Μάχη του Πρέντσλαου
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Η Μάχη του Πρεντσλάου | |||
|---|---|---|---|
| Μέρος του πολέμου του Δ΄ Συνασπισμού | |||
 Σχέδιο της μάχης του Πρεντσλάου | |||
| Χρονολογία | 28 Οκτωβρίου 1806 | ||
| Τόπος | Πρέντσλαου, Βρανδεμβούργο, Γερμανία | ||
| Έκβαση | Γαλλική νίκη | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
| Απώλειες | |||
| |||
.svg){kind=small}
Η Μάχη του Πρέντσλαου διεξήχθη στις 28 Οκτωβρίου 1806 ανάμεσα στο γαλλικό στράτευμα του Ζοακίμ Μυρά και ένα πρωσσικό σώμα υπό τον Φρειδερίκο Λουδοβίκο, Πρίγκηπα του Χοχενλόε-Ινγκελφίνγκεν, που υποχωρούσε μετά την ήττα στο Άουερστεντ. Μετά από μια σειρά καταδιώξεων και συμπλοκών, ο Γάλλος στρατάρχης ανάγκασε σε παράδοση τους Πρώσσους.
Η εκστρατεία στην Πρωσσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρόλο που η Πρωσσία είχε μαζί με τη Ρωσσία κηρύξει τον πόλεμο στη Γαλλία στις 9 Οκτωβρίου, ήταν στη πραγματικότητα μόνη απέναντι στη Μεγάλη Στρατιά του αυτοκράτορα Ναπολέοντα Βοναπάρτη, καθώς ο ρωσσικός στρατός ήταν πολύ μακριά και δε μπορούσε να προστρέξει άμεσα για βοήθεια. Στις 14 Οκτωβρίου ο γαλλικός στρατός συνέτριψε τους Πρώσσους στη Μάχη της Ιένας-Άουερστεντ. Ως αποτέλεσμα, οι πρωσσικές δυνάμεις αποδιοργανώθηκαν.
Υποχώρηση στον Έλβα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 16 Οκτωβρίου στην Ερφούρτη, 12.000 Πρώσσοι παραδόθηκαν αμαχητί, ξεκινώντας μια μεγάλη σειρά καταδιώξεων, συμπλοκών και αιχμαλωσιών. Ένα σαξονικό σώμα 12.000 στρατιωτών πρόλαβε να υποχωρήσει βόρεια και παρέμεινε άθικτο. Ο δούκας του Μπράουνσβαϊγκ τραυματίστηκε ανάμεσα στα μάτια στη μάχη του Άουερστεντ και πέθανε στις 10 Νοεμβρίου κοντά στο Αμβούργο. Ο στρατηγός φον Ρύχελ τραυματίστηκε βαριά στη μάχη της Ιένας και κατέφυγε στην Πολωνία, επανήλθε δε αργότερα. Η διοίκηση ανατέθηκε στον πρίγκιπα Φρειδερίκο Λουδοβίκο του Χοχενλόε-Ινγκελφίνγκεν και τους στρατηγούς Φρίντριχ Άντολφ και Γκέμπχαρντ φον Μπλύχερ. Όλοι τους διέθεταν αξιόλογες δυνάμεις στο Νορτχάουζεν (Nordhausen), και υποχώρησαν στα βουνά Χαρτς (Harz), καταδιωκόμενοι από το γαλλικό 4ο Σώμα του στρατάρχη Σουλτ.
Στις 17 Οκτωβρίου ο στρατάρχης Μπερναντότ πέτυχε σφοδρό πλήγμα σε μια πρωσσική εφεδρεία στο Χάλλε (80 χιλιόμετρα νότια του Νορτχάουζεν). Μέχρι τις 20 Οκτωβρίου ο Χοχενλόε μαζί με τους επιζήσαντες της εφεδρείας είχε φτάσει στο Μαγδεβούργο. Ο Φρίντριχ Άντολφ διέσχισε τον ποταμό Έλβα, προτού εγκαταλείψει τη θέση του για ν΄ αναλάβει ένα άλλο πόστο στην Πολωνία. Την ίδια μέρα, ο Μπλύχερ μαζί με το σαξονικό σώμα βρισκόταν ανατολικά της πόλης του Μπράουνσβαϊγκ και διέσχιζε τον ποταμό Έλβα, ενώ ο Σουλτ και ο Μυρά έπαιρναν θέσεις έξω απο το Μαγδεβούργο. Ο Μυρά έστειλε αντιπρόσωπο για να ζητήσει παράδοση, την οποία όμως ο Χοχενλόε αρνήθηκε. Ωστόσο, οι Πρώσσοι έκαναν το λάθος να μη δέσουν τα μάτια του αντιπροσώπου. Εκείνος πληροφόρησε τον Μυρά πως η κύρια δύναμη του Πρώσσου πρίγκηπα βρισκόταν στη πόλη και ότι επικρατούσε μεγάλη σύγχυση.
