Μάχη στο Μαρχαμλί
| Μάχη του Μαρχαμλί | |||
|---|---|---|---|
| μέρος του Α' Βαλκανικού Πολέμου | |||
 Σχεδιάγραμμα των θέσεων μάχης | |||
| Χρονολογία | 27 Νοεμβρίου 1912 | ||
| Τόπος | Μαρχαμλί, Σαντζάκι της Γκιουμουλτζίνας, Βιλαέτι της Αδριανούπολης, Οθωμανική Αυτοκρατορία σημ. Πέπλος Έβρου 40°57′N 26°16′E / 40.95°N 26.27°EΣυντεταγμένες: 40°57′N 26°16′E / 40.95°N 26.27°E | ||
| Έκβαση | Νίκη των Βουλγάρων | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
| Απώλειες | |||
| |||
Η Μάχη στο Μαρχαμλί (βουλγ. Битка при Мерхамли), μέρος των μαχών μεταξύ του Βασιλείου της Βουλγαρίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο, διεξήχθη στις 27 Νοεμβρίου του 1912, κοντά στο χωριό Μαρχαμλί (σημ. χωριό Πέπλος Έβρου).
Οι Βούλγαροι όχι μόνο νίκησαν τον οθωμανικό στρατό αλλά αιχμαλώτισαν και το μεγαλύτερο μέρος του. Οι Οθωμανοί Τούρκοι έχασαν τη Δυτική Θράκη οριστικά.
Η μάχη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τη μάχη στο Κάρτζαλι και την υποχώρηση των Οθωμανικών στρατευμάτων προς τον νότο, τα τμήματα που διοικούσε ο Γιαβέρ Πασά, διατάχτηκαν να κρατήσουν τους Βούλγαρους μακριά από τη σιδηροδρομική γραμμή Κωνσταντινούπολης - Θεσσαλονίκης, ώστε να ανεφοδιάζονται απρόσκοπτα τα στρατεύματα που πολεμούσαν στη Μακεδονία.
Το «στρατιωτικό απόσπασμα του Χάσκοβο» που διοικούσε ο βούλγαρος στρατηγός Γκένοβ, χωρίστηκε σε τρία τμήματα: το πρώτο προχώρησε μετά το Κάρτζαλι και κατέλαβε την πόλη Σμόλιαν στις 26 Οκτωβρίου, ενώ συνέχισε νότια και κατέλαβε την Αλεξανδρούπολη (τότε Δεδέ-αγάτς) στις 8 Νοεμβρίου. Το δεύτερο τμήμα προχώρησε προς τη Δράμα, την οποία και κατέλαβε στις 5 Νοεμβρίου ενώ το τρίτο τμήμα κινούμενο δυτικά έφτασε στην πόλη που σήμερα ονομάζεται Γκότσε Ντέλτσεφ (Άνω Νευροκόπι).
Μετά την οπισθοχώρηση από το Κάρτζαλι στις 21 Οκτωβρίου, το «στρατιωτικό απόσπασμα του Κάρτζαλι» που διοικούσε ο Μεχτέτ Γιαβέρ Πασά στρατοπέδευσε 25 χιλιόμετρα νοτιότερα, και στις 14 Νοεμβρίου επιχείρησε ανακατάληψη των χαμένων περιοχών. Ωστόσο, η άφιξη νέων βουλγαρικών στρατευμάτων τους εμπόδισε να επιτύχουν τον στόχο τους και έτσι σταθεροποιήθηκαν στην αμυντική γραμμή του ποταμού Άρδα.
Στις 17 Νοεμβρίου τα δυο τμήματα του βουλγάρικου στρατού ενώθηκαν και επιτέθηκαν στα οθωμανικά στρατεύματα που αν και έχοντας χάσει πλέον τον έλεγχο της σιδηροδρομικής γραμμής, κρατούνταν σταθερά στην περιοχή. Στις 26 Νοεμβρίου, θέλοντας ο Γιαβέρ Πασά να απελευθερώσει τον στρατό του ξεκίνησε τη διάβαση του ποταμού Άρδα με σκοπό να ενωθεί με τα οθωμανικά στρατεύματα της Καλλίπολης. Οι Βούλγαροι επιτέθηκαν συνδυασμένα και πάλι, και ύστερα από δίωρη μάχη, ο Γιαβέρ Πασά σήκωσε λευκή σημαία. Στις 27 Νοεμβρίου μετά το ανάλογο σύμφωνο που υπέγραψε παραδόθηκε ο ίδιος, οι 252 αξιωματικοί του και οι 8.870 στρατιώτες του. [3]
Αποτελέσματα της μάχης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με αυτήν την ήττα, οι Οθωμανοί έχασαν για πάντα τη Δυτική Θράκη, ενώ οι Βούλγαροι κατάφεραν να απομονώσουν τα οθωμανικά στρατεύματα που μάχονταν στο μέτωπο της Μακεδονίας και να επισπεύσουν την ήττα τους.