Μαίρη Λου ΜακΝτόναλντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Μέρι Λου ΜακΝτόναλντ)
Μαίρη Λου ΜακΝτόναλντ
TD
Mary Lou McDonald
Προεδρίνα του Σιν Φέιν
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
10 Φεβρουαρίου 2018
ΑντιπρόεδροςΜισέλ Ονίλ
ΠροκάτοχοςΤζέρι Άνταμς
Αντιπροεδρίνα του Σιν Φέιν
Περίοδος
22 Φεβρουαρίου 2009 – 10 Φεβρουαρίου 2018
ΠρόεδροςΤζέρι Άνταμς
ΠροκάτοχοςΠατ Ντόχερτι
ΔιάδοχοςΜισέλ Ονίλ
Βουλευτίνα
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
Φεβρουάριος του 2011
Ευρωβουλευτίνα
Περίοδος
1 Ιουλίου 2004 – 20 Ιουνίου 2009
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση01 Μαΐου 1969 (1969-05-01) (54 ετών), Τσέρτσταουν, Δουβλίνο, Ιρλανδία
ΕθνότηταΙρλανδή
Πολιτικό κόμμαΣιν Φέιν
ΣύζυγοςΜάρτιν Λάνιγκαν (γ. 1996)
Παιδιά2
ΣπουδέςΚολέγιο Τριάδα, Δουβλίνο
Πανεπιστήμιο του Λίμερικ
Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου
ΙστοσελίδαOfficial website
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μαίρη Λουίζ ΜακΝτόναλντ (γέννηση: 1η Μαΐου 1969) είναι μία Ιρλανδή πολιτικός που από τον Φεβρουάριο του 2018 είναι Πρόεδρος του κόμματος Σιν Φέιν. Στις εκλογές του 2011 εξελέγη Τιάχτα Ντάλα (βουλευτίνα) για την περιφέρεια του Κεντρικού Δουβλίνου. Το 2009-2018 ήταν αντιπρόεδρος του Σιν Φέιν, και το 2004-2009 ήταν Ευρωβουλευτίνα για την περιφέρεια του Δουβλίνου. [1]

Την 10η Φεβρουαρίου 2018 η Μακντόναλντ διαδέχθηκε τον επί πολλά χρόνια αρχηγό του κόμματος Τζέρι Άνταμς, μετά από ειδικό άρντφεϊς (συνέδριο του κόμματος) στο Δουβλίνο. [2]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Δουβλίνο, στη μεσοαστική οικογένεια[3] του οικοδόμου Πάτρικ Μακντόνταλντ και της νοικοκυράς Τζόαν. Στην ηλικία των 9 ετών, οι γονείς της χώρισαν και η Μαίρη Λου έμεινε μαζί με τη μητέρα της στο Ράθγκαρ, ένα προάστιο στα 3 χλμ. από το κέντρο του Δουβλίνου.[4] Έχει έναν μεγαλύτερο αδελφό, τον Μπερνάρντ, και δύο μικρότερα δίδυμα αδέλφια, τον Πάτρικ και την Τζοάν. Η Τζοάν, που είναι δασκάλα, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 έχει προσχωρήσει στο σοσιαλιστικό ρεπουμπλικανικό κόμμα "Έιριτζι" (Άνοδος).[5][6] Ο Πάτρικ εργάζεται ως δικηγόρος πνευματικών δικαιωμάτων και ο Μπερνάρντ είναι επιστήμονας.

Η Μακντόνταλντ μαθήτευσε στο Νοτρ Νταμ του Δουβλίνου, ένα ιδιωτικό, καθολικό σχολείο μόνο για κορίτσια, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις συζητήσεις. [7] Στη συνέχεια, η Μακντόναλντ στο Κολέγιο Τριάδα του Δουβλίνου, από το οποίο έλαβε ένα πτυχίο Αγγλικής λογοτεχνίας.[8] Μετά, σπούδασε για τις εργασιακές σχέσεις στο Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου.[9] Το 1995 έλαβε ένα δίπλωμα Μάστερ Τεχνών στις Σπουδές Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης από το Πανεπιστήμιο του Λίμερικ.[10] Στην πορεία της σταδιοδρομίας της έχει απασχοληθεί σε διάφορες θέσεις, όπως ως σύμβουλος στο Ιρλανδικό Κέντρο Παραγωγικότητας, ως ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, και δίδαξε στη Μονάδα Συνεργασίας της Υπηρεσίας Εκπαίδευσης και Κατάρτισης. [11]