Επιπλέον, ο στρατάρχης Νταβού πολιόρκησε τη Βυρτεμβέργη. Οι στρατιώτες του μαζί με τη βοήθεια του ντόπιου πληθυσμού έσβησαν μια πυρκαγιά αποτρέποντας μια μπαρουταποθήκη από το ν΄ ανατιναχθεί. Έτσι, 140.000 λίβρες μπαρουτιού (63 τόνοι) και ένα πολύτιμο πέρασμα στον ποταμό Έλβα έπεσαν στα χέρια των Γάλλων. Ο στρατάρχης Λαν πολιόρκησε επίσης ένα δεύτερο προγεφύρωμα στο Ντεσσάου.
Πορεία στο Βερολίνο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αφήνοντας το 6ο Σώμα του στρατάρχη Νέυ να πολιορκεί το Μαγδεβούργο, ο Ναπολέων διέταξε τη δεξιά του πτέρυγα να προελάσει στο Βερολίνο. Ο Γάλλος αυτοκράτορας επισκέφθηκε μάλιστα τον τάφο του Φρειδερίκου του Μεγάλου στο Πότσνταμ. Παρά το σεβασμό του προς τον Πρώσσο βασιλιά, ο Ναπολέοντας πήρε το σπαθί του Φρειδερίκου και άλλα πολύτιμα αντικείμενα.
Τη γαλλική δεξιά πτέρυγα αποτελούσαν το 3ο, 5ο και 7ο Σώμα υπό τους Νταβού, Λαν και Ωζερώ αντίστοιχα, μαζί με 3 μεραρχίες ιππικού (2 θωρακοφόροι και 1 δραγώνων) του Μυρά. Μια ακόμα μεραρχία δραγώνων ακολουθούσε από πίσω. Την αριστερή πτέρυγα αποτελούσαν το 1ο και το 4ο Σώμα υπό τους Μπερναντότ και Σουλτ, μαζί με μια μεραρχία δραγώνων του Μυρά. Τέλος, μια άλλη μεραρχία δραγώνων χωρίστηκε στα δύο, με το ένα μέρος να παρέχει υποστήριξη στο 6ο Σώμα του Νέυ και το άλλο να περιπολεί τις γραμμές επικοινωνιών.
Ο Χοχενλόε, μετά από διαταγή του βασιλιά Φρειδερίκου Γουλιέλμου Γ΄, αποχώρησε από το Μαγδεβούργο το πρωί της 21ης Οκτωβρίου. Ενίσχυσε τη φρουρά με 9.000 στρατιώτες, όμως μέσα στη σύγχυση που επικρατούσε, παρέμειναν και άλλες μονάδες, μαζί με 39 κανόνια, με αποτέλεσμα η δύναμή της να φτάσει τις 25.000. Το απόγευμα ενώθηκε με τις δυνάμεις του Άντολφ και προχώρησε ακόμα πιο ανατολικά, και στις 23 του μήνα έφτασε στο Ράτενοφ (Rathenow, βλέπε στο χάρτη). Εκεί προκειμένου να σιτίσει τα στρατεύματά του τα χώρισε σε πολλές ομάδες.
Την 24η Οκτωβρίου ο Μπλύχερ πέρασε τον Έλβα στο Ζαντάου (Sandau, βλ. χάρτη) και ο Χοχενλόε έφτασε στο Νόιστατ (Neustadt, βλ. χάρτη). Στις 25, το φρούριο του Σπαντάου (Spandau, βλ. χάρτη) έπεσε στα χέρια μιας μεραρχίας του Λαν. Ο διοικητής του συζήτησε τους όρους παράδοσης, όταν οι Γάλλοι παραβίασαν την πύλη και εισέβαλαν, με αποτέλεσμα 855 στρατιώτες, 71 κανόνια και 65 πυροβολητές να πιαστούν αιχμάλωτοι.
