companion to Renaissance Europe, 1390-1530. Routledge.
- Anthony, R. (1931). Identification et Étude des Ossements des Rois de Navarre inhumés dans la Cathédrale de Lescar [Identification and Study of the Bones of the Kings of Navarre buried in the Cathedral of Lescar] (PDF). Archives du Muséum, 6e series (in French). VII. Masson et Cie.