Η Μακντόναλντ μπήκε στο Ιρλανδικό Εθνικό Κογκρέσο, μια διακομματική ρεπουμπλικανική πολιτική οργάνωση, στην οποία ηγήθηκε το 2000-1. Ηγήθηκε σε μια διαδήλωση στο Δουβλίνο, που έγινε για τα αποκαλυπτήρια μιας πινακίδας, στην τοποθεσία όπου το Ιρλανδικό Τάγμα της Οράγγης πραγματοποίησε την πρώτη του συνάντηση, το 1798.[12][13][14]

Ο σύζυγος της Μακντόναλντ, ο Μάρτιν Λάνιγκαν, εργάζεται ως υπεύθυνος ελέγχου στην "Έρβια", μία ΔΕΚΟ για την παροχή φυσικού αερίου στην Ιρλανδία. Ζουν μαζί με τα δύο παιδιάς τους στο Κάμπρα του Βόρειου Δουβλίνου.[15]

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μακντόναλντ είναι ηγετικό μέλος του κόμματος Σιν Φέιν από το 2001.[16] Το 2002 συμμετείχε για πρώτη φορά στις Ιρλανδικές γενικές εκλογές από την περιφέρεια του Δυτικού Δουβλίνου. Το Σιν Φέιν συγκέντρωσε το 6,5% των ψήφων και κέρδισε 5 έδρες, αλλά η Μακντόναλντ δεν μπήκε στο Ντάιλ.

Το 2004 η Μακντόναλντ συμμετείχε στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και έγινε η πρώτη Ευρωβουλευτίνα του Σιν Φέιν, συγκεντρώνοντας πάνω από 60.000 ψήφους πρώτης προτίμησης από την περιφέρεια του Δουβλίνου.[17] Το 2007, συμπεριλήφθηκε στη λίστα των επικρατέστερων υποψηφίων για το βραβείο του «Ευρωβουλευτή της Χρονιάς», από το περιοδικό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, «για την πιο πολύτιμη συνεισφορά στο πεδίο της πολιτικής απασχόλησης».[18] Στις Ιρλανδικές γενικές εκλογές του 2007, το Σιν Φέιν συγκέντρωσε το 6,9% των ψήφων πρώτης προτίμησης και κέρδισε 4 έδρες, αλλά η Μακντόναλντ, που ήταν υποψήφια στην περιφέρεια του Κεντρικού Δουβλίνου, δεν κατάφερε να εκλεγεί στο 30ο Ντάιλ. Κατά τη διάρκεια της θητείας της, ηγήθηκε στην εκστρατεία του Σιν Φέιν κατά της Συνθήκης της Λισαβόνας.[19] Διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και αναπληρώτρια της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών.[20]

Την 22η Φεβρουαρίου 2009, μετά από ένα άρντφεις (συνέδριο κόμματος) του Σιν Φέιν, η Μακντόναλντ έγινε αντιπρόεδρος του κόμματος αντικαθιστώντας τον επί πολλά χρόνια αντιπρόεδρο Πατ Ντόχερτι. Στις ευρωεκλογές του 2009, οι έδρες του Δουβλίνου ελαττώθηκαν από τέσσερις σε τρεις. Η αναμέτρηση ήταν δύσκολη, και η Μακντόναλντ, που συγκέντρωσε 48.000 ψήφους πρώτης προτίμησης, έχασε την έδρα της στο ΕΚ. [21]

Ιρλανδικό Ντάιλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

α-->δ: Οι Κάρεν Μούλεν, Ντέκλαν Μακίτερ, Πιρς Ντόχερτι, Μαίρη Λου Μακντόναλντ, Ελίσα Μακάλιον, Μικέλα Μπόιλ και Ράιμοντ Μακάρτνεϊ, το 2017.