Στις 25 Οκτωβρίου το 3ο Σώμα του Νταβού μπήκε θριαμβευτικά στο Βερολίνο. Εκείνο το βράδυ ο Χοχενλόε βρισκόταν κοντά στο Νοϊρούππιν (Neuruppin, βλέπε στο χάρτη). Ο Ναπολέων έστειλε τους Λαν και Μυρά βόρεια της γερμανικής πρωτεύουσας για ν΄ αποκόψουν την εχθρική γραμμή υποχώρησης. Μια μεραρχία δραγώνων και δύο ταξιαρχίες ελαφρού ιππικού ήταν έτοιμες για προέλαση. Την επόμενη μέρα μια από τις ταξιαρχίες επιτέθηκε σε 1.300 Πρώσσους στο Τσέντενικ (Zehdenik, βλ. χάρτη). Οι Πρώσσοι απώθησαν τους Γάλλους, όμως αργότερα κατέφθασαν και οι υπόλοιποι ιππείς. Οι δραγώνοι εξόντωσαν το πρωσσικό σύνταγμα το οποίο, μετρώντας 14 αξιωματικούς και 250 οπλίτες νεκρούς, τραυματίες και αιχμαλώτους, υποχώρησε μέχρι το βράδυ στο Στέττιν (Stettin, βλ. χάρτη).
Μαθαίνοντάς το ο Χοχενλόε αποφάσισε ν΄ αποσυρθεί βορειότερα στο Λύτσεν (Lützen). Το πρωί της 27ης περίμενε εκεί τον Μπλύχερ. Καθώς όμως κανείς δεν εμφανίστηκε, ανέπτυξε τις δυνάμεις του στο Μπόιτσενμπουργκ (Boizenburg, βλ. χάρτη). Εκεί σε ένα αρχοντικό είχαν συγκεντρωθεί προμήθειες για τον πεινασμένο στρατό του. Αλλά όταν έφτασαν στις 2 το μεσημέρι το βρήκαν λεηλατημένο από τρίτους και χρειάστηκαν τρεις ώρες αψιμαχιών ώστε να τους οδηγήσουν έξω από την πόλη. Εν τω μεταξύ ο Μυρά, ακούγοντας τους θορύβους των συμπλοκών, έσπευσε βόρεια με μια ταξιαρχία δραγώνων. Η νότια προφυλακή του Χοχενλόε δέχθηκε επίθεση. Τρία γαλλικά συντάγματα δραγώνων οδήγησαν τους Πρώσσους σε ένα βάλτο και τους ανάγκασαν να παραδοθούν. Χωρίς όμως πεζικό ο Μυρά ήταν αδύνατο να σταματήσει τον Χοχενλόε στην υποχώρησή του πίσω στο Πρεντσλάου (Prenzlau).
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- [1]
- Chandler, David. The Campaigns of Napoleon. New York: Macmillan, 1966.
- Chandler, David. Dictionary of the Napoleonic Wars. New York: Macmillan, 1979. (ISBN 0-02-523670-9)
- Petre, F. Loraine. Napoleon's Conquest of Prussia 1806. London: Lionel Leventhal Ltd., 1993 (1907). (ISBN 1-85367-145-2)
- Smith, Digby. The Napoleonic Wars Data Book. London: Greenhill, 1998. (ISBN 1-85367-276-9)
- Bourienne, M. de. Memoires of Napoleon Bonaparte. Vol. II. London, 1836.
- Chandler, David. The Campaigns of Napoleon. New York: Macmillan, 1966.
- Chandler, David. Dictionary of the Napoleonic Wars. New York: Macmillan, 1979. (ISBN 0-02-523670-9)
- Petre, F. Loraine. Napoleon's Conquest of Prussia 1806. London: Lionel Leventhal Ltd., 1993 (1907). (ISBN 1-85367-145-2)
- Rothenberg, Gunther E. The Art of Warfare in the Age of Napoleon. Bloomington, Ind.: Indiana University Press, 1980. (ISBN 0-253-31076-8)
- Smith, Digby. The Napoleonic Wars Data Book. London: Greenhill, 1998. (ISBN 1-85367-276-9)
| |||||