Μίλαν Πιροσάνατς
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Μίλαν Πιροσάνατς | |
|---|---|
 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 1 Ιανουαρίου 1837 και 7 Ιανουαρίου 1837, Γιάγκοντινα |
| Θάνατος | 1 Μαρτίου 1897[1] Βελιγράδι |
| Υπηκοότητα | Σερβία |
| Πολιτικό κόμμα | Serbian Progressive Party |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Παρισιού Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου[2] |
| Επάγγελμα | πολιτικός δικηγόρος δικαστής ιστορικός νομικός[3] υπουργός[3] |
| Υπογραφή |  |
| Αξίωμα | δικαστής |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μίλαν Πιροσάνατς (σερβικά : Милан Пироћанац) (Γιαγκόντινα 7 Ιανουαρίου 1837 - Βελιγράδι 1η Μαρτίου 1897) ήταν νομικός και πολιτικός της Σερβίας, υπουργός και πρωθυπουργός.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν γιος του Στέφαν Νεντελίκοβιτς από το Πίροτ που συμμετείχε στις εξεγέρσεις κατά των Οθωμανών και αργότερα έφθασε να γινει επικεφαλής στην περιοχή της Knjaževcu. Μητέρα του ήταν η Μίλιτσα από την Γιαγκόντινα που σε πρώτο γάμο είχε παντρεύτηκε τον Πάβλε Κούκιτσα συμπολεμιστή του Καραγιώργη.
Πήγε δημοτικό σχολείο στη Γιαγκόντινα και λύκειο στο Κραγκούγιεβατς και στο Βελιγράδι. Συνέχισε τις σπουδές του στη νομική σχολή του Βελιγραδίου (1854-1856)κι έπειτα τις συνέχισε στην Χαϊδελβέργη, στο τέλος το 1861 επέστρεψε στο Βελιγράδι, κατά τη διάρκεια των σπουδών του του άλλαξε το όνομά του από "Νεντελίκοβιτς" σε "Πιροσάνατς".
Με παρότρυνση του Ίλιγια Γκαρασάνιν εργάστηκε στο υπουργείο εξωτερικών και έφτασε μέχρι την θέση του υπουργού. Το 1868 διορίστηκε πρόεδρος του δικαστηρίου της Ρούντνικ και το 1872 άσκησε την δικηγορία στο Βελιγράδι. Δικαστής του αρείου πάγου το 1874, η θητεία στην θέση αυτή διακόπηκε όταν έγινε υπουργός εξωτερικών από τις 20 Νοεμβρίου 1874 έως τις 20 Ιανουαρίου 1875.
Από τις 21 Οκτωβρίου 1880 ήταν πρόεδρος της σερβικής κυβέρνησης, πρωθυπουργός, μέχρι τις 21 Σεπτεμβρίου 1883. Υπουργός Δικαιοσύνης από τις 10 Οκτωβρίου 1881 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1883. Σαν πρωθυπουργός άρχισε ένα ευρύ πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της Σερβίας σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Ψηφίστηκαν φιλελεύθεροι νόμοι που οδήγησαν στη σύγχρονη πολιτική οργάνωση και το κράτος δικαίου στη Σερβία. Υπεγράφη μια αμφιλεγόμενη μυστική σύμβαση με την Αυστροουγγαρία το 1881, μια εμπορική συμφωνία η οποία άνοιξε την πόρτα για την σερβική γεωργία στις γειτονικές αγορές. Άρχισε να κατασκευάζετε η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή (Βελιγράδι-Νις και Νις-Πίροτ) και να έλαβει το πρώτο δάνειο στην ευρωπαϊκή αγορά χρήματος. Αναμόρφωσε το στρατό και δημιούργησε μόνιμο στρατό, προσπάθησε και συνταγματική μεταρρύθμιση, αλλά απέτυχε λόγω της αντίθεσης του βασιλιά Μίλαν.
Ήταν επικεφαλής του Σερβικού Προοδευτικού κόμματος της δεκαετίας του 1880 μέχρι το 1886. Ήταν δικηγόρος κι εκπροσώπησε την βασίλισσα Ναταλία εναντίον της συζύγου του βασιλιά Μίλαν, καθώς και ξένη επιχείρηση σιδηροδρόμων κατά της κυβέρνησης της Σερβίας.
Έχει γράψει πολλά βιβλία ιστορίας με θέματα την βασιλική οικογένεια, την κοινή δράση των λαών των Βαλκανίων και της Βαλκανικής χερσονήσου.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Ινστιτούτο Λεξικογραφίας «Μίροσλαβ Κρλέζα». 1999. 48393.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2016900691. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2022.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Душко М. Ковачевић: Влада Милана Пироћанца, црквено питање и Русија[νεκρός σύνδεσμος], Истраживања, број 16, 2005. године
- Slobodan Jovanović, Vlada Milana Obrenovića, vol. I-II, BIGZ, Beograd 1990.
- Gale Stokes, Politics as Development. The Emergence of Political Parties in Nineteenth-Century Serbia, Duke University Press, Durham & London 1990
- Alex N. Dragnich, The Development of Parliamentary Government in Serbia, East European Monographs & Columbia University Press, Boulder & New York 1978.
- Grgur Jakšić, Iz srpske istorije. Abdikacija Kralja Milana i druge rasprave, Prosveta, Beograd 1956.