Στις γενικές εκλογές του 2011, το Σιν Φέιν συγκέντρωσε το 9,9% των ψήφων 1ης προτίμησης και κέρδισε 14 έδρες στο Ντάιλ. Αυτή τη φορά, η Μακντόναλντ συγκέντρωσε το 13,1% των ψήφων 1ης προτίμησης στην περιφέρεια του Κεντρικού Δουβλίνου και κέρδισε μία έδρα στο 31ο Ντάιλ της Ιρλανδίας.[22] Μετά τις εκλογές έγινε εκπρόσωπος του κόμματος για τις Δημόσιες Δαπάνες και Μεταρρυθμίσεις[23] και διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Δημόσιων Λογαριασμών μέχρι το 2017.[23]

Το 2012, η Μακντόναλντ βραβεύτηκε ως «Αντιπολιτευόμενος πολιτικός της Χρονιάς» από την πολιτική εκπομπή "Απόψε" του Βίνσεντ Μπράουν στο TV3's . [24] Τον Νοέμβριο του 2014, κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης του Ντάιλ, η Μακντόναλντ διαπληκτίστηκε με την Τάνιστε (αναπληρώτρια του Τίσεχ) Τζόαν Μπάρτον, επειδή έκρινε ότι η κυβέρνηση απέφυγε να απαντήσει στις ερωτήσεις της αντιπολίτευσης και επέδειξε αδιαλλαξία. Κατόπιν του επεισοδίου, ο Κεν Κόμχερλ (πρόεδρος του Ντάιλ) Σεν Μπάρετ απέβαλλε την Μακντόναλντ, αλλά αυτή έκανε κατάληψη στην αίθουσα για 4½ ώρες και τελικά το Ντάιλ αναγκάστηκε να διακοπεί για λίγες ημέρες.[25] [26]

Στις γενικές εκλογές του 2016, το Σιν Φέιν συγκέντρωσε το 13,8% των ψήφων, κέρδισε τις 23 από τις 158 έδρες στο 32ο Ντάιλ και έγινε το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα στη Βουλή. Η Μακντόναλντ ήρθε πρώτη στην περιφέρεια του Κεντρικού Δουβλίνου, συγκεντρώνοντας το 24,4% των ψήφων 1ης προτίμησης.[27] Κράτησε την θέση της ως Τιάχτα Ντάλα (βουλευτίνα) και έγινε η Πανιρλανδική Εκπρόσωπος του Σιν Φέιν για την Ψυχική Υγεία και την Πρόληψη των Αυτοκτονιών. Το 2008 εξελέγη πρόεδρος του Σιν Φέιν.[28]

Στην ηγεσία του Σιν Φέιν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μακντόναλντ και άλλοι βουλευτές και στελέχη του Σιν Φέιν, στο δρόμο για την εκδήλωση Ντάιλ100, για την επέτειο των 100 χρόνων από την ίδρυση του Ντάιλ.[29]

Την 18η Νοεμβρίου 2017, κατά τη διάρκεια ενός κομματικού συνεδρίου, ο τότε αρχηγός του Σιν Φέιν, ο Τζέρι Άνταμς, ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές και ότι εντός τριών μηνών θα διεξαχθεί ένα αρντφέις για να εκλέξουν νέο πρόεδρο για το κόμμα.[30] Την 20η Ιανουαρίου 2018 ανακοινώθηκε ότι η Μακντόναλντ ήταν η μοναδική υποψήφια για τη θέση του αρχηγού, και την 10η Φεβρουαρίου 2018 σε ένα αρντφέις (κομματικό συνέδριο) στο Δουβλίνο, επιβεβαιώθηκε η εκλογή της Μακντόναλντ στη θέση της Προεδρίνας .[31]

Την 24η Μαΐου 2019, διεξήχθησαν ταυτόχρονα οι ευρωεκλογές και οι Ιρλανδικές τοπικές εκλογές. Στις ευρωεκλογές, το Σιν Φέιν συγκέντρωσε το 11,7% των ψήφων και κέρδισε 1 έδρα (2 λιγότερες από το 2014), ενώ στις τοπικές εκλογές το κόμμα συγκέντρωσε το 9,48% των ψήφων και κέρδισε τις 81 από τις 949 θέσεις στα δημοτικά και κομητειακά συμβούλια (78 λιγότερες από το 2014). Δηλαδή, πήραν τις μισές έδρες από ότι το 2014. Για τα αποτελέσματα "καταστροφή", η Μακντόνταλντ δήλωσε: «Ήταν μια πολύ άσχημη μέρα για μας. Αλλά είναι κάτι που συμβαίνει στην πολιτική, και είναι μια δοκιμασία. Εννοώ ότι για εμένα προσωπικά, ως αρχηγό, είναι μια δοκιμασία». [32]

Στις Ιρλανδικές γενικές εκλογές του 2020, το Σιν Φέιν κατάφερε μεγάλη επιτυχία, συγκέντρωσε τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων από όλα τα κόμματα (24,5%) και κέρδισε τις 37 από τις 160 έδρες στο 33ο Ντάιλ.[33] [34] Η Μακντόναλντ χαρακτήρισε αυτήν την νίκη ως "επανάσταση" και διάλειμμα από τον "δικομματισμό", και εκδήλωσε το ενδιαφέρον της να σχηματίσει μία κυβέρνηση συνεργασίας.[35][32]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Mary Lou McDonald». Oireachtas Members Database. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2011. 
  2. «Mary Lou McDonald confirmed as new leader of Sinn Féin» (στα αγγλικά). The Irish Times. 20 January 2018. https://www.irishtimes.com/news/politics/mary-lou-mcdonald-confirmed-as-new-leader-of-sinn-f%C3%A9in-1.3362813. Ανακτήθηκε στις 20 January 2018. 
  3. «Is Sinn Fein now a normal political party?». The Economist. 7 March 2020. https://www.economist.com/europe/2020/03/07/is-sinn-fein-now-a-normal-political-party. 
  4. «How Shinner babe Mary Lou came to the aid of the party». www.independent.ie. 19 Ιουνίου 2004. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2020. 
  5. «Mary Lou McDonald – private-school educated opponent of Dublin Orange parade». www.newsletter.co.uk. 23 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2020. 
  6. «'Rise up and Reclaim the Republic' says new group». www.magill.ie. 21 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2020. 
  7. «TDs who went to private schools split over cuts». Irish Independent. 2 December 2012. http://www.independent.ie/national-news/tds-who-went-to-private-schools-split-over-cuts-3258025.html. 
  8. Grace, Aisling (February 10, 2018). «Trinity alumna Mary Lou McDonald elected leader of Sinn Fein». Trinity News (Dublin, Ireland). http://trinitynews.ie/2018/02/trinity-alumna-mary-lou-mcdonald-elected-leader-of-sinn-fein/. 
  9. «Profile: Mary Lou McDonald: Shopaholic Trinity girl is face of new Sinn Fein». The Times (London, England). June 20, 2004. https://www.thetimes.co.uk/article/profile-mary-lou-mcdonald-shopaholic-trinity-girl-is-face-of-new-sinn-fein-fdmjch5mzbs. «"...studying industrial relations at Dublin City University..."» 
  10. University of Limerick. «My Favourite Place - Juliette Gash & Mary Lou McDonald». UL Links (Limerick, Ireland). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-11-02. https://web.archive.org/web/20191102233609/http://www.ul.ie/ullinks/our-campus/my-favourite-place-juliette-gash-mary-lou-mcdonald. Ανακτήθηκε στις February 11, 2020. 
  11. Sinn Fein Press Office (March 11, 2003). «Campaign begins to return Sinn Fein MEP for Dublin: McDonald selected as Dublin EU candidate». Sinn Fein.org (Dublin, Ireland). http://www.sinnfein.org/releases/03/pr031103b.html. 
  12. Deaglán de Bréadún: Mary Lou McDonald's leadership could mark a turning point for republicanism Αρχειοθετήθηκε 2018-08-11 στο Wayback Machine., Irish News, 1 January 2018
  13. «Power Play: The Rise of Modern Sinn Féin». 
  14. Humphreys, Joe. «Orangemen to hold first Dublin march since 1937». The Irish Times (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2020. 
  15. «Mary Lou McDonald's husband in line for gas firm payout». www.independent.ie. 26 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2020. 
  16. «MEP profile». European Parliament. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2012. 
  17. «EU elections 2004 results – Dublin». ElectionsIreland.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2009. 
  18. «Mary Lou McDonald shortlisted for MEP of the Year Award - An Phoblacht». www.anphoblacht.com. 
  19. «This is a dramatic blow to Sinn Féin's dream of a united Ireland». the Guardian (στα Αγγλικά). 3 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2020. 
  20. «Mary Lou McDonald TD». www.sinnfein.ie. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2020. 
  21. «Ryan loses out to Higgins in Dublin». RTÉ News. 8 June 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 June 2009. https://web.archive.org/web/20090610192742/http://www.rte.ie/news/elections/stories/2009/0608/euroelection.html. Ανακτήθηκε στις 8 June 2008. 
  22. «ElectionsIreland.org: 31st Dáil - Dublin Central First Preference Votes». electionsireland.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  23. 23,0 23,1 «Mary Lou McDonald TD». www.sinnfein.ie. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  24. Croffey, Amy. «Vincent Browne announces his 2012 Political Awards». 
  25. «Sinn Fein's Mary Lou McDonald refuses to leave the Dail – despite being suspended». Irish Independent. 13 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2014. 
  26. O'Regan, Michael (13 November 2014). «Dáil adjourned until Tuesday after Mary Lou McDonald sit-in». Irish Times. https://www.irishtimes.com/news/politics/d%C3%A1il-adjourned-until-tuesday-after-mary-lou-mcdonald-sit-in-1.1999444. Ανακτήθηκε στις 21 February 2020. 
  27. «ElectionsIreland.org: 32nd Dáil - Dublin Central First Preference Votes». www.electionsireland.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2020. 
  28. Mental health service failing those at risk of suicide – McDonald Αρχειοθετήθηκε 2020-12-20 στο Wayback Machine.. Sinn Féin (official website). Published 21 July 2016. Retrieved 12 December 2018.
  29. «Home». Dáil100, Houses of the Oireachtas (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2020. 
  30. Doyle, Kevin (18 November 2017). «Gerry Adams to step down as Sinn Féin leader in 2018». Irish Independent. https://www.independent.ie/irish-news/politics/gerry-adams-to-step-down-as-sinn-fein-leader-in-2018-36332662.html. Ανακτήθηκε στις 19 November 2017. 
  31. «Mary Lou McDonald confirmed as new leader of Sinn Féin» (στα αγγλικά). The Irish Times. 20 January 2018. https://www.irishtimes.com/news/politics/mary-lou-mcdonald-confirmed-as-new-leader-of-sinn-f%C3%A9in-1.3362813. Ανακτήθηκε στις 20 January 2018. 
  32. 32,0 32,1 Ní Aodha, Gráinne (12 February 2020). «How did they do it? Sinn Féin's historic 24% win was built on learnt lessons and a fed-up electorate». https://www.thejournal.ie/sinn-fein-comeback-5001379-Feb2020/. Ανακτήθηκε στις 21 February 2020. 
  33. «Mary Lou McDonald: 'I may well be the next Taoiseach». The Journal. 10 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2020. 
  34. McCormack, Jayne (2020-02-11). «Who will be the next Irish prime minister?» (στα αγγλικά). BBC News. https://www.bbc.com/news/uk-northern-ireland-51448739. Ανακτήθηκε στις 2020-02-11. 
  35. Carroll, Rory (9 February 2020). «Sinn Féin to try to form ruling coalition after Irish election success». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2020/feb/09/sinn-fein-to-try-to-form-ruling-coalition-after-irish-election-success. Ανακτήθηκε στις 9 February 2020.